⌛Keep a 5 Year Journal 2016: Days 1-10 (Απρίλιος 2016) #1

Παρασκευή 1/04/2016: Ποια είναι η καλύτερη απόφαση που έχεις πάρει; 

  Να πω την χειρότερη; Χαχα! Άστο! Αν προκύψει σχετική ερώτηση...! Λοιπόν, η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει νομίζω πως είναι όταν αποφάσισα το 2008 -κρυφά- να επιστρέψω ξανά στα θρανία σε Νυχτερινό Γυμνάσιο στα 25 μου χρόνια όπου και συνέχισα μέχρι τα 31 μου, τελειώνοντας και το Επαγγελματικό Λύκειο. Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν καθόλου υπέρ μου (καθόλου δεν μου κάνει εντύπωση, διότι τίποτα δεν μου έρχεται εύκολα, χωρίς εμπόδια!) αλλά Εγώ προσωπικά είμαι ευχαριστημένη και περήφανη που έφτασα και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου ...μέχρι σε αυτό το σημείο που έφτασα. Μπορεί κάποιοι Φίλοι-γνωστοί να διαφωνούν, να επιμένουν, να πιέζουν και κάποιες φορές να ξεφεύγουν από τα επιτρεπτά όρια στο τι τους αφορά πραγματικά, το ότι δεν προχώρησα αλλά πρώτον, η ζωή ξέρει πάντα καλύτερα, δεύτερον, δεν είχα και δεν έχω τέτοιες παραπάνω φιλοδοξίες και τρίτον, το καλό το δικό μου το ξέρω καλύτερα από τον καθένα.

Σάββατο 2/04/2016: Τι δεν θα παρατήσεις ποτέ; 

   Την αγάπη μου για το γράψιμο και το να ακούω μουσική με τρέλα, πάθος και σαν να είναι ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου. Δεν θα σταματήσω να γράφω, ακόμα κι αν αυτά που γράφω κάποιοι τα θεωρούν "μ@λ@κίες". Το ό,τι εμένα με γεμίζει ολοκληρωτικά και το γουστάρω, ας πούμε όπως "Ο Κωστάκης την χωριάτισσα" (μα τι θυμήθηκα!) μου φτάνει, μου αρκεί και δεν θα με κάνει τίποτα και κανένας να το παρατήσω. Όπως έχω πει μεταξύ σοβαρού κι αστείου "Και στην φυλακή να με κλείσουν, τετράδιο, στιλούς και το mp3 μου" να έχω και θα την παλέψω την κατάσταση. 

Κυριακή 3/04/2016: Τι θέλεις να θυμάσαι για πάντα; 
  Όλες τις στιγμές που έπεσα, λύγισα, κάηκα, καταστράφηκα αλλά ξανά γεννήθηκα από τις στάχτες μου και έγινα ακόμα πιο δυνατή. Όπως επίσης όλους τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου και μου έκαναν κακό ή καλό. Από την άλλη, θέλω ή δε θέλω, είμαι από τη φύση μου να μην ξεχνάω τί-πο-τα, να θυμάμαι τα πάντα και μάλιστα με λεπτομέρειες. 

Δευτέρα 4/04/2016: Ποια είναι η πιο δύσκολη απόφαση που έχεις πάρει; 
  Νομίζω, η πιο δύσκολη απόφαση που πήρα στη ζωή μου ήταν στα 13 μου χρόνια που τράπηκα σε φυγή (από τότε με τρώνε οι φυγές), σαν την κλέφτρα από μια οικογενειακή ευτυχία, που κατά βάθος το ήξερα πως ήταν εφήμερη αλλά όμως άκρως αληθινή με καρδιά και ψυχή. Και επίσης, πολύ φοβάμαι πως ίσως σύντομα να πρέπει να πάρω μια ακόμη πιο δύσκολη απόφαση (για την ακρίβεια σχεδόν την έχω πάρει, το σπρώξιμο μου λείπει...) με βαριά την καρδιά αλλά ...κάπως πρέπει να αντιμετωπίσω/νικήσω το "τίποτα" της ζωής μου.  

