🍿Movie in Cinema Κριτική! – Man of Steel (Άνθρωπος από Ατσάλι)

Τι σας είχα πει σ’ αυτή την ανάρτηση Συλλέγω Στιγμές#6 & Αφιέρωμα#1: Εγώ και ο Superman…; Δεν σας είπα για την μεγάλη αγάπη που έχω από παιδί για τον comic ήρωα τον Superman; Δεν σας είπα  το πόσο ανυπομονώ να πάω να δω στο Cinema την νέα ταινία “Man of Steel (Άνθρωπος από Ατσάλι)”; Ε, ναι λοιπόν, την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα, πήγα με την κοπέλα του αδελφού μου και την είδαμε. Την προηγούμενη μέρα Πέμπτη 20 Ιουνίου (έχει σημασία η ημερομηνία) ήταν η επίσημη πρεμιέρα αλλά επειδή φαντάστηκα ότι θα γίνει χαμός, κρατήθηκα για την επόμενη μέρα! Ε, βλέπετε τόσους μήνες (από την ημέρα που έμαθα ότι θα βγει νέα ταινία  Superman) περίμενα και μετρούσα τις ημέρες, τις εβδομάδες, τους μήνες μέχρι να έρθει αυτή η μέρα που θα αρχίσει να προβάλλεται και στην Ελλάδα η ταινία! Μέχρι τότε, ‘παρακολουθούσα’ κάθε φωτογραφία, βίντεο, συνέντευξη, άρθρα που κυκλοφορούσαν για την ταινία και πραγματικά από τα τόσα που είχα δει, είχα ακούσει… είχα ήδη εντυπωσιαστεί και όπως καταλαβαίνετε η αγωνία (μέχρι να φτάσει η συγκεκριμένη μέρα) χτυπούσε κόκκινο. Αφού από τα τόσα teaser trailer/video, φωτογραφίες, πληροφορίες, διαφημίσεις κ.α. φοβήθηκα ότι στο τέλος μπορεί να “καεί” η ταινία από την τόση προβολή και όταν έρθει η ώρα της προβολής να απογοητεύσει το κοινό. Ευτυχώς κάτι τέτοιο, δεν έπαιξε!  

Τώρα που επιτέλους την είδα, ήρθε η ώρα να σας πω τις εντυπώσεις μου, χωρίς βέβαια να αποκαλύπτω πολλά για την εξέλιξη της ταινίας, γιατί έτσι είναι σαν να κάνω spoiler και θα χαθεί το σασπένς για όσους και όσες θελήσετε να πάτε να τη δείτε! Εξάλλου, όσες κριτικές γράφω (αν έχετε διαβάσει τις εν λόγω στήλες του blog) κυρίως για ταινίες, βιβλία… δεν σας τα αποκαλύπτω όλα… νομίζω κρατάω το μέτρο, έτσι δεν είναι;  

*Λίγα λόγια για το story της ταινίας! (αν και είναι γνωστό σε όλους!) 

Ένα μικρό αγόρι ανακαλύπτει ότι έχει υπερφυσικές δυνάμεις και ότι δεν προέρχεται από τη Γη. Ως νεαρός, θα ξεκινήσει μια εντυπωσιακή περιπέτεια, αναζητώντας τις ρίζες του και την αποστολή του σ’ αυτό τον κόσμο. Αν όμως, θέλει να σώσει τον κόσμο από τον αφανισμό και να αποτελέσει το σύμβολο της ελπίδας για την ανθρωπότητα, θα πρέπει να αφήσει τον ήρωα που κρύβει μέσα του να λάμψει.

[Πηγή: villagecinemas.gr]

*Το trailer της ταινίας: (ένα απ’ τα πολλά!) 

*Οι εντυπώσεις μου:

Ας ξεκινήσω με τη διάρκεια της ταινίας που είναι παραπάνω από 2,5 ώρες! Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα πότε πέρασαν οι  ώρες! Ακριβώς μισή ώρα (κοίταξα το ρολόι μου) διήρκησε το story με την καταστροφή του Πλανήτη Κρύπτον. Μέσα σε μισή ωρίτσα είδαμε τον πόλεμο και φυσικά την καταστροφή της πραγματικής  πατρίδας του Superman μέσα από εντυπωσιακές σκηνές δράσεις, δυνατές, έντονες μάχες… σε  έναν διαφορετικό Πλανήτης Κρύπτον, από αυτόν, που κατά κάποιον τρόπο, έχουμε δει σε παλιότερες ταινίες ως αναφορά ή γρήγορο στιγμιότυπο. Στη μισή αυτή ωρίτσα συναντάμε τους πραγματικούς γονείς του Superman, Jor-El (Russell Crowe) και Lara Lor-Van (Ayelet Zurer) που προσπαθούν να στείλουν τον νεογέννητο γιο τους Καλ-Ελ (το  πραγματικό όνομα του Superman) στη Γη για να σωθεί.

Στην συνέχεια, βλέπουμε τον Clark Kent σε πολλές φάσεις! Είναι πλέον ένας άντρας που εργάζεται σε πολλές-διαφορετικές δουλειές όπου πάντα τρέπεται σε φυγή. Συγχρόνως όμως κάνει ένα flashback στο παρελθόν, που αυτομάτως σε κάθε “αναδρομή στο Παρελθόν” μας αφηγείται τη Ζωή του μέχρι το πως είναι ‘τώρα’. Βλέπουμε πως έπεσε στη Γη, πως τον μεγάλωσαν οι θετοί του γονείς, Jonathan Kent (Kevin Costner) και  Martha Kent (Diane Lane), που ναι μεν είναι αρκετά καλοί στους ρόλους τους αλλά  θα ήθελα το “κάτι παραπάνω”. Και ο τρόπος που μας “αποχαιρετάει” ο Jonathan Kent θα προτιμούσα να ήταν κάποιος άλλος και όχι έτσι όπως βλέπουμε στην ταινία. Βλέπουμε επίσης τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, όπου προσπαθεί να μάθει τον εαυτό του, να ακολουθήσει τις συμβουλές του πατέρα του, όπως να φέρετε όπως κάθε φυσιολογικό παιδί, γιατί ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να δεχτεί τις δυνάμεις που έχει ο ίδιος.  Το κάθε flashback ομολογώ πως γινόταν σε στιγμές που δεν περίμενες, ήταν κάπως απότομες και μας πήγαιναν αμέσως (και κάποιες φορές λίγο άσχετα) σε άλλες σκηνές και κάπου έχανες σε που ακριβώς σημείο της ιστορίας βρίσκεσαι. Αλλά όλα αυτά μέχρι στο σημείο που πλέον εμφανίζεται ο Superman στον κόσμο…….

Το Man of Steel (Άνθρωπος από Ατσάλι) είναι μια καθαρά νέα έκδοση ταινία “Superman”, reboot όπως την αποκαλούν οι ειδικοί.  Δεν συνεχίζει από την τελευταία ταινία Superman Returns (2006) με τον συμπαθή αλλά ακατάλληλο (όπως έχω ξανά γράψει) για τον ρόλο Brandon Routh. Μας πάει πάλι απ’ την αρχή της ιστορίας… γνωρίζοντας πάλι απ’ την αρχή τον αγαπημένο ήρωα με την Μπέρτα (Κάπα, πάντα την έλεγα από μικρή) και την ικανότητα του να πετάει. Το σενάριο είναι πολύ προσεγμένο! Δεν γράφτηκε στο “πόδι” που λένε, αντιθέτως έχει βάθος, έχει πολλές, ακριβείς, χρήσιμες και σωστές λεπτομέρειες. Η σκηνοθεσία, η φωτογραφία ακόμα και η μουσική τα βρήκα άψογα και απόλυτα ικανοποιητικά σε μεγάλο βαθμό! Προσέξτε την μουσική επιμέλεια της ταινία! Και να μην δίνεις ιδιαίτερα προσοχή στη μουσική, εκείνη από μόνη της σε συνεπαίρνει. Προσέξτε ειδικά εκεί που είναι να πετάξει ο Superman, πόσο η μουσική με το πέταγμα, γίνετε ένα και κάνει τη διαφορά στο πως αισθάνεσαι την ένταση του πετάγματος να ανεβαίνει. Το βρήκα απλά συναρπαστικό!!!

Οι δημιουργοί  Σκηνοθεσία Zack Snyder (300) και Παραγωγή/συν-σεναριογράφος Christopher Nolan (Τριλογία “Batman” και “Inception”) απλά δημιούργησαν αυτό που ξέρουν καλά! Τι; Μα, μια ταινία υπερ-παραγωγή, θεαματική, με απίστευτα ψηφιακά εφέ, έντονη δράση (άσχετα που διάβασα σχόλια τύπου “ελάχιστη δράση” που πιστέψτε με όχι απλά δεν ισχύει το “ελάχιστη” αλλά σας διαβεβαιώνω πως είναι σε κάποιο σημείο και μετά στο τέλος και “υπερβολική”) σκηνές υπερ-καταστροφής, πλοκή, πλάνα που κάνουν τη διαφορά, πολύ και έντονη ένταση…  με το αποτέλεσμα να είναι άκρος επιτυχημένο και σε μεγάλο βαθμό ικανοποιητικό για τον θεατή. Όσοι και όσες έχουμε δει ταινίες αυτών των δημιουργών, ξέρουμε και τι περίπου να περιμένουμε, έτσι δεν είναι;

Ο Russell Crowe ήταν εξαιρετικός και “πολύς” στο ρόλο του, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της καταστροφή τους Πλανήτη Κρύπτον  αλλά και σε όλη τη διάρκεια που εμφανίζεται και κάνει τα “μαγικά” του. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ότι θα έκανε και τόσο τη “διαφορά” στην ταινία. Εντάξει, είναι καταπληκτικός ως ηθοποιός και πάντα “γεμίζει” την οθόνη από την γοητευτική του παρουσία (προσθέστε και την απίστευτη βαθιά ανδρική φωνή του) αλλά στην συγκεκριμένη ταινία δεν περίμενα ότι θα με εντυπωσιάσει λίγο παραπάνω από ό,τι με εντυπωσιάζει κάθε φορά στις ταινίες του. Κάθε φορά που εμφανίζονταν σε κάποια σκηνή, απλά τον απολάμβανα! Ακόμα και οι “αστείες” ατάκες που έλεγε, δεν με ενόχλησαν καθόλου, μάλλον τις βρήκα πολύ “λογικές”! 

Η Amy Adams ως Lois Lane όχι απλά μου άρεσε πολύ αλλά θεωρώ πως είναι  η καλύτερη/κατάλληλη ηθοποιός που ενσάρκωσε απόλυτα σωστά, με ενέργεια και ένταση την Δημοσιογράφο-Κοπέλα του Superman. Αν και ομολογώ ότι η Amy Adams είναι από τις νέες ηθοποιούς που προσωπικά  έχω πολύ θετική εντύπωση γι’ αυτήν και ως ηθοποιό και ως προσωπικότητα (πολύ διακριτική)  και την αγαπώ για τις μέχρι τώρα κινηματογραφικές τις επιλογές, μιλώντας αντικειμενικά, θεωρώ πως ήταν εξαιρετική στο ρόλο της.

Ο Michael Shannon στον ρόλο του Στρατηγού Zod, ενώ είχα διαβάσει κάποια άρθρα (ελληνικά και ξένα) ότι είναι πολύς “λίγος” στον ρόλο αυτό, διαφωνώ γιατί όχι απλά δεν είναι “λίγος”, αντιθέτως περίμενα πως θα είναι παραπάνω υπερβολικός ως κακός, αλλά ok εγώ προσωπικά τον βρήκα και αρκετά “ήσυχο”. Είχε στην ερμηνεία του τόση ένταση όσο σχετικά έπρεπε να έχει. Και η αλήθεια είναι ότι δεν με εκνεύρισε τόσο ο ίδιος ως κακός όσο η Antje Traue ως Faora, σύμμαχός του Στρατηγού Zod που πραγματικά κάθε φορά που την έβλεπα, με “έβγαζε απ’ τα ρούχα μου”. Χτυπούσε αλύπητα…με απλά λόγια ήταν χειρότερη κι από τον ίδιο τον Zod.

Ο Laurence Fishburne στο ρόλο του εκδότη της Daily Planet, Perry White (αν δεν κάνω λάθος το όνομα, που δεν κάνω!) μου άρεσε αρκετά, αν και τον βρήκα (στον εν λόγο ρόλο) πολύ μαλακό, ευγενικό, ήρεμο. Σε γενικές γραμμές, τον βρήκα πολύ συμπαθητικό αλλά στο Man of Steel Νο. 2, (ναι, ναι θα υπάρξει σίγουρα και Νο. 2, άντε μην σας πω και Νο.3) θα ήθελα να τον δω πιο ενεργό στο ρόλο του. 

Και τέλος, ποιος μας έμεινε; Μα φυσικά ο αγαπημένος μου Henry Cavill που υποδύεται τον αγαπημένο μου ήρωα. Όπως είχα γράψει ΕΔΩ στην ανάρτηση της στήλης Αφιερώματα#, αμέσως χωρίς να έχω δει καμιά φωτογραφία ή βίντεο ως ο νέος Superman, πίστεψα πως αυτός είναι ο κατάλληλος να υποδυθεί αυτό τον ρόλο. Φυσικά όταν τον είδα στην ταινία, απλά επιβεβαιώθηκα! Μου άρεσε τρελά σε όλες τις σκηνές! Οι εκφράσεις του, το βλέμμα του, το συγκρατημένο χαμόγελό του, η σοβαρότητά του… έφερε στα μέτρα του τον ήρωα. Τολμώ να ομολογήσω ότι κάποιες φορές συγκινήθηκα λιγουλάκι από τις σκηνές/αφήγηση του ίδιου του ήρωα και το πως όλα ξεκίνησαν. Ο Henry Cavill είναι ένας απίστευτα όμορφος/γοητευτικός άντρας (αυτό φαίνεται με την πρώτη ματιά, δεν χρειάζεται να το πω εγώ!) και ένας πολύ καλός ηθοποιός και η ευκαιρία του να υποδυθεί τον Superman, μπορεί να την έχασε στην ταινία Superman Returns το 2006 από τον Brandon Routh, (λάθος τους μεγάλο) αλλά να που το έφερε η τύχη και πρωταγωνιστή στο Man of Steel που είναι από όλες τις απόψεις καλύτερη! Είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός, που αν και στο  Man of Steel (Άνθρωπος από Ατσάλι) δεν πολύ μιλάει αλλά οι εκφράσεις του είναι που μιλάνε για εκείνον! Στο Νο. 2 σίγουρα θα τον δούμε να μιλάει περισσότερο και φυσικά να προσθέσει πολλά περισσότερα στον διπλό ρόλο τους ως Clark Kent/Superman. Γιατί, ακριβώς εκεί τελειώνει η ταινία! Μας δείχνει μια γρήγορη σκηνή με τον ίδιο τον… Clark Kent. Επομένως, καταλαβαίνουμε πως σίγουρα θα έχει και συνέχεια! Για εμένα προσωπικά πάντα μετρούσε πάρα πολύ και πρώτα και πάνω απ’ όλα, ο ηθοποιός που θα υποδυθεί τον αγαπημένο μου ήρωα να ταιριάζει όχι απλά σε μεγάλο ποσοστό, αλλά αν γίνετε να είναι ο ιδανικός. Και ναι, ο  Henry Cavill είναι ο ιδανικότερος και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό! Και αυτός ήταν και ο λόγος που ήθελα πολύ να δω αυτή την νέα ταινία, κάτι που δεν έκανα με την προηγούμενη ταινία του 2006… που δεν μου γέμισε ποτέ το μάτι ο Brandon Routh ως Superman και γι’ αυτό επέλεξα να τη δω σε dvd.

 

Μου άρεσαν πολύ οι εξής σκηνές που είχαν και μια δόση χιούμορ, κάτι που δεν περιμένεις από την συγκεκριμένη ταινία, που είναι κάπως “σκοτεινή”.

*Ο Superman και η Lois Lane βρίσκονται στο Δωμάτιο ανακρίσεων (έτσι το λένε;) εκεί η αυτοπεποίθηση, η έκφραση και το “χιούμορ” του Superman χτυπάει κόκκινο. Εκεί ρίχνεις το πρώτο δυνατό γέλιο… 

*Ατάκες όπως:

-“Τόλμησες να χτυπήσεις τη μάνα μου;” (ο Superman το λέει στον Zod,) -Κλασικός άντρας, έ;-
-“Απλά σκέφτομαι πως είναι κούκλος!” (μια γυναίκα στρατιώτης για τον Superman) –Κλασική γυναίκα, έ;-

Ατάκες που σε κάνουν αυθόρμητα να βγάλεις ένα δυνατό γέλιο που ακούγεται σε όλη την αίθουσα… Και δεν είναι ότι γελάς μόνο εσύ…

*Μου άρεσε αρκετά εκεί στο τέλος που σκοτώνετε ο Zod και ο τρόπος που σκοτώνετε και το όλο ξέσπασμα του ίδιου του Superman.

*Μου άρεσε πολύ και η νέα στολή και περιέργως δεν μου έλειψε καθόλου η παλιά! Προσωπικά θεωρώ πως η νέα στολή είναι πολύ καλύτερη, πιο σημερινή…χωρίς βέβαια να κρίνω, να ακυρώνω ή να ξεχνάω την κλασική με το “βρακάκι”! 

*Αν αξίζει κάποιος να την δει;

Δυο μισή ωρίτσες τόσο απολαυστικές και χορταστικές! Δεν κουράστηκα από τις διαρκείας σκηνές δράσης, παρά μονάχα λίγο στο τέλος, όπου Superman και Στρατηγός Zod κυνηγιόντουσαν ανελέητα και γκρεμίζανε, σπάγανε, καταστρέφανε ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Μόνο εκεί στο τέλος, στις τελευταίες τους κοινές σκηνές δράσης, είπα “Φτάνει πια! Έχουν καταστρέψει όλα τα κτήρια. Κατέστρεψαν ό,τι κατέστρεψαν, γιατί πάνε πάνω στα όρθια και στη θέση τους κτήρια και τα καταστρέφουν κι αυτά;”  Ναι, εκεί που καταστρεφόντουσαν τα κτήρια, μου θύμιζε πολύ λίγο από Inception. Οι σκηνές δράσεις είναι συνεχείς, δυνατές και με πολύ ένταση! Κάποιες φορές, στις γρήγορες σκηνές δράσης, έμοιαζαν τα ψηφιακά εφέ παραπάνω “ψηφιακά” από όσο πρέπει, αλλά εντάξει! Μπορεί το Man of Steel (Άνθρωπος από Ατσάλι) να ακολουθεί τη γνωστή περπατημένη, το γνωστό story, αλλά έτσι όπως είναι φτιαγμένη, είναι σαν κάτι το διαφορετικό. Μπορεί να μην είναι τέλεια και ούτε θα τις έβαζα 10/10 (λόγω ότι έχω κάποιες μικρές αλλά όχι σοβαρές ενστάσεις στις οποίες σας τις είπα πιο πάνω) αλλά σίγουρα αξίζει και με το παραπάνω! Έχει γίνει η πιο  αγαπημένη μου ταινία  Superman και δεν λέω όχι να πάω να τη ξανά δω για δεύτερη φορά! Άάάανετα!!!

Αν αξίζει λοιπόν να τη δεις; Νομίζω πως ναι! Κι αν είσαι Φαν του ήρωα αυτού, δεν θα “κλάψεις” τα λεφτά που θα δώσεις για το εισιτήριο σου. Θα φύγεις από την αίθουσα ευχαριστημένος, ικανοποιημένος και σίγουρα θα έχεις διασκεδάσει και με το παραπάνω.  Για όσους δεν είναι Φαν του Superman σίγουρα θα διαφωνήσετε σε πολλά και ίσως την κρίνετε αρνητικά, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτός ο Χάρτινος ήρωας υπάρχει εδώ και 75 (;) χρόνια, (αν δεν κάνω λάθος), και έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές και εύχομαι να συνεχίσει………….

Α! κι αν είσαι από αυτούς που τους αρέσει το 3D, να ξέρεις πως κυκλοφορεί και σε 3D αλλά από ό,τι λένε και γράφουν όλοι, δεν αξίζει σε 3D, μιας και δεν προσφέρει το κάτι παραπάνω από την κανονική προβολή!

***

Διαβάστε επίσης:
Συλλέγω Στιγμές#6 & Αφιέρωμα#1: Εγώ και ο Superman!

ΕΔΩ διαβάστε τα προηγούμενα post της στήλης “Movie in Cinema Κριτική!”

& 

*Κι αν θέλετε κι άλλες προτάσεις για ταινίες δείτε ΕΔΩ στην αντίστοιχη μόνιμη στήλη του blog "Movie of Sunday!"

 

***
 

ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!

*Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.

*Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό αλλά ενημερωτικό!

Σημ.: Οι φωτογραφίες της παρούσας ανάρτησης είναι από το Google.  

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved