Σκέφτομαι και Γράφω#3 – Ζήσε ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ… ΑΥΡΙΟ μπορεί να είναι αργά!

Η Ζωή όπως όλοι ξέρουμε έχει πολλά πρόσωπα!

Έχει πολλά αρνητικά αλλά έχει και πολλά θετικά!

Έχει πολλές κακές στιγμές αλλά έχει και πολλές καλές!

Η Ζωή δεν είναι εύκολη, αντιθέτως είναι δύσκολη!

Μπορεί τη μια στιγμή να την λατρεύουμε και την άλλην να τη μισούμε θανάσιμα!

Μπορεί τη μία στιγμή να την προσκυνάμε και την άλλην να την απαρνιόμαστε!

Όμως, ό,τι και να γίνει-όπως και να είναι πρέπει να την βιώνουμε και να είμαστε εκεί μαζί της σε κάθε της στιγμή!

Δεν χρειάζεται να είμαστε ακατάδεχτοι, αντιθέτως ό,τι κι αν μας προσφέρει,

εμείς πρέπει να το δεχθούμε με χαμόγελο, με θετική ενέργεια και να της λέμε “ευχαριστώ!”

Ίσως –εκείνη- κάποιες φορές ξέρει καλύτερα από εμάς τους ίδιους!

Ίσως -εκείνη- έχει τα δικά της σχέδια για εμάς!

Ίσως να είναι καλύτερα από αυτά που εμείς έχουμε σχεδιάσει… ίσως πάλι να είναι χειρότερα αλλά –εκείνη- ίσως να ξέρει κάτι παραπάνω!

Μπορεί να τη θεωρούμε ‘Δεδομένη’…

Μπορεί να νομίζουμε πως θα είμαστε μαζί της για πάντα… αλλά η Ζωή είναι προσωρινή!

Επομένως, πρέπει να τη Ζήσουμε, όχι απλά να υπάρχουμε!

Πρέπει να τη ρουφήξουμε σαν σφουγγάρι!

Γιατί η Ζωή είναι μία, μοναδική!

Είναι απρόβλεπτη! Είναι μυστήρια! Είναι πολύτιμη!

Είναι σαν ένα ‘κλειστό βιβλίο’ που κάθε φορά που ανοίγεται μας ξεδιπλώνει στιγμές, καταστάσεις…

που ούτε μπορεί το ίδιο μας το μυαλό να συλλάβει.

Κάποιος είχε πει το εξής: "Μη ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία μέρα της Ζωής σου. Αλλά ζήσε την κάθε μέρα, ως την πρώτη μέρα της υπόλοιπης Ζωής σου!"

Ναι, αυτό πρέπει να κάνουμε!

Γιατί, έρχεται η στιγμή που η Ζωή ξαφνικά, αναπάντεχα, εκεί που δεν το περιμένεις, στα καλά καθούμενα, φεύγει μέσα από τα χέρια σου!

Την μια μέρα είσαι όρθιος και την άλλη ξαπλωμένος στο κρεβάτι του πόνου, να παλεύεις να κρατηθείς να μείνεις σ’ αυτήν!

Γιατί, αν είσαι ένας άνθρωπος που την γεύτηκες μέχρι τα γεράματα, όπως είναι φυσιολογικό θα έρθει η μέρα που θα πρέπει να την αποχαιρετήσεις, αν όμως είσαι ένας νέος άνθρωπος που δεν πρόλαβες να την γευτείς και να σε γευτεί, τότε τι μπορείς να κάνεις; τι μπορεί να σκεφτείς; τι μπορείς πλέον να πεις;

Επομένως, τώρα είναι η Ζωή!

Ας τη ζήσουμε ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ… ΑΥΡΙΟ μπορεί να είναι αργά!!!

Φωτο by: www.tumblr.com

~ Όταν, στο τέλος της ζωής τους, οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτάζουν προς τα πίσω, ανακαλύπτουν ότι έζησαν όλη τους τη ζωή εν αναμονή. Με έκπληξη θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που άφησαν να τους διαφύγει, χωρίς να το εκτιμήσουν και να το απολαύσουν, δεν ήταν άλλο από τη ζωή τους. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος, ξεγελασμένος από την ελπίδα, χορεύει προς την αγκαλιά του θανάτου. ~

-Άρθουρ Σοπενχάουερ

Σημ.: Η παρούσα ανάρτηση γράφτηκε με αφορμή τον Θάνατο ενός νέου παιδιού, του ηθοποιού Τόμας Πρωτόπαπα, που πάλεψε επί δυο μήνες να κρατηθεί στη Ζωή!

 Καλό Ταξίδι Παλικάρι μου! 

***

ΕΔΩ διαβάστε τα προηγούμενα post της στήλης “Σκέφτομαι και Γράφω#”

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved