📽Movie of Sunday! Taken 2 (Αρπαγή 2) (2012)

*Διαβάστε ΕΔΩ τι ακριβώς είναι το "Movie of Sunday".

Κυριακή σήμερα και σας παρουσιάζω το τέταρτο post του ‘Movie of Sunday’.

Την ταινία που θα σας παρουσιάσω σήμερα να σας πω πως την είδα την περασμένη Δευτέρα! Την αναζητούσα –διακαώς μπορώ να πω- στο Video-Club αλλά ήταν τόσες μέρες “πιασμένη” και όταν επιτέλους (!) την βρήκα “ελεύθερη” δεν μπορούσα να μην την πάρω! Η ταινία αυτή δεν είναι άλλη από το Taken 2 (ή αλλιώς στα Ελληνικά Αρπαγή 2) με πρωταγωνιστή έναν από τους πιο (περισσότερο δεν γίνετε) αγαπημένους μου ξένους ηθοποιούς, προσωπικότητες αλλά …και άντρες! (τα ωραία & τα καλά πρέπει να τα λέμε!), τον Liam Neeson, φυσικά!

Η Αρπαγή 1 που είχε κυκλοφορήσει το 2008, την είχα δει 2 φορές μέσα σε λίγες ώρες! Θυμάμαι, ήταν Σάββατο βράδυ και είχα ενοικιάσει το DVD της ταινίας και έτυχε και την είδα μαζί με τον αδελφό μου! Εντάξει, ξετρελαθήκαμε και οι δυο από την ταινία! Μας άφησε ΜΟΝΟ τις καλύτερες εντυπώσεις. Λίγες ώρες μετά που ξημέρωσε Κυριακή, ο αδελφός μου, μου λέει: “Δεν ξανά βάζεις την ταινία να την ξανά δούμε;” Του λέω: “Μα πριν λίγες ώρες την είδαμε. Πάλι;" Ε, τέλος πάντων, την βάζω και την ξανά βλέπουμε με τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια αγωνία και αυτή την φορά καταλάβαμε περισσότερα πράγματα από ό,τι την πρώτη φορά, που όσο να ‘ναι όταν ξανά βλέπεις μια ταινία, συνειδητοποιείς ότι έχασες κάποιες σκηνές ή τώρα κατάλαβες καλύτερα τι εννοούσε ο ποιητής στην συγκεκριμένη σκηνή.

Έτσι 4 χρόνια μετά κυκλοφορεί η Αρπαγή 2 και φανταστείτε την χαρά μου! Η πρώτη ταινία είχε αποτυπωθεί εύκολα στην μνήμη μου… Δηλαδή δεν ήταν μια ταινία που απλά διασκέδασα βλέποντάς την, δεν ακούμπησε και ξεχάστηκε. Έμεινε στο μυαλό μου ως μια φοβερή ταινία και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να μην δω και την δεύτερη.  Θα σας πω τι μου άρεσε και τι δεν μου άρεσε στην δεύτερη και φυσικά την σύγκριση αυτής με την πρώτη!

*Λίγα λόγια για το story της ταινίας Taken 2 (Αρπαγή 2):

Όταν ο πρώην πράκτορας Μπράιαν Μιλς (Liam Neeson) ετοιμάζεται να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη για επαγγελματικούς λόγους, ζητάει από την πρώην σύζυγό του, Λενόρ (Famke Janssen-Θεά!) και την κόρη τους, Κιμ (Maggie Grace πολύ όμορφη!), να έρθουν μαζί του για να περάσουν όλοι μαζί το Σαββατοκύριακο  με την ελπίδα να κερδίσει ξανά την καρδιά της. Το παρελθόν όμως του Μπράιαν που είχε σκοτώσει για να σώσει την κόρη του, επιστρέφει και τώρα αυτός και η οικογένειά του θα πρέπει να πληρώσουν.

*Το trailer της ταινίας [Ελληνικοί Υπότιτλοι]:

*Η άποψή μου:

Καταρχάς, η ταινία κινείται σχετικά στον ίδιο γρήγορο ρυθμό όπως η πρώτη. Σε βάζει σχεδόν αμέσως στο Παιχνίδι, δηλ. στη δράση και μάλιστα συνεχή  δράση. Βλέπεις τη Ζωή των πρωταγωνιστών/ηρώων που έχει προχωρήσει αλλά ταυτόχρονα μοιάζει σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα… από την προηγούμενη ταινία. Τουλάχιστον αυτή την αίσθηση έλαβα εγώ προσωπικά. Τα πλάνα της Κωνσταντινούπολης (και δε αυτά από ψηλά) ήταν έντονα και πραγματικά αντικρίζεις μια Κωνσταντινούπολη που δεν είναι χλιδάτη και γκλαμουράτη ούτε βγαλμένη από Παραμύθι, όπως μας έχουν ζαλίσει να μας την δείχνουν τα τελευταία χρόνια τα Τούρκικα σήριαλ. Η άλλη σκοτεινή και πιο φτωχική Κωνσταντινούπολη! Η ταινία σεναριακά ήταν σχετικά καλή με αδυναμίες, χωρίς τίποτα το φοβερό και το διαφορετικό ή το κάτι επιπλέον. Η σκηνοθεσία πολύ καλή! Η μεγάλη διαφορά από την πρώτη σίγουρα είναι η φωτογραφία! Οι πρωταγωνιστές/ήρωες  αξιόλογοι και συμπαθητικοί. Η ταινία είχε και κάποιες σκηνές με πολύ δόση υπερβολής, όπως ας πούμε η κόρη πετάει τόσο άνετα τις χειροβομβίδες. Αλλά αυτές οι υπερβολές, όχι απλά δεν ενόχλησαν καθόλου αντιθέτως διασκέδαζες.  Είχε όμως και απίστευτα έξυπνους διαλόγους-tips για το πως μπορείς να “διαχειριστής” μια απαγωγή ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Επίσης, έχει πάλι καλό τέλος, βλέπε το face to face του  Liam Neeson με τον κακό και ο διάλογος/απόφαση να αφήσουν το παρελθόν πίσω αλλά… 

