Έχω ξανά πει στον παρελθόν πως δεν έχω και πολλές καλές, όμορφες παιδικές αναμνήσεις. Αλλά θα σας πω μία που μου την θύμισε προχθές η μητέρα μου, όταν μιλούσε στο τηλέφωνο με την αδελφή της από την Αυστραλία. Ήμουν δεν ήμουν 7 χρονών; Τέλος πάντων, Δημοτικό πήγαινα και για κάποιες εβδομάδες ερχόταν στην Αθήνα η γιαγιά μου για να κάνει ιατρικές εξετάσεις και έμενε και σε μας και κάποιες άλλες μέρες στην άλλη θεία μου. Επειδή λοιπόν η μαμά έλειπε πολλές ώρες στην δουλειά, Εγώ πάντα, κάθε μεσημέρι που γυρνούσα από το σχολείο, έβαζα φαγητό στην γιαγιά, την έστυβα πορτοκάλια για να πιει φρέσκο χυμό, αν είχε γλυκό της έβαζα και γλυκό μετά το φαγητό, της έφερνα νερό πριν καν προλάβει να το ζητήσει, έπλενα τα πιάτα, σκούπιζα, και καθόμουν και της έκανα παρέα. Έλεγε λοιπόν η γιαγιά μου στην μάνα μου: "Βρε Ελένη, αυτό το κορίτσι τι προκομμένο είναι; Μου βάζει φαγητό, σκουπίζει, πλένει τα πιάτα, καθαρίζει, με ρωτάει αν χρειάζομαι κάτι... πως έμαθε έτσι; Μπράβο! Καλό κορίτσι που θα σου φέρνει ένα ποτήρι νερό όταν θα διψάς."
Τι να πω βρε γιαγιά (που μου λείπεις πολύ, πάρα πολύ!); Αν με ακούς και με βλέπεις από εκεί ψηλά, τα θυμάμαι όλα αυτά. Όλα αυτά ήμουν, όλα αυτά έκανα και συνεχίζω να κάνω με διαφορετικό τρόπο... αλλά να! και τι χαίρι είδα... σήμερα;
ΟΧΙ δεν είναι καθόλου εύκολο, κάποιες φορές μάλιστα μοιάζει και ακατόρθωτο. Δυστυχώς, όσο συνεχίζω ή πάω να εμπιστευτώ έναν άνθρωπο, ακόμα κι αν αυτός πραγματικά δείχνει πως έχει ψυχή και δεν είναι ψεύτικος, τις περισσότερες φορές αποκαλύπτεται τελικά κάλπικος. Δεν μου βγαίνει σε καλό να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Δεν τους εμπιστεύομαι εύκολα ούτε καν δύσκολα! Μέχρι να μου αποδείξουν και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μου, έχω πάντα υποψίες, αμφιβολίες, δεύτερες σκέψεις, δεν γίνομαι καθόλου εύκολος άνθρωπος. Μάλιστα, άθελα μου τους τεστάρω. Πώς; Με το να μην είμαι απόλυτα 100% ο εαυτός μου πάντα και στα πάντα. Αν με πιάσουν οι ευαισθησίες μου, οι συναισθηματικές μου στιγμές και δω ο άλλος ότι ενοχλείτε, ότι προσπαθεί να το περάσει στο ντούκου, όταν μου λέει "σταμάτα να είσαι έτσι, το χαλάς"... "όπα, λέω, εδώ κάτι δεν πάει καλά!" Και πιστέψτε με, πάντα βγαίνω σωστή! Καταλαβαίνετε, έχω καεί ουκ ολίγες φορές και δεν με παίρνει να καίγομαι πάλι και πάλι. Είπαμε είμαι δυνατή, όχι άτρωτη!
Στο Παρίσι σίγουρα! Είναι η πρώτη σκέψη για ταξίδι, όταν με ρωτάει κάποιος που θα ήθελα να πάω ταξίδι. Από όλο τον κόσμο, στο Παρίσι θέλω πολύ να πάω. Τι; Δεν θα ταίριαζα ολόκληρος κορίτσαρος στην Πόλη του Φωτός; Τι; Δεν θα άντεχε ολόκληρο Παρίσι, το Παριζιάνικο ή μάλλον να πω καλύτερα, το Ελληνικό στυλ μου ή να πω, γοητεία; Εεεεε;;; Αχαχαχαχα!!!
Όπα! Να γελάσω μέχρι δακρύων, θεωρείται έξυπνο; Εντάξει χαμο-γελάω κάθε μέρα και αληθινά, αλλά μέχρι δακρύων (γιατί προτίμησα από το να στεναχωρηθώ από την χαζομάρα κάποιων, να το ρίξω στο γέλιο) είχα πολύ πολύ καιρό να το κάνω. Αλίμονο όταν σου το προσφέρουν και μετά σου το παίρνουν πίσω και ζητάνε και τα ρέστα από πάνω. (καλά μην δίνεται σημασία, κάτι δικά μου! Χεχε!) Ε, ναι λοιπόν, αυτό ήταν το πιο έξυπνο που έκανα σήμερα!
Τον λογαριασμό του τηλεφώνου! Εντάξει, ευτυχώς όλα καλά! Πληρώθηκε και αυτή την φορά, την ίδια μέρα μάλιστα!
Χαρούμενη, συγκινημένη, ευγνώμων αλλά και πονούσα. Πονούσε όλη μέρα ο φρονιμίτης μου, που δεν έχω καταφέρει ακόμη να πάω να τον βγάλω. Αλλά ήμουν πολύ χαρούμενη και συγκινημένη, γιατί παραβρέθηκα στην γιορτή του Επαγγελματικού Λυκείου όπου φοιτούσα και συνάντησα τους πρώην Φίλους-συμμαθητές που εκτιμάω και με εκτιμούν, τους αγαπημένους μου καθηγητές που πάντα έχουν μόνο έναν καλό λόγο, μια σωστή και σεβαστή συμβουλή και μια αισιόδοξη-ελπιδοφόρα κουβέντα να μου πουν. Πραγματικά αισθάνθηκα πως είμαι περισσότερο τυχερή από όσο πιστεύω ή φαίνεται. Όταν ανάμεσα στους πολλούς, πάρα πολλούς κακούς, ψεύτικους, κενούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, έχω γνωρίσει και αρκετούς καλούς, αληθινούς με όμορφη ψυχή Ανθρώπους με Αλφα κεφαλαίο, παρακαλώ. Ευλογία Εγώ το λέω όλο αυτό!
ΕΔΩ έχω κάνει ήδη την ανασκόπηση για τον μήνα Ιούνιο.
Αυτές ήταν οι τελευταίες ερωτοαπαντήσεις μου για τον περασμένο μήνα Ιούνιο, για το project "Keep a 5 Year Journal: 366 days 2016".
_________________
►Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις του "Keep a 5 Year Journal: 366 Days 2015".
Ιανουάριος 2016:1/01 έως 10/01, 11/01 έως 17/01, 18/01 έως 24/01 & 25/01/ έως 31/01
Φεβρουάριος 2016: 1/02 έως 10/02, 11/02 έως 16/02, 17/02 έως 22/02 & 23/02 έως 29/02
Μάρτιος 2016: 1/03 έως 6/03, 7/03 έως 13/03, 14/03/ έως 20/03, 21/03 έως 27/03 & 28/03 έως 31/03
Απρίλιος 2016: 1/04 έως 10/04, 11/04 έως 17/04, 18/04 έως 24/04 & 25/04 έως 30/04
Μάιος 2016: 1/05 έως 8/05, 9/05 έως 15/05, 16/05 έως 22/05 & 23/05 έως 31/05
Ιούνιος 2016: 1/06 έως 12/06, 13/06 έως 22/06
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*
Να αφήσεις πίσω τις σκέψεις και να βολταρεις πολύ!! Να καθαρίσεις το μυαλό σου από αρνητικές σκέψεις..να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύη μου, βολτάρω όπως και όσο μπορώ (είναι και η κατάλληλη εποχή!)και ευτυχώς καθαρίζει σιγά-σιγά το μυαλό!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ! Να είσαι καλά!