🎅Γράμμα στον Άγιο Βασίλη #1: Καλέ μου Άγιε Βασίλη… (2013)

                

    Καλέ μου Άγιε Βασίλη,

δεν θα το κρύψω πως πάντα πίστευα, πιστεύω και θα συνεχίσω να πιστεύω σε σένα… με τον δικό μου τρόπο βέβαια! Όχι τελείως με τον τρόπο που λέμε στα παιδιά για σένα αλλά με τον τρόπο που εγώ έχω τους ανθρώπους στο μυαλό μου.

   Είσαι το πιο όμορφο, απαραίτητο και το μόνο ψέμα που μπορώ να δεχτώ. Είσαι το ωραιότερο “Παραμύθι” που μπορώ να διαβάζω ακόμα κι αν φτάσω σε κάποια ηλικία.Είσαι η ίδια η ελπίδα που χρειάζομαι (όπως όλοι οι άνθρωποι) για να πιστεύω πως η κάθε νέα χρονιά θα φέρει ό,τι δεν έφερε η προηγούμενη.  

   Όσες προσευχές και επιθυμίες (δώρα, θυμάμαι, δεν σου ζήτησα ποτέ) κι αν σου ζήτησα στα χρόνια που πέρασαν, δεν εισακούστηκαν ή τουλάχιστον δεν πραγματοποιήθηκαν έτσι όπως θα ήθελα εγώ. Ίσως να μην είχα τη δική σου ανάγκη, ίσως από εμένα να έπρεπε να ξεκινήσω, ίσως να μην ήταν ο κατάλληλος καιρός, γι’ αυτό ποτέ δεν “στάθηκες” ένα βράδυ σε μένα. Φυσικά και δεν σου κρατάω κακία! Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Όταν αγαπάς, πιστεύεις και θαυμάζεις κάποιον, ποτέ δεν παύεις να τον εκτιμάς, πόσο μάλλον να του κρατάς κακία. 

   Καλέ μου Άγιε Βασίλη, τώρα που το σκέφτομαι, τώρα που γράφω αυτό το γράμμα, νομίζω πως μάλλον όλα τα χρόνια και δε τις γιορτινές μέρες μου έκανες δώρο ή μάλλον δώρα. Όχι κάποιο υλικό δώρο αλλά ένα κουτί που έκρυβε συναισθήματα, όπως: 

“Δύναμη-Υπομονή-Επιμονή-Αντοχή-Αγάπη-Καλοσύνη-Ελπίδα-Προσδοκία…” 

  Ναι, τελικά τώρα που το σκέφτομαι, κάθε χρόνο με επισκεπτόσουν και μου άφηνες αυτό το κουτί που ήταν γεμάτο από -όμορφα- συναισθήματα. Συναισθήματα που θα μου ήταν χρήσιμα για να αντέξω και να περάσω τις μοναχικές γιορτές, για να τα κουβαλάω πάντοτε μαζί μου και θα πορεύομαι στη Ζωή.

    Ναι! Αυτό το κουτί λαμβάνω όλα τα χρόνια αλλά η απαράδεχτη ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι τελικά ποτέ δεν με ξέχασες! Πάντα ερχόσουν κάθε χρόνο και άφηνες το δώρο μου, ένα δώρο ανεκτίμητης αξίας. Και ξέρω πως και φέτος δεν θα με ξεχάσεις! Δεν ήμουν κακό παιδί, γι’ αυτό είμαι σίγουρη. Νομίζω πως μπορούν να στο επιβεβαιώσουν όσοι ήταν δίπλα μου, κοντά μου όλη αυτή την παράξενη χρονιά. Αν έμεινε και κανείς που με άντεξε! 

    Καλέ μου Άγιε Βασίλη, δεν θα σου ζητήσω ούτε φέτος κάποιο υλικό δώρο, αφού δεν το έκανα τα προηγούμενα χρόνια που ήμουν μικρή, πιστεύεις πως θα το κάνω τώρα; Δεν μου λείπει απαραίτητα κάποιο υλικό πράγμα. Αυτά με τον καιρό μπορώ να τ’ αποχτήσω. Ξέρεις τι μου λείπει; Μου λείπει η ηρεμία, η γαλήνη, η θαλπωρή, η Αγάπη, η Ελευθερία, η ψυχική υγεία, η Φιλία, η συντροφικότητα, ανθρώπους που να είναι απόλυτα ειλικρινείς και που στα εύκολα και ειδικά στα δύσκολα θα είναι πάντα εκεί για μένα, όπως θα είμαι κι εγώ γι’ αυτούς και δεν θα με αφήνουν πια να παλεύω και να δίνω τον αγώνα μόνη μου, (ναι! είμαι δυνατή αλλά κάποιες φορές λυγίζω και θέλω ένα χέρι για να με σηκώσει χωρίς να πρέπει πρώτα να συρθώ)… ακόμα μου λείπει η δουλειά, και ναι! και τα χρήματα αλλά από την άποψη της οικονομικής ανεξαρτησίας. 

    Θέλω, επίσης, να σου ζητήσω όσους αγαπώ να τους έχεις καλά! Να έχεις καλά ακόμα και αυτούς που με πλήγωσαν, άθελά τους -ίσως- ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Αλλά και ο σκοπός τους αυτός να ήταν ή είναι, πάλι θα φανώ ανώτερη και θα ευχηθώ να είναι καλά. Δεν κρατάω (πια) κακία σε κανέναν και σε καμιά, απλά δεν τους θέλω και στη Ζωή μου! Τόσο απλά! Εξάλλου, όσοι τους αξίζω, θα μείνουν, το αντίθετο, μακριά κι ας μην μου γράφουν! Καλή Καρδιά πάνω απ’ όλα! 

    Πιστεύεις πως ζητάω πολλά; Ναι, μάλλον ζητάω πολλά, έ; Εντάξει, δε ζητάω και τον ουρανό με τ’ άστρα, ούτε το Φεγγάρι, ούτε χρυσάφια, παλάτια και τον κόσμο ολόκληρο στα πόδια μου! Και ποια είμαι εγώ για να ζητήσω τέτοια πράγματα; Είμαι απλά η Μαρία! Ένα απλό κορίτσι που αναζητάω την …Ευτυχία(;) ή έστω το νόημα της Ζωής -μου-! 

    Γι’ αυτό λοιπόν, ξέρω πως και φέτος θα με επισκεφθείς και θα μου χαρίσεις το ίδιο Χριστουγεννιάτικο δώρο, όπως κάθε χρόνο. Βέβαια, αν μου δώσεις και κάτι επιπλέον που -ίσως- ποθώ πολύ, δεν θα πω όχι! Τρελή είμαι να αρνηθώ ένα τέτοιο δώρο; Αν και γνωρίζω πλέον πολύ καλά, πως τίποτα δεν είναι δωρεάν σ’ αυτή τη Ζωή, και αργά ή γρήγορα το πληρώνεις και ακριβά κάποιες φορές, εγώ δεν θα το αρνηθώ! Ό,τι κι αν είναι αυτό, δεν θα το “σνομπάρω” ούτε θα είμαι ακατάδεχτη. Εξάλλου, τα καλά που μας συμβαίνουν κρατάνε λίγο, οι ευκαιρίες που μας έρχονται είναι λίγες, οπότε τι κάνουμε; Τα αρπάζουμε, τα αγκαλιάζουμε, τα κρατάμε σφιχτά για να μην μας φύγουνε και …όσο κρατήσουν! Τουλάχιστον θα τα έχουμε γευτεί!

    Σε λιγότερο από 12 ημέρες έχουμε Χριστούγεννα, που σημαίνει οικογενειακές στιγμές, χαρές και όλα τα συναφή που συνοδεύουν αυτές τις άγιες μέρες. Ξέρω από τώρα πως θα είναι το σκηνικό και ειλικρινά δεν με πειράζει που δεν θα είναι διαφορετικό. Πες πως συνήθισα, πως κουράστηκα, πες πως δεν έχω αποθέματα πολλά για να “κλαίω τη μοίρα μου”, πες πως η Ελπίδα (η μία μοναδική ελπίδα που μου έμεινε και κρατάω πολύ καλά κλειδωμένη για να μην μου την κλέψουν) πως τον επόμενο χρόνο θα είμαι και θα ζω όπως πραγματικά μου αξίζει. (Τουλάχιστον, το εύχομαι και το ελπίζω!) Δεν ξέρω! πες πως προτιμώ να στέκομαι στο ύψος μου δυνατή και να δίνω μάχες και όπως η μοίρα θελήσει να καταλήξω! Ό,τι κι αν συμβεί, ό,τι μου φέρει, όπως και να περάσω αυτές τις γιορτές, αυτές τις τελευταίες ημέρες του 2013, το μόνο σίγουρο είναι ότι ΕΓΩ η Μαρία υπόσχομαι πως θα κάνω ό,τι μπορώ για να είναι όσο γίνεται πιο χαρούμενες και πιο υποφερτές αυτές οι γιορτές. 

    Θέλω το 2014 να με βρει Υγιή, δυνατή και ο εαυτός μου… τα υπόλοιπα άστα πάνω μου! Με τη βοήθεια του Θεού (ο μόνος που ποτέ δεν με εγκατέλειψε) και με τη δική μου θέληση, θα κάνω τα αδύνατα-δυνατά. 

    Εξάλλου, η παλεύεις για τη Ζωή που σου δόθηκε ως δώρο ή εγκαταλείπεις σαν ένας δειλός πριν δώσει μάχη! Κι εγώ πάντα επέλεγα το πρώτο! 

    Το ξέρω Καλέ μου Άγιε Βασίλη πως όλα αυτά μπορεί να σου ακούγονται υπερβολικά; ρομαντικά; ονειροπαρμένα; ούτε ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά είναι όλα αυτά που νιώθω, που είμαι… Είναι οι δικές μου αλήθειες! Μπορείς ελεύθερα να γελάσεις, ακόμα και να ξεκαρδιστείς στα γέλια! Εγώ δεν θα σε παρεξηγήσω! 

   Είχα ανάγκη απόψε να σου γράψω αυτό το γράμμα (που ελπίζω να μην σε κούρασε) και έτσι απλά σου γράφω ό,τι βγαίνει από την καρδιά μου. Μην με παρεξηγήσεις κι εσύ! Αρκετοί με έχουν παρεξηγήσει, ακόμα και που βρίσκω τη δύναμη και χαμογελάω, παρεξηγούμε! Εγώ φταίω και γι’ αυτό;

    Γι’ αυτό Καλέ μου Άγιε Βασίλη, να πάρεις σοβαρά κάθε γραμμή, κάθε παράγραφο, κάθε λέξη από όλα όσα σου γράφω και σε παρακαλώ μην τα περάσεις στο “ντούκου” (ναι, ξέρω! τι λεξιλόγιο είναι αυτό!). Πες πως ακόμη μέσα μου κρατάω “το παιδί” που πιστεύει σε σένα (εγώ είπαμε, πίστευα, πιστεύω και θα συνεχίσω να πιστεύω σε σένα, αλλά με τον δικό μου τρόπο, εντάξει;) και μέσα από ένα γράμμα (όπως αυτό) σου ανοίγει την καρδιά του, σου ανοίγω την καρδιά μου! Μια καρδιά πληγωμένη αλλά συνεχίζει ακόμα ν’ αγαπά! 

🎅Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, σ' ευχαριστώ!

 Σου στέλνω ένα γλυκό φιλί! ❤

 

 

📍Διαβάστε όλα:

Τα e-Γράμματα μου στον Άγιο-Βασίλη

______________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserve