Let’s play! Τα δικά μου 3 Φετίχ!

Logo by Λιακάδα

Ήρθε η ώρα να παίξουμεεεεε!

Αν και η ώρα είναι λίγο μετά τις 6 το πρωί (να δω πότε θα τα βρούμε εγώ και ο ύπνος!) έχω όρεξη για …παιχνίδια! Και σκέφτηκα πως έχω αφήσει αρκετές blog-εκκρεμότητες στην μέση, στην άκρη… και θα πρέπει σιγά-σιγά να τα βάλω όλα σε σειρά. 

Πριν λίγο καιρό λοιπόν η Κική από το blog της ΕΚΦΡΑΣΟΥ με προ(σ)κάλεσε να παίξω σε ένα παιχνίδι της Λιακάδας που έχει τον τίτλο “3 Φετίχ”. 

Όχι, όχι δεν έχει να κάνει με την σεξουαλική διέγερση και όλα τα συναφή, (αν και σαν πρώτη σκέψη όταν διάβασα τον τίτλο, ήταν αυτή!) αλλά με αγαπημένα αντικείμενα/πράγματα!

☆☆☆

Σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού:

1) Να αναφέρουμε 3 αγαπημένα/λατρεμένα μας πράγματα – αντικείμενα.

2) Τα φωτογραφίζουμε και τα δείχνουμε.

3) Δίνουμε πάσα σε άλλους 3 bloggers.

☆☆☆

Τα δικά μου 3 Φετίχ που αγαπώ/λατρεύω και έχω καθημερινή επαφή μαζί τους είναι τα παρακάτω:

Νο.1 Φετίχ: Το mp3 μου 

Έχω πει και θα το λέω πάντα: “Κάθε συναίσθημα μπορεί να εκφραστεί, έτσι απλά, με τους στίχους ενός τραγουδιού!!!” Καταλαβαίνετε λοιπόν πως  διαμέσου της μουσικής εκφράζω όλα όσα νιώθω καθημερινά. Η μουσική ήταν, είναι και μάλλον θα είναι, αυτή που θα είναι πάντα δίπλα μου… στα εύκολα και στα δύσκολα, στις χαρές και στις λύπες, στην κατηφόρα και στην ανηφόρα μου… τέλος πάντως, η μουσική είναι πάντα κάπου εκεί, όταν δεν υπάρχει κανείς άλλος και αυτή που δεν θα με “προδώσει” ποτέ!!!

Το mp3 μου είναι κολλητός “φίλος-σύντροφος” από το πρωί μέχρι το βράδυ και ένα αντικείμενο που βρίσκεται πάντα μαζί μου.       

Τελικά ο έρωτας μου για τη μουσική (και μετά για το γράψιμο) είναι τόσο μεγάλος, τόσο απόλυτος, τόσο δυνατός (και αιώνιος) που κανείς δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει αυτή την αγάπη!      

Νο.2 Φετίχ: Το ρολόι & το Δαχτυλίδι μου

Όπως έχω ξανά πει ΕΔΩ, δεν βγαίνω από το σπίτι χωρίς το ρολόι και το (συγκεκριμένο) ασημένιο δαχτυλίδι (είναι ακριβώς όπως το “Δαχτυλίδι του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών”).   

Δεν μπορώ δίχως ρολόι! Χάνω την αίσθηση του χρόνου! Το συγκεκριμένο είναι δώρο από τον αδελφό μου (το πρώτο του δώρο προς εμένα αλλά κυρίως το ότι με σκέφτηκε) που μου το έφερε από ένα ταξίδι του στην Αυστραλία. Επομένως, έχει και μια συναισθηματική αξία για εμένα. Όσο για το “δακτυλίδι του άρχοντα”, δεν μπορώ να θυμηθώ ποιός μου το έκανε δώρο και ποια χρονιά το έλαβα! Όσο και να σπάω το κεφάλι μου… δεν μπορώ να θυμηθώ! Περίεργο, εγώ που θυμάμαι τα πάντα! Πάντως, δύσκολα μπορώ να το αντικαταστήσω με κάποιο άλλο! 

Νο.3 Φετίχ: Τα λογοτεχνικά βιβλία και το σημειωματάριο μου

Ποτέ δεν πετάω βιβλία! Ή θα τα κρατήσω στην βιβλιοθήκη μου ή θα τα βάλω σε μια κούτα ή θα τα χαρίσω σε φίλους ή αλλού. Νευριάζω όταν ακούω ανθρώπους που λένε ότι τα βιβλία (σχολικά και μη) τα πετάνε στον κάδο σκουπιδιών, ούτε καν στον κάδο ανακύκλωσης! Το θεωρώ ον λίγο απαράδεχτο! 

 

Πάντα θα έχω κοντά μου, στο γραφείο μου, στο κομοδίνο μου ή και στην τσάντα μου ένα βιβλίο και πάντα μα πάντα θα κουβαλάω μαζί μου ένα σημειωματάριο (στην παρούσα φάση αυτό της φωτο) μιας και πάντα η έμπνευση έρχεται εκεί που δεν το περιμένω και γράφω τους καλύτερους στίχους, κειμενάκια, σκέψεις… 

Αυτά ήταν τα 3 δικά μου Φετίχ αντικείμενα που λατρεύω παθιασμένα και που μου χαρίζουν μια περίεργη και ίσως ανεξήγητη ‘ικανοποίηση’. 

Με τη σειρά μου δίνω πάσα στις παρακάτω Κυρίες για να μας πούνε και να μας δείξουνε τα δικά τους 3 αγαπημένα Φετίχ:

1. Αλεξάνδρα (beautydiarybyalexandra.blogspot.gr)

2. Ελευθερία (tohmerologiomoubyeleftheria.blogspot.gr)

3. Rylie (mythoughtsnotebook.blogspot.gr)

Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου για μια όμορφη μέρα!

   

► Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα Tag post που έχουν ανέβει στο blog!

______________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserve