Εντάξει, σας έχω σήμερα μια ωραία-χαρούμενη και αισιόδοξη ανάρτηση με ένα όχι και τόσο συμπαθητικό θέμα, αλλά είναι γραμμένη με πολύ καλή διάθεση και χιούμορ. Μην σας “τρομάζει” ούτε ο τίτλος ούτε το θέμα ούτε όσα παρακάτω ειπωθούν. Αλλά να μωρέ, αν δεν διακωμωδείς και λίγο τις καταστάσεις και τα βλέπεις και τα παίρνεις όλα πολύ σοβαρά, πως θα την βγάλεις καθαρή σε αυτή την άδικη αλλά καταβάθος όμορφη Ζωή;
Έτσι λοιπόν, με αφορμή την ιδέα της Μία Πέτρα από το blog “ο πιο πιστός φίλος του σκύλου” με θέμα “Εσύ έχεις σκεφτεί ποιο τραγούδι θα ήθελες στην...κηδεία σου;” είπα κι εγώ να εκμυστηρευτώ και ‘Δημόσια’ τι θα ήθελα να ακουστεί μουσικά (και όχι μόνο) στην κηδεία μου, όταν θα φτάσει εκείνη η ώρα. (ελπίζω να αργήσει μερικά χρονάκια!)
Καταρχάς να πω ότι φυσικά και έχω σκεφτεί ΚΑΙ την κηδεία μου, εδώ και κάτι χρόνια. Σιγά που δεν θα την σκεφτόμουνα! Έχω σκεφτεί σχεδόν για τα πάντα. Βλέπεται έχω ένα μυαλό που -γενικώς και ειδικώς- τρέχει… Όχι μόνο την έχω σκεφτεί απλά (σε ένα τετράδιο έχω γράψει 4-5 σελίδες για την κηδεία μου αλλά λέω να τα κρατήσω τα περισσότερα για εμένα) αλλά έχω πει τις επιθυμίες μου και στην μάνα μου και στους Φίλους μου. Τώρα βέβαια όχι μόνο σοβαρά δεν με πήρανε αλλά με είπανε ότι δεν είμαι και στα καλά μου που κάνω τέτοιες ‘μαύρες’ σκέψεις. Εγώ όμως που πάντα είμαι ξεκάθαρη και εξηγούμαι τα έχω πει, τα έχω δηλώσει, οπότε μπορεί μέχρι εκείνη την ώρα να μην θυμούνται τίποτα από όσα τους έχω πει, τώρα τα γράφω κι όλας, άρα υπάρχουν και γραπτά ντοκουμέντα.
Εγώ πάντως, η περιουσία που έχω όλη κι όλη να σας αφήσω είναι τα γραπτά μου. Τα κείμενά μου, οι σκέψεις μου, το βιβλίο μου που φαντάζομαι θα έχει ολοκληρωθεί το λιγότερο σε ένα χρόνο, το αγαπημένο μου blog, ένα cd με τους 140+ στίχους που έχω γράψει (όλα ψηφιακά για να μην σας γεμίζω με φωτοτυπίες) και ελπίζω να τα πάτε σε κάποιον μουσικό, σε κάποια δισκογραφική, σε κάποιον εκδοτικό οίκο μπας έστω και μετά θάνατον αναγνωριστώ η Καλλιτέχνιδα και όλοι εσείς αντιληφθείτε, έστω και αργά, την αξία μου.
Θα ήθελα λοιπόν να με κάψουνε και όχι να με θάψουνε. (ελπίζω μέχρι τότε να επιτρέπεται και στην Ελλάδα!) Γιατί πολύ απλά, πού τόσα λεφτά για φέρετρο; πού για ένα τάφο της προκοπής και κυρίως μετά από λίγο καιρό ποιός θα έρχεται στον τάφο μου να μου ανάβει το καντηλάκι μου και να μου αφήνει μερικά λουλούδια; Βλέπεται σήμερα είναι τόσες πολλές οι υποχρεώσεις, τόσες οι έγνοιες συν ότι η Ζωή συνεχίζεται που χρόνος για τους νεκρούς; Οπότε, ένα ωραιότατο κάψιμο, να με σκορπίσετε στους …πέντε ανέμους, άντε στο αγαπημένο μου μέρος στην Παραλία της Βάρκιζας, είναι ό,τι καλύτερο και για μένα αλλά και για τους γύρω μου που –για μια ακόμη φορά- δεν θα τους επιβαρύνω και δεν θα τους δυσκολέψω τη Ζωή. Άντε βρε, όλα για σας τα κάνω! Είδατε τι καλό παιδί που είμαι;
Αν όμως μέχρι τότε δεν ψηφιστεί και επίσημα …η αποτέφρωση (υπάρχει βέβαια και η λύση να με πάτε στην Βουλγαρία) όταν θα με ντύσετε μην διανοηθείτε και με “στολίσετε” στα λευκά. Απεχθάνομαι το λευκό χρώμα! Ντύστε με total black και μην ξεχάσετε να μου φορέσετε στο λαιμό μου το αγαπημένο μου κολιέ με το αρχικό γράμμα “Α”. Επίσης, δεν θέλω τελετές ούτε λαϊκό προσκύνημα με τον κάθε γνωστό και άγνωστο να κλαίει με σπαραγμό για την αδικοχαμένη Μαρία, το αδικοχαμένο Μαράκι (γιατί αδικοχαμένα θα πάω αυτό είναι το μόνο σίγουρο!) που ήταν όμως νοικοκυροκόριτσο, με ένα τεράστιο χαμόγελο πάντα στα χείλη και το καλύτερο κορίτσι και το καλύτερο παιδί, άσχετα που κάποιες φορές μπορεί να ήμουν κωλόπαιδο επειδή πάντα είχα το θάρρος να λέω αλήθειες και τα πράγματα με το όνομά τους. Άσε που τα κροκοδείλια κλάματα ποτέ δεν τα γούσταρα. Δεν θέλω ξαφνικά όλοι να με θυμηθούνε από ‘κει που με είχανε άδικα “γραμμένη στα παλιά τους παπούτσια”. Λίγοι, καλοί και αληθινοί! Εμείς κι Εμείς που λένε! Έτσι γουστάρω και στον γάμο μου, αν ποτέ τύχει και συμβεί. Λίγοι, καλοί, αληθινοί και όσοι με αγαπούν ή με αγάπησαν πραγματικά.
Did my time, took my chances
Went the distance now I'm back on my feet
Just a man and his will to survive
So many times it happens too fast
You trade your passion for glory
Don't lose your grip on the dreams of the past
You must fight just to keep them alive
It's the eye of the tiger, it's the thrill of the fight
Risin' up to the challenge of our rivals
And as the last known survivor stalks his prey in the night
And he's watchin' us all with the eye of the tiger
Face to face, out in the heat
Hangin' tough, stayin' hungry
They stack the odds, still we take to the street
For the kill with the skill to survive
Risin' up to the challenge of our rivals
And as the last known survivor stalks his prey in the night
And he's watchin' us all with the eye of the tiger
Risin' up, straight to the top
Had the guts, got the glory
Went the distance now I'm not gonna stop
Just a man and his will to survive
Άντε βρε! Καλή Ζωή …μέχρι εκείνη την ώρα!!!
Ρούλα roula-the-cat.blogspot.gr
Αριστέα princess-airis.blogspot.gr
Αγγελική skepseis.co.uk/wp
Η blogger της διπλανής πόρτας dreamsmomentsthoughts.blogspot.gr
Δέσποινα mamadesekrisi.blogspot.gr
Γλαύκη Θα φιλοξενηθεί από μένα
Έλενα miakalimera.blogspot.gr
Έλλη funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr
Ρούλα smaragdenia-roula.blogspot.gr
Μαρία mytripssonblog.blogspot.gr
Κική ekfrastite.blogspot.gr
Αθηνά sigatabga.blogspot.gr
Ποδηλάτισσα podilatisa.blogspot.gr
Αριάδνη mononai.blogspot.gr
Χριστίνα andromeda-mygalaxy.blogspot.gr
Κλαυδία katoapotinakropoli.blogspot.gr
Ελένη stamonopatiatisfantasias.blogspot.gr
Georgette armoniaart.blogspot.gr
Πέπη dhmiourgieskardias.blogspot.gr
Άννα kloanna.blogspot.gr
________________________________________________*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!©Copyright 2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ **All rights reserved
Καλε, εισαι απιστευτη που εχεις διαλεξει ακομα και τα τραγουδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ακου το χειροτερο. Να σου βαλουν φωτογραφια που μισεις! Χα χα! Εγω τουλαχιστον αυτο σκεφτομαι αν χαθω και με ψαχνουν στη Νικολουλη!
