⏳Συλλέγω Στιγμές #21: “Ǻ… δεν σε βρίσκω πουθενά!”

Έχουμε και λέμε:

✔ ①Τετάρτη 29/5/2013 “Συλλέγω Στιγμές #4 – Ένα Δάνειο ζωή(ς), σε 2 Χρόνια από σήμερα...”

 

✔ ②Τρίτη 15/10/2013 “Συλλέγω Στιγμές #14 - Πανηγυρίζω για …Καλή τύχη!”

και η χθεσινή μέρα,

✔ ③Πέμπτη 12/12/2013 “Ǻ… δεν σε βρίσκω πουθενά!”

Ας τα πάρω με την σειρά:

① Σε 2 χρόνια (ελπίζω σε λιγότερο από 2 χρόνια) το puzzle της ζωής μου, με τα δικά μου “θέλω” θα έχει …ολοκληρωθεί! Επομένως, τώρα απλώς κάνω υπομονή και περιμένω στην …αναμονή! 

 ② Κάπου εκεί γύρω τον Μάρτιο-Απρίλιο ή τέλος πάντων εκεί γύρω την Άνοιξη ή θα Πανηγυρίσω ή απλά θα πάρω μια μικρή στενοχώρια. Πλάκα κάνω! Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, ΜΟΝΟ θα Πανηγυρίσω, ούτως ή άλλος, για την προσπάθεια μου και μόνο. Μέχρι τότε, απλώς περιμένω στην …αναμονή!

Και φτάνουμε στο Νο.

③ Στο δρόμο για το σπίτι, στάθηκα έξω από την εκκλησία (ήταν ήδη αργά, οπότε ήταν κλειστή), κοίταξα τον ουρανό και είπα από μέσα μου:

   “Θεούλη μου, Χριστέ μου, Παναγίτσα μου,

    Μια ακόμη ήττα που φυσικά και την αποδέχομαι με το κεφάλι ψηλά! (δεν θα γινόταν και διαφορετικά από εμένα άλλωστε!)

   Μια ήττα που την νιώθω βαθιά σαν κανονική μαχαιριά, κάπου εκεί στο στήθος και η αίσθηση είναι ότι “πονάει λιγότερο από ότι περίμενα!” (καλό είναι αυτό! Λες σιγά-σιγά να σκληραίνω ως άνθρωπος; Μπα! Μάλλον στην άλλη μου Ζωή!) 

   Ένα ακόμη χαμένο παιχνίδι και -νομίζω- όχι παρτίδα που τελικά λέω: “Ρίσκαρα, προσπάθησα… αλλά έπαιξα κι έχασα! Δεν πειράζει, λέω, αυτά έχει η Ζωή!” (να μην ξεχνιόμαστε: Ποιό είναι το καινούργιο μου motto; “Καλή Καρδιά και η Ζωή συνεχίζεται!” )

   Απόψε (χθες βράδυ για την ακρίβεια) ξεστόμισα (για μία ακόμη φορά) μια “βαριά” κουβέντα και παίρνω όλη την ευθύνη πάνω μου (όπως φυσικά κάνω πάντοτε) γι’ αυτό/α που θα πω με ον λίγο θυμό αλλά με -πολύ- επίγνωση: 

     “Ǻ… δεν σε βρίσκω πουθενά!”

 

   (Μην με ρωτήσετε τι σημαίνει το “Ǻ”.  Είναι σαν το tattoo μου στον δεξί καρπό του χεριού μου -ένα απλό καλλιγραφικό “Α”-, που όλοι όταν το βλέπουν αρχίζουν και αναρωτιούνται τι σημαίνει! “Πολλά! Τα πάντα! Η αρχή και το τέλος της ζωής μου! Βάλτε κάτω όσες λέξεις ξεκινάνε από “Α” και διαλέξτε αυτή που σας αρέσει πιο πολύ!” απαντώ εγώ!) 

Σε μια παλιότερη ανάρτηση είχα γράψει μερικές λέξεις από "Α". Για δείτε τη σχετική ανάρτηση!

   Συγνώμη αλλά δεν σε βρίσκω πουθενά και το κακό είναι ότι ούτε κι εσύ δεν με βρίσκεις, γιατί όταν φτάνω στην κορυφή εσύ μου εξαφανίζεσαι. Μου ξεγλιστράς αντί να σου ξεγλιστρώ εγώ! Τι παιχνίδια μου παίζεις ρε γαμώτο; Ξέρεις, είμαι κι εγώ καλή στα παιχνίδια αλλά δυστυχώς δεν μου αρέσει να παίζω με τους ανθρώπους, όχι τουλάχιστον με αυτούς που αξίζουν! Εσύ, ρε, γιατί (μου) το κάνεις αυτό; 

   Ως ένας άνθρωπος με μπόλικη κατανόηση  μπαίνω στη θέση σου κάποιες-λίγες- φορές και προσπαθώ να καταλάβω το σκεπτικό σου αλλά εκεί που το πιάνω, εκεί το χάνω! Εσύ, άραγε έχεις μπει ποτέ στη δική μου θέση να με καταλάβεις-κατανοήσεις ή με βρήκες πολύ καλή (για να είμαι αληθινή; Είμαι! χειροκροτήστε με πάλι!), και λες: “Που να τρέχω τώρα να βρω άλλη που θα μου προσφέρει τόση διασκέδαση, όσο αυτό το κορίτσι;” Έλα πες μου την αλήθεια! Εξομολογήσου σε μένα! Δεν θα σε κρίνω, απλά θα στα “χώσω” κανονικά! Είπαμε: “Εγώ είμαι δίκαιος άνθρωπος …και τα λέω τσεκουράτα!”

   Τελικά, ούτε κι εσύ με έχεις καταλάβει καθόλου μα καθόλου! Κρίμα! Μια από τα ίδια κι εσύ! Πίστευα πως ξεχωρίζεις, πως κάνεις τη διαφορά από το ‘πλήθος’ που μοιάζει “βιτρίνα”. Ας είναι! Έτσι ήσουν πάντα, τώρα θ’ αλλάξεις; 

 

   Όμως, άντε βρε αν δεν ήσουν έτσι όπως ήσουν, εγώ θα σ’ αγαπούσα; Είπαμε: Δεν είμαι τέλεια! Οπότε ούτε κι εγώ ψάχνω το τέλειο! Μπορεί τελικά να μην ταιριάζουμε ή μπορεί να ταιριάζουμε αλλά κάπου κολλάμε και δεν βρίσκουμε αυτή την κοινή γραμμή. Έχω θέματα εγώ αλλά έχεις κι εσύ!!! Που να κάθομαι τώρα βραδιάτικα να γράφω τα + & - του χαρακτήρα σου! Άσε που αν καθίσω να γράψω και τα δικά μου + & -  σου λέω, θα κονταροχτυπηθούμε ‘άγρια’ και σίγουρα θα σε κερδίσω εγώ! Πάντα εσύ με κερδίζεις σε κάθε μάχη που έχω δώσει μέχρι σήμερα μαζί σου, όμως σ’ αυτήν, εγώ θα είμαι η νικήτρια. Προς το παρόν, δεν θα καθίσω να σε ξεντροπιάσω βγάζοντας στη ‘φόρα’ τα θετικά και τα αρνητικά σου, όμως σου ορκίζομαι πως θα το κάνω… με τον δικό μου τρόπο. Δεν ήρθε ακόμη η ώρα, αλλά όταν έρθει “εκείνη” η μέρα, πίστεψέ με “Ευχαριστώ” θα μου πεις κι από πάνω! Κατέγραψε αυτή την ημέρα: Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013. Μια μέρα που εγώ θα θυμάμαι πόσο άδικα μου φέρθηκες για μια ακόμη φορά. Θα έρθει μια μέρα που θα σου θυμίσω τι είχα γράψει για σένα και θα σε κάνω να μετανιώσεις που τα έβαλες άδικα μαζί μου και τότε εγώ θα κάνω πως δεν σε γνωρίζω, δεν θέλω να σε ξέρω, όχι αν δεν παραδεχθείς  και δεν μου δώσεις πρώτα αυτό/α που μου χρωστάς. 

   Δεν μπορείς να πεις! Σου φέρομαι όπως μου φέρεσαι κι εσύ, αναλόγως, όπως λέω, μόνο που εγώ βάζω συναίσθημα σε όλα αυτά! Hello! Από συναισθήματα άλλο τίποτα, μπόλικα! Αν θελήσεις εσύ ή οποιοσδήποτε να του δώσω μερικά, εδώ είμαι εγώ! Μην φοβηθείς! Επειδή έχω μεγάλη καρδιά (χειροκροτήστε με για μία ακόμη φορά!), θα σου τα προσφέρω εντελώς δωρεάν… που λέει ο λόγος “Δωρεάν”. Γιατί, ούτως ή άλλος, θα με ξεπληρώσεις, “εκείνη” την ημέρα που θα έρθει κι εγώ θα έχω πάρει την μεγαλύτερη ικανοποίηση που θα έχω πάρει ποτέ στη Ζωή μου! Πρόσεξε! Αν δεν το έχεις καταλάβει, έχω “αντρίκια τιμή” (αντρίκια τιμή εννοώ των παλιών εποχών και όχι τη δήθεν σημερινή που νομίζουνε οι άντρες) και δεν μένω στα λόγια, αντιθέτως τα λόγια μου τα κάνω πράξη! Οπότε, σε “συμβουλεύω” να κρατήσεις μια “πισινή”. Όλα αυτά μην τα πάρεις ως απειλή! Εγώ δεν απειλώ κανέναν και ποτέ! Απλώς, ενημερώνω και ξεκαθαρίζω τη θέση μου! 

Αχ, Ǻ… δεν σε βρίσκω πουθενά! και δε φταίω μόνο εγώ, γι’ αυτό!  

③ Στιγμές!

③ Ημερομηνίες!

…μέχρι τότε …στην αναμονή! 

Και το τραγούδι για πάρτι μου (αυτό μου ήρθε πρώτο στο μυαλό) για να θυμάμαι καλύτερα την χθεσινή μέρα… όποτε θα το ακούω. 

Κωνσταντίνος Αργυρός - "Παιδί Γενναίο"

	Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους Στίχοι: Γιάννης Δόξας
	Μες το μυαλό μου είναι ο κόσμος ένα βήμα κι έχω σπαθί για κάθε γόρδιο δεσμό Δεν είμαι ο θύτης αλλά ούτε και το θύμα έχω συνείδηση και βλέμμα καθαρό Δε σου ζητάω μια εκδρομή στην αγκαλιά σου σαββατοκύριακο παρέα κι ως εδώ Θέλω να σπάσω τις γραμμές της άμυνάς σου θέλω ταξίδι απ' τη γη στον ουρανό  ♫Δεν κάνω το σπουδαίο μα είμαι παιδί γενναίο δε τη φοβάμαι τη φωτιά,δε τη φοβάμαι τη φωτιά Με ένα στρατό τα βάζω μα έλα που δειλιάζω όταν μπροστά μου προσπερνάς,όταν μπροστά μου προσπερνάς να 'ξερα λίγο να 'ξερα λίγο αν μ' αγαπάς♫   Μπορεί να χαίρεσαι που κάνεις τα δικά σου κι είμαι σταγόνα στο δικό σου ωκεανό Μα εφτά οι θάλασσες και θα τις βρεις μπροστά σου ό,τι μου λείπει στη ζωή διεκδικώ

► Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα post της στήλης “Συλλέγω Στιγμές#”!

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ*

*All rights reserved