Συλλέγω Στιγμές #15 & Diary of Bliss 2013: 12η εβδομάδα – “ΑΥΡΙΟ - ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ!”

©mariaparask29 /  ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫

…Και εκεί που νιώθεις καλά και χαμογελάς και “περπατάς” αισιόδοξα… να σου! από μακριά βλέπεις να έρχονται «τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου»* και σε ζυγώνουν για να κάνουν τα εξής: να σου τσακίσουν την χαρά, να σου “παγώσουν” το χαμόγελο, να σου “κλέψουν” την αισιοδοξία… και για μία ακόμη φορά διαπιστώνεις πόσο μα πόσο δίκιο έχεις… (χωρίς υπερβολή) ΓΙΑ ΟΛΑ!

Για όλα εκείνα που χρόνια ξέρεις ότι το μόνο που σου προσφέρουν είναι Πόνο! Πόνο που δεν τον αξίζεις… ούτε σταγόνα!

Για όλα εκείνα που έχεις αποτύχει παταγωδώς, όχι γιατί δεν προσπάθησες να τα πετύχεις, αλλά επειδή έτσι ήταν γραφτό.

Για όλους εκείνους που μόνο στα λόγια, στα ψέματα, στα  παραμύθια κέρδιζαν/κερδίζουν την παρτίδα μα στην πράξη χάνανε/χάνουν όλο το παιχνίδι.  

Και προσπαθείς…

να φερθείς ψύχραιμα…

να αντέξεις τους 4+4 τοίχους που σε πνίγουν…

να ανεχτείς πρόσωπα και πιο πολύ τις μάσκες που φοράνε…

να κρατηθείς για να μην ρίξεις ούτε ένα δάκρυ…

να γίνεις ένας κλόουν που το χαμόγελο να φτάνει μέχρι τα αυτιά…

να κρατήσεις μια στάση αξιοπρεπή…

να παραμείνεις απλά δυνατή…

Και σε πιάνουν οι αμφιβολίες…

τι να πιστέψω τώρα;

ποια λόγια να κρατήσω και ποια να πετάξω στον “κάδο σκουπιδιών”;

πως να συμπεριφερθώ;

να κρατήσω την πόρτα ανοιχτή ή να γίνω πάλι απόμακρη;

Και ψάχνεις ένα φως…

μια μικρή βοήθεια σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή… μα πριν πεις μια λέξη “σβήνει το κερί”. 

Και ψάχνεις λίγη κατανόηση…

όχι την κουβέντα “κάνε λίγη ακόμη υπομονή”, αυτή την λες στον εαυτό σου μόνη σου καθημερινά.

…ψάχνεις έναν καλό λόγο, μια άποψη, μια αληθινή ματιά κατανόησης, ενδιαφέροντος… ανθρώπινη επαφή.

Κανένας δεν ήταν δεν είναι και ίσως δεν θα είναι ποτέ κανείς-εδώ για σένα, σκέφτεσαι. Και το περίεργο είναι ότι δεν αισθάνεσαι σχεδόν τίποτα γι’ αυτό. Ούτε στενοχώρια, ούτε λύπη, ούτε θυμό… ούτε καν ψάχνεις ή ρωτάς “γιατί;”

Γιατί απλά δεν σου έχει μείνει πολύ απόθεμα κουράγιου και κατανόησης να προσπαθείς μάταια –μονόπλευρα- για κανέναν άλλον πια, εκτός με ό,τι έχει να κάνει με σένα και τον εαυτό σου. 

Γιατί ποτέ δεν κράτησες κάποιον ή μια κατάσταση με το ζόρι. Όποιος θέλει μένει, όποιος θέλει φεύγει! Ό,τι αξίζει, μένει! Ό,τι δεν αξίζει, χάνεται! 

Γιατί ο χρόνος σου είναι πολύτιμος για να τον χαραμίζεις σε κάτι ή σε πράγματα ή σε κάποιους ανθρώπους που δεν σε εκτιμάνε, που απλά θέλουν μόνο να πάρουν από εσένα χωρίς να τους “καίγεται καρφί” αν σε αφήσουν στο τέλος …άνθρωπο μισό.

Γιατί δεν θέλεις τη βοήθεια κανενός για να καταστρέψεις τη Ζωή σου, αυτό το κάνεις εύκολα και μόνη σου.

Όλα είναι επιλογές!

Ίσως λάθος επιλογές μέχρι να σπάσεις τα δεσμά…

Ίσως λάθος επιλογές μέχρι να ανοίξεις τα φτερά σου…

Ίσως λάθος επιλογές μέχρι να έρθει η ώρα που θα φύγεις αθόρυβα αλλά όχι σαν κλέφτρα… το αντίο θα το έχεις πει μια μέρα πριν, ξεκάθαρα και σταράτα… με ένα τεράστιο Χαμόγελο και σαν τελευταία κουβέντα “Ευχαριστώ…!”

Και κάπου εκεί προς το δρόμο σου… οι σωστές επιλογές!

 

Και μέσα στη θλίψη που σε ‘δέρνει’, στη βαρετή μισή Ζωή σου, μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου… μόνο μια σκέψη και μια ελπίδα σου δίνει δύναμη, κουράγιο για να συνεχίσεις να παλεύεις, να προσπαθείς, να αντέχεις, να ανέχεσαι, να κρατιέσαι, να μην τα γκρεμίσεις όλα πριν την καθορισμένη ώρα… και δεν είναι άλλο από το ΑΥΡΙΟ-ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ!

Αυτό το ΑΥΡΙΟ-ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ όποτε πέφτεις σε ‘κενό’, σε μια σκοτεινή ψυχολογία, αρκεί, για να μαζεύεις τα κομμάτια σου και άντε πάλι με μια χαρά, ένα χαμόγελο, μια αισιοδοξία και πίστη στον εαυτό σου. 

Και αυτό προς το παρόν, σου αρκεί! 

*«Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου». Πασίγνωστη φράση που δείχνει αδιαφορία, αγανάκτηση, βαρεμάρα όταν κάποιος επαναλαμβάνει τις ίδιες πράξεις ή λόγια. Το άκουσε για πρώτη φορά ο Παντελής Αστραπογιαννάκης, ένας αντάρτης της Κρήτης την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ο Παντελής εκτός από αιφνιδιαστικά χτυπήματα στα κάστρα των Ενετών συνήθιζε να ξυπνάει τους χωρικούς και να τους φωνάζει ότι σύντομα η Κρήτη θα ελευθερωθεί. Όσο, όμως, συνεχιζόταν η κατάκτηση ο κόσμος δεν τον πίστευε, μέχρι του σημείου που κάποιος χωρικός του είπε αυτή τη φράση.

Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ότι μου κατεβαίνει απ’ το μυαλό, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ!

(αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)

*Η παρούσα ανάρτηση είναι μέρος του “Diary of Bliss 2013” από το Positive Thinking Greece

Ιστολόγια που συμμετέχουν:

http://www.syllegw-stigmes.gr

http://mystickland.blogspot.gr 

http://princess-airis.blogspot.gr 

http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr 

http://confusedmindblog.blogspot.gr 

http://vasiaakarepi.blogspot.gr

 http://beloved-ideas.blogspot.gr

http://armoniaart.blogspot.gr 

http://memiaanapnoi.blogspot.gr

http://syllegw-stigmes.blogspot.gr

http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr  
http://ekfrastite.blogspot.gr 

Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις του “Diary of Bliss”!

&

ΕΔΩ διαβάστε τα προηγούμενα post της στήλης “Συλλέγω Στιγμές#”

 

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *

*All rights reserved