ஐΈνας συναισθηματικός (μου) κόσμος…ஐ

ஐ Θέλω… “μια αγάπη δυνατή, να’ ρθει -απόψε- να με βρει. θέλω μια αγάπη με καρδιά, ν’ ανάψει μέσα μου φωτιά. Θέλω μια αγάπη ουρανό, να με σκεπάσει να κρυφτώ,να μη με βρεις βρε μοναξιά, κι ας πληγωθώ κι άλλη φορά.” (στίχοι τραγουδιού)

 

ஐ Δεν μπορώ… να πιέζομαι χωρίς λόγο, να εγκλωβίζομαι σε “(δεν) πρέπει”, σε “μη’, σε “απαγορεύεται”, να παριστάνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι… (είμαι αυτή που είμαι! Είμαι ο εαυτός μου, με τα όποια καλά μου και τα πάρα πολλά στραβά μου.) 

 

ஐ Μου αρέσει… να ονειρεύομαι, να γράφω, να διαβάζω, να βλέπω ταινίες, να ακούω (δυνατά) μουσική, να μαγειρεύω, να κάνω αυτό που αισθάνομαι…

ஐ Είμαι καλή… στο να μένω κάποιες φορές στη σιωπή, να λέω λίγα και να κάνω πολλά, να καταπιάνομαι με κάτι που μου αρέσει και να το κάνω καλά, να βοηθάω τους άλλους όταν και όποτε μπορώ…

  

ஐ Επιθυμώ πολύ…να ερωτευτώ και να με ερωτευθούν, να αγαπήσω και να αγαπηθώ, να πάρω και να δώσω Αγάπη και συναισθήματα, να βρω μια ‘κανονική’ δουλειά, να ολοκληρώσω το βιβλίο μου, να φύγω-να ζήσω ‘μόνη μου’, να κάνω και να ζήσω όσα επιθυμώ...

 

ஐ Η εμφάνισή μου… άλλοτε μου αρέσει κι άλλοτε όχι. Τις περισσότερες φορές, απλά μου φαίνεται αδιάφορη…  

ஐ Είναι διασκεδαστικό… όταν κάνω τους άλλους να γελάνε, όταν η αλήθεια μου ξεσκεπάζει το ψέμα, όταν οι ατέλειες, τα σαρδάμ και η απλότητα υπερέχουν από το “τέλειο”…   

ஐ Μου είναι εύκολο… να κλαίω και να γελάω, να σκέφτομαι και να ονειρεύομαι κάθε 7 δευτερόλεπτα, να είμαι απλά ο εαυτός μου…

 

ஐ Οι άλλοι νομίζουν… ότι είμαι σνομπ, απόμακρη, κωλόπαιδο… (για όσους/όσες βλέπουν μόνο με τα μάτια κι όχι με την καρδιά!) 

 

ஐ Με ανησυχεί… μήπως δεν προλάβω να κάνω, να ζήσω και να νιώσω όλα όσα θέλω…

 

ஐ Ασχολούμαι συχνά…  με το γράψιμο στίχων, κειμένων, με το blog μου, με τον σκύλο μου, με το σπίτι μου…   

ஐ Απεχθάνομαι… το δήθεν, το ψέμα… γενικά την υποκρισία, την αδιαφορία, τα λόγια που δεν γίνονται πράξη…

 

ஐ Συμβαίνει πάντα να… στενοχωριέμαι, να κλαίω, να νευριάζω άδικα και χωρίς (σοβαρό) λόγο…

 

ஐ Οι άλλοι λένε για μένα… ότι είμαι πολύ καλό παιδί-το καλύτερο (μετά τον Πλούταρχο, εγώ, τρομάρα μου!) αστέρι, άγγελος, και τόσα άλλα, που …πολλά λένε, λίγα πιστεύω!  

 

ஐ Μου φαίνεται δύσκολο… να είμαι αδιάφορη, να κοιτάζω μόνο την πάρτη μου, να μην σκέφτομαι, να μην αγχώνομαι, να λειτουργό περισσότερο με την λογική, να κόψω τα γλυκά, να μην ακούω κάθε μέρα μουσική,  να είμαι πάντα μες την τρελή χαρά… 

 

ஐ Αχ και να… κέρδιζα μερικές χιλιάδες € στο Τζόκερ, να έβρισκα μια καλή και στα μέτρα μου δουλειά, να με έβρισκε ο  άντρας της καρδιάς μου, να τέλειωνα -αύριο- το σχολείο, να ζούσα στο δικό μου σπίτι, να έφτιαχνα ποδήλατο, να είχα αυτή την στιγμή ένα κομμάτι Tiramissu (ξημερώματα Παρασκευής, μια δύσκολη ώρα )  να ήμουν κάπου αλλού μαζί με κάποιον άλλον, να……….  

Φοβάμαι συχνά… ότι μπορεί η οικογένεια μου (συγκεκριμένα η μάνα μου), οι Φίλοι μου, τα αγαπημένα μου πρόσωπα πάθουν κάτι κακό ή εξαφανιστούν από τη Ζωή μου σιωπηλά, ότι το “τίποτα”, η “στασιμότητα”, η “εχθρική μοναξιά” με λυγίσουν πριν τα νικήσω εγώ πρώτη…

 

Μερικές φορές νιώθω… θλιμμένη, λυπημένη, ψυχικά κουρασμένη, απογοητευμένη, αδύναμη, “λίγη”, αόρατη, χαμένη… και γενικά στον κόσμο μου…   

 

Άμα μπορούσα θα… εξαφανιζόμουν μακριά απ’ όλους κι απ’ όλα.

  

 

@συναρτησίες της στιγμής!

 

  

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserve