24 Days Challenge 2013, Day #1, 2 & 3: Α… όπως Αγαπώ, Β… όπως Βλέμμα & Γ… όπως Γιατί!

  Ανακάλυψα (ομολογώ λίγο καθυστερημένα) ένα πολύ όμορφο παιχνίδι λέξεων που το εμπνεύστηκε η mystickland και έχει τον τίτλο “24 Days Challenge”. Μου αρέσει πολύ που “παίζει” με τις λέξεις κι έτσι είπα να δηλώσω κι εγώ συμμετοχή.

  Με λίγα λόγια οι κανονισμοί αυτού του παιχνιδιού είναι οι εξής:

Κάθε μέρα για 24 ημέρες συνεχόμενες θα ανεβάζω μια ανάρτηση με μια λέξη που έχω στο μυαλό μου και που θα αντιστοιχεί σε ένα γράμμα της Αλφαβήτου. Για κάθε λέξη θα γράφω τα συναισθήματά μου, τις σκέψεις μου, αυτά που νιώθω σκεπτόμενη την συγκεκριμένη λέξη… τόσο απλά! 24 ημέρες – 24 γράμματα – 24 λέξεις – 24 αναρτήσεις!

 Και επειδή άργησα να ξεκινήσω, θα γράψω μέσα σε μια ανάρτηση τα πρώτα τρία γράμματα!

   Όμως Εγώ ήδη ξεκίνησα με την Day #0 (ναι ναι για μένα υπάρχει και η μέρα μηδέν) με την ανάρτηση:

📍24 Days Challenge 2013, Day #0: Α… όπως λέμε… Αγάπη!

📍Tag: #Syllegw24DaysChallenge

Α… όπως λέμε “Αγαπώ”

Αγαπώ... να γελάω κι ας υπάρχουν στιγμές που μέσα μου αισθάνομαι μια τεράστια στενοχώρια-μια θλίψη! Έχω τον τρόπο όμως να κρύψω αυτή τη θλίψη, παριστάνοντας τον κλόουν για να μην δώσω την χαρά οι “εχθροί” μου να χαίρονται με την λύπη μου.

Αγαπώ… να κλαίω όταν βλέπω μια αισθηματική-ρομαντική ταινία! Όταν ακούω μια ευχάριστη είδηση με ανθρώπους που κατάφεραν να ξεπεράσουν τον Θάνατο και να κερδίσουν τη Ζωή. Όταν ακούω από κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο να μου λέει  λόγια καρδιάς, λόγια που σπάνια λέγονται και ακόμα πιο σπάνια βγαίνουν προς τα έξω.

Αγαπώ… να βοηθάω όποιον νιώθω ότι χρειάζεται τη βοήθειά μου! Όταν μπορώ να προσφέρω ακόμα και το πιο μικρό, το πιο απλό,  ίσως για τους άλλους το πιο ασήμαντο, ξέρω καλά πως αυτό η Ζωή θα μου το επιστρέψεις εις διπλούν. Γιατί είναι ωραίο πράγμα και ακόμα πιο ωραίο το συναίσθημα του να προσφέρεις στο συνάνθρωπό σου… να δίνεις χαρά, να του απλώνεις το χέρι σου, να τους λες μια καλή κουβέντα, να κάθεσαι και να ακούς τον πόνο του, το πρόβλημά του και να μοιράζεσαι τις δικές σου εμπειρίες.

Αγαπώ… εκείνη τη φωνή της καρδιάς που μου φωνάζει δυνατά να μην πάψω να πιστεύω σ’ αυτήν, ακόμα κι αν με έχει απογοητεύσει!

Αγαπώ… τις δυσκολίες, γιατί μέσα από αυτές γίνομαι πιο δυνατή και γνωρίζω κάθε φορά καλύτερα τον εαυτό μου!

Αγαπώ… την αλήθεια! Η αλήθεια που δεν είναι αρεστή, που δεν αρέσει σχεδόν σε κανέναν, που ελάχιστοι την προτιμούν κι όλοι οι άλλοι τη θάβουν για να μην αποκαλυφθεί και ξεσκεπάσει το ψέμα!

Αγαπώ… όλες εκείνες τις απροσδόκητες μικρές στιγμές που μένουν για πάντα στο μυαλό μου και φορτίζουν την Ψυχή μου με …Ζωή!

Αγαπώ… να είμαι ο εαυτός μου! Γιατί δεν έχω να κρύψω κάτι. Είμαι αυτό που φαίνομαι! Και γιατί είναι ωραίο πράγμα να είσαι πολλά και διαφορετικά πράγματα μαζί! Δεν βαριέσαι ποτέ!

Αγαπώ…  με τον τρόπο μου! Δυνατά, απόλυτα …μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο!

Αγαπώ… ότι έχει συναίσθημα, πάθος και ψυχή! Ό,τι αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μου, ό,τι με κάνει να είμαι Άνθρωπος!

ΕΓΩ... Αγαπώ!

Γιώργος Μαζωνάκης - Αγαπώ Σημαίνει

[Στροφή 1]
Ποιός άφησε χνάρια να βρεις να πατήσεις
Για να ’χεις μία στράτα αν θες να γυρίσεις
Και όταν γυρίσεις σου είπα πως θα ’μαι εδώ
Ποιός πήρε απ' τη Δύση του ηλίου το χρώμα
Για να ’χεις να βλέπει και όχι στο χώμα
Ποτέ να μην πέσουν τα μάτια σου που τ’ αγαπώ

[Επωδός]
Αγαπώ σημαίνει ν’ ανταμώνουν ξένοι
Και οι δυό τους να ‘ναι απ’ όλα πιο πολύ
Αγαπώ σημαίνει κάτι που σε φέρνει
Στο να θες να φτάσεις στην υπερβολή

[Στροφή 2]
Ποιός μέρα τη μέρα κρυφά πολεμούσε
Μπροστά από σένα τις πίκρες νικούσε
Ποτέ σου πως είναι η πίκρα ποτέ σου μη δεις
Ποιος νύχτα τη νύχτα ανάσες μετρούσε
Για να ’ρθει κοντά σου βουνά προσπερνούσε
Εκεί για να είναι ποτέ σου να μη φοβηθείς

♫♫♫

Β… όπως λέμε “Βλέμμα”

Είναι εκείνο το Βλέμμα στα μάτια που άθελά του πέφτει και σημαδεύει κάποια άλλα μάτια - ίσως- τα δικά σου μάτια!

Εκείνα τα μάτια που σου έχουν κλέψει την καρδιά, που σου έχουν πάρει το μυαλό, που σε έχουν κάνει να θες να σε κοιτάζουν συνεχώς.

 Είναι εκείνο το Βλέμμα που λέει πολλά, –ίσως- να λέει όλα αυτά ακριβώς που λέει και το δικό σου όταν αντικρίζονται-συγκρούονται. 

Είναι εκείνο το Βλέμμα που τη μια μοιάζει φιλικό, την άλλη στοργικό και την άλλη ερωτικό. Τη μια μοιάζει ήρεμο, την άλλην θυμωμένο! 

Είναι εκείνο το Βλέμμα που όταν πέφτει πάνω σου σε φέρνει σε αμηχανία και συγχρόνως σου τσιγκλάει την καρδιά.

Είναι εκείνο το Βλέμμα που σε σαγηνεύει, σε μαγνητίζει, σε προκαλεί, σε φοβίζει, σε κυριεύει, σε αιχμαλωτίζει, σε κάνει να το ερωτευτείς!

Είναι εκείνο το Βλέμμα  το αινιγματικό, που διψάς διακαώς να μετατραπεί σε λόγια και σιγά-σιγά τα λόγια να γίνουν πράξεις! 

(A.N.)

♫♫♫

Γ… όπως λέμε “Γιατί”

Γιατί να είναι έτσι η Ζωή μου;

Γιατί οι λύπες είναι περισσότερες απ’ τις χαρές;

Γιατί τα δύσκολα είναι περισσότερα από τα εύκολα;

Γιατί όταν νιώθεις απογοητευμένος το τοπίο μοιάζει πιο μελαγχολικό κι απ’ τον ίδιο τον Χειμώνα;

Γιατί ενώ παλεύεις τίμια αντί να πάρεις δικαίωση παίρνεις την μια κλοτσιά μετά την άλλην;

Γιατί πονάει η ξαφνική σιωπή;

Γιατί όταν ξεστομίζεις τη λέξη “Σ’ αγαπώ!” ο άλλος το βάζει στα πόδια και φεύγει?

Γιατί κάποιοι άνθρωποι φεύγουν/εξαφανίζονται από τη Ζωή σου σαν κλέφτες χωρίς να πούνε ένα Αντίο;

Γιατί οι άνθρωποι προτιμάνε το ψέμα από την αλήθεια;

Γιατί οι Παντρεμένοι παραμένουν σε έναν γάμο, αφού το ερωτικό στοιχείο έχει χαθεί;

Γιατί θα πρέπει να το παίξεις “Θεός” και να συγχωρήσεις όποιον σου έκανε κακό;

Γιατί θα πρέπει να ακολουθείς το “σωστό” και το “λογικό” ενώ εσύ νιώθεις πως κανένα απ’ τα δυο δεν θα σου κάνουν καλό;

Γιατί τα “Θέλω” τον γονιών σου πρέπει απαραιτήτως να είναι και τα δικά σου “Θέλω”;

Γιατί δύσκολα λέμε μια καλή κουβέντα για τον άλλον, αντίθετα την κακή την ξεφουρνίζουμε εύκολα;

Γιατί φθονούμε κάποιον που έχει περισσότερα από εμάς;

Γιατί οι άνθρωποι κουτσομπολεύουν αντί να νοιάζονται;

Γιατί ένας άντρας ή μια γυναίκα δεν βρίσκει το θάρρος να εξομολογηθεί τα συναισθήματα του/της στο πρόσωπο που τον /την ενδιαφέρει;

Γιατί οι άντρες άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν;

Γιατί οι γυναίκες τα αναλύουμε όλα τόσο πολύ σε σημείο να βγάζουμε λάθος συμπεράσματα;

Γιατί τα  λόγια δυστυχώς πάντα πονάνε περισσότερο και απ’ τις πράξεις;

Γιατί ένα απλό “Σ’ αγαπώ!”, “Μου λείπεις!” -που όλοι έχουμε ανάγκη να ακούσουμε- δεν το λέμε πιο συχνά; Ίσως επειδή τα θεωρούμε δεδομένα; Όταν έρχεται το παράπονο κάνοντας την ερώτηση “γιατί δεν μου λες “σ’ αγαπώ, μου λείπεις…;” η απάντηση είναι: “μπορεί να μην μιλάω αλλά στα λέω με τις πράξεις μου, με τις κινήσεις μου!” γιατί θα πρέπει η απάντηση αυτή να με ικανοποιεί;

Γιατί όταν αγαπάς δυνατά, καταλήγει αυτή η Αγάπη να είναι μονόπλευρη;

Γιατί………………………………………;

Γιατί; Απεχθάνομαι τα “Γιατί” που δεν έχουν απαντήσεις!!!

Είναι από εκείνα τα “Γιατί” που σε κατατρώνε μέρα με τη μέρα και σιγά-σιγά μέχρι να μην μείνει τίποτα!!!

Ίσως σε όλα τα “Γιατί” να μην υπάρχει μια απάντηση! Ίσως ό,τι και να σκεφτείς… στην ίδια απάντηση θα καταλήγεις!

Μία απλή ερώτηση ζητάει μια απλή απάντηση. Όμως όσο μια ερώτηση ακούγεται απλή, τόσο η απάντηση είναι περίπλοκη και πιο σύνθετη.

Από την άλλην, πάντα η απάντηση είναι μέσα στην ερώτηση, αρκεί να ρωτήσεις χωρίς δεύτερες σκέψεις και να δεις καθαρά μέσα σου αυτό που ρωτάς.

📍Διαβάστε τα Υπόλοιπα:

24 Days Challenge 2013! #24 γράμματα, 24 Λέξεις, 24 αναρτήσεις… (Συλλεκτικά κομμάτια, σου λέω!) Vol.1 (2013-2014

♫♫♫

Ιστολόγια που συμμετέχουν:

Συλλέγω Στιγμές

confusedmindblog

mytripssonblog

everydayhappyhome

mystickland

Η ζωή είναι ωραία...

Μια Αναπνοή

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved