My favorite places #9 – Αυθημερόν απόδραση στην Χαλκίδα vol. 2 & bloggerσυνάντηση...

  Τι σας έχω; Τι σας έχω; Μία ακόμη αυθημερόν απόδραση στην Χαλκίδα, το περασμένο Σάββατο 2 Ιουλίου, έτσι για να καλωσορίσω τον μήνα όμορφα και ταξιδιάρικα. Η τελευταία φορά που βρέθηκα -κανονικά και για ώρες- στην Χαλκίδα ήταν αρχές του περασμένου Γενάρη.

   ΕΔΩ σας είχα μιλήσει για το ταξιδάκι μου και σας έδειξα και φωτογραφικό υλικό. Και οι δυο μου αποδράσεις έγιναν έτσι ξαφνικά. Αφού ξέρετε, είμαι απρόβλεπτο και όλο εκπλήξεις κορίτσι! Μου την βάρεσε, που λένε, πήρα το ΚΤΕΛ και έφυγα από την Αθήνα. Η πρώτη φορά βέβαια είχα και δουλειά και μια συνάντηση αλλά και πάλι ξαφνικά πήρα την απόφαση και πήγα. Την δεύτερη, αυτή φορά, ένας λόγος που μου την βάρεσε και πήγα Χαλκίδα ήταν ο εξής. Ήθελα οπωσδήποτε μέσα στον μήνα να πάρω το καινούργιο βιβλίο της Κικής μας "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου". Το πρώτο της, όπως λέω και στην σχετική ανάρτηση με την πρώτη μου απόδραση, το είχα αγοράσει από το Βιβλιοπωλείο της Χαλκίδας. Τότε, με την Κική δεν καταφέραμε να συναντηθούμε από κοντά.  

  Επικοινώνησα λοιπόν, μια μέρα πριν την 2η μου απόδραση, με την Κική και την ρώτησα πως μπορώ να προμηθευτώ το νέο της βιβλίο. Εκείνη μου είπε ότι μπορεί να μου το στείλει ταχυδρομικώς, κλπ. Της είπα κι Εγώ έτσι απλά, αυθόρμητα, ότι αύριο μάλλον υπάρχει πιθανότητα να έρθω Χαλκίδα, κι Εκείνη μου έκανε την πρόταση να βρεθούμε από κοντά, να μου δώσει το βιβλίο, να πιούμε καφεδάκι και να γνωριστούμε επιτέλους καλύτερα. Κι έτσι έγινε! 

  Έφτασα στην Παραλία της Χαλκίδας περίπου στις μια και κάτι το μεσημέρι. Έχω τόσο καλό μνημονικό, που θυμόμουν τα πάντα από την πρώτη μου φορά. Τα στενά, τα μαγαζιά, πως παίρνω το αστικό λεωφορείο... δεν μπερδεύτηκα καθόλου. Παίρνω τηλέφωνο την Κική, της λέω πως έχω φτάσει ήδη... και μετά από λίγα λεπτά, όπως κάθομαι στο παγκάκι και αγναντεύω την θάλασσα, ακούω από πίσω μου μια γλυκιά φωνή να φωνάζει το όνομά μου. Να σου η Κική, χαμογελαστή, με ένα χαμόγελο να! λαμπερό και τόσο γλυκιά να με καλωσορίζει. "Είδα μια κοπέλα με κόκκινο μαλλί να κάθεται μπροστά στην παραλία, αμέσως ήμουν σίγουρη ότι θα είσαι εσύ!" Μετά μου είπε "Το ξέρεις ότι μοιάζεις για ξένη; Έχει τέτοια χαρακτηριστικά που μπορεί κάποιος να σε περάσει ότι είσαι από άλλη χώρα.", μου είπε, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Γελάσαμε! Μου το έχουν ξαναπεί! Μου το λένε συχνά, η αλήθεια είναι! Η πρώτη εντύπωση της συνάντησης; Η καλύτερη! 

  Πήγαμε λοιπόν και καθίσαμε στο γνωστό Cafe-Bar και στέκι πολλών, στο "NEGRO CAFE", παραγγείλαμε καφεδάκια και χαλαρά, όμορφα και φιλικά είπαμε πολλά πράγματα και για τα πάντα, από περί blogging, επαγγελματικά μέχρι προσωπικά και άλλα χιουμοριστικά.

  Τι να σας πω; Από την πρώτη ματιά, από το πρώτο αγκάλιασμα, από την πρώτη κουβέντα, αισθάνθηκα πολύ όμορφα, φιλικά, άνετα λες και γνωριζόμασταν ας πούμε χρόνια, λες και δεν ήταν η πρώτη μας γνωριμία. Και πιστέψτε με, αυτή την αίσθηση με κάποιον άνθρωπο είχα πολύ καιρό να το την νιώσω. Ε, η Κική είναι ένας άνθρωπος, με χαρακτήρα, συμπεριφορά, αύρα που αμέσως σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα, χαλαρά. Και το λέω αυτό, διότι δεν είμαι και εύκολη στο να είμαι τελείως χαλαρή, αντιθέτως αρκετά κουμπωμένη είμαι σχεδόν όλες τις φορές όταν γνωρίζομαι με έναν καινούργιο πρόσωπο, ακόμα κι αν αυτό είναι κάποιος που ήδη γνωρίζω ...μέσα από την γραφή του. 

  Μετά από κάποια ώρα, στην παρέα μας προστέθηκαν ο Αριστείδης και ο Στέλιος, πολύ καλοί Φίλοι της Κικής. Δυο καλά παιδιά, δυο Κύριοι που αμέσως με καλωσόρισαν με το πιο θερμό χαμόγελο τους και την συμπάθεια τους. Πραγματικά, μου έκανε εντύπωση που ένιωσα επίσης άνετα και χαλαρά και με τα παιδιά. Τι αστεία, τι πειράγματα, τι πλάκα, τι φωτογραφίες για να μην ξεχνιόμαστε να απαθανατίσουμε τις μοναδικές αυτές στιγμές;! Όσοι με ακολουθείτε, εμένα και την Κική στο facebook, Instagram θα είδατε ήδη τις φωτογραφικές μας συλλεκτικές στιγμές της παρέας μας και το πόσο όμορφα περάσαμε.

  Γιατί περάσαμε πολύ όμορφα! Εγώ πέρασα τέλεια! Γνώρισα επιτέλους την Κική από κοντά, γνώρισα την εξαιρετική παρέα της, ξεχάστηκα για κάποιες ώρες και χάρηκα την όλη φάση, που μόνο τις καλύτερες εντυπώσεις έχω. 

  Να πως βέβαια, πως την Κική δεν την είχα έτσι στο μυαλό μου, διαβάζοντας την τα γραπτά της, το blog της. Και της το είπα! Την είχα στο μυαλό μου για μεγαλύτερη σε ηλικία, αλλά είναι μικρή, την είχα για πολύ πολύ σοβαρό άτομο αλλά είναι πολύ cool, άνετη, απλή... είναι αυτό που λέω αραχτή και light. Και χαίρομαι που είναι έτσι! Ένας πολύ ωραίος, ταλαντούχος και κυρίως καλή ψυχή, Άνθρωπος.

  Φυσικά, μιλήσαμε και για τα βιβλία της! Μου υπέγραψε με αφιέρωση και το πρώτο βιβλίο που το είχα πάρει μαζί μου για αυτό το λόγο. Στο δεύτερο, μου το έδωσε ήδη υπογεγραμμένο. Και οι δυο αφιερώσεις που μου έγραψε ήταν πραγματικά συγκινητικές. Και την ευχαριστώ! 

   Σ' ευχαριστώ βρε Κική μου, καταρχάς για την υπέροχη Φιλοξενία σου στον τόπο σου, τον καφέ, τις συζητήσεις μας, την παρέα σου, τη δική σου και των παιδιών και φυσικά σ' ευχαριστώ για την στήριξη, υποστήριξη, συμβουλές για το δικό μου όνειρο για την αγάπη μου για την συγγραφή.

   Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω! Την Χαλκίδα την αγάπησα το 2014 για πολλούς λόγους. Τώρα την αγαπώ λίγο παραπάνω για την Κική και όχι μόνο. Θέλω ή μάλλον να πω καλύτερα επιθυμώ διακαώς, κάποια μέρα να την περπατήσω, να εξερευνήσω όλη την Χαλκίδα. Από τα σοκάκια της, την παραλία της, μέχρι το βουνό απέναντι. Και θα το κάνω, το ξέρω, το ξέρετε! Έτσι ξαφνικά, απρόβλεπτα... μπορεί να βρεθώ εκεί και να με δείτε μπροστά σας, όσοι ζείτε εκεί. Καλά, αυτό μπορεί να συμβεί και με οποιοδήποτε άλλο μέρος, που μου αρέσει.

  Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να πάω σε ένα συγκεκριμένο μέρος, σε ένα συγκεκριμένο καφέ στα ψηλά, αλλά κύλισαν οι ώρες σαν νεράκι, τόσο ευχάριστα που όταν ήρθε η ώρα να αποχαιρετιστούμε με την Κική, η ώρα ήταν ήδη γύρω στις εξίμιση περίπου αν δεν κάνω λάθος. Οπότε, έκανα μια γύρα γύρω στην παραλία. Μετά πήγα κι έκατσα να φάω κάτι γλυκό. Ήθελα διακαώς να φάω κάτι γλυκό! Έφαγα λοιπόν ένα πιάτο λουκουμάδες που ήταν απίστευτα γλυκοί και χορταστικοί. 

  Κατά τις 9 πήρα το δρόμο για να πάω στα πρακτορεία ΚΤΕΛ. Στις 10 και κάτι ήμουν ήδη στο δρόμο για επιστροφή στην Αθήνα. Κι έτσι η απόδραση μου ολοκληρώθηκε εκτός από επιτυχημένα και πολύ χαρούμενα. "Επιτυχημένα" γιατί δεν χάθηκα, δεν μπερδεύτηκα, δεν παιδεύτηκα... (καλά σιγά που δεν θα τα κατάφερνα, Εγώ;!) και "χαρούμενα" γιατί πέρασα τέλεια με υπέροχους ανθρώπους. Και αυτές οι στιγμές έχουν μείνει στην καρδιά μου, με σφραγίδα αγάπης και εκτίμησης. 

  Παρακάτω θα σας δείξω λίγες αλλά καλές φωτογραφικές στιγμές από το ταξίδι και την συνάντηση μου με την Κική. 

  Κλείνοντας, να πω ότι αύριο ή μεθαύριο θα ανέβει σχετική ανάρτηση με τις εντυπώσεις μου από τα βιβλία της Κικής που είχα την χαρά να διαβάσω και να υπάρχουν στην Βιβλιοθήκη μου, ανάμεσα σε άλλα αξιόλογα βιβλία της συλλογής μου. 

Και θα κλείσω με δυο λόγια της Κικής.

"Εχθές συλλέξαμε, τις δικές μας εκφραστικές, στιγμές. Τα μπλοκς φέρνουν πιο κοντά τους ανθρώπους, είναι γεγονός."

____________________________

      

 Μετά το καφεδάκι, χτυπήσαμε κι ένα δροσερό τσάι

     

 #selfοφάση

 

 Ξεφυλλίζουμε μαζί τα βιβλία και κουβεντιάζουμε τι σημασία των ποιημάτων (Πολύ σοβαρή είμαι βρε παιδιά ή μου φαίνεται; Εγώ; σοβαρή; το κορίτσι "Χαμόγελο"; Χεχεχε!)

Και τέλος, έτσι για να σας γλυκάνω περισσότερο! Πριν επιστρέψω από εκεί που ήρθα, δηλαδή από την Αθήνα, αποχαιρέτησα -προς το παρόν- την αγαπημένη μου Χαλκίδα γλυκά (χωρίς σχεδόν καμία πίκρα) όπως αυτοι οι λουκουμάδες!

 Α, διαβάζοντας την ανάρτηση μου από την προηγούμενη επίσκεψη μου στην πόλη της Χαλκίδας, στο τέλος, είχα γράψει "Εύχομαι και ελπίζω, να έχω έναν καλό λόγο και παρέα, να ξανά επισκεφτώ την Χαλκίδα, που την αγαπώ για δικούς μου λόγους." Ε, ναι λοιπόν, και καλό λόγο βρήκα και καλή παρέα, εκτός τον εαυτό μου βρήκα και όλα κομπλέ, όλα ωραία, όλα καλά, όλα ανθηρά! Είμαι τελικά υπέροχη, σίγουρα μου ταιριάζω! Χαχαχα! Μη δίνεται σημασία! Απλά, το γνωστό χιουμοράκι μου!

☞Διαβάστε επίσης:
_________________
► Περισσότερα άρθρα από την στήλη "Ταξίδια/Traveling"

►Περισσότερα άρθρα από την στήλη "My favorite places"

►Περισσότερα άρθρα στην ετικέτα: #My Travel Trip

►Περισσότερα άρθρα στην ετικέτα: Χαλκίδα (Chalkida)

►Η ονειρική Αυστραλία και οι 10 χώρες όπου ζουν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*