Δευτέρα 21/03/2016: Το πιο αστείο πράγμα που άκουσα σήμερα.
Τρίτη 22/032016: Τα αγαπημένα μου ρούχα αυτή την εποχή.
Τετάρτη 23/03/2016: Ο καιρός σήμερα.
Πέμπτη 24/03/2016: Ανυπομονώ να…
Παρασκευή 25/03/2016: Τώρα…
Σάββατο 26/03/2016: Φοβάμαι…
Κυριακή 27/03/2016: Ελπίζω…
εκτός από ένα θαύμα ειδικά για μένα προσωπικά κι ύστερα ένα θαύμα γενικά; Ελπίζω σε καλύτερες μέρες, σε περισσότερες όμορφες στιγμές, σε λιγότερο συναισθηματισμούς... ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά, μετά από κάθε δυσκολία.
Αυτές ήταν οι ερωτοαπαντήσεις μου για την 4η εβδομάδα του Μαρτίου, για το project "Keep a 5 Year Journal: 366 days 2016".
_________________
►Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις του "Keep a 5 Year Journal: 366 Days 2015".
Ιανουάριος 2016: 1/01 έως 10/01, 11/01 έως 17/01, 18/01 έως 24/01 & 25/01/ έως 31/01
Φεβρουάριος 2016: 1/02 έως 10/02, 11/02 έως 16/02, 17/02 έως 22/02 & 23/02 έως 29/02
Μάρτιος 2016: 1/03 έως 6/03, 7/03 έως 13/03, 14/03/ έως 20/03
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*
Αχ Μαρία, πόση πίκρα.. Πραγματικά υπήρξαν άνθρωποι στη ζωή μας
ΑπάντησηΔιαγραφήπου δεν άξιζαν να δούνε το κλάμα μας, τόσο απύθμενα εγωπαθείς,
που "πήραν" τα δάκρυα μας κι εξαφανίστηκαν ή απλά προσπέρασαν..
Μόνο αδιαφορία τούς πρέπει, αδιαφορία και λήθη! Τα φιλιά μου :)
Πέτρα μου για μεγάλη πίκρα μιλάμε! Και ναι ακριβώς αυτό "εγωπαθείς" που στους συνασιθηματισμούς σου την κάνουν χωρίς να δίνουν δεκάρ για τον πόνο που θαν προκαλέσουν. Ευτυχώς (Θεέ μου ευτυχώς) αδιαφόρησα και όταν ακόμα κι όταν γύρισαν γιατί η αδιαφορία είναι τεράστια τιμωρία, τους άφησα πίσω να νιώσουν πως ένιωσα Εγώ όταν έφυγαν αδιάφορα αυτοί. Λέω ΝΑΙ σε τέτοια τιμωρία-εκδίκηση! Κανένα δάκρυ πια για ανθρώπους (όχι μόνο άντρες) που αδιαφόρησαν αντί να μας πάρουν μια αγκαλιά ή να μας πουν έστω "όλα θα πάνε καλά!".
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου και εμείς να είμαστε καλά!
Τα δάκρυα ελάχιστοι άνθρωποι τα αξίζουν και καλά κάνεις και δεν τα χαλαλίζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουντός καιρός και μουντές σκέψεις θα φύγουν με την πρώτη λιακάδα που εύχομαι να σε επισκεφτεί σύντομα και να σου γίνει τσιμπούρι!!!
Φιλιά!
Αλεξάνδρα μου, δεν τα χαλαλίζω πια για κανέναν, ούτε στα φανερά ούτε στα κρρυφά. Και όχι δεν είναι κυρίως θέμα εγωισμού ή αξιοπρέπειας πια αλλά γιατί ο μόνος που θα χαλαστεί θα είμαι Εγώ, κι όχι ο άλλος! Τι όμορφη η ευχή σου! Τσιμπούρη η λιακάδα και η καλή διάθεση! Στην υγεία μας βρε!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου!
Να μη σπαταλάς ούτε το δάκρυ, μα ούτε και το γέλιο σου για όσους σου μαυρίζουν την ψυχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αξίζει και το ξέρεις!
Κι εγώ ελπίζω σε ένα θαύμα (γενικότερα) και όσον αφορά εσένα, ΠΑΝΤΑ εύχομαι για τα καλύτερα! Γιατί αυτά αξίζεις, κοριτσάκι μου!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και ευχές για μια όμορφη εβδομάδα!
Γιάννα μου, όπως απάντησα και στις πάνω αγαπημένες μας blogger Φίλες, δεν σπαταλάω πια κανένα δάκρυ για όσους αδιαφορούν. Και ναι, ούτε το γέλιο μου! Δεν μας αξίζει και το ξέρουμε! Ή πρέπει να το καταλάβουμε πια για τα καλά! Εμείς πρώτα απ' όλα να είμαστε καλά!
ΔιαγραφήΤέτοια λόγια εκτίμησης και αγάπης διαβάζω από ανθρώπους που εκτιμώ (κι ας είναι και από την blogοσφαιρα ή διαδικτιακά) και αισθάνομαι ότι δεν είμαι και τόσο μόνη μου. Αχ, αχ και πάλι αχ με συγκινείς!
Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου αγαπημένη και τα φιλιά μου!
ευχομαι οι ελπιδες σου να γινουν πραγματικοτητα Μαρια μου γλυκια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα και καλη εβδομαδα
Κική μου αυτό που μου εύχεσαι, το εύχομαι για όλους μας!
ΔιαγραφήΤην ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου και τα Φιλιά μου!
Λοιπόν,
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν έρχεται η ώρα να απαντήσω σε αυτές σου τις αναρτήσεις, ξέρεις ότι ετοιμάζεσαι για σεντονάκι. Αυτό που δεν ξέρεις είναι το πίσω από τις κάμερες που λέμε!
Ανοίγω δύο tabs. Στο ένα έχω την ανάρτηση σου και στο άλλο πάλι την ανάρτηση σου αλλά στα σχόλια. Και αυτό για να μην ανεβοκατεβαίνω και χάσω καμία μέρα!
Πάμε λοιπόν:
Δευτέρα 21/03/2016: Σημασία δεν έχει τι θα πεί για εμένα. Αλλά τί θα κάνει είτε για να μην σε δεί να κλαίς, είτε όταν σε δεί να κλαίς. Μου θύμισες τον άντρα μου την ημέρα του γάμου μας! Με το που τον είδα πανέμορφο με το κουστούμι του να με περιμένει έβαλα τα κλάμματα! Και με μάλωσε... Κλαίς;; Σήμερα κλαις μωρέ χαζό; Και ξέρεις πώς το είπε;; Κλαίγοντας!
Αι στο καλό σου! Μου έφερες υπέροχες μνήμες στο μυαλό μου!
Τρίτη 22/032016: Αγαπώ μάξι φούστες!
Τετάρτη 23/03/2016: Τώρα αν σου πώ ότι εμένα μου αρέσει αυτός ο καιρός; Δεν αντέχω την ζέστη και τον πολύ ήλιο!!
Πέμπτη 24/03/2016: Και δεν θα σου βγούνε σε κακό. Γιατί καμιά φορά τα άκρα έχουν πολλά να μας προσφέρουν!
Παρασκευή 25/03/2016: Πολύ μου άρεσε η ερώτηση στον εαυτό σου! Και τώρα τι κάνουμε;; Πόσες φορές έχω αναρωτηθεί κι εγώ! Αλλά πάντα μα πάντα την βρίσκουμε την λύση, ε;
Σάββατο 26/03/2016: Αχ τις φοβάμαι κάπου κάπου κι εγώ τις σιωπές η αλήθεια είναι. Και με γεμίζουν κι εμένα αμφιβολίες.
Κυριακή 27/03/2016: Πάντα όλα πάνε καλά! Το πιστεύω γιατί το έχω ζήσει σε πολύ σκοτεινές για εμένα περιόδους!
Σε φιλώ γλυκά Μαράκι μου!
Μάρθα μου, αν σου πω ότι όταν μου σχολιάζεις τέτοια εικόνα έχω στο μυαλό μου, με τα tabs, θα με πιστέψεις; Εντάξει, που και που το κάνω κι Εγώ σε διάφορες αναρτήσεις όταν διαβάζω άλλους bloggers.
ΔιαγραφήΧαρά της υπομονή σου να πιάσεις όλες τις ημέρες, μια-μια.
Αγαπώ maxi φούστες και φορέματα! (άσε που δεν ήμουν και δεν είμαι του κοντού) γιατί είναι άνετα, αέρινα... ξέρεις!
Χαίρομαι που κάποιος καταλαβαίνει τι εννοώ με τα "άκρα". Γιατί μου την έχουν πει πολλοί... όχι πως έδωσα και ιδιαίτερη σημασία.
"Και τώρα τι κάνουμε;" Τα παντα, τα καλύτερα και ναι! πάντα βρίσκουμε τη λύση κι την άκρη!
Και με συγκίνησες με όσα έγραψες για την ημέρα του γάμου σου. Πόσο χαίρομαι που μέσα από όσα γράφω, φέρνω θύμησες (και πόσο μάλλον καλές) σε όσους με διαβάζουν! Αυτό για μένα είναι μεγάλη χαρά!
Να είσαι καλά Μάρθα μου!
Τα φιλιά μου και να είμαστε καλά να μοιραζόμαστε στιγμές μας!
Γενικά ο καιρός περνά τα ψυχολογικά του. Εγώ προτείνω να πάει για κανένα ποτάκι να ξεσκάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι μου, δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που μας προκαλούν δάκρυα, συνειδητά ή ασυνείδητα. Σημασία έχει να καταλάβουμε ποιοι τα αξίζουν και αν τα αξίζουν.
Εγώ εύχομαι γενικά τα μάτια σου ποτέ να μην δακρύσουν. Αν θέλει η Ευτυχία να σε κατακλύσει ας σου χαρίσει χαμόγελα.
Εύχομαι να γίνει ένα θαύμα και να μας φωτίσει όλους, γενικότερα,γιατί το έχουμε όλοι μας ανάγκη.
Σου στέλνω μεγάλο φιλί για καλημέρα! :)
"Καλώς την!" είπα μόλις είδα στο e-mail μου το σχόλιο σου.
ΔιαγραφήΜαρινάκι μου, όπςω το είπες! Και ο καιρός περνά τα ψυχολογικά του. Να πάει για κανένα ποτάκι, ειδάλλως θα πάω Εγώ και θα τα πιω και για Εκείνον. Και δεν με παίρνει να πίνω για δυο, εδώ μεθάω μόνη μου, αν πιω παραπάνω. Χαχαχα!
Πλέον δύσκολα κλαίω για ανθρώπους που μου έχουν φερθεί άσχημα ή και αδιάφορα. Δεν εχουν στερέψει, όχι αλλά πια προτειμώ να κλάιω από τα γέλια και αυτό συμβαίνει εύκολα μπορώ να πω!
Μόνο με ένα θαύμα σωνόμαστε πια σε τούτη την χώρα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά εμείς σκεφτόμαστε όσο μποορύμε θετικά και αισιόδοξα, ναι;
Ένα μεγάλο φιλί κι από εμένα για μια όμορφη μέρα! :)