✍ My thoughts #14 - Ναι ρε Φίλε, Μαγκιά μου...

 Ώρες - ώρες αισθάνομαι πιο κορόιδο από ότι (δεν) είμαι!
Ώρες - ώρες αισθάνομαι πιο βλάκας από ότι (δεν) είμαι!
Ώρες - ώρες αισθάνομαι πιο θύμα από ότι είμαι και δεν είμαι!
Ώρες - ώρες αισθάνομαι πιο μαλάκας απ' ότι (δεν) είμαι! (σαν το "ΟΧΙ" ένα πράγμα, πιο μαλάκας πεθαίνεις... έτσι αισθάνθηκα τελικά μετά, όταν μετατράπηκε σε "ΝΑΙ")

  Ναι, δεν είμαι κι ας νομίζουν ή πιστεύουν πολλοί ότι είμαι! Το ότι είμαι ήρεμη, ευγενική, διακριτική, "σιγανό ποταμάκι" για κάποιους (αλλά απ' τα άξια σιγανά ποταμάκια θα πω Εγώ!), δεν με κάνει αυτομάτως ότι είμαι και το καλύτερο παιχνιδάκι για να παίζει όποτε γουστάρει ο καθένας. Δεν είμαι αφελής, είμαι σίγουρα σοφή και ξέρω τι μου γίνεται.

  Είμαι όμως ένα ευαίσθητο κορίτσι, γυναίκα μα πάνω απ' όλα Ά-νθρωπος με πολλές -δυστυχώς- ευαισθησίες, που στην εποχή της αδιαφορίας και της κρίσης, ειδικά των αξιών, όχι μόνο δεν χωράνε αλλά δεν εκτιμούνται σχεδόν από κανέναν.
 
  Είμαι κάποια που γεννήθηκε με την αλήθεια, την ειλικρίνεια,  την ντομπροσύνη, την μπέσα...
Είμαι κάποια που έμαθε μόνη της τι θα πει "Αγάπη", "σεβασμός", "αξιοπρέπεια", το να μην είσαι "αχάριστος"...
Είμαι κάποια που από τα πρώτα της βήματα έμαθε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη, πως έχει πολλά εμπόδια, δρόμους με αγκάθια, λύπες, καυτά δάκρυα, απογοητεύσεις, αποτυχίες...
Είμαι κάποια που ξέρει πολύ καλά μα πάρα πολύ καλά τι θα πει πόνος, μοναξιά, φυγή... 

  Είμαι κάποια που έχει καεί τόσες πολλές φορές από τον έρωτα, την αγάπη και σε άλλους είδους σχέσεις αλλά πάντα το πήγαινα υπέρ μου και όχι κατά μου. Δεν έκανα σε άλλους ό,τι μου έκαναν! Γιατί πάντα πίστευα πως αν κάνω ό,τι μου έκαναν, τότε θα είμαι κι Εγώ σαν αυτούς και δε θα διαφέρω σε τίποτα. Εγώ όμως δεν είμαι σαν τους άλλους, ούτε θα γίνω ποτέ. Δεν είμαστε όλοι ίσιοι και όμοιοι, λυπάμαι καρδιά μου!

  Είμαι κάποια που προσπαθεί να στέκεται στο ύψος της σε κάθε περίσταση, να στέκεται δυνατή σε κάθε δυσκολία, να παραμένει 'Α-νθρωπος ακόμα και όταν έχω χίλιους λόγους να μεταμορφωθώ σε ένα άνθρωπο χωρίς ψυχή και να φερθώ όπως μου φέρονται μερικοί...

  Είμαι κάποια που αναγκάζομαι να τιμώ  δέκα φορές περισσότερο από έναν άντρα που επιδεικνύει ή βροντοφωνάζει ότι είναι άντρας (μάλλον οι περισσότεροι έχουν χάσει την πραγματτική σημασία/αξία της λέξης "άντρας") το παντελόνι που φορώ...

  Είμαι κάποια που ποτέ δε θα καταλήξει το "τίποτα" του καθενός. Διότι η αξία μου είναι πολύ μεγαλύτερη από την αξία που διαθέτει ένας κενός ά-νθρωπος. Μπορεί να πέσω για λίγο στην παγίδα του "τίποτα" αλλά μόλις καταλάβω και το πάρω απόφαση ότι δεν καταλήγει κάπου αληθινά, την κάνω, φεύγω, αντίο, "μακριά κι αγαπημένοι",  άλλοτε δίνοντας το στίγμα μου για τελευταία φορά, μια και καλή κι άλλοτε σιωπηλά, πιο σιωπηλά πεθαίνεις.

  Πιστεύω ακράνδακτα στην 'αλήθεια' και την υποστηρίζω με πάθος, ακόμα κι αν βλέπω πως θα με κάψει. Ποτέ δεν τη φοβήθηκα, ακόμα κι όταν την γεύτηκα ...πιο "ωμή" πεθαίνεις. Τα ψέματα, μαζί και η υποκρισία και την παραμύθα, πάλι τα σιχαίνομαι, τα μισώ, με λιώνουν σιγά-σιγά σαν κερί και μου σκοτώνουν ό,τι καλό έχει απομείνει για τον άλλον. Αργά ή γρήγορα τα ψέματα αποκαλύπτονται όσο και να προσπαθούμε να τα κρύψουμε. Και το χειρότερο Φίλε μου ξέρεις ποιο είναι; Εγώ το ψέμα το αντιλαμβάνομαι, το καταλαβαίνω σχεδόν αμέσως και πάντα, άσχετα που δεν σου αποκαλύπτω ότι το ξέρω. Απλώς, έχω την κακή συνήθεια, να αφήνω τον άλλον να αποκαλύπτει από μόνος του και να ντροπιαστεί μπρος τα μάτια μου.

  Παραδέχομαι πως παρά το ότι την έχω πατήσει πάρα πολλές, αμέτρητες πια φορές, από ανθρώπους που κάνανε τα πάντα για να τους εμπιστευτώ και τελικά αποδείχτηκαν μεγάλη απάτη, Εγώ συνεχίζω να εμπιστεύομαι πιστεύω στους ανθρώπους. Όχι όλους, όχι πάντα και πάντα με καχυποψία και αμφιβολία, από ένα σημείο και μετά, το παραδέχομαι. 

  Είμαι αυτή που είμαι! Παντού συμπερι-φέρομαι το ίδιο. Είμαι ο εαυτός μου, καθαρά ο εαυτός μου, απλώς κάποιες φορές είμαι πιο πολύ στο καβούκι μου από ό,τι συνήθως. Και αυτό γιατί, έχω πάθει, έχω μάθει και δε θέλω να βλέπω το ίδιο έργο ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή, το ίδιο έργο κουράζει σε τέτοιο βαθμό που ούτε την αρχή, έστω τους τίτλους αρχής με το μουσικό χαλί να παίζει, δεν αντέχεις. 

  Δεν μπορώ εύκολα, καθόλου εύκολα να παίξω ένα ρόλο που δεν μου ταιριάζει, που δεν είμαι Εγώ. Δεν θα υποκριθώ, δεν θα δείξω κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Είμαι αυτή που είμαι, όπως είμαι, έτσι όπως είμαι! Με αντέχεις, έχει καλώς. Αν πάλι, δεν μπορείς, τότε στο καλό. "Καλή Καρδιά", λέω πάντα και δε το λέω με ειρωνεία ούτε για να το παίξω υπεράνω. Δεν χρειάζεται να το παίξω υπεράνω και ανώτερη, είμαι ούτως ή άλλος, τουλάχιστον μπροστά ή δίπλα σε αυτούς που φορούν μάσκα, έχουν ένα προσωπείο διαβολικό, που κρύβονται πίσω από ένα ρόλο και υποκρίνονται νομίζοντας πως το κάνουν επιτυχημένα. 

  Είμαι αυτή που προσπαθεί στα πάντα περισσότερο από όσο πρέπει, αντέχω ή είναι εντός του φυσιολογικού κι όχι του παράλογου. "Εμένα η προσπάθεια και η υπομονή με έχει καταστρέψει", λέω συχνά. Και αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια. Ποτέ η "πολλή" προσπάθεια και η ανεξάντλητη υπομονή δεν μου βγήκε σε καλό. Στο τέλος, ήταν κατά μου! Τόση προσπάθεια και για τους δυο, και για δέκα μαζί. Πολύ ψυχοφθόρο και ανοησία από ένα σημείο και μετά.

  Είμαι αυτή που είμαι Φίλε μου και δεν ντρέπομαι γι' αυτό που είμαι! Έτσι με έκανε ο Θεός! Αυτό που βλέπεις, εξωτερικά και ακόμα πιο πολύ εσωτερικά! Και ναι, είμαι "πολύ" για κάποιους ανθρώπους αλλά τι θέλεις να κάνω; να αισθανθώ ενοχές;

  Αγαπάω, ερωτεύομαι, θαυμάζω, γοητεύομαι, χαίρομαι, κλαίω, νευριάζω, απογοητεύομαι... νιώθω, βιώνω, ζω, τα πάντα - όλα, με πάθος, με ένα ισχυρό πάθος που με κάνει να είμαι ένας ζωντανός άνθρωπος, γεμάτος από ζεστά συναισθήματα. 

  Μαγκιά μου, λοιπόν, να είμαι αυτή που είμαι και ακόμα περισσότερο να μοιράζομαι, με άλλους που εκτιμάνε, τα συναισθήματα μου, την καθημερινότητά μου, τη ζωή μου όλη.

 Μαγκιά μου, να προσπαθώ, να παλεύω, να αγγίζω, να γεύομαι ότι (μου) αξίζει, ακόμα κι αν αποδεχτεί πως δεν άξιζε τελικά. Μπορεί Εγώ στο αρχή, στην μέση, στο τέλος να κλαίω με μαύρο δάκρυ αλλά επίσης είμαι Εγώ που στο τέλος γελάω τελευταία και καλύτερα. Καρατσεκαρισμένο σου λέω! Το έχω δει ουκ ολίγες φορές το ίδιο έργο σου λέω, οπότε να ακούς, να διαβάζεις και να κρατάς ό,τι σοφό σου λέω Εγώ, η  σοφή Μαρία. 

  Εγώ να ξέρεις, μπορεί στην αρχή να φαίνεται πως είμαι η χαμένη, στο τέλος όμως μόνο κερδισμένη βγαίνω από όλα. Κερδισμένη, πιο σοφότερη, πιο γεμάτη από ζεστά συναισθήματα μα κυρίως πιο δυνατή από τα παθήματά μου που μου γίνονται μαθήματα. Υπάρχει μεγαλύτερο κέρδος από αυτό; Κερδίζω στο να μάθω να εκτιμώ περισσότερο τη ζωή, αυτά που μου δίνονται, όχι δωρεάν, ποτέ δωρεάν αλλά μου δίνονται, τα γεύομαι και ζω τις στιγμές. Γιατί η ζωή είναι στιγμές, κι Εγώ, ακόμα και προσωρινές να είναι, δεν τις φοβάμαι να τις ζήσω.

  Μαγκιά μου, λοιπόν Φίλε μου για όσα είμαι, για όσα κάνω, για όσα αισθάνομαι, για όσα δεν μπορώ να είμαι για να αρέσω στους άλλους. Κι ας μην εκτιμά ο άλλος το ελάχιστο. Δεν λυπάμαι τον εαυτό μου! Ώρες - ώρες τον θαυμάζω τολμώ να πω! Τους άλλους λυπάμαι, εκείνους με την άδεια κρύα καρδιά και με την άδεια ψυχή. Πραγματικά, σας λυπάμαι! Δεν έχετε τίποτα καλό να προσφέρετε σε τούτη τη ζωή, μόνο πόνο και καυτά δάκρυα στους γύρω σας και δε σε αυτούς που είδαν σε εσάς κάτι καλό. Είσαστε επικίνδυνοι... σαν τους πολιτικάτζες που τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα. Τέτοιοι είσαστε κι εσείς! Κάνετε τη δική σας πολιτική εξαπάτηση με το να παίζετε με τα συναισθήματα των ανθρώπων.

  Μαγκιά μου, που δεν παίζω -δυστυχώς- με τα αισθήματα των άλλων, δεν τους ταϊζω με παραμύθ-ι-α, δεν κοροϊδεύω και δεν παίζω κανένα θέατρο για τα συμφέροντά μου. Λάθος μου αλλά δεν μπορώ να το κάνω! Δεν έχω τόσα πολλά ταλέντα, κάπου υστερώ, κάπου είμαι άχρηστη, ανίκανη... Ας είναι! Γι' αυτό υπάρχουν -δυστυχώς- οι υποκριτές και τα λαμόγια, για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Να πληρωνόμουν αδρά με λεφτά κι όχι με πόνο και δάκρυα, τότε ίσως, λέω ίσως, να μου γύριζε το μυαλό και να φερόμουν κι Εγώ έτσι όπως φέρεστε εσείς, οι υποκριτές. Όχι, τίποτα άλλο αλλά για να δείτε, να νιώσετε κι εσείς πως είναι το αίσθημα της εξ-απάτη-σης. Ηθική ικανοποίηση και δικαίωση λέγεται αυτό Φίλε μου, κι όχι εκδίκηση!

 Μαγκιά μου, που δείχνω ανωτερότητα όσο δεν πάει. Σαν την αξιοπρέπεια δεν έχει και δεν αξίζει τίποτα. Κι Εγώ τον τελευταίο καιρό την έριξα περισσότερο από όσο έπρεπε και άξιζε. Αλλά όλα έχουν ένα όριο. Τα αποθέματα υπομονής και πόσο μάλλον κατανόησης κάποια στιγμή τελειώνουν για κάποια πράγματα και για κάποιους ανθρώπους. Και δεν μου αξίζει, που να πάρει, το ψεύτικο, το δήθεν και καθετί που με κρατάει στην αναμονή και σε ψεύτικες ελπίδες. Δεν γουστάρω να περιττεύω από πουθενά. Εγώ αξίζω περισσότερα απ' όσα μου έχει δώσει, προς το παρόν, η ίδια η ζωή, ακόμα κι Εγώ η ίδια.

Μαγκιά μου και μεγάλη μου τιμή, κάτι που κανένα απ' τα δυο δεν διαθέτεις εσύ ή όποιος με θεωρεί "μεγάλος μαλάκας" ή "θύμα" ή "παιχνιδάκι" του. Και για να το καταλάβεις καλύτερα, θα στο πω πιο απλά: "Τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία." Εδώ είναι δικό μου έδαφος και κάνω κουμάντο Εγώ στο ποιος θα αγγίξει ξανά την καρδιά μου, το κορμί μου, την Μαρία ολόκληρη. Αν εσύ δε θέλεις μία, Εγώ δεν θέλω καμία, πλέον. Και έχω μηδέν μερίδιο ευθύνης. Και ξέρεις γιατί; Γιατί Εγώ προσπάθησα και πέρα από τις δυνάμεις μου! Εσύ ή οποιοσδήποτε αποτύχατε στην καμία απολύτως προσπάθεια με μια περίσσεια υποκρισία και ...Game over!

Μαγκιά μου λοιπόν, "λάθος το σωστό κάνω μα κι αυτό... μαγκιά μου... μαγκιά μου..."

✍@υτές ήταν οι προσωπικές μου σκέψεις και μόνο! 

 Μαγκιά μου - Αγγελική Ηλιάδη
Στίχοι: Αλέξης Τσάφας
Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης

 Πες μου πως νιώθεις τώρα που με βλέπεις να πονάω
που προσπαθώ με το ποτό να ξεχαστώ μα δεν μπορώ
που κάθε βράδυ τη σκιά μου κυνηγάω
χαίρεσαι νιώθεις καλά που έχεις κερδίσει αυτό το παιχνίδι εγωισμού
νιώθεις πιο άντρας που για σένα καταστρέφω ένα ένα κάθε όνειρο που κάνω
που τον εαυτό μου χάνω πες μου

Μαγκιά μου να καταστρέφομαι να καίω τη καρδιά μου
να `μαι κομμάτια για τον ψεύτη ερωτά μου
και να τρελαίνομαι που εσύ δεν είσαι εδώ..
Μαγκιά μου να λέω σ’ αγάπησα κι ας έχω πέσει έξω
να ψάχνω δύναμη κι απόψε για ν’ αντέξω
γιατί μαγκιά μου είναι που ακόμα, που ακόμα σ’ αγαπώ..

Είναι τελικά τόσο αστείο αλλά η πραγματική αγάπη φαίνεται όταν χωρίζεις
όταν όλο σου το είναι θέλει να εκδικηθεί
όταν κάθε κύτταρο σου τη κατάντια σου μισεί
όταν όλα αυτά που είχες τώρα μοιάζουν με ψέμα
όταν νιώθεις προδομένος όταν φτάνεις ως στο τέρμα
όμως δε θα σου κάνω τη χάρη
δε θα σου δώσω την εκδίκηση γιατί δεν την αξίζεις
γέλα τώρα που μπορείς..


Μαγκιά μου να καταστρέφομαι να καίω τη καρδιά μου
να `μαι κομμάτια για τον ψεύτη ερωτά μου
και να τρελαίνομαι που εσύ δεν είσαι εδώ..
Μαγκιά μου να λέω σ’ αγάπησα κι ας έχω πέσει έξω
να ψάχνω δύναμη κι απόψε για ν’ αντέξω
γιατί μαγκιά μου είναι που ακόμα, που ακόμα σ’ αγαπώ..

 

Κάθε όνειρο αξίζει, δε φοβάμαι

κι αν με πρόδωσες εγώ εντάξει θα `μαι

δεν πειράζει να προσέχεις τις ευχές σου

κάθε αύριο θα συναντάς στο χθες σου..

Τρέξε όσο μπορείς, τρέξε να κρυφτείς

λάθος το σωστό κάνω μα κι αυτό..μαγκιά μου..μαγκιά μου

Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ότι μου κατεβαίνει απ’ το μυαλό, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ! (αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)





☞Διαβάστε επίσης:

_________________
► Διαβάστε περισσότερα από την στήλη "My thoughts"
► ✍ My thoughts # 1 - Είμαστε κι εμείς που…
► ✍ My thoughts # 2 – Άδραξε τη μέρα …κάποιος λόγος θα υπάρχει!
► ✍ My thoughts # 3 – Κάθε μέρα κι ένα μάθημα!
► ✍ My thoughts #4 – Χρόνος για Ζωή!
► ✍ My thoughts #5 – Την παλεύω…
► ✍ My thoughts #6 – Εγώ μιλάω για Δικαίωση….
► ✍ My thoughts #7 – Όσο υπάρχει Ζωή, υπάρχει και ελπίδα
► ✍ My thoughts #8 – Τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς!
► ✍ My thoughts #9 – Οι δυο όψεις του νομίσματος...
► ✍ My thoughts #10 – Γράμματα με ή χωρίς παραλήπτη
► ✍ My thoughts #11 – Greece crisis και γράφουμε ιστορία!
► ✍ My thoughts #12 – Γιατί Μαρία πάντα φεύγεις…;
► ✍ My thoughts #13 – Εγώ άνθρωπε δεν έχω "καρδιά αγκινάρα"...

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*