Τρίτη 5/04/2016: Με βάση τη σημασία, πως θα τα ταξινομούσες: ευτυχία, λεφτά, αγάπη, υγεία, φήμη; 

Υγεία - ευτυχία - αγάπη - λεφτά - φήμη (2016)

Υγεία - λεφτά- ευτυχία - αγάπη - φήμη (2023)

Υγεία, διότι αν δεν την έχεις, όλα τα υπόλοιπα δεν θα μπορέσεις να τα αποκτήσεις -αργά ή γρήγορα- ή και ποτέ.
Ευτυχία, διότι κρύβεται στα μικρά πράγματα, στιγμές της καθημερινότητας μας και κάνουν τη ζωή μας ενδιαφέρουσα και σίγουρα ευτυχισμένη. Από τον Ήλιο που σε φορτώνει με ενέργεια και σου φτιάχνει τη διάθεση και σε κάνει να τρέχεις/περπατάς/βαδίζεις σαν την Μικρή Χάιντι, μέχρι στο καθετί που σε τραβάει και σε κάνει να αισθάνεσαι ικανοποιημένη/ος.
Αγάπη, διότι αν μπορείς να την νιώθεις στα πράγματα, στους ανθρώπους, στον εαυτό σου και σε ό,τι κάνεις, τότε πολλά καλά και όμορφα μπορούν να συμβούν στη ζωή σου. #μόνο_αγάπη #αγάπη_μόνο
Λεφτά, διότι καλώς ή κακώς, χωρίς αυτά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Και είναι απαραίτητα για να επιβιώσεις και να έχεις μια πιο άνετη ζωή. Δυστυχώς, πολλές φορές, χωρίς αυτά, μπορεί να αντιμετωπιστείς και σαν "Ένα τίποτα". 
Φήμη, διότι μπορεί να είμαι ακριβοθώρητη αλλά το να σε ανα-γνωρίζουν (ή ακόμα και να αναγνωρίζουν θετικά τη δουλειά/χόμπι σου) και να έχουν μια αξιόλογη άποψη για σένα ως άνθρωπο, δεν νομίζω πως θα την απαρνιόμουν. 



Τετάρτη 6/04/2016: Τι σου θύμισε πρόσφατα το πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος; 
  Την περασμένη Δευτέρα βρέθηκα μετά από πέντε περίπου χρόνια στο Νυχτερινό Γυμνάσιο όπου φοίτησα, για να παραλάβω έναν έπαινο επειδή τελείωσα το Νυχτερινό Γυμνάσιο, συνέχισα στο Λύκειο και πέρασα στα Τ.Ε.Ι. και ειλικρινά ένιωσα τρομακτικά ότι πέρασαν τόσα χρόνια από τότε αλλά συνάμα ήταν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Σκέφτηκα ότι ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα, είναι αμείλικτος αλλά θα πρέπει να τον αγαπάω και όχι να τον φοβάμαι.

Πέμπτη 7/04/2016: Αν έπρεπε να μετακινηθείς 3.000 χλμ. μακριά, τι θα σου έλειπε περισσότερο; 

  Ωραίίίία ερώτηση! Σίγουρα ο σκύλος μου ο Rex που είναι μαζί μου, στην ζωή μου 15+ χρόνια, Εγώ τον φροντίζω, Εγώ τον προσέχω... ο υπέρλαμπρος Ήλιος της Ελλάδας που μας χαμογελά ακόμα κι όταν έχει τις ...μαύρες του και μας φτιάχνει την διάθεση... 1-2 άνθρωποι-Φίλοι που έχω δεθεί πολύ μαζί τους και ακόμα κι αν δεν βλεπόμαστε συχνά αλλά μία στο τόσο, η παρουσία, το άγγιγμα, η φωνή, το φιλί, η αγκαλιά τους μου είναι απαραίτητη ανάγκη... σίγουρα το σπίτι μου και η "ασφάλεια" μου... Νομίζω πολλά θα μου έλειπαν αλλά καλώς ή κακώς (μα πόσες φορές το έχω επαναλάβει αυτό σε τούτη την ανάρτηση;) υπάρχει αυτή η άτιμη συνήθεια και ο χρόνος που κάποιες φορές είναι πιο δυνατά κι από το ίδιο το "Μου λείπει". 

Παρασκευή 8/04/2016: Τι εύχεσαι να μην υπήρχε στην ζωή σου; 

  Να μην υπήρχε, τόση γκατεμιά να το πω; τόση ατυχία να το πω; τόση στεναχώρια να το πω; τόσες ή μάλλον μόνο δυσκολίες να το πω; τόσες αποτυχίες να το πω; τόσο δυνατή "στασιμότητα" να το πω; Όλα αυτά θα ήθελα να μην υπήρχαν σε τόόόόσο μεγάλο βαθμό, που δυστυχώς τις περισσότερες φορές δεν ευθύνομαι Εγώ η ίδια αλλά η μοίρα μου, που θα το ξαναπώ, εν μέρη τη γνωρίζω ή έστω την φαντάζομαι από τα γεγονότα της ζωής μου.  

Σάββατο 9/04/2016: Ένα από τα πιο ωραία πράγματα που σου έχει πει κάποιος. 

  Να σας πω τα χειρότερα; Χαχα! Καλά το αφήνω και αυτό αν προκύψει σχετική ερώτηση...! Νομίζω ότι ένα από τα πιο ωραία πράγματα που μου έχει πει κάποτε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο που έχει καταλάβει τη ψυχή μου, είναι η εξής κουβέντα: "Είσαι παλικάρι Μαρία! Και να σε χτυπάνε πισώπλατα, και να λυγίζεις και να υποφέρεις από πόνο, ναι μεν θα τα περάσεις μόνη σου και δεν θα βγάλεις κιχ, -που αυτό ναι είναι λάθος σου να μη ζητάς βοήθεια- αλλά πάντα θα βρίσκεις μόνη σου την εσωτερική σου δύναμη να ξανά γεννηθείς μέσα από τις στάχτες σου και την καταστροφή σου και να γίνεσαι όλο και πιο δυνατή και πιο σοφή." Και καρατσεκαρισμένη αλήθεια είπε!

Κυριακή 10/04/2016: Πως νιώθεις για αυτούς που δεν σέβονται τους γονείς τους;

  Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι και η αξία του σεβασμού πλέον έχει παρερμηνευτεί. Σεβασμός για μένα είναι σου συμπερι-φέρομαι όπως μου συμπερι-φέρεσαι κι εσύ, δηλαδή αναλόγως. Ο σεβασμός δεν έχει να κάνει με την ηλικία, τι θέση έχεις στην κοινωνία κλπ. Όσον αφορά τους γονείς, ξέρουμε πολύ καλά πως όλοι οι γονείς δεν είναι άξιοι σεβασμού. Και μιλάω για τις πιο ακραίες, απάνθρωπες καταστάσεις που ένας γονιός εγκαταλείπει το παιδί του ή το κακομεταχειρίζεται και μάλιστα πολλές φορές εμφανίζεται μετά από χρόνια στα παιδιά του και ζητάει (πολύ αργά) συγχώρεση. (το γνωρίζω καλά από προσωπικό βιώμα!) Σε τέτοιες συμπεριφορές, τι σεβασμό να δείξεις; Μόνο λύπιση! Αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε γενικά (βγάζοντας απ' έξω τις ακραίες καταστάσεις), τότε το λιγότερο που πρέπει να κάνουμε και να δείξουμε στους γονείς μας είναι να τους σεβαστούμε και να πούμε κι ένα "Ευχαριστώ" που μας μεγάλωσαν παρά τις άπειρες δυσκολίες και μας έκαναν ανθρώπους χρήσιμους (θέλω να πιστεύω) στην κοινωνία.

Αυτές ήταν οι πρώτες 10 ερωτοαπαντήσεις μου για την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου, για το project "Keep a 5 Year Journal: 366 days 2016".

☞Διαβάστε επίσης:
_________________
►Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις του "Keep a 5 Year Journal: 366 Days 2015".
Ιανουάριος 2016:1/01 έως 10/01, 11/01 έως 17/01, 18/01 έως 24/01 & 25/01/ έως 31/01
Φεβρουάριος 2016: 1/02 έως 10/02, 11/02 έως 16/02, 17/02 έως 22/02 & 23/02 έως 29/02
Μάρτιος 2016: 1/03 έως 6/03, 7/03 έως 13/03, 14/03/ έως 20/03, 21/03 έως 27/03 & 28/03 έως 31/03

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*