Καλό μήνα με καλύτερη ψυχολογία! (part2)

Αυτή η ανάρτηση θα μπορούσε να είναι το δεύτερο μέρος (part2) της ανάρτησης Όταν η –κακή-ψυχολογία σου παίζει παιχνίδια… (part1).

Πραγματικά χαίρομαι που έφυγε ο Απρίλης και μπήκαμε -επιτέλους!- στον Μάη.

Δεν ξέρω αλλά αυτός ο μήνας (και λίγο ο Μάρτιος) για μένα ήταν,  αν όχι ο χειρότερος, σίγουρα ο πιο ‘βαρύς’ μήνας από όλους τους προηγούμενους.

“Ο μήνας της Απογοήτευσης”, έτσι τον χαρακτηρίζω!

Ενώ ξεκινάω κάθε μήνα (και κάθε μέρα) με πολύ θετική ενέργεια, καλή διάθεση και με μπόλικη αισιοδοξία για να μου πάει καλά ο νέος μήνας… στην πορεία η θετική ενέργεια μετατρέπεται σε αρνητική, η καλή διάθεση σε κακή και η αισιοδοξία σε απογοήτευση.

Ο Απρίλιος είχε πολλά και διαφορετικά πράγματα, καταστάσεις, συναισθήματα…

Είχε μια πεσμένη –κακή- ψυχολογία που δεν μπορούσα να ελέγξω εύκολα και να την μετατρέψω σε –καλή-.

Είχε πολλές κακές, στενάχωρες (ναι, αυτή η λέξη ταιριάζει), απογοητευτικές  στιγμές αλλά όμως είχε και καλές! (ευτυχώς!)

Μετά από 20+ ημέρες ο Απρίλιος σκέφτηκε να μου κάνει την χάρη και λίγο πριν μας αποχαιρετήσει, να μου δώσει μερικές καλές στιγμές!

Και επειδή σε καμία περίπτωση δεν ήμουν, δεν είμαι και δεν πρόκειται ποτέ να γίνω αχάριστος άνθρωπος, του λέω ευχαριστώ και για τις  κακές αλλά και για τις καλές στιγμές.

Αυτός “ο μήνας της απογοήτευσης” μέσα από τις στιγμές του μου έμαθε τα εξής:

*Τελικά όσο και να προσπαθώ, όσο και να  το παλεύω (μέχρι εκεί που μου το επιτρέπει η ψωρό-περηφάνεια μου) να πετύχω κάτι, να κερδίσω κάτι… κάποιες φορές δεν είναι γραφτό να συμβεί! Γιατί; Γιατί δεν είναι πάντα στο χέρι μου! Γιατί, δεν έχει να κάνει μόνο με μένανε! Γιατί, τη δεδομένη στιγμή η τύχη δεν ήταν-είναι μαζί μου! Γιατί, ίσως δεν είναι τώρα η ώρα! Ίσως να μην είναι και ποτέ! Ίσως απλά να μην είναι μοιραίο να συμβεί! Και τότε λέω: “… έπαιξα και έχασα!” Τουλάχιστον, έχω τα κότσια και το παραδέχομαι!

*“Η σιωπή μου δεν σημαίνει ότι είμαι αφελής αλλά μια ήρεμη δύναμη που θα σε 'χτυπήσει' όταν εσύ δεν θα έχεις τι να (μου) πεις!” είχα γράψει στο προφίλ μου στο fb σε μια στιγμή θυμού! Γιατί; Γιατί, όταν προσφέρεις με την καρδιά σου και με όλη την καλή σου διάθεση ό,τι μπορείς να προσφέρεις στους φίλους σου, περιμένεις απλά ένα ευχαριστώ και όχι αχαριστία, λόγια και εκφράσεις άδικες. Και μάλιστα από την στιγμή που πάντα είσαι σπαθί προς το πρόσωπό τους!

*“Πόσα μαθήματα ζωής μπορείς να πάρεις μέσα σε μία ημέρα!; Αυτά κάνουν τη Ζωή ενδιαφέρουσα....” Πιστέψετε με πάρα πολλά! Και αυτά τα “μαθήματα ζωής” αν δεν τα περιφρονήσεις, μόνο καλό μπορούν να σου κάνουν! Γιατί; Γιατί θα σου είναι χρήσιμα στην πορεία…

*“Η άμυνα μου τα κάνει όλα... Αν καταλαβαίνεις Φίλε μου τι εννοώ!!!” Όσο και ανοιχτές τις πόρτες (ψυχής, καρδιάς, μυαλού) να έχω, δυστυχώς η άμυνα μου (ή άμυνες μου) προσπαθεί να με προστατεύσει για να μην πληγωθώ από καταστάσεις και κυρίως ανθρώπου που δεν αξίζουν την προσοχή μου!

*“Μα πόσο ωραίο πράγμα είναι η 'Λογική 'Ελευθερία', πόσο! Όταν σου έρχεται απλά την απολαμβάνεις... πριν χαθεί!”

Αυτή ήταν μια καλή στιγμή! Μάλλον είναι από εκείνες τις ωραίες στιγμές που όταν σου προσφέρονται για λίγο νικάς την –κακή- ψυχολογία που περιέργως έχει κάπου κρυφτεί!

*“Πως τα φέρνει η Ζωή; η τύχη; οι συγκυρίες... και για (σε) μια στιγμή βλέπεις σαν Ντοκουμέντα τη Ζωή κάποιου αγαπημένου που αλλιώς την ήξερες! Και ενώ απ' τη μία χαίρεσαι για την ευτυχία του (εξάλλου αυτό σημαίνει Αγάπη) απ' την άλλη αρχίζεις και αναρωτιέσαι: "Εσύ που είσαι; που ήσουν; ή που πάς ρε Καραμήτρο;" Αυτή κι αν ήταν απογοήτευση και ον λίγο στεναχώρια και ον λίγο –πάλι- χαμηλή αυτοεκτίμηση και ον λίγο χάλια ψυχολογία… Και όσο και να προσπαθείς να πείσεις στον εαυτό σου ότι μπορεί πάλι νε υπερβάλεις, ότι μπορεί  να κάνεις λάθος… δυστυχώς αλλά λένε τα γεγονότα!

*“Όταν οι συζητήσεις περί χρήματος σε φέρνει σε αμηχανία... σε σημείο να θες να κρυφτείς!” Όταν δεν έχεις δουλειά, όταν το επάγγελμά σου είναι “άνεργη/ος”, όταν ενώ προσπαθείς δεν υπάρχει κάτι, μια μισή ευκαιρία, κάτι τέλος πάντως και όλοι σε στήνουν στον τοίχο… οι συζητήσεις αυτές είναι σαν μαχαιριά!

*“Πως αυτή την γαμ#$εν@ κακή ψυχολογία μπορεί να τη διώξει ένα τηλεφώνημα, μια καλή κουβέντα, ένα χαμόγελο... κι εκεί είναι που δεν ξέρεις τι να πεις... Αρκεί στα αλήθεια ένα "Ευχαριστώ;" Μια ακόμη –καλή- στιγμή του μήνα! Μέσα στις τόσες κακές στιγμές της άθλιας σου κατάστασης, έρχεται μια μικρή-απρόσμενη στιγμή και η θλίψη μετατρέπεται σε χαρά! Φτάνει στ’ αλήθεια ένα “Ευχαριστώ” σ’ αυτόν που σου την πρόσφερε;

*Και ναι! Μπορεί ο Απρίλης (και λίγο ο Μάρτιος) να μου πρόσφερε απογοητεύσεις αλλά στο τέλος είπα: “Δεν πειράζει "αγαπημένε" μου μήνα, συνέχιζε εσύ να κάνεις τα δικά σου κι εγώ ξέρεις... στο ύψος μου! I never give up!”

Το νόημα, το συμπέρασμα, το ηθικό δίδαγμα από όλα αυτά είναι τα εξής:

Ο Ήλιος έξω λάμπει και μας χαμογελά! Ας του χαμογελάσουμε κι εμείς!!!

Η εποχή, ο καιρός κρύβουν ομορφιά!

Όσο κι αν αισθάνεσαι "κάπως" σκέψου πως υπάρχουν και χειρότερα …και πρέπει να χαμογελάς!
Τα θετικά της ζωής ή της ημέρας (αν τα δεις) είναι αρκετά!Αν τα κάνεις δικά σου, τότε θα αισθανθείς υπέροχα!

Δεν θέλει κόπο, απλά πρέπει να βρεις τον τρόπο!!!

(Τα λέω στους άλλους για να τ’ ακούω εγώ πρώτη!)

Καλό μήνα & Καλή Πρωτομαγιά να έχουμε!

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved