True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #4 – Ποτέ μην ξεχνάς να Χαμο-γελάς ☺

©Φωτο

  Το περασμένο Σάββατο, απόγευμα, μέσα στο βαγόνι του Μετρό. Στα δίπλα καθίσματα καθόταν μια γυναίκα γύρω στα 35 με 40 με το κοριτσάκι της γύρω στα 6, πρέπει να ήταν. 

  Η μικρούλα πείραζε τα μαλλιά της μητέρας της ώσπου κάποια στιγμή την ρωτάει: "Μαμά έχεις πολύ ωραία απαλά μαύρα μαλλιά."

Μαμά: "Είναι έτσι επειδή δεν τα βάφω!"

Μικρούλα: "Α! γι' αυτό, έ;"

Μαμά: (με ένα αυστηρό ύφος) "Τι σου έχω πει εσένα και της αδελφή σου; Να μην κάνετε τέτοιες γκριμάτσες και να μη γελάτε συνέχεια, γιατί θα σπάσετε και θα κάνετε ρυτίδες νωρίς."

Μικρούλα: "Έλα μανούλα, ξεχνιέμαι!"

[...]

  Χάρηκα με την εικόνα που έβλεπα. Μια μητέρα να παίζει με το κοριτσάκι της και το αντίστροφο και όχι να είναι και οι δυο με κάποιο Gadget στο χέρι. (Ναι, το βλέπω πολύ συχνά αυτό και είναι κάπως λυπηρό!) Μου αρέσουν τέτοιες "αγαπησιάρικες" με λίγη δόση διαχυτικότητας, σκηνές.  Απόρησα και τσαντίστηκα όμως με αυτά που άκουσα. 

   "..να μη γελάτε συνέχεια, γιατί θα σπάσετε...;"

Αν είναι δυνατόν! Εκτός το ότι σιχαίνομαι αυτή τη φράση "Θα σπάσεις", λες και είσαι από γυαλί, σιχαίνομαι και να ακούω κάποιον να λέει στον άλλον να μη γελάς. Κι Εγώ που υποστηρίζω απόλυτα το "Να γελάτε, να χαμογελάτε πάντα. Είναι υπέροχη η αίσθηση..." (γιατί όσοι με έχετε γνωρίσει ή με βλέπετε στις φωτο, πάντα είμαι με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο, είτε είμαι λυπημένη είτε χαρούμενη) δεν μπορώ, απεχθάνομαι τέτοιους ανθρώπους. 

  Δηλαδή, συγνώμη! Αντί να μαθαίνουμε στα παιδιά να χαμογελάνε στα δύσκολα, στα εύκολα, στις χαρές, στις λύπες, ό,τι μετά από κάθε συννεφιά βγαίνει το ουράνιο τόξο και ότι ένα χαμόγελο, ένα γέλιο, -ακόμα κι αν αυτό συνοδεύεται από μια γκριμάτσα- κάνει τις καταστάσεις πιο υποφερτές, μας φέρνει πιο κοντά  στους ανθρώπους, γεμίζει η ψυχή μας με ευφορία και ότι αυτό είναι το πιο γοητευτικό πάνω μας, κάποιοι άνθρωποι (και το χειρότερο γονείς) τους μαθαίνουν ότι η εξωτερική εικόνα είναι αυτή που μετράει περισσότερο από τα άλλα; 

  Ok, φυσικά και το πρώτο πράγμα που προσέχουμε στον άλλον είναι η εξωτερική του εικόνα αλλά αυτό διαρκεί για λίγη ώρα. Μετά; Μετά τι κοιτάμε; Αλλά αυτό το θέμα δεν είναι της παρούσης. Το θέμα είναι ότι εδώ μιλάμε για παιδιά και τι αξίες, τους μαθαίνουμε από μικρά.

  Δεν είμαι μάνα αλλά αυτό που ξέρω πολύ καλά είναι το εξής. Τέτοιοι γονείς με τέτοιο σκεπτικό δεν δημιουργούν ωραίους και με αξία ανθρώπους που αύριο θα βγουν έξω στην κοινωνία και θα συμπεριφέρονται όπως θα συμπεριφέρονται αλλά τους καταστρέφουν και τους δημιουργούν κόμπλεξ, πολλά εξωτερικά και κυρίως εσωτερικά κόμπλεξ. 

  Ρε χαμογελάστε και γελάστε σε κάθε ευκαιρία. Το γέλιο είναι υγεία! Χαμογελάστε και μην σκέφτεστε ούτε τις ρυτίδες, ούτε τι θα πει ο "καθένας" και η "καθεμιά", ούτε αν θα παρεξηγηθείτε ή θα σας κρίνουν, επειδή απλά μπορείτε να χαμογελάτε και να γελάτε, εκεί που "άλλοι" και οι καταστάσεις προσπαθούν να μας το κλέψουν και αυτό. 

Τι λέω πάντα και θα το υποστηρίζω μέχρι τέλους;

Και να μην ξεχνάτε:

"Να χαμογελάτε & να είσαστε ΠΑΝΤΑ & ΠΑΝΤΟΥ ο εαυτός σας!"

     

Αλλά, τι έχει πει και (νομίζω) ο Τσάρλι Τσάπλιν;

“Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη” (A day without laughter is a day wasted)

➙♫

 Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ! (αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)

☞Διαβάστε επίσης:

_____________________

► Διαβάστε τις "True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες"...

► Περισσότερες "True Stories"...

►True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #1 - Η ευγένεια ενός παιδιού!

►True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #2 - Εγώ… η ξυπόλητη Πριγκίπισσα!

►True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #3 – Άγχος για ασήμαντο λόγο

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*