True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #7 – "Δε βιάζομαι για να μη γεράσω γρήγορα!"

  Το περασμένο Σάββατο 5 Νοεμβρίου, νωρίς το πρωί, γύρω στις 08:30, μπήκα στο super-market για να πάρω κρουασανάκια και όπως πήγα στο ταμείο για να πληρώσω μπροστά μου ήταν μια γιαγιά, γύρω στα 75+; (σας το έχω πει δεν τα πάω καλά με τις ηλικίες!) κοτσονάτη, περιποιημένη, πορτοκαλοκόκκινο κραγιόν στα χείλη, ευγενέστατη, γλυκιά. Η Κυρία αυτή λοιπόν είχε την καλοσύνη να μου πει να περάσω μπροστά στο ταμείο για να ξεμπερδεύω, αφού είχα μόνο ένα πράγμα κι εκείνη ολόκληρο καλάθι.

  Το περιστατικό αυτό το είχα αναρτήσει στο προφίλ μου στο fb, γιατί πραγματικά άξιζε να το αναφέρω. Γιατί συγγνώμη, αλλά τέτοια ωραία συμπεριφορά από άνθρωπο μεγαλύτερης ηλικίας που σου παραχωρεί την θέση, αντί να το παίξει "αχ και βαχ παιδί μου άσε με να περάσω, εσύ δεν έχεις καμιά δουλειά ούτε κούραση" θα το ξαναπώ δεν συμβαίνει πια συχνά.  

Γιαγιά: -"Έλα κουκλίτσα μου, πέρνα μπροστά". Εγώ: -"Όχι, δεν πειράζει, θα περιμένω!" 
Γιαγιά: -"Έλα κουκλίτσα μου, δεν υπάρχει πρόβλημα, κρίμα είναι να περιμένεις για ένα μόνο πραγματάκι, εγώ εξάλλου, δε βιάζομαι!" 
 Και περνάω μπροστά, αφού την ευχαρίστησα, βεβαίως-βεβαίως! Και τι μου λέει με μια γλυκύτητα και ένα λαμπερό χαμόγελο;
-"Ξέρεις κούκλα μου, γιατί δε βιάζομαι; Γιατί δεν θέλω να γεράσω γρήγορα, γι' αυτό!" 
Εγώ: -"Αχ, αλήθεια; Έχετε τόσο δίκιο! Αλλά είναι λίγο δύσκολο, γιατί Εγώ βιάζομαι να προλάβω τη ζωή!"
Γιαγιά: -"Ναι; Όχι κορίτσι μου, δεν χρειάζεται! Η ζωή τρέχει πιο γρήγορα από εμάς!"

   Διαβάσατε καλά; Διαβάσατε να λέτε! 😉Να μια ωραία συμβουλή, που πραγματικά από εκείνη την ημέρα, όταν πιάνω τον εαυτό μου να βιάζεται και ειδικά όταν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος, την φέρνω στο μυαλό μου και την ακολουθώ.😉

  Άργησα να την μοιραστώ μαζί σας με ανάρτηση μου στο blog μου αλλά να! που με τούτην την ανάρτηση μοιράζομαι μαζί σας αυτήν την 'καθημερινή' ιστορία για να σας μεταδώσω το μήνυμα ζωή της γιαγιάς.

  Όχι πείτε μου! Δεν είναι υπέροχη Κυρία; Εγώ την χάρηκα πολύ! Χάρηκα την ευγένεια της, την καλοσύνη της, το γλυκό της χαμόγελο και επίσης, να το πω κι αυτό, χάρηκα και την περιποιημένη της εμφάνιση, παρά την όποια ηλικία της. 



☞Διαβάστε επίσης:
____________________
► Διαβάστε τις "True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες"...
► Περισσότερες "True Stories"...
►True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #1 - Η ευγένεια ενός παιδιού!
►True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #2 - Εγώ… η ξυπόλητη Πριγκίπισσα!
►True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #3 – Άγχος για ασήμαντο λόγο
► True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #4 – Ποτέ μην ξεχνάς να Χαμο-γελάς☺
► True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #5 – Βρε κορίτσι γιατί δεν τρως;
► True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες #6 – Ποιος ορίζει τι "πρέπει" και τι "δεν πρέπει";

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*