🎬2 movie films in 1 post! “RoboCop” & “Insidious: Chapter 2”

Πραγματικά πάει πάρα πολύς καιρός από την τελευταία φορά που όχι μόνο  ανέβασα μια τέτοια ανάρτηση, αλλά που κάθισα και είδα κάποια καινούργια ταινία. Και ειλικρινά μου έλειψε πολύ! Αλλά μία η κούραση, μία η δουλειά, το σχολείο και άλλα διάφορα ξεχνούσα να περάσω από το video-club για να πάρω καμιά ταινία. Άσε που έχουν κυκλοφορήσει και οι τελευταίες καινούργιες  και πρέπει σιγά-σιγά να τις δω όλες.
 

Σ’ αυτό το post θα σας μιλήσω με λίγα λόγια για δυο ταινίες που είδα την προηγούμενη εβδομάδα και τι εντυπώσεις μου άφησαν. Η μία είναι περιπέτεια-δράση και είναι η νέα ολοκαίνουργια reboot ταινία “RoboCop (2014)” και η άλλη είναι θρίλερ και είναι η “Insidious: Chapter 2 (Παγιδευμένη Ψυχή – Κεφάλαιο 2)”.
 

 

♦ ♦ ♦ 

 

RoboCop (2014)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: José Padilha

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Joel Kinnaman, Gary Oldman, Michael Keaton, Samuel L. Jackson, Abbie Cornish

Είδος Ταινίας: Δράσης/περιπέτεια

Διάρκεια: 117 Λεπτά

*Η υπόθεση της ταινίας:

2028. Τη ρομποτική τεχνολογία την ελέγχει η εταιρία OmniCorp. Τα προϊόντα τους κερδίζουν πολέμους ανά τον πλανήτη και τώρα θέλουν να τα φέρουν στις πόλεις. Σε μία από αυτές το Ντιτρόιτ, ζει ο Alex Murphy (Joel Kinnaman), καλός σύζυγος, στοργικός πατέρας και τίμιος αστυνομικός. Όταν σε μια επιχείρηση τραυματίζεται και τίθεται κλινικά νεκρός, η OmniCorp αναλαμβάνει να του σώσει τη ζωή. Αποτέλεσμα είναι να γίνει η βάση ενός νέου ρομπότ-αστυνομικού, με υπερδυνάμεις ικανές να αντιμετωπίσουν το συνεχώς αυξανόμενο έγκλημα. Όμως, ο άνθρωπος Μέρφι δεν έχει χαθεί τελείως πίσω από τη σιδερένια πανοπλία.

 

*Το trailer της ταινίας:

 

*Η κριτική μου:

Καταρχάς, να πω ότι λάτρευα πάντα τον RoboCop. Φυσικά και έχω δει και τις τρεις ταινίες (αγαπημένη μου περισσότερο η 1η και η 2η) αλλά έβλεπα φανατικά και την σειρά που την έπαιζε το STAR το 1997,1998 πρέπει να ήταν; Πάντως θυμάμαι πολύ καλά ότι τα επεισόδια παιζόντουσαν κάθε Πέμπτη γύρω στις 7 το απόγευμα και καθόμουνα μπροστά στην τηλεόραση εγώ αλλά και η μάνα μου και ο μικρός μου αδελφός και παρακολουθάγαμε με τρομερή αγωνία… που πολλές φορές κάποια επεισόδια τελείωναν πάνω στο καλύτερο αφήνοντας μας σε μια αγωνία για το τι θα δούμε στο επόμενο. Πραγματικά, πόσο έντονες αναμνήσεις! 
 

Από την πρώτη στιγμή που είδα το trailer της καινούργιας ταινίας είχα τις ενστάσεις μου όσον αφορά στο θάνατο του Alex Murphy, τη νέα στολή… τουλάχιστον όσα φανέρωνε το trailer. Διάβασα και κάποιες κριτικές καθόλου θετικές σε σημείο να “θάβουν” τη ταινία και οι συγκρίσεις που αναπόφευκτα γίνανε μεταξύ της νέας αυτής ταινίας με τις τρεις original.
 

Από τη σκηνή που “δολοφονήθηκε” ο Alex Murphy (και μετέπειτα RoboCop) χαλάστηκα ήδη. Χαλάστηκα, επειδή, σύμφωνα με την ιστορία της αρχικής ταινίας  ο αστυνομικός Alex Murphy πέθανε (για την ακρίβεια των γάζωσαν κανονικά με όσες σφαίρες είχαν στην κατοχή τους οι κακοί) εν ώρα καθήκοντος και όχι απλά από την ανατίναξη του αυτοκινήτου του, που σαφώς και βάλανε οι κακοί. Για εμένα απόλυτα άκυρο αυτό! (Λίγο μπερδεμένα τα είπα, έ;) 
 

 

Η στολή πάλι αρχικά είναι γκρι, δηλαδή έτσι όπως ήταν και στις original ταινίες. Στην πορεία η στολή έγινε μαύρη. (μου φέρνει στο μυαλό λίγο κάτι από Batman) Αμέσως είπα: “Α! Η μαύρη δεν είναι τελικά και τόσο άσχημη!”. Έλα όμως που μετά από λίγη ώρα, μου φαινόταν αδιάφορη και απλά μου έλειπε η γκρι. 
 

Ο ηθοποιός που επιλέχτηκε να “ενσαρκώσει” τον RoboCop, Joel Kinnaman, απλά ωραίος και συμπαθής. Σε καμία περίπτωση δεν φτάνει στον Peter Weller που ενσάρκωσε τον εν λόγω χαρακτήρα στις ταινίες RoboCop 1 & 2 αλλά δεν τον λες ότι είναι και τελείως αδιάφορος. Πάντως, ο νέος RoboCop μοιάζει περισσότερος “ανθρώπινος” στις κινήσεις του, στην ομιλία του… παρά ένα ρομπότ, κάτι που ο παλιός κατάφερε να είναι αυτό που έπρεπε να είναι, δηλαδή, κυρίως μια μηχανή αλλά με “κομμάτια” που θύμιζαν άνθρωπο.   
 

Δράση δεν μπορώ να πω πως είχε και τρομερή ούτε και κάποια ενδιαφέρουσα πλοκή. Οι σκηνές που πολεμούσε ο RoboCop στο μεγαλύτερο ποσοστό έμοιαζαν παραπάνω “ψηφιακές” από ό,τι θα έπρεπε. Έλειπε η φυσικότητα, η όλη αίσθηση της περιπέτειας.
 

Ενδιαφέρον αρκετά ήταν η ιδιαίτερη προσοχή που δόθηκε στην Οικογένεια και στην ψυχολογία να αποδεχτούν την μεταμόρφωση ενός “πεθαμένου ανθρώπου” σε ρομπότ, αλλά δόθηκε περισσότερος χρόνος/μερίδιο από ό,τι θα έπρεπε. Η Abbie Cornish που υποδύεται την σύζυγο του Alex Murphy/RoboCop πολύ καλή και δυναμική. Ο αγαπημένος Gary Oldman πάντοτε ξεχωρίζει και πάντοτε κερδίζει τις εντυπώσεις γιατί ξέρει πολύ καλά πως να “γεμίζει” μια ταινία με την φιγούρα του, εκτός της ερμηνείας του .
  

 Ο RoboCob του 2014 είναι καθαρά ένα blockbuster με έντονη την Αμερικανιά και τα χολιγουντιανά στοιχεία που βλέπουμε σε ό,τι reboot γυρίζεται. Σε καμιά περίπτωση δεν θα την κρίνω ως κακιά ή αδιάφορη, αλλά αρκετά καλή και προσεγμένη που όμως δεν έφτασε στο επίπεδο των original ταινιών. Θέλω να πιστεύω πως θα ακολουθήσει συνέχεια (sequel) και πως θα πετύχει να δούμε ένα RoboCop έτσι όπως τον έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει. Είναι ενδιαφέρουσα, είναι ταινία του 2014 και όχι του ‘80, είναι μια νέα ταινία RoboCop, που σημαίνει με απλά λόγια, ότι αν είσαστε και fan, δώστε την μια ευκαιρία και δείτε την κάποια στιγμή σε dvd. 
 

 

♦ ♦ ♦ 
 

 

Insidious: Chapter 2 (Παγιδευμένη Ψυχή – Κεφάλαιο 2)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: James Wan

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Patrick Wilson, Rose Byrne, Barbara Hershey, Steve Coulter, Lin Shaye

Είδος Ταινίας: Θρίλερ

Διάρκεια: 106 Λεπτά

  
 

*Η υπόθεση της ταινίας:

Μια οικογένεια σε κίνδυνο. Ένα τρομερό μυστικό. Ένας αλλόκοτος κόσμος πνευμάτων. Αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το Insidious: Chapter 2. Η ταινία ξεκινάει ακριβώς από το σημείο που την είχαμε αφήσει στο Chapter 1. Η Renai Lambert (Rose Byrne) ανακαλύπτει το πτώμα ενός δολοφονημένου μέντιουμ, της Elise Rainier (Lin Shaye). Ο σύζυγός της Josh Lambert (Patrick Wilson) θεωρείται ο κύριος ύποπτος. Από το ανακριτικό υλικό και τις έρευνες της αστυνομίας δεν προκύπτουν στοιχεία ενοχής του. Έτσι, η οικογένεια θα επιστρέψει στους κανονικούς ρυθμούς ζωής. Οι ρυθμοί όμως κάθε άλλο παρά κανονικοί θα είναι για την οικογένεια Lambert. Εν τω μεταξύ οι πρώην βοηθοί της Elise, Specs και Tucker έρχονται σε επαφή με ένα άλλο μέντιουμ, τον Carl (Steve Coulter), για να τους βοηθήσει να έρθουν σε επαφή με τη μεντορά τους. Όμως, καθώς ερευνούν το φόνο, θα ανακαλύψουν πολλά στοιχεία που συνδέουν τον Josh Lambert με τα απόκοσμα όντα που τον έχουν στοιχειώσει, φτάνοντας κοντά στη σκοτεινή αλήθεια που συνδέει τον χώρο και τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.

*Το trailer της ταινίας:

 

*Η κριτική μου:

Insidious: Chapter 2 (Παγιδευμένη Ψυχή – Κεφάλαιο 2) λοιπόν! Μετά την πρώτη ταινία το 2010, τώρα 3 χρόνια μετά επιστρέφει όλο το cast, με τον ίδιο σκηνοθέτη James Wan που τον γνωρίζουμε από το σχετικά πρόσφατο θρίλερ “The Conjuring (Το Κάλεσμα)” (Διαβάστε εδώ την κριτική μου για την ταινία) και η ταινία συνεχίζεται ακριβώς από το σημείο που μας άφησε η πρώτη. 
 

Και η δεύτερη ταινία έχει ακριβώς τα ίδια στοιχεία φόβου, τρόμου, ανατριχίλας, αγωνίας όπως και η πρώτη. Η δεύτερη βέβαια είναι λίγο πιο ψυχολογικό θρίλερ και η αλήθεια είναι ότι  με μπέρδεψε αρκετά σε πολλά σημεία που ευτυχώς όσο προχωρούσε η ταινία, τόσο ξεκαθάριζε το τοπίο και ξετυλιγόταν το κουβάρι. Έχει και μερικές υπερβολές που όμως  δεν χαλάνε την πλοκή και ούτε κάνει κοιλιά η ταινία. Υπάρχουν στιγμές που η αγωνία κορυφώνεται και θα πεταχτείς κάνα 2-3 φορές όχι τόσο από αυτό που θα δεις αλλά από αυτό που ξαφνικά μπορεί να εμφανιστεί. Οι ήχοι και γενικά το soundtrack είναι δυνατό και ιδανικό για μια τέτοιου είδους ταινία, κάτι που θεωρώ απαραίτητο και σημαντικό σε μια ταινία. 
 

Οι πρωταγωνιστές το ίδιο εξαιρετικοί και σ’ αυτή την ταινία με ιδιαίτερη συμπάθεια στον γοητευτικότατο Patrick Wilson που επίσης είδαμε στο “The Conjuring (Το Κάλεσμα)”. 
 

 

Το Insidious: Chapter 2 είναι το ίδιο υπέροχη και δυνατή ταινία/θρίλερ που αξίζει κανείς να δει, όπως η πρώτη (δείτε εδώ το trailer). Αν και προσωπικά θεωρώ ότι η πρώτη είναι ένα τσικ καλύτερη, ένα σκαλοπάτι πιο πάνω. Ακόμα και το φινάλε ήταν λίγο πιο εμπνευσμένο από τη δεύτερη.
 

Αν λοιπόν, σας αρέσουν τα θρίλερ, έχετε δει το ένα, φυσικά και σας προτείνω να δείτε οπωσδήποτε και τη συνέχεια.  Μάλιστα, έτσι όπως τελειώνει, μάλλον σίγουρα σε κάνα 2-3 χρονάκια θα ακολουθήσει και …Κεφάλαιο 3, που πιστεύω θα δούμε σίγουρα ένα πρόσωπο που παίζει στα δυο Κεφάλαια. Περισσότερα δεν θα σας πω! Όσοι και όσες την δείτε, θα καταλάβετε τι θέλω να πω, βλέποντας την τελευταία σκηνή, που την βρήκα αρκετά ωραία δίνοντας μας μια πολύ ωραία μικρή γεύση για το τι να περιμένουμε να δούμε.

 

 

♦ ♦ ♦ ♦

Αυτές τις δυο ταινίες είδα λοιπόν. Αν με ρωτούσατε ποια από τις δυο απόλαυσα περισσότερο, θα σας έλεγα το Θρίλερ!

Εσείς έχετε δει κάποια από αυτές τις δυο; Σας άρεσαν; Δεν σας άρεσαν; 

Ελεύθερα περιμένω προτάσεις για ταινίες που έχετε δει και έχετε αγαπήσει για να μπούνε στην λίστα των ταινιών που δεν έχω δει.

* * *

 

ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!

*Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.

*Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!

► Project #1: Η λίστα με τις επερχόμενες Κινηματογραφικές Ταινίες που θέλω πολύ να δω το 2013-2014! (+update)

► ΕΔΩ διαβάστε τις προτάσεις ταινιών της στήλης “Movie of Sunday!”

► ΕΔΩ διαβάστε τις προτάσεις ταινιών της στήλης “Movie in Cinema Κριτική!”

 

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved