Πάει πολύς καιρός (ένας μήνας+;) από την τελευταία φορά που έγραψα για το Diary of Bliss 2013. Όχι δεν το ξέχασα! Ούτε βέβαια βαρέθηκα να γράφω γι’ αυτό! Είναι ότι θέλω τόσα πολλά να γράψω, τόσα πολλά να βγάλω από μέσα μου… που ο λιγοστός ελεύθερος χρόνος, οι άλλες προτεραιότητες και πολλές φορές οι σκέψεις μου δεν μου δίνουν την αβίαστη καλή διάθεση να καθίσω να γράψω όσα τέλος πάντων επιθυμώ και θέλω διακαώς να γράψω και να μοιραστώ.
Λένε, πως: “Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει!” Η Ζωή μέχρι στιγμής, μου έχει απο-δείξει πως ισχύει σε μεγάλο ποσοστό αυτό!
Έχω περιμένει πολύ στη Ζωή μου! Τόσο πολύ που έχασα αρκετό χρόνο! Πέρασαν στιγμές, καταστάσεις, άνθρωποι… η ίδια η Ζωή από μπροστά μου και εγώ όχι δεν πρόλαβα να τα ζήσω αλλά ούτε και να τα αγγίξω. Πολλά από αυτά γιατί δεν μπορούσα να τα αγγίξω, άλλα γιατί δεν ήμουν έτοιμη να γευτώ και άλλα (τα πιο πολλά) από φόβο, από έλλειψη θάρρους.
Έχω μείνει πολύ στην αναμονή! Και δυστυχώς ακόμα μένω! Και η αναμονή πολλές φορές χωρίς να υπάρχει ανταπόκριση ή έστω ένα σημάδι ότι αξίζει να περιμένεις στην ουρά, είναι ό,τι χειρότερο!
-Φταίει το ότι έχω πολύ υπομονή (γαϊδουρινή) ως άνθρωπος;
-Φταίει το ότι επιμένω και το παλεύω μέχρι τέλους;
-Φταίει το ότι πάντα κοιτούσα (και συνεχίζω) να είναι καλά οι άλλοι κι εμένα την ίδια με έβαζα στην άκρη;
-Φταίει το ότι πιστεύω πως “στη Ζωή ό,τι είναι να έρθει, θα έρθει αλλά θα πρέπει πρώτα να το παλέψεις πολύ για να σου κάνει τη χάρη και η Ζωή να σου το δώσει επιτέλους απλόχερα;”
-Φταίει το ότι λειτουργώ πάντοτε με την καρδιά, την ψυχή, το συναίσθημα, το ένστικτο (κάπου εκεί γύρω κρύβετε και περιμένει να ‘χτυπήσει’ η λογική) και ότι είμαι ον λίγο “καταστροφική;
Ίσως όλα να φταίνε!
Ίσως μόνο εγώ!
Ίσως και λίγο η υπόλοιποι!
Αν και πάντοτε –για πολλά χρόνια- έλεγα πως για όλα φταίω εγώ η ίδια! Πλέον όμως, που εγώ καταβάλλω τεράστιες προσπάθειες για να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, να είμαι πιο ανοιχτή, να ζω την κάθε στιγμή, να βιώνω τις καταστάσεις, να αγγίζω καθετί που πιστεύω πως μου κάνει καλό, να μην χτίζω τοίχους αλλά γέφυρες… και γενικά να προσπαθώ να ζω ευτυχισμένες στιγμές… δυστυχώς οι υπόλοιποι απομακρύνονται; Δεν αρπάζουν την ευκαιρία που τους δίνεται; Δεν βλέπουν; Δεν ακούν; Δεν νιώθουν; Όχι πλέον δεν φταίω εγώ για όλα! Για πολλά χρόνια τα βάρη & τις αμαρτίες των άλλων τα έπαιρνα πάνω μου μέχρι που το φορτίο έγινε ασήκωτο.
Θυμάμαι την καλύτερη και την πιο σοφή και μεγάλη αλήθεια-συμβουλή που μου είχε δώσει μια σπουδαία γυναίκα, εκεί στα 13 μου χρόνια.
“Μίλα μου! Ό,τι και να σε απασχολεί, ό,τι και να σε στενοχωρεί έλα σε μένα ή σε όποιον νιώθεις εμπιστοσύνη και πες αυτό που νιώθεις! Μην τα κρατάς όλα μέσα σου, μοιράσου τα… τώρα που είσαι μικρή. Γιατί θα έρθει μια μέρα που θα γίνεις κοπέλα, γυναίκα και τα προβλήματα και οι στενοχώριες σε εκείνη την ηλικία θα είναι ακόμα πιο πολλά και πιο σοβαρά και θα είναι δύσκολο να τα διαχειριστείς όλα μαζί, αφού θα κουβαλάς μέσα σου-πάνω σου ένα ήδη βαρύ φορτίο!”
Δυστυχώς, δεν την άκουσα! Δεν ανοίχτηκα ποτέ! Δεν άνοιξα πόρτες, δεν έχτισα γέφυρες, δεν έκανα πολλά για εμένα... αντιθέτως έπεφτα όλο και πιο πολύ σε λήθαργο! Κι έτσι πέρασαν τα χρόνια γεμίζοντας και τρέφοντας με άχρηστα συναισθήματα μια ψυχή που όμως (περιέργως στάθηκα τυχερή) αυτή η ψυχή παρέμεινε ανθρώπινη! Ειλικρινά, αναρωτιέμαι κι εγώ η ίδια αλλά και κάποιοι που ξέρουν τι έχω περάσει, πως τα κατάφερα και είμαι ακόμα όρθια με ένα μυαλό στη θέση του, δυνατή… να την παλεύω ακόμα! Λένε πως είναι κατόρθωμα αυτό! Δεν ξέρω αν είναι! Αυτό που ξέρω και ποτέ δεν ντράπηκα να το πω είναι πως ο Θεός ποτέ δεν με εγκατάλειψε! Πάντα εκεί να μου δίνει δύναμη! Ναι, αυτή την δύναμη την ένιωθα πάντα και συνεχίζω να τη νιώθω και ελπίζω να συνεχίσω να τη νιώθω! Μπορεί λοιπόν, τότε στα 13 μου να μην κατάλαβα τα λόγια-συμβουλή αυτής της σπουδαίας γυναίκας, όμως τα τελευταία 9 χρόνια –έστω και καθυστερημένα- κατάλαβα την σημασία τους και προσπαθώ να τα κάνω πράξη! Και τολμώ να πω πως τα κατάφερα-τα καταφέρνω πολύ καλά! Το καταλαβαίνω από την εξέλιξη μου… που βλέπω και παρατηρώ εγώ η ίδια αλλά και οι γύρω μου (αυτοί που με νοιάζονται πραγματικά) που πιστεύουν ότι η εξέλιξή μου είναι μονάχα θετική.
Ένα ‘Φίλος’ λέει ότι “Όλα είναι οι επιλογές μας!” Όχι πάντα! Για όσα έζησα και δεν ήταν με την συγκατάθεσή μου, σε καμία περίπτωση δεν ήταν οι επιλογές μου! Τώρα! στην κατάσταση, στην ηλικία και μέσα από τις εμπειρίες μου τολμώ να πω πως “Όλα είναι οι επιλογές μου!” Ναι, τώρα είναι!
Δεν ξέρω πάντα ποιόν δρόμο να ακολουθήσω! Το σίγουρο είναι ότι ξεκινώ πάντα προς την αντίθετη κατεύθυνση, είτε δεξιά είτε αριστερά, κάνω τη διαδρομή μου και όταν βρω την πόρτα που θα με βγάλει στον δρόμο του προορισμού μου, τότε πηγαίνω ευθεία.
Ξέρω όμως σίγουρα ότι προσπαθώ πάρα πολύ σε όλα τα επίπεδα! Δεν θα έρθει μια μέρα που θα μου πω “Μαρία, δεν προσπάθησες αρκετά!” γιατί κάτι τέτοιο δεν θα ισχύει! Μπορεί με τον εαυτό μου να μην τα έχω βρει 100% (έχω όμως καλή σχέση μαζί του) αλλά με την συνείδησή μου τα έχω βρει, επομένως η ψυχή δεν θα κουβαλήσει ένα επιπλέον φορτίο με άχρηστα συναισθήματα!
Δεν ξέρω αν “Ό,τι ήταν να γίνει, έγινε!” Αν έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα! Πιστεύω στην τύχη και στην συγκυρία, στην μοίρα και στο γραφτό που λένε… και αν είναι τελικά κάτι να γίνει, θα γίνει! Γιατί, “Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει”, έτσι δεν είναι;
*ΔιαβάστεΕΔΩτι ακριβώς είναι το "Diary of Bliss 2013".
*Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις προηγούμενες σχετικές αναρτήσεις του Diary of Bliss!
***
Στο Diary of Bliss 2013 συμμετέχουν τα εξής ιστολόγια:
http://syllegw-stigmes.blogspot.gr
http://mystickland.blogspot.gr
http://princess-airis.blogspot.gr
http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr
http://confusedmindblog.blogspot.gr
http://vasiaakarepi.blogspot.gr
http://beloved-ideas.blogspot.gr
http://armoniaart.blogspot.gr
http://miaanapnoi.blogspot.gr
http://mystickland.blogspot.gr
http://princess-airis.blogspot.gr
http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr
http://confusedmindblog.blogspot.gr
http://vasiaakarepi.blogspot.gr
http://beloved-ideas.blogspot.gr
http://armoniaart.blogspot.gr
http://miaanapnoi.blogspot.gr
__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.
Απαγορεύεται
η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση
των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με
οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς την έγκρισή της
αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *
*All rights reserved
%20(%20Book%20Cover%20nstagram%20Post).png)
 από την τελευταία φορά που έγραψα για το Diary of Bliss 2013 . Όχι δεν το ξέχασα! Ούτε βέβαια βαρέθη...){kind=link}
Μαράκι μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως είσαι απόλυτα συνειδητοποιημένη σε όσα γράφεις, λες και πράττεις...
Είμαι σίγουρη πως προσπαθείς πάντα στο 100% να πετύχεις αυτό που θέλεις και σου εύχομαι πάντα να βρίσκεις τη δύναμη, κορίτσι μου...
Δεν ξέρω τί βαρύ φορτίο κουβαλάς, όμως μακάρι, μέσα από την καρδιά μου σου το εύχομαι, να έχεις μια ζωή μόνο με γέλιο, κορίτσι μου!!!
Σε φιλώ πολύ!!!
Καλή συνέχεια!!!
*syros2js, είμαι, είμαι συνειδητοποιημένη, αλλιώς δεν θα τα έγραφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Γιάννα μου για όσα γράφεις και λες, το ξέρω μέσα από την καρδιά σου!
Αχ Μαράκι μου.. Με έβαλες σε πολλές σκέψεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι λένε, "ότι είναι να γίνει θα γίνει" αλλά εγώ γιατί νιώθω ότι τίποτα δε πάει σωστά?? Όσο για αν προσπαθώ υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι δεν αντέχω άλλο..
Κορίτσι μου κάθε φορά που διαβάζω τις σκέψεις σου θέλω να σου κάνω μια αγκαλιά! Διαισθάνομαι ότι έχεις αδικηθεί πολύ και ότι δεν πήρες τόση αγάπη όση άξιζες αλλά μπράβο μη το βάζεις κάτω! Θα βρεθούν άνθρωποι που θα καταλάβουν την αξία σου.. Μην κλείνεσαι όμως στον εαυτό σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω τι σου συνέβη, τώρα πια μην το αφήνεις άλλο να σε πηγαίνει πίσω.. Και για τα υπόλοιπα ποιος φταίει κλπ δεν ωφελεί κάπου.. Όλα είναι μαθήματα που αν τα αξιολογήσουμε σωστά θα μας καθοδηγήσουν εκεί που πρέπει, αρκεί να μην χάνουμε ευκαιρίες και να μην ξεχνάμε να ζούμε!!
*Claire D. T Κλεονίκη μου, δεν ήθελα να -σε- βάλω σε σκέψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά χαίρομαι που όσα νιώθω, βρίσκουν ανταπόκριση... ότι υπάρχουν κι άλλοι που νιώθουν τα ίδια με μένα!
Πίστεψέ με κι εγώ πολλές φορές νιώθω πως όλα πάνε λάθος, που προσπαθώ τόσο μα τόσο πολύ (ως εκεί που δεν πάει άλλο) και δεν βγαίνει κανένα αποτέλεσμα, κάτι καλό τέλος πάντων και δεν αντέχω και κλαίω και στενοχωριέμαι....... αλλά επειδή είμαι πολύ δυνατή συνεχίζω... ελπίζοντας πως όσα αξίζω θα έρθουν! Το ίδιο θα πω και σε σένα με αγάπη! Κάνε πάντα αυτό που πιστεύεις,προσπάθησε για το καλύτερο... αλλά πάντα να κάνεις την προσπάθεια σου για να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου! Κάποια στιγμή θα έρθουν αυτά που περιμένεις! Να θυμάσαι: Ποτέ δεν εγκαταλείπουμε! Το παλεύουμε με θάρρος και χαμόγελο μέχρι τέλους!
*Katerina Verigka, Κατερίνα μου πες πως μου έκανες αγκαλιά διαβάζοντας το σχόλιο σου! Έτσι λένε κάποιοι, έτσι λέω κι εγώ πως έχω αδικηθεί! Αλλά δεν πειράζει! Προσπαθώ αν μην κλείνονται πια τόσο πολύ στον εαυτό μου! Και δεν πηγαίνω πίσω, γιατί κοιτάω μπροστά! Μου πήρε χρόνια να σταματήσω να κοιτάω το παρελθόν... τώρα κοιτάω μπροστά!Το ξέρω πως όλα είναι μαθήματα και πάντα ευχαριστώ τη Ζωή που μου τα προσφέρει, γιατί έτσι γίνομαι καλύτερη, πιο δυνατή... άσε που μου δίνει έμπνευση να γράφω! Χαχα! (Βλέπεις; ό,τι και να γίνει ή όπως και να νιώθω, εγώ χαμο-γελάω!!!)