✍ My thoughts #10 – Γράμματα με ή χωρίς παραλήπτη

  Η Κατερίνα, σε αυτή μου την ανάρτηση, μου είχε γράψει το εξής σχόλιο: "Αλήθεια, πόσα γράμματα χωρίς παραλήπτη έχουμε γράψει;" 

  Της απάντησα λοιπόν: "Νομίζω πως όλοι μας έχουμε γράψει πολλά γράμματα χωρίς παραλήπτη! Το χειρότερο; να έχουμε γράψει σε συγκεκριμένο παραλήπτη αλλά τελικά να μην του το στείλουμε ποτέ. Ή το ακόμα χειρότερο; Να έχεις βρει το θάρρος να το στείλεις και να σου επιστρέφεται πίσω... Περίεργη αίσθηση!"

  Πόσα άραγε γράμματα έχουμε γράψει στα αλήθεια; Ένα, δυο, πέντε, αμέτρητα, ίσως και κανένα; Αν και νομίζω πως σχεδόν όλοι μας, έχει τύχει να γράψουμε, ένα έστω ένα γράμμα. 

   Λοιπόν, ίσως να ξεκινήσαμε κάπως έτσι! Γύρω στην ηλικία των 10-13; Πρώτα καρδιοχτύπια, πρώτα ερωτικά σκιρτήματα με συναισθήματα λατρείας, αγάπης σε ένα πρόσωπο του αντίθετου φύλλου. Και να σου, τα κρυφά γράμματα σε αρωματικά σετ από χαρτιά και φακέλους, το έκλεινες και με ένα φιλάκι αυτοκόλλητο και έτοιμο για παράδοση στο χέρι κι άλλες φορές μέσω ταχυδρομείου. Όταν ήταν να το δώσεις στο χέρι, πήγαινες το παρέδιδες στον παραλήπτη και έφευγες τρέχοντας με μια καρδιά έτοιμη να σπάσει. Και να σου, η αναμονή, η αγωνία, η ανυπομονησία για μια απάντηση, μια λέξη, μια κίνηση. Μετά από λίγες ώρες ή την επόμενη μέρα λάμβανες για απάντηση κι εσύ ένα γράμμα. Δεν ήταν αρωματικό χαρτί ή φάκελος αλλά δεν του έλειπαν τα χρώματα, οι καρδιές, τα γλυκόλογα.

  Γράμματα αυθόρμητα, με λόγια της καρδιάς, με εξομολογήσεις τύπου "μου αρέσεις πολύ", "σ' αγαπ-ά-ω"... και πολλές υποσχέσεις για το αύριο, το μέλλον, το "μαζί". Ερωτικά γράμματα από μικρά παιδιά που ακόμα δεν βγήκαν από το αυγό τους και μιλάνε για αγάπη και έρωτες. Ίσως παιδιάστικα καμώματα θα σκεφτεί κανείς, ίσως παιχνίδια για να περνάνε την ώρα τους, ίσως "έλα μωρέ, παιδιά είναι! σάμπως τώρα αυτά καταλαβαίνουν από αγάπες, έρωτες και λουλούδια;" (ενώ οι "μεγάλοι" τα καταλαβαίνουν αυτά, έ;)


   Ίσως να είναι κι έτσι, "παιδιάστικα καμώματα", "παιχνίδι"... που όμως σε όλα αυτά υπήρχε κάτι που πάντα το ξεχνάμε, και ειδικά στις μέρες μας αμφισβητείτε και πολεμάτε... υπήρχε αλήθεια, η αλήθεια της καρδιάς και της ψυχής. 

 Κι ύστερα πέρασαν τα χρόνια, μεγαλώσαμε απότομα και τα "παιδιάστικα καμώματα", τα συναισθήματα αγάπης και έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο μετατράπηκαν σε "σωματική και πνευματική ανάγκη", "εκρηκτική δύναμη", "εκφραστική εμμονή/εξάρτηση", "παιχνίδι που σε προκαλεί", "φωτιά που σε καίει", "αλλού βρίσκομαι κι αλλού πατάω", "φωτεινή και σκοτεινή πλευρά", "αρρώστια και γιατρειά μαζί", "παράδεισος και κόλαση μαζί",  "καταστροφή", "ψυχική κατάπτωση", "χαμένη και κερδισμένη μάχη", "βαθιά πληγή", "αξεπέραστη ανάμνηση"...  

 Η αγάπη φέρνει μαζί της πληθώρα συναισθημάτων που από την μία θα ήθελες να ήσουν ξανά εκείνο το παιδί που αγαπούσε και ένιωθε έτσι απλά χωρίς φόβο και ντροπή κι απ' την άλλη ξέρεις πως η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων είναι όλη αυτή η διαδρομή της ζωής.

  Τα γράμματα όμως δεν σταμάτησαν κι ας μεγαλώσαμε. Όσες φορές ερωτευτήκαμε, άλλα τόσα γράμματα μπορεί και να γράψαμε. Στην αρχή καταγραφή των συναισθημάτων μας στο χαρτί, σε ένα ημερολόγιο για μας, προς τον εαυτό μας.  Μετά ένα γράμμα σε "Εκείνον" ή σε "Εκείνη" για να μοιραστούν τα συναισθήματα και το βάρος να μειωθεί κατά πολύ. Κάποια γράφτηκαν για να μείνουν στο συρτάρι και κάποια άλλα για να σταλούν στον παραλήπτη. Κάποια γράμματα βρήκαν ανταπόκριση και κάποια άλλα επιστράφηκαν χωρίς καν να έχουν διαβαστεί. Κάποια γράμματα γράφτηκαν για να δοθούν στον παραλήπτη την "κατάλληλη στιγμή" και κάποια άλλα γράφτηκαν έτσι απλά ως "αποδεικτικά στοιχεία". Όλα όμως γράφτηκαν με το χέρι της καρδιάς, ακόμα κι αν αυτή πολλές φορές ταλαντεύεται στο αν αντέχει ή δεν αντέχει ...ένα γράμμα ακόμη.

  Γράμματα αμέτρητα, γράμματα που κιτρίνισαν στον χρόνο, γράμματα που τα διαβάζεις μετά από χρόνια και ακόμα σε πονάνε, άλλα που σε κάνουν να νιώθεις "ευλογημένη/ος" κι άλλα που σου προκαλούν ανακούφιση που τελικά καλύτερα που δεν στάλθηκαν ποτέ στον παραλήπτη. Τα συναισθήματα όμως, κρυφά ή φανερά, πάντα εκεί, πιο δυνατά κι απ' τις ίδιες τις λέξεις, πιο δυνατά κι απ' τον ίδιο τον χρόνο.



 Αλήθεια, πόσα γράμματα με ή χωρίς παραλήπτη έχουμε γράψει;

✍@υτές ήταν οι προσωπικές μου σκέψεις και μόνο!

☞Διαβάστε επίσης: 
____________________

• Γράμματα
•  Letter to Myself 
• Τα e-Γράμματα μου στον Άγιο-Βασίλη

► Διαβάστε περισσότερα από την στήλη "My thoughts"

► Diary of Bliss 2013: 11η εβδομάδα – “Γράμμα …στον εαυτό μου!”

►  ☺Καλέ μου Άγιε-Βασίλη…☺ (Γράμμα στον Άγιο-Βασίλη) Part1

► ☺Καλέ μου Άγιε-Βασίλη…☺ (Γράμμα στον Άγιο-Βασίλη) Part2
►Τα γράμματα…

►  ❤A Fairy Story #7 & Diary of Bliss 2014: #1 – “ΈΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ”- Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ!

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.

Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*