Ένα Τέλος… μια νέα Αρχή; (part 1)

 Και εκεί που νομίζεις ή μάλλον πιστεύεις ότι έχεις βρει το πιο σημαντικότερο πράγμα σ’ αυτή τη Ζωή (μετά την υγεία) δηλαδή, την Αγάπη, και επιτέλους έχεις κίνητρο για να παλεύεις στη Ζωή… εκεί σε μια ημέρα, σε μια νύχτα, σε μια στιγμή, όλα καταρρέουν σαν ένας χάρτινος πύργος, όλα βουλιάζουν σαν ένα πλοίο που έπεσε σε ύφαλο.  

  Πέφτουν οι μάσκες! Αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο του ανθρώπου που μέχρι χθες σου έλεγε ότι σ’ αγαπά, ότι του λείπεις, ότι σε νοιάζεται, ότι για σένα πονά!

  Το τοπίο αλλάζει! Η καθημερινότητα είναι πιο μελαγχολική κι απ’ τον ίδιο τον Χειμώνα! Όλα παγωμένα! Ο χρόνος του μυαλού σου παγωμένος & κολλημένος σ’ εκείνη την μοιραία στιγμή! 

  Εσύ & ο εαυτός σου ψάχνεις να βρεις απαντήσεις αλλά και δικαιολογίες στα αμέτρητα ερωτηματικά. Ψάχνεις να βρεις τι έφταιξε… που έκανες λάθος… γιατί συμβαίνει αυτό τώρα… γιατί ανατράπηκαν όλα… και ήρθε το σιωπηλό Τέλος;

  Κάνεις μια (τελευταία) προσπάθεια να σώσεις ό,τι προλάβεις... τουλάχιστον να σώσεις τις καλές στιγμές μιας σχέσης ζωής που σήμαινε τα πάντα για σένα… αλλά δεν αρκεί μόνο η δικιά σου προσπάθεια! Το αποτέλεσμα αυτής της (τελευταίας) προσπάθειας είναι …η πλήρης αποτυχία! Και από αυτή την πλήρη αποτυχία ξεκαθαρίζουν τα πάντα! 

  Τελικά αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό είναι το ‘Τέλος’ και ας ελπίζεις ακόμα! Κι ας περιμένεις στην αναμονή… κατά βάθος ξέρεις! …ότι δεν υπάρχει επιστροφή! Όχι γιατί, το θέλεις εσύ αλλά επειδή το διάλεξε ο άλλος και μάλιστα επέλεξε  το χειρότερο τρόπο… την σιωπή! 

Εσύ; Απλά αποδέχεσαι την κατάσταση και προσεύχεσαι στον Θεό “Εκείνος ή αντίστοιχα Εκείνη να είναι καλά” κι ας σου προκάλεσε τόσο πόνο!

Γιατί, ‘σημασία δεν έχει ποιος θα πει πρώτος το Αντίο. Σημασία έχει ποιος θα ξεχάσει πρώτος!”

    Νίκος Οικονομόπουλος – Καλή Καρδιά

Εξίσωση ζωής η νοσταλγία,
κ εγώ στιγμές μαζί σου νοσταλγώ
Μα έχω ξαναδεί την ιστορία,
γι’ αυτό λοιπόν κακία δεν κρατώ…

Καλή καρδιά αγάπη μου γλυκιά,
κοίτα που δεν μας βγήκε τελικά
Ειλικρινά πονάει η μοναξιά,
μα εσύ να είσαι καλά...

Καλή καρδιά αγάπη μου γλυκιά,
τι κρίμα που μας ήρθανε στραβά
Ειλικρινά πονάει η μοναξιά,
μα εσύ να είσαι καλά
Εσύ να σαι καλά…

Φοβάμαι τη στιγμή που θα σε φέρει,
μπροστά μου και τυχαία θα σε δω
Αλήθεια τι θα νοιώσουμε ποιος ξέρει,
και αν νοιώσουμε και πάλι θα σου πω…

📌Διαβάστε το part1:

Ένα Τέλος… μια νέα Αρχή; (part 1) (01/02/2012)

📌Διαβάστε το part2:

Συλλέγω Στιγμές #23: Ένα Τέλος - Μια Νέα αρχή!Ⓐ (part2) (31/01/2014)

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved