Μια χαμογελαστή Καλημέρα σε όλο τον κόσμο!
Σήμερα νιώθω πολύ καλά!
Μια ανεξήγητη χαρά… με πλημυρίζει!
Ίσως να φταίει του ότι…
μέχρι χθες υπήρχαν άνθρωποι που τους έλεγα “Καλημέρα” και σήμερα φύγανε απ’ τη Ζωή τόσο γρήγορα, τόσο ξαφνικά, τόσο άδικα, τόσο νέοι… αλλά από αυτούς πήρα το μήνυμα "Ζήσε κοριτσάκι μου τώρα που είσαι νέα, τώρα που τα νιάτα σου είναι δροσερά!"
Ίσως να φταίει του ότι…
βιώνοντας τέτοια γεγονότα, συνειδητοποιείς πόσο μικρή και σύντομη είναι η Ζωή και πρέπει να τη Ζεις όπως μπορείς… αλλά να ζεις την κάθε της στιγμή!
Αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι μένουμε στα αρνητικά, στα προβλήματά μας, στα χρήματα… που θεωρούμε ότι αυτά είναι τα μόνα σημαντικά και αν τα χάσουμε, τελειώσαμε!
Πόσο ανόητοι τελικά είμαστε;
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έχουν σημασία! Σημασία έχει μόνο η ΥΓΕΙΑ μας!
Όταν θα σου χτυπήσει την πόρτα και σου πει πως αρρώστησες και δεν είσαι πλέον Υγιής, φίλε μου/φίλη τότε σχεδόν έχεις τελειώσει. Και λέω σχεδόν, γιατί αν έχεις αρρωστήσει βαριά και οι ελπίδες είναι ελάχιστες έως μηδαμινές, τότε πράγματι τελείωσες!
Και τι μένει πίσω;
Άνθρωποι να σε κλαίνε! Αντικείμενα που απλά θα σε θυμίζουν αλλά θα βρεθούν σε ξένα χέρια…
Θα ζεις μόνο μες την καρδιά και στο μυαλό εκείνον που σ’ αγάπησαν αλλά επειδή η Ζωή συνεχίζετε, επειδή ο χρόνος είναι γιατρός… θα έρθει ο καιρός που απλά θα είσαι μια απλή εικόνα και –ίσως- η ανάμνησή σου με τον καιρό θα σβήσει!
Γι’ αυτό σημασία έχει το ΤΩΡΑ, ΕΣΥ και όλοι όσοι πραγματικά αξίζουν στη Ζωή σου!
Πέτα ό,τι δεν σε αγγίζει! Πέτα ό,τι δεν σου κάνει καλό! Πέτα ό,τι σε κάνει δυστυχισμένο!
Πέταξε ό,τι πραγματικά ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ!!!
Κράτα ό,τι σε αγγίζει στην καρδιά & στη ψυχή! Κράτα ό,τι σου κάνει καλό! Κράτα ό,τι σε κάνει ευτυχισμένο!
Κράτα ό,τι πραγματικά ΑΞΙΖΕΙ!!!
Όλα αυτά δεν τα γράφω φίλε/φίλη μου για να σου χαλάσω τη διάθεση! Όχι δεν έχω σκοπό να σου χαλάσω τη διάθεση! Τα γράφω για να τα πιστέψω & να τα εφαρμόσω πρώτα απ’ όλους ΕΓΩ η ίδια. Τα γράφω για να σου θυμίσω πως “Η ΖΩΗ είναι αυτή που ζεις ΤΩΡΑ και ότι τα σημαντικότερα πράγματα στη Ζωή δεν είναι Πράγματα!” Είναι μόνο οι στιγμές, τα συναισθήματα, οι άνθρωποι, ο εαυτός σου και ό,τι έχεις και σε κάνει χαρούμενο-ζωντανό άνθρωπο είναι η πραγματική ΖΩΗ! Όλα τα υπόλοιπα που μας συνοδεύουν δεν είναι τίποτα άλλο από ανάγκες που μας επέβαλλαν να έχουμε χωρίς στην πραγματικότητα να τις χρειαζόμαστε!
Είναι στο χέρι μας, όσο μπορούμε, στο να αποφασίσουμε (κάθε μέρα!) να ‘Ζήσουμε’ ή απλά στο να ‘Υπάρχουμε’!!!
📌Διάβασε περισσότερες: Συλλέγω Στιγμές
__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.
Απαγορεύεται
η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση
των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με
οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς την έγκρισή της
αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *
*All rights reserved
%20(%20Book%20Cover%20nstagram%20Post).png)
Η υγεία μας είναι όντως το σημαντικότερο αλλά δεν είναι αυτή που θα μας κάνει ευτυχισμένους. Μας δίνει ζωή αλλά μια ωραία ζωή μα τη δίνουν άλλα πράγματα. Είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να ζούμε καλά αλλά δεν την εκτιμάμε γιατί από μόνη της είναι απλά μια προϋπόθεση και ξέρουμε πως και να την έχουμε αν δεν κυνηγήσουμε την ευτυχία μας από μόνη της θα μας αφήσει αδιάφορους απέναντι στη ζωή. Αλλά ας είμαστε ευγνώμονες που έχουμε την υγεία μας και μετά ας κοιτάξουμε αφού μπορούμε να αγαπήσουμε με πάθος και τρυφερότητα, να πάψουμε να δίνουμε τόσο μεγάλη σημασία στα υλικά (ποιον άραγε έκαναν ευτυχισμένο όλα αυτά;) και κάθε πρωί να κοιτάμε να γευόμαστε τα αληθινά...
ΑπάντησηΔιαγραφή*Αλεξιάννα, συμφωνώ σε όσα γράφεις! Πραγματικά πόσο συμφωνώ! Σ' ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο δεν είναι να φανταστεί κανείς τον κόσμο του χωρίς τον ίδιο μέσα σ'αυτόν; Δεν μπορώ να φανταστώ το σπίτι μου χωρίς εμένα, το αμάξι μου χωρίς εμένα, τον άντρα μου χωρίς εμένα δίπλα του... Με άγγιξε πολύ το σημείο που γράφεις ότι κάποτε, θα είμαστε όλοι μια ανάμνηση στο μυαλό όσων μας αγάπησαν! Καλησπέρα συνονόματη!
ΑπάντησηΔιαγραφή*Μαρία Π. Ναι όντως είναι πολύ δύσκολο! Το σκέφτομαι συχνά αυτό! Δυστυχώς πιστεύω πως "κάποτε-έρχεται η ώρα που απλά γινόμαστε μια ανάμνηση στο μυαλό όσων μας αγάπησαν" Λίγο δύσκολο για να το δεχτείς αλλά αυτή είναι η αλήθεια! Καλή συνέχεια φίλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή