Εγώ, ο Φόβος και το Άγχος…

Γεια σας! Γεια σας! 

Εδώ είμαι! Επιτέλους, βρήκα λίγο διάθεση να γράψω… Και έχουν συμβεί πολλά! Είμαι σε μια περίεργη “αγχώδης” φάση που πάλι έχουν έρθει όλα μαζί και άντε να ανταπεξέρθω ή ακόμα χειρότερα άντε να τα βάλω όλα σε μια σωστή σειρά. Δεν αφορούν όλα εμένανε, γιατί αν αφορούσαν θα ήμουνα λιγότερο στρεσαρισμένη. Με το “έτσι θέλω” μπαίνω εγώ στη μέση. Τρέχω σαν την τρελή για υποθέσεις άλλων, χωρίς να νοιάζονται αυτοί “οι άλλοι”, αν μπορώ να “τρέξω”. Όμως, δε φταίνε “οι άλλοι”, η καλοσύνη μου φταίει! 

Μου λείπει ο ύπνος. Και εγώ που έλεγα, θα τελειώσω το σχολείο και θα βάλω στο πρόγραμμα λίγο –φυσιολογικό- ύπνο! Αμ, δε! “Όρθια κοιμάμαι!” Χαχα! Πόσο θα αντέξει και αυτό το σώμα;

Περνάνε οι ώρες, οι μέρες, οι νύχτες και σχεδόν δεν τις καταλαβαίνω. Πολλές φορές έχω νιώσει ότι όλα κάνουν έναν κύκλο. Όλα καταλήγουν στο ίδιο σημείο της καθημερινότητας. Θέλω να κάνω πολλά, κυρίως να γράψω, να διασκεδάσω, να τεμπελιάσω, να χαλαρώσω βρε παιδί μου και κάπου στον χρόνο της ημέρας τα χάνω όλα. Ακόμα και οι σκέψεις μου είναι τόσο μπερδεμένες… σκέφτομαι συγκεκριμένα πράγματα και όχι τα πάντα (αυτό μόνο καλό δεν είναι;) αλλά οι σκέψεις αυτές δεν ολοκληρώνονται. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε ακριβώς τι εννοώ! Κάπου, κάτι δεν κάνω σωστά! What's wrong with me?

Φυσικά υπάρχουν και ωραίες στιγμές! Και για μπάνιο στη θάλασσα πήγα την περασμένη Κυριακή και για φαγητό, καφέ, συζητήσεις με φίλες έχω βγει… παράπονο δεν έχω. 

Και το σύμπαν ξαφνικά έχει λίγο συνωμοτήσει (μεταξύ σοβαρού και αστείου το θέτω έτσι!) ακούγοντας τις προσευχές/ευχές/επιθυμίες/θέλω μου. 

Ωραία δε λέω! Αλλά δεν έχω μάθει στα “εύκολα” και κυρίως αυτά που δείχνουνε πολύ καλά για να είναι αληθινά, είμαι και επιφυλακτική και καχύποπτη με λες και… τέλος πάντων όλα αυτά μου έχουν δημιουργήσει άγχος και φόβο, που είχα καιρό, πολύ καιρό να αισθανθώ. Τι απαίσια συναισθήματα! Πόσες φορές μέσα στην ημέρα παίρνω βαθιές ανάσες για να διώξω ή να αντέξω να κουβαλάω αυτά τα δυο. Τόσος “φόβος” (φοβία;) που μετατρέπεται σε “άγχος” (και το αντίστροφο) που νιώθω θα πέσω τέζα κάτω και πάει η Μαρία. Χαχα! Πώς τα λέω έτσι τρομάρα μου! 

Μου είπε μια Φίλη σήμερα: “Φοβάσαι! Αυτό είναι! Φοβάσαι!”

Της απάντησα κι εγώ κατευθείαν χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος: “Ναι, φοβάμαι! Δεν το κρύβω! Δεν το έκρυψα ποτέ! Το παραδέχομαι! Φοβάμαι!”

Ναι, φοβάμαι κάποια πράγματα, κάποιες καταστάσεις (και ειδικά αυτά που επιθυμώ στη Ζωή μου αλλά ίσως βαθιά μέσα μου είχα αποδεχτεί ότι δεν θα τα αποχτήσω) να τα αντιμετωπίσω! Ίσως τελικά να μην είμαι έτοιμη! Ίσως τελικά να μην έχω κλείσει κάποιες υποθέσεις που είναι ακόμα ανοιχτές και έτσι να μη θεωρώ σωστό να ανοίξω νέες. Ίσως, δεν μπορώ την πίεση που μου προκαλούν κάποια πράγματα, κάποιες καταστάσεις, κάποιοι άνθρωποι… Ίσως απλά, να χρειάζομαι τον χρόνο μου βρε παιδί μου! Ίσως απλά να βάζω πρώτα απ’ όλα, πλέον τα δικά μου “θέλω”. 

Δεν ξέρω πόσα είναι τα “ίσως”. Το βέβαιο είναι ότι θα αρπάξω όλες τις ευκαιρίες που μου παρουσιάζονται ή που αποφάσισε η Ζωή, η μοίρα, ο Θεός, το σύμπαν  ή δεν ξέρω κι εγώ “ποιός” να μου παρουσιάσει και ό,τι είναι να συμβεί, ας συμβεί. Όπως λέω πάντα: “Αφού μπήκα στον χορό, ας χορέψω!” Εξάλλου, αν δεν δοκιμάσεις, δεν ρισκάρεις, δεν προσπαθήσεις… πως θα μάθεις αν άξιζε ο κόπος; Και πιστέψτε με! Αυτό το σκεπτικό, με σώνει, με ηρεμεί, μου δίνει κουράγιο... και δεν τα παρατάω, δεν εγκαταλείπω. Εξάλλου, καμιά “αποτυχία”, πλέον δεν με φοβίζει! Πάντα κερδισμένη βγαίνω εγώ στο τέλος! Αφού τα παθήματα, γίνονται μαθήματα, οπότε μόνο κερδισμένη βγαίνω.

Anyway! Όλα καλά θα πάνε! Αφού “την παλεύω” ακόμα εγώ, μια χαρά! Τόσα και τόσα έχω περάσει και “την έχω βγάλει καθαρή”, (για πόσο δεν ξέρω! χαχα!) τώρα θα κωλώσω; Μπορεί κάποιες φορές να με πιάνουν “τάσεις φόβου και ανασφάλειας”, ξέρω, το νιώθω και το βλέπω πως πιστεύω στον εαυτό μου όσο ποτέ άλλοτε. Αφήστε, που ό,τι και να γίνεται στραβό, χαζό, παράλογο… εγώ το χαμόγελό μου δεν το χάνω με τίποτα! Το ρίχνω στην τρέλα, δεν δίνω αξία και προσοχή σε ό,τι με χαλάει! Έτσι κόντρα σε όλους και σε όλα, που -ίσως- να θέλουν το αντίθετο. 

Εντάξει, τα είπα ή μάλλον τα έγραψα και …στάνιαρα! Υπέροχα! ✌

Αυτά από εμένα! Εύχομαι να περνάτε όμορφα! Εδώ γύρω θα βρίσκομαι και θα τα λέμε!

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved