Today is the day! Πριν πέντε χρόνια…

Πέρσι, ένα χρόνο πριν, μια τέτοια μέρα είχα ανεβάσει την ανάρτηση με τίτλο “Τι 2… τι 4… τι 24 χρόνια;”

…μιλώντας για τα χρόνια που πέρασαν… που δεν έχει σημασία πόσα πέρασαν αλλά ότι τα έζησα… ευτυχισμένα!

(και κάθε τι που έχει να κάνει με την ευτυχία, δεν ξεστομίζω  με ευκολία!)

Today is the day!

Πέντε χρόνια πέρασαν από εκείνη την ημέρα… -ημέρα Παρασκευή, ώρα 13:10- την ημέρα που αποφάσισα πως θα πάρω το ρίσκο να χτυπήσω μια πόρτα, να ακούσω “περάστε!”, να την ανοίξω και να μπω… με άγχος αλλά με αποφασιστικότητα.

Ήταν μια μέρα που θυμάμαι από το πρωί διαισθανόμουν κάτι δυνατό, πως κάτι θα συμβεί…

(και η διαίσθησή μου, ως Σκορπίνα, δεν πέφτει σχεδόν ποτέ έξω!)

Εκείνη την ημέρα ήμουν από μόνη μου θετική και αισιόδοξη… και έτσι κύλησε και η υπόλοιπη μέρα!

(καλά λένε, πως όπως ξυπνήσεις το πρωί, έτσι θα σου πάει και όλη η μέρα! 

Θα ξυπνήσεις με νεύρα, απαισιόδοξα, μες την γκρίνια; έ! έτσι θα είναι η μέρα σου μέχρι να βραδιάσει!)

Πέντε χρόνια πριν, η διαίσθησή μου, ο εαυτός μου, τα σημάδια, τα πρωινά που ξυπνούσα και τα βράδια που έπεφτα να κοιμηθώ… όλα μου λέγανε πως κάτι θα συμβεί. Αργά ή γρήγορα, αυτό ή αυτά που πολύ καιρό περίμενα, πρόσμενα, ονειρευόμουνα, καρτερούσα… έρχονται-πλησιάζουν προς το μέρος μου. Και να σου! Ο καλός Θεούλης, η απρόβλεπτη τύχη και Ζωή, η κυκλοθυμική και παράξενη μοίρα και όλο το σύμπαν συνωμότησαν και βάλανε νόημα κι όχι μόνο, στην μέχρι τότε άδεια και ανούσια Ζωή μου, φέρνοντας μου στο δρόμο μου έναν άνθρωπο που έμελλε να σημαδέψει μια για πάντα την καρδιά μου, την ψυχή μου…την ίδια μου τη Ζωή!

Θυμάμαι, πριν χτυπήσω την πόρτα, ήμουν ένα βήμα πριν να φύγω, αλλά ο εαυτός μου, η διαίσθηση μου, εκείνη η φωνή… φώναζαν “μην φεύγεις! γύρνα πίσω! κάντο! Βρες το θάρρος!” και από μόνο του το σώμα έκανε τις κινήσεις και με γύρισα πίσω.

Όλα γίνανε αυθόρμητα!

Δεν είχα σχεδιάσει σχεδόν τίποτα!

(εξάλλου, όποτε κάνω σχέδια, όλα ανάποδα μου έρχονται! Μάλλον, όποτε κάνουμε σχέδια ο Θεός, η Ζωή, η Τύχη, η Μοίρα… γελάνε μαζί μας και από κόντρα, μας τα χαλάνε! Ίσως για να μας φέρουν τα καλύτερα!;)

Ήξερα όμως πως αυτή ήταν η μέρα μου! Η μέρα για να κερδίσω λίγη …Ευτυχία!

(Αυτή την Ευτυχία που ίσως ποτέ δεν με συμπάθησε αρκετά! Δεν τα πηγαίναμε και δεν τα πηγαίνουμε ακόμα καλά!

Αλλά έχω τον τρόπο μου –τον δικό μου τρόπο- να πάρω λίγα κομμάτια από αυτήν!)

Και την κέρδισα την συγκεκριμένη Ευτυχία!

Δεν περίμενα πως θα συμβαδίσουμε μαζί… πέντε χρόνια! Όχι, μην σας πω ψέματα! Ούτε για πάνω από μία ημέρα δεν περίμενα! Αλλά μάλλον, όλο το σύμπαν, συνωμότησε και συμφώνησαν όλοι μαζί… ότι την συγκεκριμένη Ευτυχία την αξίζω!

Αν και ακόμα αναρωτιέμαι, αν την αξίζω! Αλλά αμέσως, φεύγει αυτή η σκέψη, επειδή δεν είναι μονόπλευρα τα συναισθήματα της. Μπορεί να υπάρχει μια …“τεράστια απόσταση”… αλλά σημασία έχει πως τα συναισθήματα που έχουν παραμείνει αναλλοίωτα μέσα σ’ αυτά τα πέντε χρόνια!

Δεν είναι και λίγα! Αν σκεφτείς πως στην εποχή μας που δεν βρίσκουμε το χρόνο, ή δειλιάζουμε ή δεν είναι προτεραιότητά μας να έχουμε συναισθήματα, -κι ακόμα περισσότερο να τα ζούμε και να τα μοιραζόμαστε αυτά τα συναισθήματα- και δύσκολα αντέχουν και ένα μήνα, που λέει ο λόγος… ναι! τα πέντε είναι πολλά!

Πέντε χρόνια που εκτός από την Αγάπη, η εκτίμηση, ο θαυμασμός, η συντροφικότητα, η παρέα (έστω και φιλική), η ομαδική μάχη, η ειλικρίνεια, συνεννόηση  και η ανθρωπιά… είναι που κάνουν αυτά τα χρόνια να κυλάνε όμορφα!

Μπορεί να υπάρχει …απόσταση… απέραντες γέφυρες… διαφορετικοί ουρανοί… διαφορετικές ζωές… χωριστοί δρόμοι…

αλλά σημασία έχει πως υπάρχει ακόμα Αγάπη… Εκτίμηση… Θαυμασμός… Ειλικρίνεια… ένα τηλέφωνο… ένα μήνυμα…  κοινούς στόχους… μια βοήθεια… έναν καλό λόγο… μια πόρτα ανοιχτή… στα εύκολα και στα δύσκολα.

Εκεί που κανένας δεν κατάφερε στην πορεία των χρόνων το πιο απλό:

Αυτά που λέει, να τα εννοεί κι ακόμα περισσότερο να τα κάνει πράξη!

Να είναι ειλικρινής… να μην σου πουλάει λαγούς με πετραχήλια…

να μην σε έχει απλά ως καβάτζα… να μην αποσκοπεί στο δικό του συμφέρον…

να μην σου κόβει τα φτερά και σου διαλύει τα όνειρα…

να μην σου τάζει την μια μέρα και την επόμενη να τα παίρνει πίσω…

να μην σε παραμυθιάζει με ωραία λόγια…

(αυτά τα λόγια που από τη φύση τους οι άντρες τα έχουν να τα ξεστομίζουν εύκολα και οι γυναίκες να τα πιστεύουν πανεύκολα)

να έχει μπέσα, μαγκιά, τιμιότητα και αυτό που λένε “αντρική τιμή”!

Εκεί που κανένας δεν κατάφερε στην πορεία των χρόνων το πιο απλό:

Να μην είναι δειλός!

Όποια και ό,τι σχέση και να είναι (οικογενειακή, φιλική, ερωτική, επαγγελματική, συναδελφική…) πρέπει να υπάρχει πραγματική θέληση να την κρατήσεις, εφόσον την θεωρείς σημαντική… εφόσον θεωρείς πως σου προσφέρει όμορφα πράγματα και συναισθήματα… εφόσον θεωρείς πως σου δίνει μερικά κομμάτια ευτυχίας!

Και ό,τι σε κάνει Ευτυχισμένο… το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να το γεύεσαι έστω κι αν είναι της στιγμής!

Και φυσικά πάντα να τα θυμάσαι και να τα σκέφτεσαι με Νοσταλγία!

Γιατί, λέω το εξής:

“Εννιά Λύπες έχει η Ζωή και μια Χαρά, όποια κι αν είναι αυτή, γιατί να μην την γιορτάζω;”

Ευχαριστώ Ζωή …και όλο το σύμπαν… που μέσα στο πέρασμα των χρόνων η μία “Χαρά”… παραμένει μαζί μου!

▃ ▄ ▅ ▆ ▇ █ I ♥ MUSIC ♪ █ ▇ ▆ ▅ ▄ ▃

I Knew I Loved You

(Ήξερα ότι σ’ αγαπούσα)

Savage Garden

 

Maybe it's intuition

(Ίσως να είναι προαίσθημα) 
 But some things you just don't question

(Αλλά μερικά πράγματα απλά δεν τα αμφισβητείς) 
 Like in your eyes

(Όπως μέσα στα μάτια σου) 
 I see my future in an instant

(Βλέπω το μέλλον μου μέσα σε μια στιγμή)  
And there it goes

(Και να το)

I think I've found my best friend

(Νομίζω ότι βρήκα τον καλύτερό μου φίλο) 
 I know that it might sound more than a little crazy

(Ξέρω ότι μπορεί ν’ ακούγεται περισσότερο από τρελούτσικο) 
 But I believe

(Αλλά πιστεύω)

------------------

I knew I loved you before I met you

(Ήξερα ότι σ’ αγαπούσα πριν σε συναντήσω)
I think I dreamed you into life

(Νομίζω πως σ’ ονειρεύτηκα και σ’ έφερα στη ζωή)
I knew I loved you before I met you

(Ήξερα ότι σ’ αγαπούσα πριν σε συναντήσω)
I have been waiting all my life

(Περίμενα όλη μου τη ζωή)
--------------

There's just no rhyme or reason

(Δεν υπάρχει απλά ούτε λόγος, ούτε λογική)  
Only this sense of completion

(Μόνο αυτή η αίσθηση ολοκλήρωσης)  
And in your eyes

(Και μέσα στα μάτια σου)
 I see the missing pieces

(Βλέπω τα κομμάτια που λείπουν)  
I'm searching for

(Αυτά που ψάχνω)  
I think I've found my way home

(Νομίζω ότι βρήκα το δρόμο μου για το σπίτι)

I know that it might sound more than a little crazy

(Ξέρω ότι μπορεί ν’ ακούγεται περισσότερο από τρελούτσικο)  
But I believe

(Αλλά πιστεύω)

------------------------

A thousand angels dance around you
(Χιλιάδες άγγελοι χορεύουν γύρω σου)
 I am complete now that I've found you
(Είμαι πλήρης τώρα που σε βρήκα)

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved