ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #27 (Φεβρουάριος 2016)

Την στήλη αυτή, την εμπνεύστηκε η Ελευθερία από το beauty blog Diary Of A Beauty Addict.

 

Με λίγα λόγια… αναλυτικά ο τίτλος: ♫ακούω: μουσική δηλαδή ένα τραγούδι που μου άρεσε πολύ τον μήνα που μας πέρασε και το άκουσα ουκ ολίγες φορές. ☺βλέπω: μια φωτογραφία  με κάτι που είδα και  μου άρεσε με οποιοδήποτε θέμα, τοπίο, αντικείμενο κτλ. ή ακόμα που φωτογράφισα Εγώ η ίδια. ✎συλλογίζομαι: αποσπάσματα βιβλίων ή κάποιο γνωμικό που μου άρεσε ή μερικές γραμμές από κάποιο βιβλίο που το βρήκα ενδιαφέρων, καθώς και δικές μου “Προσωπικές Φιλοσοφίες”.

   

ακούω:

Δημήτρης Καραδήμος - Σε θέλω

Μουσική: Χριστόδουλος Σιγανός
Στίχοι: Χριστόδουλος Σιγανός / Valentino

  Μπαλάντα για τους -παντοτινά- καψούρηδες, γενικώς και ειδικώς. Λατρεύω την εισαγωγή, συμπαθώ πολύ τον -κούκλο- (να τα λέμε κι αυτά!) Καραδήμο, η χροιά της φωνής του ξεχωριστή, έχω ταυτίσει πολλά τραγούδια του με στιγμές μου με αγαπημένα πρόσωπα. Όποτε λοιπόν ακούω αυτό το τραγούδι ένα πρόσωπο -Ν(Χ)- έρχεται πάντα πρώτο στο μυαλό μου.

Μάτια βουρκωμένα και στο βλέμμα μοναξιά
Ξέσπασα πάλι και βρίζω δε μ αναγνωρίζω
Πρέπει να σε δω
Θέλω να τηλεφωνήσω μα να σ αντικρίσω
Θεέ μου δε μπορώ

Τώρα που δε σ' έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω
Τώρα που μου λείπεις εγώ αρρωσταίνω και σπάω στα δυο
Τώρα που δε σ' έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω
Τώρα που μου λείπεις για πάντα σωπαίνω και μελαγχωλώ

Χείλη ματωμένα, δαγκωμένα, δυνατά
Ξέσπασα πάλι και βρίζω δε μ αναγνωρίζω
Πρέπει να σε δω
Θέλω να τηλεφωνήσω μα να σ αντικρίσω
Θεέ μου δε μπορώ

Τώρα που δε σ' έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω
Τώρα που μου λείπεις εγώ αρρωσταίνω και σπάω στα δυο
Τώρα που δε σ' έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω
Τώρα που μου λείπεις για πάντα σωπαίνω και μελαγχωλώ

 

 

βλέπω:

Δευτέρα 8/02/2016

  Γιατί όπως λέει και η γνωστή παροιμία: "Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ". Έτσι στα ξαφνικά, στα απρογραμμάτιστα, στα τρελά, στα νυχτερινά... αδιαφορείς για τα χιλιόμετρα, διαδρομές, αναμονή κλπ. και κοιτάς την επιθυμία, την ευκαιρία και την χαρά που σου δίνει η στιγμή... 

 

συλλογίζομαι:

  Μερικοί επιτέλους πάρτε την δήθεν "ποιότητα" σας (δεν μας πείθετε πια!) και βάλτε την εκεί που ξέρετε! Κι ας αφήστε τους υπόλοιπους να είμαστε όπως ακριβώς αισθανόμαστε, ελεύθεροι από "πρέπει και τι ΔΕΝ πρέπει"! Δεν ξέραμε ότι θα πάρουμε την άδεια σας, πότε και για ποιον θα κλαίμε και θα πονάμε ή ότι στο διάολο άλλο! Αλλά τι να περιμένεις, όταν οι μισοί σε αυτό τον τόπο το παίζουν 'κουλτούρα' κι άλλοι μισοί 'Δικαστές'! Τελικά τίποτα δεν μαθαίνουμε από όσα βιώνουμε τόσα χρόνια! ‪#‎αηδία_όσο_δεν_πάει‬

(Σάββατο 20/02/2016)

-Προσωπικές Φιλοσοφίες-

Καλό_Σαββατοκύριακο να έχουμε!!!

☞Διαβάστε επίσης:
__________________

► Όλες οι προηγούμενες αναρτήσεις της στήλης ➙ ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι

► ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #4 (Φεβρουάριος 2014)

►ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #16 (Φεβρουάριος 2015)

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*