Τι ΔΕΝ μου άρεσε; Το μόνο που δεν μου άρεσε και κάπως με χαλούσε ήταν οι σκηνές ξύλου του Liam Neeson με τους κακούς ήταν τόσο γρήγορη από τα χιλιάδες ενωμένα καρέ που δεν καταλάβαινα ή δεν προλάβαινα να καταλάβω ποιος βαράει ποιον. Όπως μου είπε και το παιδί στο Video-club όταν επέστρεψα το dvd: “O Liam Neeson  είναι κάπου στα 60, που στις σκηνές που βαράει και δέρνει η κάμερα γυρίζει γύρω από αυτόν και όχι όπως παλιά εκείνος γυρίζει γύρω από αυτήν.” Όχι τίποτα άλλο, αλλά ήθελα να τον χαρώ πιο πολύ εκεί που δέρνει τους κακούς, που συγνώμη κι όλα σ’ αυτή την ταινία ζητάνε και τα ρέστα τους.

Ο Liam Neeson εντάξει σε απίστευτη φόρμα! Ομολογώ πως καθόλα τη διάρκεια της ταινίας έλεγα και ξανά έλεγα: “Εντάξει, αυτός ο άνθρωπος δεν παίζεται! Πέρα από υποκριτικά, κινείται, δέρνει… ακούραστα! Μα τι άντρας!” Ναι, το ομολογώ! Ο Liam Neeson είναι μέσα στην λίστα με τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς εδώ και πολλά χρόνια! Από την εποχή που έπαιξε στον “Darkman” (1990) τον λάτρεψα. Και πάντα απορούσα πως δεν έπαιξε και στο Νο2. Μετά τον λάτρεψα στην ταινία “Η Λίστα του Σίντλερ” (1993), (και ποιος δεν ξέρει αυτό το Αριστούργημα!) που την ψάχνω εδώ και χρόνια να τη βρω για να μπει στην ταινιοθήκη μου! Τον λάτρεψα επίσης στην ταινία “Les Misérables (Οι Άθλιοι)” (1998) που συγνώμη κι όλα αλλά όποτε την προβάλει η τηλεόραση δεν την χάνω με τίποτα και θεωρώ πως μπορεί σήμερα να παίζεται στους κινηματογράφους η νέα εκδοχή, αλλά δεν νομίζω πως μπορεί να φτάσει την πρώτη. Πάντα μου άρεσε υπερβολικά ο Liam Neeson και ως ηθοποιός και ως προσωπικότητα και ως –επιβλητική-παρουσία και επίσης αγαπώ την φωνή του. Α! και τον θεωρώ από τους πιο όμορφους άντρες! Και μπορεί στις τελευταίες του ταινίες να το γύρισε σε action actress, και αυτό δεν αρέσει σε πολλούς, εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι ένας τόσο καλός ηθοποιός όπως ο Liam Neeson, με πολύ καλές ταινίες στο ενεργητικό του, είναι υπέρ του που στην ηλικία που είναι επιλέγει και γυρίζει ταινίες τελείως διαφορετικές από αυτό που “επιβάλλεται” και μάλιστα κερδίζει τις εντυπώσεις!

*Αν αξίζει κάποιος να την δει;

Αν είσαι από αυτούς που λάτρεψες ή έστω ευχαριστήθηκες την πρώτη, εννοείται και πρέπει να δεις και την δεύτερη. Ο λόγος είναι ό,τι ξέρεις τι να περιμένεις μιας και η ταινία κινείται στους ίδιους ρυθμούς με την πρώτη. Θα περάσει ευχάριστα η ώρα και δεν θα βαρεθείς σε καμιά περίπτωση. Μπορεί η πρώτη ταινία να είναι σαφώς πολύ καλύτερη από την δεύτερη… ναι! η πρώτη είναι σίγουρα πολύ καλύτερη από όλες τις πλευρές- αλλά αν αποφασίσεις να τη δεις, θα είναι περίπου 90 λεπτά (αν δεν κάνω λάθος) περιπέτειας και αγωνίας.

*Extra:

Αυτή λοιπόν ήταν η τέταρτη ανάρτηση της ενότητας “Ταινία της Κυριακής” (Movie of Sunday!) και η ταινία που είδα.

   Εσείς την έχετε δει; Σας άρεσε; Δεν σας άρεσε; Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας; Ελεύθερα περιμένω προτάσεις για ταινίες που έχετε δει και έχετε αγαπήσει για να μπούνε στην λίστα των ταινιών που δεν έχω δει.

Ραντεβού την επόμενη Κυριακή με μια νέα –παρουσίαση- ταινίας!

ΕΔΩ διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις του “Movie of Sunday! ”

***
 

ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!

*Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.

*Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!

_____________________________________

To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog “ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ”.

 Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου.

Copyright ©2011-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ * 

*All rights reserved