Κριτική Βιβλίου: Εύα Ομηρόλη - "Όταν τα παραμύθια λένε αλήθεια" (2010)

Χθες σας παρουσίασα το βιβλίο "Μια νύχτα που κράτησε χρόνια" της Βάσιας Ακαρέπη. Σήμερα θα σας παρουσιάσω το βιβλίο "Όταν τα παραμύθια λένε αλήθεια" της Εύας Ομηρόλη το οποίο επίσης μου δάνεισε η Κατερίνα. 

Πληροφορίες:
Είδος: Μυθιστόρημα
Σειρά: Ελληνική Λογοτεχνία
Τίτλος: “Όταν τα παραμύθια λένε αλήθεια ”
Συγγραφέας: Εύα Ομηρόλη
Εκδόσεις: Λιβάνη, Ιούλιος 2010
Σελ.: 414

 Η συγγραφέας:

Η υπόθεση:

   Cinderella, Benizara, Cenerentola, Judar, Critheanach, Vishnu, Cenicienta, Keloglan, Σταχτοπούτα, Vasilisa, Cendrillon, Gata Borralheira, Yeh-Shen, Cenicienta, Aschenbroedel...

 Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι το παραμύθι της Σταχτοπούτας είναι μόνο για κορίτσια. Νομίζουμε λάθος. Ο μύθος υπάρχει απ’ την ελληνική αρχαιότητα και συναντάται σε όλες τις κουλτούρες του κόσμου. Ο κεντρικός ήρωας που περιφρονείται, αδικείται και τελικά δικαιώνεται δεν είναι πάντοτε γυναίκα. Το μήνυμα του μύθου απευθύνεται σε άνδρες και γυναίκες, μικρούς και μεγάλους, φίλους και ερωτευμένους και το μόνο μαγικό που περιέχει είναι ότι μπορεί να μεταμορφώσει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. 

Η άποψή μου:

  Για αρχή θα πω πως λάτρεψα και αυτό το εξώφυλλο, όπως και το προηγούμενο βιβλίο που σας παρουσίασα. Μάλλον, τα τριαντάφυλλα με τραβάνε ως εικόνα. Η γραμματοσειρά αρκετά καλή. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο της Εύα Ομηρόλη.

  Όταν ξεκινάς την ανάγνωση του βιβλίου, από τις πρώτες σειρές βλέπεις πως μάλλον μιλάει για τον έρωτα και αν μπορείς να ερωτευτείς ή όχι πραγματικά, πόσο δύσκολο είναι αυτό να συμβεί και γενικά οι ερωτικές σχέσεις θέλουν κάτι παραπάνω από ένα απλό ρομάντζο. Και αυτό το ρομάντζο που διεκδικούν ή απλώς επιθυμούν κυρίως οι γυναίκες ίσως να ευθύνεται στο ότι πιστεύουμε στο παραμύθι της Σταχτοπούτας. Αυτά ήταν τα πρώτα μου συμπεράσματα που έβγαλα και περιμένοντας τι θα διαβάσω.

  Όμως τελικά, ήταν κάτι παραπάνω από αυτά που περίμενα να διαβάσω. Μπορεί στις πρώτες σελίδες, σε κάμποσες σελίδες, να πλατειάζει κάπως και να κουράζει (γ' αυτό τις πρώτες ημέρες το είχα αφήσει στην άκρη και μετά το ξανά έπιασα) και Εγώ προσωπικά δεν πολύ καταλάβαινα "τι θέλει να πει η ποιήτρια" ή καλύτερα να πω "που το πάει ακριβώς η συγγραφέας" αλλά από την σχεδόν μέση και όσο προχωρούσε η ιστορία, η αφήγηση και μέσα από τους πολλούς και μεγάλους, τολμώ να πω, διαλόγους, με γεμάτο από 'αναλύσεις', 'φιλοσοφίες' και κάθε είδους 'κοσμοθεωρίες', ειδικά για τις σχέσεις και το τι εστί στην πραγματικότητα το παραμύθι της Σταχτοπούτας πραγματικά, δεν ήθελα να το αφήσω καθόλου απ' τα χέρια μου, από ένα σημείο και μετά.

  Πιστεύω πως η πλοκή δεν είναι τόσο το δυνατό σημείο του βιβλίου όσο η ανάλυση, η προσέγγιση και η πιο βαθιά ερμηνεία του αγαπημένου μου παραμυθιού, αυτού της Σταχτοπούτας. Ένα παραμύθι που πάντα θεωρούσα ότι δεν είναι μόνο μια κοπέλα που την κακομεταχειρίζεται η μητριά της, μια μαγεία για να γίνει πραγματικότητα μια επιθυμία αυτής της κοπέλας για να βρεθεί στον χορό και να χορέψει με τον Πρίγκιπα την οποία ερωτεύτηκε και το "ξεχασμένο" γοβάκι που πρέπει να βρει την κάτοχό της και μπλα, μπλα, μπλα... Ξέρετε το παραμύθι καλά, οπότε δεν χρειάζεται να σας πω περισσότερες λεπτομέρειες. Πάντα θεωρούσα το παραμύθι ότι είναι κάτι παραπάνω, χωρίς ποτέ να έχω αναλύσει ακριβώς ποιο είναι αυτό το "κάτι παραπάνω".  Μου άρεσε λοιπόν, που μέσα από την εντελώς διαφορετική και πέρα από ότι είχα ποτέ σκεφτεί ή έστω φανταστεί, ερμηνεία του παραμυθιού, πήρα απαντήσεις σε δικές μου ανήσυχες σκέψεις και ερωτήματα για τις ερωτικές σχέσεις και πόσο μάλλον για το πως συμπεριφερόμαστε μέσα σε αυτές. Κι όμως, ειλικρινά, με βοήθησε πολύ αυτή η ανάλυση. 

  Η γραφή της συγγραφέα ιδιαίτερη, έξυπνη, όχι εύκολη αλλά ούτε δύσκολη, χιουμοριστική και καυστική πολλές φορές. Ένα λεξιλόγιο πλούσιο και σωστό αλλά κάποιες φορές ήταν τόσο μακριά από το δικό μου που δεν καταλάβαινα καλά. Βέβαια, αυτό δεν φταίει η συγγραφέας αλλά μάλλον Εγώ. Σημασία όμως έχει ότι το νόημα, αν και δύσκολα κάποιες φορές, το έπιανα, στο τέλος. Καλό ήταν αυτό! Διότι, βοηθάει κι εμένα που γράφω και διαβάζω να μαθαίνω περισσότερες λέξεις και φράσεις. 

   Όλοι οι χαρακτήρες/ήρωες του βιβλίου ήταν ένας κι ένας. Μου άρεσε που ο καθένας είχε μια ισχυρή προσωπικότητα. Χαρακτήρες ακούραστοι μιας και δεν έμοιαζε κανείς με κανέναν, μυαλωμένοι αλλά και στον κόσμο τους, με ένα έξυπνο λόγο, ειρωνεία αλλά και χιούμορ και είχαν να πουν όχι απλά κάτι αλλά πολλά για να φτάσουμε στην ολοκλήρωση της ιστορίας και στο φινάλε. Καλό-κακό δεν θα σας το μαρτυρήσω αλλά για σκεφτείτε το παραμύθι της Σταχτοπούτας... 

   Όπως προείπα, τελικά, ήταν κάτι παραπάνω από αυτά που περίμενα να διαβάσω. Οι πρωταγωνιστές, δηλαδή ο "Πρίγκιπας" και η "Πριγκίπισσα" τελικά με ενθουσίασαν και με μάγεψαν από την συμπεριφορά τους να πιστέψουν; να γίνουν, να φτιάξουν από την αρχή ένα νέο Παραμύθι της Σταχτοπούτας που όμως δεν θα αφορά αποκλειστικά μόνο την ίδια την Σταχτοπούτα και πως να κερδίσει (είναι μόνο αυτό;) τον Πρίγκιπα, την αξιοπρέπειά της και την ευτυχία της.

"Σωστά! Πρέπει να πηγαίνουμε στο χορό για το χορό, για την ωραία μουσική, τα στολισμένα λουλούδια, το παλάτι. Να φορέσουμε τα όμορφα ρούχα για να χαρούμε, όχι για να φανούμε. Να απολαμβάνουμε αντί να αποσκοπούμε. Και να φεύγουμε όταν ακόμα μας θέλουν εκεί... Και ξέρει πότε είναι η ώρα να αποσυρθεί, να υποχωρήσει, να σωπάσει... μόνο αυτός που απολαμβάνει ό,τι κάνει και δεν κάνει κάτι επειδή κάπου αποσκοπεί."

"Στον χορό για το χορό και στον έρωτα για τον έρωτα! Γιατί αξία έχουν μόνο οι αυτοσκοποί..." 

Μου άρεσε αρκετά το βιβλίο και σίγουρα θα ήθελα μετά από μήνες να το ξανά διαβάσω, γιατί θα καταλάβω πολλά περισσότερα που μου ξέφυγαν με την πρώτη ανάγνωση. Ήδη αυτό αλλά και το προηγούμενο βιβλίο που σας παρουσίασα, έψαξα και τα βρήκα και μάλιστα σε καλή τιμή, και θα τα αποκτήσω για να μπουν στη συλλογή μου.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!

*Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.

**Δεν γράφω κριτικές, απλά για να  γράφω Κριτικές (δεν είναι αυτή η δουλειά μου) αλλά γράφω Κριτικές επειδή βλέπω ταινίες/διαβάζω βιβλία/ακούω μουσική!!!

***Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!

☞Διαβάστε επίσης:
____________________
► #Διεθνής_Εβδομάδα_βιβλίου 2013! Η δική μου επιλογή Βιβλίου!
► 23 Απριλίου 2015: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου (Τα βιβλία & Εγώ)
► My blog book! Πως να μετατρέψετε το blog σας σε …βιβλίο!
► Hi-5 Φώτο! 2η εβδομάδα: 5 βιβλία που αγαπώ κι υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μου!
► Η Βιβλιοθήκη του ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫... (Λίστα)
► Παρουσιάσεις/Κριτικές Βιβλίων
► ✎ My Favorite Quotes
► ✎TAG: Book

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*