⏳Συλλέγω Στιγμές #33 & My favorite places #1: Αυθημερόν ταξίδι στην Ναύπακτο!

   Προχθές Πέμπτη πήρα την απόφαση να πάω επιτέλους να κάνω την εγγραφή μου στο Τ.Ε.Ι. Μηχανικών Πληροφορικής που πέρασα στην Ναύπακτο. Θα πήγαινα την επόμενη εβδομάδα παρέα με μια φίλη μου αλλά ήθελα τόσο πολύ να φύγω, έστω και για μέρα, να πάω κάπου άγνωστα και αυτό το κοντινό ταξίδι ήταν ό,τι πρέπει την κατάλληλη στιγμή. 

Αναχώρησα για Ναύπακτο στις 07:15 το πρωί, το ταξίδι ήταν ήρεμο και το απόλαυσα. Μάλιστα, όσο περίμενα στα πρακτορεία για να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο, μια ξανθιά Κυρία, γύρω στα 45+, η Βάσω, μου έπιασε την κουβέντα. Κι εκείνη πήγαινε στον ίδιο προορισμό, ο αριθμός της θέσης της ήταν το Νο.3, εγώ το Νο.4, οπότε καταλαβαίνετε ότι σε όλο το ταξίδι συζητήσαμε για πολλά πράγματα. Μου μίλησε για την Οικογένειά της, για τα παιδιά της, για το πως τα έφερε βόλτα μόνη της όταν χώρισε με τον άντρα της, μου έδειξε φωτογραφίες, με συμβούλευσε και γενικά ήταν ένας πολύ ευχάριστος και ενδιαφέρον άνθρωπος. 

Όταν φτάσαμε στο Ρίο-Αντίρριο, εγώ έπρεπε να κατέβω γιατί εκεί είναι και το Τ.Ε.Ι όπου έπρεπε να πάω. Ευτυχώς, που ήταν μια μάνα με τον γιο της και ζήτησε από τον οδηγό να τους κατεβάσει στο Τ.Ε.Ι, κι έτσι κατέβηκα κι εγώ, ειδάλλως θα κατέβαινα ακριβώς μέσα στην Ναύπακτο, που σημαίνει, θα έπρεπε να κάνω διπλή διαδρομή. 

Μπαίνω στην είσοδο του κτηρίου και πραγματικά ένιωσα κάτι το όμορφο. Μια καλή αίσθηση ότι αυτός ο χώρος μου αρέσει, μου ταιριάζει. Δεν το περίμενα! Μπαίνω μέσα, βλέπω αμέσως έναν νεαρό και μια νεαρά (Φοιτητές φαντάζομαι) να “τσακώνονται” (που λέει ο λόγος)  για το ποιός θα με εξυπηρετήσει. Τους λέω κι εγώ με χιούμορ: “Εντάξει παιδιά, μην μου αγχώνεστε, όλοι θα πάρετε σειρά και θα με βοηθήσετε. Αφού υπάρχει τόσο καλή διάθεση και προθυμία, θα τα βρούμε.” (ξεκαρδιστήκαμε όλοι στα γέλια!) Μου λέει ο νεαρός: “Α, εσύ έχεις πολύ ωραίο χιούμορ!” “Γιατί όχι Φίλε μου! Το χιούμορ μας σώνει από πολλές δύσκολες καταστάσεις!” του λέω κι εγώ! 

Κάθομαι και με την βοήθεια του νεαρού, μου δίνει να συμπληρώσω 6-7 χαρτιά-αιτήσεις. Είχε αρκετό κόσμο, γονείς με τα παιδιά τους που συμπληρώνανε μαζί τα χαρτιά για την εγγραφή κλπ. και έμπαινε ένας-ένας στο γραφείο της γραμματείας για να ολοκληρώσει την εγγραφή του. Ήρθε και η δική μου σειρά. Με ενημέρωσαν ότι δικαίωμα αίτησης για “στέγαση” έχω αλλά όχι για “δωρεάν σίτιση”, μιας και έχω περάσει τα 25. Με ρώτησαν μάλιστα: “Τι θα κάνεις; Θα καταφέρεις να παρακολουθήσεις τα μαθήματα κανονικά;” είπα κι εγώ εντελώς αυθόρμητα: “Μακάρι! Δεν ξέρω! όπως μου τα φέρει η Ζωή!” “Καταλαβαίνω κοπέλα μου! Φέρε σε μας όλα τα δικαιολογητικά για “στέγαση” και αν επιλεγείς, κάτι θα μπορείς να κάνεις.” μου λέει η Κυρία με ένα ύφος κατανόησης.    

Τέλος πάντων, παίρνω τις φωτοτυπίες για το τι δικαιολογητικά χρειάζομαι ακόμα, το πρόγραμμα μαθημάτων , τους προσωπικούς μου κωδικούς που θα μου χρειαστούν για να κάνω τις επόμενες μέρες ηλεκτρονικά τις αιτήσεις μου, το Δελτίο Φοιτητικού Εισιτηρίου (ΠΑΣΟ) και φυσικά μια βεβαίωση σπουδών, χαιρετώ και φεύγω με μια χαρούμενη διάθεση.

Από ‘κει κι ύστερα απόλαυσα το “μοναχικό” μου ταξίδι. Πήγα στα Πρακτορεία για να βγάλω το εισιτήριο επιστροφής. Επέλεξα να φύγω όσο πιο αργά γίνεται. Σκέφτηκα: “Μαρία, είσαι εδώ, σε ένα άγνωστο για σένα μέρος, μακριά από όλους και απ’ όλα, δεν σε κυνηγάει κανείς, οπότε να μια ευκαιρία να δεις την πόλη της Ναυπάκτου…” που τόσα καλά έχω ακούσει από την Φίλη μου την Έφη που είναι η πατρίδα της. Έτσι επέλεξα να φύγω με των 19:00 το απόγευμα. Έκανα μια βόλτα γύρω, είδα τη θάλασσα τόσο κοντά μου, τόσο όμορφη… τι όμορφη; Πανέμορφη! Πήγα λίγο πιο πέρα, προς το κάστρο, είδα ότι είναι η παραλία και δεν υπήρχε ψυχή. Ξετρελάθηκα! Αφήνω το σακίδιό μου, βγάζω τα αθλητικά μου παπούτσια που φορούσα, μαζεύω-διπλώνω το τζιν παντελόνι μου μέχρι τα γόνατα και μπαίνω στο νερό κι αρχίζω και κάνω σαν μικρό παιδί. Άλλο να σας λέω κι άλλο να το φαντάζεστε! Ένιωθα τόσο ελεύθερη και τόσο ευτυχισμένη που όλη η θάλασσα ήταν για πάρτη μου και την “άγγιζα”, την είχα στα πόδια μου και δεν υπήρχε κάποιος άλλος γύρω μου. Όσο δεν την απόλαυσα όλο το Καλοκαίρι, την απόλαυσα εκείνη την ημέρα! Κρίμα που δεν είχα σκεφτεί να πάρω μαζί μου μαγιό, θα έφτιαχνα μπάνιο και μάλιστα το ωραιότερο μπάνιο σε αυτή την Πανέμορφη πραγματικά θάλασσα. 

Κάθισα κανένα μισάωρο κι ύστερα σηκώθηκα να πάω προς μεριά της πόλης, στο Λιμάνι. Εκεί ρωτώντας κατάλαβα ότι έπρεπε να πάρω εισιτήριο και να πάω με το αστικό λεωφορείο στο Λιμάνι της Ναυπάκτου. Τα κατάφερα μια χαρά! Όχι δεν χάθηκα (πώς το έπαθα;) αλλά βρήκα και το δρόμο για την επιστροφή πίσω στα Πρακτορεία του Ρίο-Αντίρριου για το λεωφορείο για Αθήνα. Μια χαρά, την έβγαλα καθαρή χωρίς να ταλαιπωρηθώ ιδιαίτερα! Και δεν ταλαιπωρήθηκα, γιατί απλά ρωτώντας πάς στην Πόλη, δεν λένε; Ε, αυτό έκανα! Ρωτούσα και πήγαινα, εγώ που παλιότερα είχα την κακή συνήθεια να πηγαίνω μόνη μου οπουδήποτε και ντρεπόμουνα(;) να ρωτήσω. 

Έφτασα λοιπόν στην Ναύπακτο, περπάτησα και είδα τι υπάρχει γύρω, κάθισα σε μια όμορφη ταβερνούλα ακριβώς δίπλα στη θάλασσα και έφαγα, μιας και η ώρα είχε πάει 1 το μεσημέρι, αμέσως μετά κατά της 2, πήγα πιο δίπλα και κάθισα σε μια πολύ ωραία με ξαπλώστρες δίπλα στη θάλασσα και ήπια καφέ, “σκότωσα την ώρα μου” με το Tablet μου το διάβασμα, το γράψιμο και χαλαρώνοντας αγναντεύοντας την απίστευτη θέα. Κατά της 5 η ώρα, φεύγω και πηγαίνω να πάρω το λεωφορείο για πίσω στο Ρίο-Αντίρριο. Πήγα ξανά και κάθισα ή μάλλον για την ακρίβεια ξάπλωσα εκεί στην Παραλία και χαλάρωσα μέχρι να πάει λίγο πριν τις 7 για να πάω δίπλα (5 βήματα) στα Πρακτορεία για να φύγω. Είχα συνέχεια και το mp3 μου μαζί μου, οπότε η μουσική ήταν η καλύτερη παρέα.  

Τι να πω; Συνάντησα ευγενικούς, ομιλητικούς και πρόθυμους ανθρώπους, με το που τους πλησίαζα για να μου δώσουν οδηγίες προς τα που να πάω, μιας και έλεγα δεν είμαι από ‘δω, είμαι από Αθήνα. Πάλι καλά! Δεν συνάντησα κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα και χαίρομαι μιας και αυτό το μοναχικό και άγνωστο για μένα ταξίδι, ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Και την δουλειά μου πήγα έκανα (την εγγραφή μου στο Τ.Ε.Ι) και πέρασα πολύ όμορφα. Ναι, μεν είχε έναν ηλιόλουστο ήλιο που σου χαμογελούσε αλλά είχε και δροσούλα και δεν αισθάνθηκα σχεδόν καθόλου να ζεσταίνομαι ή να ιδρώνω. Ωραία δοκιμασία για εμένα που μου επιβεβαίωσε ότι μπορώ τα πάντα να καταφέρω τελικά, αρκεί να το θέλω!

Αυτά τα “λίγα” για το πως πέρασα στο ταξίδι μου. Καλά τα λόγια αλλά οι φωτογραφίες είναι ακόμα καλύτερες. Περιττό να σας πω ότι ξετρελάθηκα με τον ουρανό και τα σύννεφα. Δεν ξέρω αλλά συνέχεια κοιτούσα ψηλά και ήταν σαν να έβλεπα …τον Παράδεισο! Παρακάτω δείτε μερικές (πιο ερασιτεχνικές δε γίνεται) φωτογραφίες που τράβηξα. Ελπίζω να πάρετε μια γεύση από το ταξίδι μου στην Ναύπακτο, που αν γινόταν θα μου άρεσε να μείνω εκεί να συνεχίσω τις σπουδές μου. Αλλά λόγω ότι και δουλειά δεν έχω και οικονομικά ΔΕΝ… καταλαβαίνετε ότι μια μεταγραφή θα με σώσει. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει, έτσι δεν είναι; Εγώ πάντως, ό,τι προσπάθεια μπορούσα να κάνω, την έκανα και θα συνεχίσω να κάνω!

___________________________________________________

 

 

 

 

*Επόμενο ταξίδι αναψυχής που ευελπιστώ σύντομα να κάνω, είναι στο Νέο Προκόπιο της Ευβοίας και συγκεκριμένα στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, που θέλω εδώ και πολλά χρόνια να πάω και μου το ‘χω τάξει. Αν έχετε πάει,πείτε μου εντυπώσεις, λεπτομέρειες και διάφορες πληροφορίες για το που να πάω, τι πρέπει να δω, κλπ.


*Όλες οι φωτο είναι αρετουσάριστες/χωρίς φίλτρο, παρακαλώ!

 

► Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα post της στήλης “Συλλέγω Στιγμές#”!

 ► Περισσότερα άρθρα από την στήλη "Ταξίδια/Traveling"

►Περισσότερα άρθρα από την στήλη "My favorite places"

►Περισσότερα άρθρα στην ετικέτα: #My Travel Trip

►Περισσότερα άρθρα στην ετικέτα: Χαλκίδα (Chalkida)

►Η ονειρική Αυστραλία και οι 10 χώρες όπου ζουν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι

 

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved