⏳ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ #30: Και ήρθε η ώρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων! (part1)

Και έφτασε η μέρα των Πανελλαδικών εξετάσεων! Πω πω, η χαρά μου δε περιγράφεται!!! Τόση χαρά δεν ξέρω πως να τη διαχειριστώ! Εδώ την λύπη (κάτι περισσότερο από λύπη είναι αλλά… τέλος πάντων!) των τελευταίων ημερών δεν μπορώ να διαχειριστώ…

Δε βαριέσαι! Δυο μαθηματάκια είναι! 

Αύριο ξεκινάμε με Νεοελληνική Γλώσσα. Ok! ένα μάθημα που πάντα λάτρευα! Ok! το γράψιμο είναι και το …ατού μου! Ok! κουτσά-στραβά κάτι θα γράψω! Η έκθεση δε, αν και δεν λειτουργώ στο να γράφω “κατά παραγγελία” (δώσε μου ελεύθερο θέμα και σου γράφω “ολόκληρο βιβλίο” χαχα!!!) και πάλι ok! Αν κάνω την αρχή μετά το χέρι πάει μόνο του! Τόσο μόνο του λειτουργεί, που δεν με αφήνει να έχω κι εγώ λιγάκι το πάνω χέρι! Είδατε; το γνωστό μου χιουμοράκι! 

Ok! Αν πέσει κανένα θέμα επίκαιρο, μια χαρά! Το ‘χω! Μωρέ, ό,τι θέμα και να πέσει, απλά το ‘χω! Στα υπόλοιπα λίγο …κολλάω αλλά ok! κάτι θα κατεβάσει το μυαλό μου που μπορεί τις τελευταίες ημέρες να είναι σε κατάσταση “λαβύρινθος” αλλά ακόμα είναι …στη θέση του!

Να είναι καλά όσοι θεωρούνται “δικοί μου άνθρωποι” που με έκαναν-με κάνουν να πιάνω πάτο και να αισθάνομαι μηδενικό. Μπορεί το εργάκι να το έχω ζήσει ουκ ολίγες φορές σχεδόν τώρα 30 χρόνια(;!) και μεγαλώνοντας το βιώνω ξανά και ξανά αλλά δε βαριέσαι! το άδικο ούτε ο ίδιος ο Θεός το θέλει! 

Σκέφτομαι (ναι πάλι σκέφτομαι! Τουλάχιστον εγώ έχω ένα μυαλό που σκέφτεται, αλίμονο στους …άλλους!): Μπορεί να μην με αγγίζει πλέον η “σωματική βία”, μπορεί ακόμη να με πληγώνουν αφάνταστα οι βαριές άδικες-άκυρες-απάνθρωπες κουβέντες (που σαφώς εγώ προσωπικά θεωρώ πως δεν παίρνονται πίσω και φυσικά ούτε ξεχνιούνται), μπορεί αυτά τα δάκρυα να μην έχουν στερέψει ρε γαμώτο, μπορεί να μην με αγαπάει και να μην με εκτιμάει σχεδόν κανένας, μπορεί να είμαι μόνη μου, μπορεί να νιώθω (είμαι;!) δυστυχισμένη, μπορεί το καλύτερο θα ήταν να εξαφανιστώ από προσώπου γης, μπορεί ο καθένας να σκέφτεται ότι πάλι λέω υπερβολές… εγώ απλά θα πω πως, Εγώ! είμαι μέσα στον χορό! Εγώ! τα νιώθω στο πετσί μου! Εγώ! “πεθαίνω” λίγο-λίγο… έτσι για να το αισθανθώ στο απόλυτο βαθμό! Ε, μα! Ή νιώθεις ή δεν νιώθεις!     

Αλλά! Γιατί πάντα υπάρχει κι ένα “αλλά”! Γιατί παρά τις άθλιες-απαράδεκτες καταστάσεις/συμπεριφορές Εγώ προσπαθώ (και το τονίζω το “προσπαθώ”) να σταθώ δυνατή και να χαμογελάω και να βρίσκω λόγους να συνεχίζω να παλεύω, έστω και μόνη μου! Δεν ξέρω αν βγάλει κάπου η όποια προσπάθεια μου, αλλά ξέρω σίγουρα, επειδή το νιώθω, ότι “υπάρχω και ζω” για κάποιον λόγο/σκοπό;! 

Πάλι αλλού το πήγα το θέμα, έ; Όχι, όχι! Απλά θέλω να πω πως οι Πανελλαδικές εξετάσεις (και οι όποιες σχολικές και μη εξετάσεις) θέλουν διάβασμα και μια ηρεμία. Αν δεν έχεις ηρεμία (συν τον χρόνο φυσικά) ό,τι και να κάνεις για να βάλεις κάποια πράγματα μέσα στο κεφάλι σου, δύσκολα μπορείς να συγκεντρωθείς στον στόχο σου. Εγώ αυτή την ηρεμία/γαλήνη μια Ζωή την αναζητώ! Πότε επιτέλους θα την βρω ή θα με βρει; (είδατε; έθεσα ρητορικό ερώτημα! εμ, έχω πολλά από δαύτα!) Και μετά μου λένε ότι “δεν είμαι ήρεμη! λίγο να με αγγίξει κάποιος, αμέσως βγάζω φωτιά!” (κάτι τέτοιο τέλος πάντων) Αλλά εντάξει κατευθείαν συμπληρώνουν λέγοντας: “Εντάξει, λογικό αφού αυτή είναι η άμυνα σου…!”

Δε βαριέσαι θα πω πάλι! (αυτό το “δε βαριέσαι” από ότι βλέπω έχει γίνει η νέα μου ατάκα!) Μπορεί να βιώνω ό,τι βιώνω, σημασία έχει ότι εγώ “κρατιέμαι όρθια-δυνατή και χαμογελάω”. Ε μα! Είμαι κι ένας ανώτερος και καλός  άνθρωπος με μεγάλη καρδιά. Μην το ξεχνάμε αυτό! (ε, ας πω και μια καλή κουβέντα για εμένα, αφού οι “άλλοι” δεν βρίσκουν να πουν ούτε μισή!) 

Όλα εφήμερα και περαστικά είναι σ’ αυτή τη Ζωή! Και μπορεί εγώ να πιστεύω στο “περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι”, το θέμα είναι ότι αυτά έχει η Ζωή, όλα είναι μαθήματα-εμπειρίες και σημασία έχει να γίνεσαι από τις δυσκολίες ή τον Γολγοθά σου ένας καλύτερος Άνθρωπος με καλή Ψυχή. Το αντίθετο; είναι για τα …πραγματικά μηδενικά! 

Ok! (πόσες φορές έχω πει/γράψει “Ok” σ’ αυτό το post; Χαχα!!!) για τις Πανελλαδικές εξετάσεις ξεκίνησα να γράφω και το πήγα το θέμα σε “Φιλοσοφίες” (και όχι σε “αμπελοφιλοσοφίες” θέλω να πιστεύω!) αλλά αφού με ξέρετε! Κλείνω πάντα τις αναρτήσεις μου με “αισιόδοξα μηνύματα ζωής”! Είδατε; το χιούμορ μου –πάλι- ξεχειλίζει στα γραπτά μου! Έτσι για να μην έχετε να λέτε ότι βλέπω τα πράγματα μόνο από την αρνητική τους πλευρά! Όχι, όχι, όχι! Αυτό το μοναδικό, ιδιαίτερο, αντιπαθητικό (για κάποιους) χιούμορ μου, δεν θα το χάσω για κανέναν λόγο! Σήμερα είναι μια άλλη μέρα! Αύριο πάλι θα είναι μια άλλη-καινούργια-καλύτερη μέρα! (τόση αισιοδοξία δεν ξέρω που να την κρύψω για να μην μου την πάρουν αυτοί που θέλουν να με βλέπουν “αδύναμη”. Δεν μπορώ να κρατηθώ βρε παιδί μου και έριξα πάλι το καρφί μου! Αχ, αχ! τι θα κάνω με μένανε!;) 

Κλείνοντας θα πω, πως έφτασα εδώ που έφτασα, κράτησα μια υπόσχεση (ανάθεμα την τιμιότητά μου!) συνεχίζω μέχρι το τέλος και …ας με φωτίσει ο Θεός! Α, και λίγη τύχη να ευχηθώ, μιας και χρειάζεται και αυτή εκτός από τη δική μου …προσπάθεια!

Άντε, Καλή επιτυχία σε όλους!   

Υ.Γ.1: Α! κι αν δείτε ότι δεν ανεβάζω συχνά αναρτήσεις, θα ξέρετε ποιός είναι ο λόγος! Οι σχολικές εξετάσεις! 

 

 Αλλά εδώ γύρω θα βρίσκομαι! Μην με ξεχάσετε!  Θα επανέλθω/επιστρέψω …με τα καλύτερα!!! 

 

Υ.Γ.2: Και να μην ξεχνάτε: "Να χαμογελάτε & να είσαστε ΠΑΝΤΑ & ΠΑΝΤΟΥ ο εαυτός σας!"

📍ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ #30: ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ! (part1) (28/05/2014)
📍ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ #32: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΑ! (part2) (08/07/2014)

► Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα post της στήλης “Συλλέγω Στιγμές#”!

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved