✎TAG: Book

  Το συγκεκριμένο Tag το είδα στο κανάλι της Ειρήνης (μπορείτε ΕΔΩ να δείτε το video της) και είπα: “ας το κάνω!” 

  

  Δεν ξέρω αν τα αναγνωστικά μας γούστα ταιριάζουν αλλά και να μη ταιριάζουν, να μια ευκαιρία να μάθουμε, αν δε γνωρίζουμε, και άλλες επιλογές, προτάσεις.

  

  Αγαπώ να διαβάζω Έλληνες συγγραφείς, όσο και ξένους. Και δεν υιοθετώ καθόλου την άποψη τύπου “Τα περισσότερα, αν όχι όλα, βιβλία Ελλήνων συγγραφέων δεν αξίζουν καθόλου.” Τέτοιες απόψεις, σε μένα ακούγονται κάπως …μίζερες. Θεωρώ, πιστεύω (θέλω να πιστεύω) πως υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι συγγραφείς που δυστυχώς δεν προωθούνται σωστά ή όσο πρέπει ή και καθόλου.

  Ούτε βέβαια καταλαβαίνω και πολύ τα “Αυτή είναι γυναικεία λογοτεχνία και αυτή αντρική” (ξέρετε βιβλία γραμμένα από γυναίκες και προορισμένα για γυναίκες) Πειράζει που πιστεύω πως πολλοί διαχωρισμοί ή αλλιώς και ταμπέλες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν; Ας αφηνόμαστε επιτέλους σε ό,τι και όπως μας τραβάει; Ούτως ή άλλος στην πορεία, στο τέλος καταλήγουμε σε αυτό που μας ταιριάζει ή και μας ευχαριστεί περισσότερο.

  Πολλά καινούργια βιβλία, τα διαβάζω “κατόπιν εορτής”. Όταν πλέον ο/η συγγραφέας έχει βγάλει το επόμενο του, Εγώ θα τύχει να διαβάσω το προηγούμενό του. Όπως, επίσης αν κάποιο βιβλίο μεταφερθεί στον κινηματογράφο, (τις περισσότερες φορές) θα τύχει πρώτα να δω την ταινία κι ύστερα να διαβάσω και το βιβλίο. Και νομίζω πως μου αρέσει με αυτή την σειρά.

  Έχει τύχει κάποια βιβλία να τα διαβάσω για δεύτερη ή τρίτη φορά (φυσικά μετά από κάποιο μεγάλο διάστημα) και να νιώθω πως το διαβάζω για πρώτη φορά. Μάλιστα ανακαλύπτω κάθε φορά και κάτι καινούργιο στην ιστορία, κάτι που μου ξέφυγε στην πρώτη ανάγνωση.

  Και σε καμία μα καμία περίπτωση η ανάγνωση ενός βιβλίου δεν είναι χάσιμο ή σπατάλη χρόνου, τουλάχιστον για εμένα. Εδώ σε τόσα και τόσα άλλα πράγματα ξοδεύουμε άσκοπά τον πολύτιμο, ελεύθερο μας χρόνο (π.χ. κοινωνικά δίκτυα, λάθος, κακές παρέες ή ανθρώπους, απλήρωτες δουλειές) και δεν μας “πειράζει”, το διάβασμα θα μας πειράξει;

  Τελικά όλα είναι σωστή διαχείριση του χρόνου. Και σας το λέω Εγώ που -καλώς ή κακώς- δεν είμαι του προγράμματος και ούτε διαχειρίζομαι πάντα σωστά τον χρόνο μου για να κάνω ή να τελειώσω όλα αυτά που θέλω.

  Πάμε όμως στις 20(!) ερωτήσεις που ακολουθούνε με τις δικές μου απαντήσεις. Πραγματικά το απόλαυσα αυτό το Tag που είχε ένα αγαπημένο θέμα, τα βιβλία. 

 

1. Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;

  Σίγουρα είναι “Ο Μικρός Πρίγκιπας” του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (Antoine de Saint Exupery) και το “Ο κόσμος της Σοφίας” του νορβηγού συγγραφέα Γκάαρντερ Γιοστέιν (Gaarder Jostein). Το πρώτο, δεν το αγαπώ γιατί είναι από τα πιο γνωστά/πολυδιαβασμένα βιβλία που υπάρχουν. Το αγαπώ γιατί όσες φορές το διαβάζω είναι σαν να το διαβάζω πρώτη φορά και μου προκαλεί τα ίδια συναισθήματα. Μια χαρά, μια λύπη, μια ελπίδα, μια αισιοδοξία, μια ζωντάνια στο μυαλό και στην καρδιά μου. Και να σας εξομολογηθώ και κάτι; Μπορεί να γελάσετε με αυτό που θα πω αλλά είναι η αλήθεια. 

  

  Το συγκεκριμένο βιβλίο βρίσκεται πάντα σε ένα συγκεκριμένο ραφάκι της βιβλιοθήκης μου, ακριβώς δίπλα στο κρεβάτι μου, κάτω από το tablet μου και το σημειωματάριο μου. Και όποτε είμαι πολύ μα πολύ στα down μου, σε διάθεση “καμιά ελπίδα”, το παίρνω και το διαβάζω όλο. Τότε η ψυχολογία μου αλλάζει! Είναι ένα πανέμορφο τεράστιο βιβλίο που πρέπει/επιβάλλεται να πω καλύτερα, να το έχουν διαβάσει ΟΛΟΙ και πόσο μάλλον τα παιδιά. Κι αν το διαβάζουν μια στο τόσο, μια φορά το χρόνο “οι μεγάλοι”, κακό δεν θα τους κάνει, μόνο καλό μπας και ξυπνήσει λιγάκι η παιδικότητά τους και θυμηθούνε πως είναι να νιώθεις και να βλέπεις τα πράγματα όπως τα βλέπει ένα παιδί. Και πως τα βλέπει; Τα βλέπει χαμογελαστά και τότε όλα ξεπερνιούνται λίγο πιο εύκολα. Δεν ξέρω αλλά έτσι το νιώθω κι Εγώ!

  Το δεύτερο πάλι βιβλίο, είναι από τα πιο αγαπημένα μου διότι, μιλάει για τη Φιλοσοφία των πραγμάτων, της σκέψης, του κόσμου, του παρελθόντος, του σήμερα, του αύριο και κατά μεγάλο ποσοστό εκθειάζει την Ελληνική Φιλοσοφία. Όπου Φιλοσοφία και η Μαρία πρώτη, ως γνωστόν! Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι έχω γράψει πάνω από 450 προσωπικές δικές μου Φιλοσοφίες (ακυκλοφόρητες, ενδιαφέρουσες ή όχι) μέσα από τα βιώματά μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσεις να το διαβάσεις και να μην “αναστατωθεί” το μυαλό σου από πολυμορφικές σκέψεις του τύπου “Κοίτα να δεις! Αυτό δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Να που υπάρχει και τρίτη εναλλακτική επιλογή στα πράγματα!” Ναι, τολμώ να πω πως αυτό το βιβλίο λίγο ή πολύ “ταρακούνησε” τον τρόπο σκέψης μου!   

2. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας;

  Δεν είναι ένας ή μια! Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι πολλοί! Όσοι μου έρχονται στο μυαλό αυτή την στιγμή… Από ξένους; Τσαρλς Ντίκενς (Charles Dickens), Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (Hans Christian Andersen), Βίκτωρ Ουγκώ (Victor Hugo), Λέων Τολστόι (Leo Tolstoy), Τζον Ρόναλντ Ρόιελ Τόλκιν (J.R.R. Tolkien), Όσκαρ Ουάιλντ (Oscar Wilde), Ιούλιος Βερν (Jules Verne), Στίβεν Κινγκ (Stephen King), Έντγκαρ Άλαν Πόε (Edgar Allan Poe), Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Gabriel Garcia Marquez), Έρνεστ Χέμινγουεϊ (Ernest Hemingway), Τζέιν Όστεν (Jane Austen), Βιρτζίνια Γουλφ (Virginia Woolf), Νταν Μπράουν (Dan Brown)………

  Από δικούς μας; Πηνελόπη Δέλτα, Μαρία Πολυδούρη,  Λένα Μαντά, Αλκυόνη Παπαδάκη, Ανδρέας Κάλβος, Καραγάτσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αντώνης Σουρούνης (που τον γνώρισα όταν είχε έρθει επίσκεψη να μας μιλήσει το 2010, όταν πήγαινα στο Νυχτερινό Γυμνάσιο), Αδαμαντίνη Κουμιώτου, Χρυσηίδα Δημουλίδου, Ευγένιος Τριβιζάς, Άρης Αλεξάνδρου, Νίκος Εγγονόπουλος, Μενέλαος Λουντέμης, Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος Καβάφης, με μια μεγαλύτερη αδυναμία στον Νίκο Καζαντζάκη,  θα προσθέσω τον ιδιαίτερο Αύγουστο Κορτώ, που τώρα τελευταία άρχισα να τον διαβάζω, αρχικά από τα άρθρα του στο “Protagon.gr” κι ύστερα από τα βιβλία του που έχει τύχει να τα διαβάσω σε μορφή e-book. Μου αρέσει η απλότητα των σκέψεων του και μου βγάζει “μιλάω χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος”……………. 

3. Τι είδος προτιμάτε;

  Α, δεν έχω πρόβλημα ή θέμα με κανένα είδος. Όπως έχω ήδη πει σε αυτήν ΕΔΩ την ανάρτηση “Διαβάζω τα πάντα και όταν λέω τα πάντα, εννοώ τα πάντα, όπως το ίδιο ισχύει και για την μουσική ή και τις ταινίες. Διαβάζω από ‘ελαφριά’ μέχρι και ‘βαριά’ βιβλία. Δεν έχω κολλήματα, δεν απορρίπτω κάτι αν πρώτα δεν του έχω ρίξει έστω μια ματιά, δεν μπαίνω σε καλούπια τύπου “αυτό είναι ποιότητας και το άλλο όχι”, “αυτό είναι υψηλού επιπέδου και το άλλο χαμηλού επιπέδου”, κλπ. Φυσικά και πολλά δεν μας ταιριάζουν ή δεν είναι της αισθητικής μας αλλά και πάλι κατανοώ απόλυτα ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαβάζει, να ακούει, να βλέπει, να τρώει… ό,τι του αρέσει.” Διαβάζω λοιπόν τα πάντα (Μυθιστορήματα, Λογοτεχνικά, Φιλοσοφικά, Ποίηση μέχρι παιδικά παραμύθια)  αλλά πάντα δίνω λίγο παραπάνω χώρο, χρόνο και ευκαιρία σε ό,τι με τραβάει περισσότερο.

4. Ποια είναι η αγαπημένη σας σειρά βιβλίων;

 Καμία; Νομίζω πως δεν έχω κάποια αγαπημένη σειρά βιβλίων! Ούτε “Harry Potter”, ούτε “Twilight”. (εδώ καλά καλά δεν έχω δει όλες τις ταινίες, μόνο τις δυο πρώτες κι απ’ τις δυο σειρές! Sorry Χαρρυποττερο-φανς και όχι μόνο) Ίσως “Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα” του αμερικανού συγγραφέα και εικονογράφου Τζεφ Κίνι (Kinney Jeff). Κθε φορά που βγαίνει καινούργιο, τυχαίνει και το ξεφυλλίζω και πάντα χαμογελάω στο τέλος. Ίσως «Ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών», του J.R.R Tolkien. Κάποια συγκεκριμένη σειρά που να είναι πραγματικά αγαπημένη, δεν έχω!  

5. Ποιών βιβλίων δεν σας άρεσε ανάγνωση στο σχολείο;

  Τα μαθηματικά πιάνονται; Γιατί κατ’ άλλα όλα τα υπόλοιπα μου άρεσαν με ιδιαίτερη προτίμηση στη Γλώσσα, Ανθολόγιο, Έκθεση, Ιστορία… ακόμα και τα Αρχαία μου άρεσαν και μάλιστα ήμουν και αρκετά καλή.   

6. Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε ως παιδί;

  Ως παιδί; Δε θυμάμαι! Νομίζω πως όταν μπήκα στην εφηβεία άρχισα να διαβάζω κανονικά και ολοκληρωμένα βιβλία, εκτός από σχολικά. Αλλά θυμάμαι πολύ καλά, το βιβλίο που με έκανε να αγαπήσω το διάβασμα είναι το “Η μουσική της καρδιάς”. Ξένη λογοτεχνία, δεν θυμάμαι πως ήταν ο ξένος τίτλος, ούτε την συγγραφέα, ούτε ποιας χρονιάς κυκλοφόρησε. Ίσως να ήταν και το πρώτο ολοκληρωμένο βιβλίο που είχα διαβάσει…και σίγουρα μου έχει μείνει, διότι ακόμα το θυμάμαι. 

7. Βιβλιοπωλεία Ή βιβλιοθήκες;

  Βιβλιοπωλεία! Και οι βιβλιοθήκες μου αρέσουν δεν λέω αλλά όσες φορές έχω βρεθεί σε σχολικές, δημοτικές… νιώθω πως κάτι λείπει. Δεν ξέρω να σας πω τι ακριβώς! Πάντως, θυμάμαι την κυρία Ελένη, την Φιλόλογο μου (και ‘κάποιον άλλον’) να μου λέει: “Μαρία, έχεις σκεφτεί να δουλέψεις σε βιβλιοπωλείο ή να έχεις ένα δικό σου; Εσύ έπρεπε να είσαι οπωσδήποτε σε έναν τέτοιον χώρο! Σου ταιριάζει, σου πάει και σε πάει, είναι Εσύ”. Ναι, μετά τη βιβλιοθήκη των ονείρων μου που θα ήθελα να αποχτήσω, να τύχει έστω να δουλέψω σε βιβλιοπωλείο θα ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. 

8. Πόσα βιβλία έχετε στην κατοχή σας;

  Πολλά αλλά όχι αρκετά! Στο παρελθόν είχα πάρα μα πάρα πολλά! Πολλά τα έχω δώσει σε σχολικές βιβλιοθήκες, άλλα σε φίλες και γνωστές που δυστυχώς δεν μου τα επέστρεψαν ποτέ κι άλλα τα έκανα δώρο. Ένα βιβλίο δεν είναι ποτέ αρκετό! Βέβαια, η μάνα μου έχει άλλη άποψη κι αν μπορούσε να μου τα “πετάξει” που λέει ο λόγος, θα το έκανε με ευκολία, γιατί ίσως τα θεωρεί …περιττά; Δεν ξέρω! Πάντως, αυτό που ξέρω είναι ότι όταν βλέπει ότι έχω πάρει καινούργια βιβλία, “μου την λέει” κι Εγώ της απαντάω αναλόγως βέβαια, μπας και καταλάβει την αγάπη μου για αυτά. Και νομίζω κάπως το έχει καταλάβει, άσχετα που μένει στη σιωπή ή “κάνει την “κινέζα”. 

9. βάζετε πριν από τον ύπνο;

  Πολλές φορές, ναι! Όχι πάρα πολύ αλλά ναι διαβάζω. Ούτως ή άλλος κοιμάμαι πάρα πολύ αργά (μετά από κάποιες ώρες γραψίματος) και δεν με παίρνει να διαβάζω πολύ, διότι πρέπει να κοιμηθώ και λιγάκι. Και οι ώρες που κοιμάμαι είναι 4 ώρες συνολικά την ημέρα; Προτιμώ να διαβάζω όταν κάθομαι στη βεράντα μου, αργά το απόγευμα, όταν βρίσκομαι έξω και πίνω τον καφέ μου ή στα Μ.Μ.Μ. μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου.

 

10. Ποια είναι η πιο άνετη θέση σας ανάγνωση;

  Ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου ή στην καρέκλα αραχτή και λάιτ.

11. Ποιο είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες;

  Το πιο πρόσφατο βιβλίο που ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του είναι το «Γράμματα χωρίς παραλήπτη - Άνθρωποι κι ο κόσμος τους» της Ελένης Σεβαστίκογλου, που σας μίλησα πρόσφατα ΕΔΩ. 

12. Τι απόσπασμα από βιβλίο θα σας ξεχάσετε ποτέ; Γιατί είναι σημαντικό;

  Απόσπασμα από βιβλίο; Δύσκολο! Αυτό που θυμάμαι συχνά και πάντα είναι του Λέων Τολστόι: “Όλοι σκέφτονται ν' αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς δε σκέφτεται ν' αλλάξει τον εαυτό του.”  και δυστυχώς το βλέπουμε καθημερινά αυτό να συμβαίνει… Φαίνεται για πολλούς, για τους περισσότερους, κολλάνε στην πράξη.  

13. Επιστημονικής Φαντασίας ή Φαντασία;

  Νομίζω “Φαντασίας”. Τα “Επιστημονικής Φαντασία” τα προτιμώ λίγο περισσότερο στον κινηματογράφο. 

14. Ποια βιβλία μετανιώνεις την ανάγνωση;

  Για κανένα βιβλίο δε μετανιώνω. Έχουν υπάρξει κάνα δυο βιβλία που στο τέλος, στις τελευταίες του σελίδες να με κουράσουν αλλά και πάλι το ολοκλήρωσα χωρίς να μετανιώνω για τις ώρες ή το χρόνο που αφιέρωσα για να το διαβάσω. Διότι, πολύ απλά, όλα κάτι έχουν να μου δώσουν, όλα κάτι μου έχουν αφήσει.

15. Πόσο μεγάλο είναι το ράφι σας;

  Ράφι; Έχω μια ‘μικρή’ βιβλιοθήκη στο δωμάτιό μου στις αποχρώσεις του καφέ και του μπλε, με δέκα ράφια. Στα δυο πάνω-πάνω έχω τα σχολικά βιβλία που έχω κρατήσει (Λογοτεχνίας, Γλώσσας, Ιστορίας, λεξικά, κ.α.) και τα υπόλοιπα είναι γεμάτα με βιβλία και μερικά άδεια για να τα γεμίσω με καινούργια βιβλία.

16. Κατά μέσο όρο, πόσα βιβλία διαβάζετε το χρόνο;

  Το Χειμώνα σίγουρα λιγότερα. Το Καλοκαίρι του δίνω και καταλαβαίνει. Είναι ανάλογα τι άλλο μου τρώει τον περισσότερο χρόνο μου, αν δουλεύω, αν δεν το έχω ρίξει περισσότερο στο γράψιμο, αν δεν βγαίνω συχνά έξω, αν δεν μου έχει πάρει, που λέει ο λόγος, ο έρωτας τα μυαλά (σαν πέρσι ας πούμε) Κατά μέσο όρο πρέπει να διαβάζω περίπου 10 βιβλία το χρόνο; Και λίγα είναι! 

17. Τι βιβλίο μπορεί να έχετε διαβάσει εκατοντάδες φορές και ποτέ δεν κουράζεστε;

  Το βιβλίο που έχω διαβάσει εκατοντάδες φορές και δεν με έχει κουράσει ποτέ, σας το ανέφερα ήδη είναι “Ο Μικρός Πρίγκιπας”. Και δεν θα με κουράσει ποτέ, ακόμα κι αν φτάσω σε κάποια ηλικία.

18. Σας αρέσει να διαβάζετε έξω;

  Ναι αρκετά! Όπως σας είπα ήδη, διαβάζω όταν πηγαίνω μόνη μου για καφέ σε κάποιο αγαπημένο στέκι, στην παραλία, στο Μετρό, στο λεωφορείο μέχρι να φτάσω στο προορισμό μου, στα σκαλιά του Συντάγματος, μέχρι να έρθει το ραντεβού μου, στο βουνό όταν πηγαίνω να περπατήσω την ώρα της χαλάρωσης… Δεν έχω θέμα με την φασαρία, διότι κάθε φορά απολαμβάνω την -δική μου- ήρεμη στιγμή της ημέρας, όπως κι όπου την έχω επιλέξει να την περάσω. Εξάλλου, τις περισσότερες φορές, όταν είμαι έξω, έχω και τα ακουστικά στα αυτιά μου και ακούω ταυτόχρονα μουσική. Μην ρωτήσετε πως το κάνω κι αν μπορώ να διαβάσω, γιατί μπορώ! Εδώ όταν διάβαζα για εξετάσεις, πάντα διάβαζα με μουσική. Εξάλλου, αν δεν το έκανα, δεν πρόκειται να διάβαζα τίποτα, από την απίστευτη, μαρτυρική υπνηλία που είχα τις δυο τελευταίες χρονιές.

19. Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχετε μάθει από ένα βιβλίο;

  Να κατανοήσω καλύτερα τον εαυτό μου, τον τρόπο σκέψης μου, την ίδια τη δική μου ιστορία, μέσα από τις ιστορίες των ηρώων; Να πάρω απαντήσεις σε αναπάντητα ερωτήματα, να γεμίσει το μυαλό μου με γνώσεις, να δω με μια δεύτερη ή τρίτη ματιά κάποιες καταστάσεις, να ηρεμήσω, να διασκεδάσω, να κρατήσω το μυαλό μου “ζωντανό”, να ταξιδέψω, να ”ζήσω” έναν άλλο πιο όμορφο ή πιο άσχημο κόσμο;

Επίσης, να διαβάζω, να γράφω καλύτερα, να εξελίξω αλλά και να εμπλουτίσω το λεξιλόγιό μου;

  Α! κρατάει μακριά το Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει. Κι Εγώ, “όσο θυμάμαι (καλά, άσχημα δεν με νοιάζει, τα πάντα θέλω και πρέπει να θυμάμαι), είμαι ένας υγιής άνθρωπος”, λέω τώρα τελευταία. Και για μένα είναι σημαντικό αυτό για έναν ή και για περισσότερους λόγους!

20. Από το παρελθόν έτος, ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο που έχετε διαβάσει;

  Τώρα ποιο να πω; Συνήθως, όπως σας είπα,  τα βιβλία που διαβάζω είναι παλιότερα και τα καινούργια τα διαβάζω όταν πλέον “παλιώνουν”. Οπότε χρονολογικά λίγο δυσκολεύομαι… Τρία βιβλία μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Το ένα είναι το “Η μουσική της καρδιάς” (στα ελληνικά), που προανέφερα πιο πάνω. Το άλλο είναι το μυθιστόρημα “Ντέμιαν” του Έρμαν Έσσε, που μου το είχε δανείσει η καθηγήτρια μου, το 2009; για να το διαβάσω και να καταλάβω πολλά για την ξεχωριστή προσωπικότητα και ψυχή που έχει ένας άνθρωπος. Και κατάλαβα πολλά και κατανόησα άλλα τόσα ! Και πήρα και πολλές απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που είχα. Όσοι το έχετε διαβάσει, θα ξέρετε πως είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που μιλάει για την ανθρώπινη ύπαρξη και πόσο μάλλον τον εσωτερικό πόλεμο που κάνει καθημερινά ένας άνθρωπος για να νικήσει τους φόβους του και όσα τον κάνουν δειλό, ίσως; Και το τρίτο, θα πω το “Οι τρεις υποσχέσεις” της Χρησηίδα Δημουλίδου (έχω γράψει γι’ αυτό ΕΔΩ). Ένα βιβλίο που αγαπώ ιδιαίτερα! Όπως λέω στην συγκεκριμένη ανάρτηση, το είχα πρωτοδιαβάσει (Αύγουστος 2012) μια ημέρα που σημαίνει πολλά για μένα και μου κράτησε συντροφιά εκείνη την ημέρα. Το διάβασα ακούραστα και θύμωσα, και έκλαψα και χάρηκα διαβάζοντας το. Ήταν και το πρώτο μη σχολικό βιβλίο που είχα διαβάσει μετά από πάρα, πάρα, πάρα πολύ καιρό. Και μετά ήρθαν κι άλλα… μέχρι σήμερα!    

 

☞Διαβάστε επίσης:

_____________________

► Βιβλιοθήκη: Κριτικές Βιβλίων

► Η Βιβλιοθήκη του ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ

► #Διεθνής_Εβδομάδα_βιβλίου 2013! Η δική μου επιλογή Βιβλίου!

► 23 Απριλίου 2015: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου (Τα βιβλία & Εγώ)

► My blog book! Πως να μετατρέψετε το blog σας σε …βιβλίο!

► Hi-5 Φώτο! 2η εβδομάδα: 5 βιβλία που αγαπώ κι υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μου!

► Η στιγμή σου σ’ ένα ποίημα (Η Ποίηση μου)

► My Favorite Quotes!
► Όλα τα Tag του blog! 
► Όλα τα δικά μουTag!  

 

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.

Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*