Σήμερα(αλλά και κάθε μέρα)γιορτάζουν όλες οι μανούλες του κόσμου. Γιορτάζουν όλες εκείνες οι μανούλες που είναι ήδη μάνες και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, είτε μόνες είτε έχοντας πλάι τους τον πατέρα των παιδιών τους. Όμως γιορτάζουν κι εκείνες οι γυναίκες που η ζωή τους τα έφερε έτσι, που να μην έχουν αποχτήσει δικά τους παιδιά αλλά να συμπεριφέρονται σαν μάνες και να δίνουν –με τον τρόπο τους-την στοργή τους, μα πάνω απ’ όλα την αγάπη τους σε …“παιδιά”!
Χρόνια Πολλά λοιπόν σε όλες τις γυναίκες που …αισθάνονται μάνες!!!
Υ.Γ.: Το παρακάτω κείμενο είναι πέρα για πέρα αληθινό. Μου το έστειλε μια φίλη/συμμαθήτρια/μάνα… που της το έστειλε η κόρη της μέσω e-mail.
Ζήτω η ακαταστασία! (μόνο για σένα μανούλα)
(Μια αφιέρωση από το παιδί μου!!!!!!! Για να δείτε τι τραβάω η.....μάνα.)
Συνεπώς όλοι εμείς οι ακατάστατοι ας αποβάλλουμε τις ενοχές μας και την αίσθηση της μειονεξίας. Δεν είμαστε κατώτεροι από τους τακτικούς και δεν χάθηκαν τα πάντα επειδή τα σπίτια μας είναι άνω κάτω. Σημασία έχει να ασχολούμαστε τουλάχιστον με αυτό που είναι το πιο σημαντικό. Να μεταδώσουμε στα παιδιά μας την αίσθηση της αποδοχής του εαυτού τους. Να μην αναπτύξουν ενοχική συμπεριφορά και να έχουν την απαραίτητη αυτοεκτίμηση. Αν υπάρχει κάποιος τομέας στην ζωή μας και στον εαυτό μας που βρίσκεται σε τάξη, τότε είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι. Μπορούμε να έχουμε τάξη σε ό,τι μας ενδιαφέρει. Αν όμως τάξη δεν υπάρχει πουθενά και το μέσα μας είναι στο ίδιο χάος με το έξω μας, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν μπορούμε να έχουμε τάξη πουθενά και θα πρέπει να ψάξουμε καλά για το τι μας συμβαίνει.
Όπως καταλαβαίνετε, για να αστειευτούμε λίγο, η μελέτη αυτή είναι μια προσπάθεια να δικαιολογήσω την τσαπατσουλιά μου. Σε όλα όμως υπάρχει και η καλή πλευρά. Αν δεν είμαστε σε θέση να δώσουμε τα πάντα, ας δώσουμε αυτό που είναι πιο σημαντικό. Για μένα που δεν μπορώ να τα προσφέρω όλα, θεωρώ ότι είναι χίλιες φορές καλύτερα να μην έχουν τα παιδιά μου ενοχική συμπεριφορά και ας μην γνωρίζουν να διπλώνουν τα εσώρουχά τους. Από τις ενοχές θα δυστυχήσουν, όχι όμως από τα τσαλακωμένα εσώρουχα. Δεν θα ήταν θετικό να γίνουμε οπαδοί του χάους στα σπίτια μας φτάνοντας στο άλλο άκρο, αλλά να αυτοπαρατηρηθούμε και να δούμε την φύση της όποιας συμπεριφοράς μας. Γιατί είμαι ακατάστατος, ή γιατί είμαι τακτικός. Είμαι ακατάστατος επειδή δεν έχω τάξη σε τίποτα, ή βάζω τάξη εκεί που με ενδιαφέρει και δεν έχω πλεόνασμα ενέργειας για τα υπόλοιπα; Είμαι τακτικός γιατί αυτό είναι ένα προσόν μου, ή διδάσκω στα παιδιά μου το συμμάζεμα γιατί ντρέπομαι το τι θα πει ο κόσμος;
__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.
Απαγορεύεται
η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση
των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με
οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς την έγκρισή της
αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *
*All rights reserved
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!