Επομενη φορα πρεπει να γραψεις πως ονειρευεσαι και το γαμο σου.
Φιλια!
Δήμητρά μου, φυσικά και τα έχω διαλέξει και λίγα ανέφερα.
ΔιαγραφήΑυτό με την φωτογραφία (σε περίπτωση που με θάψουνε και έχω τάφο) το έχω σκεφτεί. Αλλά επειδή στο σπίτι δικές μου φωτο υπάρχουν ελάχιστες (και είναι καλές) δεν με ανησυχεί ποια θα βάλουν. Χαχα!
Άντε, μόνο για σένα, αφιερωμένη ανάρτηση για το ...γάμο μου! ☺
Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου!
Καλέ λύσσα όλοι να καείτε, πόσο καυτοί άνθρωποι πια; Και στον θάνατο φλαμπε; :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, ωραίες οι μουσικές σου επιλογές και η νοοτροπία σου απέναντι στον Θάνατο.
Γλυκιά μου η Τσιμτσιλή σου λέει, ξεπούλησε και εμείς επειδή δεν είμαστε στην TV θα εκδοθούμε μετά θάνατον. Κατάλαβες σε τι άτιμη ζωή και παλιοκοινωνία ζούμε; :P
Σε γλυκοφιλώ!
Ε, μωρέ καυτοί (παθιασμένοι) άνθρωποι είμαστε, άσε μας να είμαστε και στο θάνατο!
ΔιαγραφήΚαλή η νοοτροπία μου, καλή! Αν δεν είχα τέτοια νοοτροπία, τι νομίζεις κοπελιά πως θα ζούσα ακόμα;;;;
Αυτό τώρα με την Κυρία Τσιμτσιλή τι μου το είπες πρωινιάτικα; Και δεν έχω συνέλθει ακόμα από το σοκ που έπαθα πηγαίνοντας πρωι-πρωί στην τράπεζα;
Συγνώμη, πριν 2-3 ημέρες κυκλοφόρησε το βιβλίο της και ξεπούλησε; Άρα, εμείς οι τίμιοι αλλά φτωχοί καλλιτέχνες τι θα κάνουμε; Μια τρύπα στο νερό; Ούτε 2-3 αντίτυπα δεν θα είμαστε ικανοί να πουλήσουμε;;; Πάει μου καταστρέφεις το όνειρο, μου σβήνεις τις ελπίδες! Μωρέ, τι Φίλη είσαι εσύ;;; Χαχαχα!!!
Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου κι ένα γλυκό φιλί, κι ας μου έκανε πέτρα την καρδιά!!! (αστειεύομαι φυσικά!)
μμμμ δυναμικη δυναμικη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμια χαρα σε βρισκω! χχιιχ
καλημερα Μαρια μου!
μμμμ πάντα δυναμική και δυναμικά!!!
ΔιαγραφήΜια χαρά -κι εγώ- με βρίσκω! Χιχιχι
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κική μου!!!
αχχαχαα Ολόκληρη playlist! Και ζωή σε λόγου μας Μαράκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να αργήσει εκείνη η στιγμή!
Φιλιά♥
Ολόκληρη playlist και δεν τα ανέφερα όλα.
ΔιαγραφήΝα αργήσει εκείνη η ώρα, βεβαίως! (Χάρε μου καλέ μου, μας ακούς;;;;)
Φιλιά Αριστέα μου!!!
♡
Εντάξει, θα το ξαναπώ, αλλά αφού υπάρχει Πλούταρχος "χαλάλι" βρε! Αχαχαχα! Πάντως να ξέρεις, με έναν Πλούταρχο ένα ουισκάκι ή μια βότκα τραβιούνται μια χαρά, για' αυτό Μαρία μου πες τους να τα φροντίσουν και αυτά, άλλωστε εγώ ως μεγαλύτερη, εννοείται ότι δεν θα είμαι εκεί, οπότε λέω να πάω τώρα κάναν Πλούταρχο, όσο προλαβαίνω! (αρκεί να ξέρω ότι δεν θα εμφανιστεί ο Παντελίδης εκείνο το βράδυ!) Φιλιά πολλά και να είσαι καλά, τα επόμενα 99 χρόνια :)))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρα μου, μην ανησυχείς, ο Παντελίδης έχει ήδη κλείσει για τον Χειμώνα αλλού... οπότε λέω κι εγώ τώρα που θα ξεκινήσει ο Πλούταρχος να πάω να τον δω και να τον ακούσω για "3κοστή φορά", όσο προλαβαίνω, γιατί δεν ξέρεις ποτέ πως τα φέρνει η απρόβλεπτη Ζωή!
ΔιαγραφήΝα είμαστε καλά για τα επόμενα ...πόσα χρόνια!!!
Φιλιά!
χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου βρε Μαρια μου με τα τραγουδια σου..
τα ζεϊμπέκικα επιτρεπονται; Μια που θα το χουμε γυρισει σε γλεντι..
Γεια σου και σε σένα κοριτσάρα!
ΔιαγραφήΦυσικά και επιτρέπονται τα Ζεϊμπέκικα (τα δυο πρώτα τραγούδια στη λίστα μου ζεϊμπέκικα είναι) και ό,τι λαχταράει η ψυχή τους.
Φιλιά!!!
Τρομερη πλέιλιστ!!!!!!! Μεγαλωνει η ομαδα μας, που θέλουμε να καούμε χεχεχεεχεχ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλώενι δεν λες τίποτα!
ΔιαγραφήΝα καούμε στην πυρά, στην πυρά.... χαχαχα!!!
(διάβασα χθες βράδυ και τη δική σου ανάρτηση!)
Θαύμασα το οργανωτικό σου πνεύμα πρωτίστως και έπειτα απόλαυσα την play list σου !!! Πυρά, λοιπόν σκόρπισμα τέφρας στους 5 ανέμους και ωραίες μουσικές....μια χαρά σε βρίσκω κοπελιά, εγώ σαν μεγαλύτερη θα σας περιμένω εκεί πάνω , μετά από καμιά εκατοστή χρόνια εννοείται, και θα οργανώσω τη σχετική επιτροπή υποδοχής....να φέρεις και τα γραπτά σου, αν δεν έχουνε εκδοθεί εδώ θα τα εκδώσουμε εκεί πάνω μαζί με τα δικά μου.....μην ανησυχείς....εν τω μεταξύ ζήσε όσο καλλίτερα μπορείς ανήκοντας σε σένα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαυδία, "οργανωτικό πνεύμα", ωωω! δεν μου το έχουν ξαναπεί!
ΔιαγραφήΚι εγώ μια χαρά με βρίσκω!
Να έχω την καλύτερη και ευγενική υποδοχή, και ΑΝ, λέω Αν δεν σταθώ τυχερή να εκδοθούν τα γραπτά μου σε αυτή την Ζωή, δεν θα ξεχάσω να τα πάρω μαζί μου και να τα εκδώσουμε εκεί πάνω! Τουλάχιστον εκεί θα εκτιμηθούν! Χαχα!
Εν τω μεταξύ, φυσικά και ζω όσο καλύτερα μπορώ ανήκοντας -πρώτα απ' όλα- σε μένα. Γιατί τώρα είναι η Ζωή......
Σ' ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιο σου που πραγματικά με έκανε να γελάσω και μου έφτιαξες πιο πολύ τη διάθεση.