Κριτική Βιβλίου: Γιώτα Γουβέλη – “Το κεντρί της Πεταλούδας”

 

©Φωτο by ΜΑΡΙΑ Π. (mariaparask29)

Στην ανάρτηση My Instant-Photo-Moments#2 - Σεπτέμβριος 2013 (σύντομα έρχεται και η ανάρτηση για τον μήνα Οκτώβριο) σας είχα δείξει ένα βιβλίο που διάβαζα εκείνες τις ημέρες και σας είχα πει πως μου έμειναν λίγες σελίδες πριν το ολοκληρώσω… ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να σας το παρουσιάσω και να σας πω και τις εντυπώσεις μου.

Πληροφορίες:

Είδος: Μυθιστόρημα

Τίτλος: “Το Κεντρί της Πεταλούδας”
Συγγραφέας: Γιώτα Γουβέλη
Εκδόσεις Διόπτρα, Οκτώβριος 2012
Σελ.: 464 

Η συγγραφέας:

Η υπόθεση:

Η κριτική μου:

Καταρχάς, πρώτη φορά έπεσε στα χέρια μου βιβλίο της Γιώτα Γουβέλη. Βρήκα ενδιαφέρουσα την υπόθεση της ιστορίας και έτσι είπα να ξεκινήσω την ανάγνωσή του.   

“Το Κεντρί της Πεταλούδας” είναι ένα μυθιστόρημα που σε πολλά σημεία με μπέρδεψε και ο τρόπος γραφής και οι σκηνές και οι περιγραφές και οι διάλογοι αλλά εν τέλει μου κράτησε το ενδιαφέρον για να φτάσω στο τέλος της ιστορίας.

Το μυθιστόρημα αυτό μας μεταφέρει στην δεκαετία του ‘70 (αλλά αρχίζει από το 2005, συνεχίζει πηγαίνοντας προς τα πίσω και μετά πάλι από την αρχή μέχρι τον επίλογο) και με  παραστατικό τρόπο, μας “ταξιδεύει” σε εκείνη την εποχή όπου η κλειστή αλλά καθωσπρέπει κοινωνία της επαρχίας δεν αφήνει σε οικογένειες και πρόσωπα να πορεύονται απόλυτα και ελεύθερα -χωρίς να ακολουθούν κάποιους κανόνες συμπεριφοράς- με τα “θέλω” τους. 

 

Τρεις γυναίκες (Σόνια-Φωτεινή-Καίτη) με δυναμικό χαρακτήρα και στη μέση ένας άντρας (ο Σπύρος)να ‘περπατάει’ μεταξύ του “πρέπει” και του “θέλω”.  Όλοι τους έχουν ένα κοινό παρελθόν που τους κρατάει αλυσοδεμένους και δεν τους αφήνει να γευτούν την ευτυχία που τους αναλογεί.  

 

Οι διάλογοι είναι ναι μεν απλοϊκοί αλλά πολλές φορές και τόσο δυναμικοί για την εποχή εκείνη, οι περιγραφές έντονες, λεπτομερείς και ολοκληρωμένες ακόμα κι αν δεν θέλεις ή δεν πιστεύεις πως έχει σημασία να μάθεις, οι εικόνες ακόμα πιο ‘τολμηρές’, οι συμπεριφορές των προσώπων άλλοτε λογικές και άλλοτε εκνευριστικές… που κάποια στιγμή αναρωτιέσαι: “Γινόντουσαν τόσα και τόσα και σε εκείνες της εποχές!; Δεν ήταν καθόλου αθώα τα πράγματα!”

 

Σύμφωνα με την συγγραφέα, το βιβλίο και συνεπώς η ιστορία είναι εμπνευσμένο από το “Φαινόμενο της πεταλούδας”, εγώ πάντα το έλεγα “Μοίρα”, αυτό το φαινόμενο. Για εμένα η “Μοίρα” είναι η λέξη κλειδί της ιστορίας που μας εξιστορεί μέσα από το βιβλίο της η συγγραφέας. Η “Μοίρα” που πήρε θέση όταν τα ίδια πρόσωπα δεν μπόρεσαν ή δεν κατάφεραν πρώτοι να την πάρουν στα χέρια τους και να την διαχειριστούν υπέρ τους. 

 

Στο βιβλίο αυτό λάτρεψα περισσότερο την Σόνια! Στην αρχή με την πράξη της με το “τελευταίο αντίο” στον Σπύρο, κάπου με χάλασε, αλλά αμέσως στις επόμενες σελίδες όχι απλά πήρα πίσω αυτό που σκέφτηκα για το μυαλό/συμπεριφορά αυτής της γυναίκας αλλά κατάλαβα πως την παρεξήγησα άδικα και χαίρει ‘συγχαρητήρια’ για την αξιοπρεπή στάση της παρά τον μοναχικό και καθόλου στρωμένο με ροδοπέταλα δρόμο που επέλεξε να περπατήσει. Τον Σπύρο, τον άντρα που αγάπησε η Σόνια, η Φωτεινή, η Καίτη μέχρι το τέλος τον λυπήθηκα. Ένας άντρας που δεν στάθηκε ποτέ στο ύψος των περιστάσεων αλλά και στο ύψος που θέλει έναν άντρα να είναι δυναμικός και αποφασιστικός. Τελικά μέσα από τις σελίδες και όσο προχωράει η ιστορία μέχρι και το φινάλε καταλήγεις ότι πολλές φορές ένας άντρας είναι ο αδύναμος της υπόθεσης που προσπαθεί πάση θυσία να κρατήσει τον τίτλο “σκληρός σαν το γέρικο δέντρο” (δικός μου τίτλος).                                              

 

 Το βιβλίο αυτό, μου μετέδωσε περίεργα και διαφορετικά συναισθήματα. Στο τέλος όμως, μου άφησε το συναίσθημα της λύπης και ενός “γιατί”. Ήθελα ένα διαφορετικό “Τέλος”, η αλήθεια είναι αυτή! Όμως, χαίρομαι που βρέθηκε στα χέρια μου και το διάβασα και “χάθηκα” για λίγο σε έναν –εικονικό- κόσμο –μιας άλλης εποχής- που όμως δεν απέχει και πολύ από την πραγματική -δική μας- εποχή!  

 

 

ΕΔΩ διαβάστε τα προηγούμενα post της στήλης “Βιβλιοθήκη”

ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων! 

  *Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.
 

*Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!

 

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved