Σκέφτομαι και Γράφω#21 – Ποιος φταίει και τι φταίει;

Φταίει η εποχή αυτή;

Φταίει ο κόσμος τούτος;

Φταίει ο καθρέφτης της κοινωνίας μας;

Φταίει η 'οικονομική' κρίση που βιώνουμε;

Φταίει η κρίση στα σπίτια μας; στις δουλειές μας; στην τσέπη μας; στην χώρα μας;

Φταίει η κακή μας μοίρα; Φταίει η άδικη ζωή; Φταίνε όλοι οι άλλοι; Φταίμε (κι) εμείς; 

Φταίει ο άνθρωπος που έχει χάσει την ελπίδα του; την πίστη του; το θάρρος του; το δρόμο του;

Άλλα υπόσχεται, άλλα λέει, άλλα κάνει, άλλα περιμένει κι άλλα τολμάει.

Σαν να μην ξέρει τι ακριβώς θέλει ή ξέρει αλλά φοβάται να τα κάνει δικά του.

Σαν να περιμένει ένα θαύμα, κάποιος άλλος να κάνει το πρώτο βήμα για εκείνον, λες και φοβάται μη φάει τα μούτρα του.

Συναισθήματα κρυμμένα να πνίγονται πίσω από τις λέξεις, από οθόνες, εικόνες, μηνύματα, τηλεφωνήματα, σπόντες, καβγάδες.

Παντού υποσχέσεις, πράξεις μηδαμινές, ψεύτικα ή μονόπλευρα συναισθήματα, άδεια σώματα, σωματική απόλαυση για την 'στιγμή', προσωρινή ευτυχία, μισή ικανοποίηση και ραγισμένες κρύες καρδιές.

Σχέσεις από κοντινή ή και μακρινή απόσταση. Άλλες μισές, άλλες ολοκληρωμένες, άλλες ανολοκλήρωτες, άλλες στάσιμες, άλλες ήδη τελειωμένες, άλλες ξεκάθαρες, άλλες μπερδεμένος, άλλες 50-50, άλλες με την σφραγίδα του 'απωθημένου', άλλες δήθεν κι άλλες με ένα κρυμμένο 'συμφέρον' από πίσω.

Όλα και όλοι σαν να είναι χαμένη στην μετάφραση.

 Κι όλα φέρνουν μια μοναξιά, μια ψυχρή μοναξιά.

Κι όλα φέρνουν και μια δυστυχία, μια ανείπωτη εσωτερική και εξωτερική δυστυχία.

Φέρνει και ο χρόνος μια συνήθεια, έναν συμβιβασμό "αυτό μπορώ να έχω, αυτό θα κρατήσω κι ας μην εκφράζει τα "θέλω" μου."

Και η προσπάθεια; Η προσπάθεια για να κερδίσεις ό,τι σου αρέσει, ό,τι αγαπάς, ό,τι αξίζει, ό,τι σου φτιάχνει τη διάθεση, ό,τι σε κάνει να χαμογελάς, ό,τι σε κάνει να μην είσαι μισός άνθρωπος, ό,τι σε κάνει να ζεις κι όχι να υπάρχεις απλά... που είναι αυτή προσπάθεια;

Ποιο γεγονός; ποιος φόβος; ποια ανασφάλεια; ποιο κόμπλεξ; ποιος δαίμονας; την κρατάει φυλακισμένη; 

Μια "προσπάθεια" μπορεί να σου αλλάξει όλη σου τη ζωή.

Μπορεί να αποτύχεις. Ναι!

Μπορεί να φας τα μούτρα σου. Ναι!

Μπορεί να γευτείς την απόρριψη. Ναι!

Μπορεί όμως και...

 ...να πετύχεις τον στόχο σου.

Μπορεί να πετύχεις φλέβα χρυσού.

Μπορεί να γευτείς την ευτυχία.

Μπορεί να βρεις τη δύναμη για να συνεχίσεις να παλεύεις για τις επόμενες 'προσπάθειες'.

Να θυμάσαι να βλέπεις και τις δυο όψεις του νομίσματος κι όχι μόνο τη μία. 

 Ποιος φταίει για τις επιλογές σου;

Ποιος φταίει για το τι 'κρατάς', τι 'αφήνεις', τι 'δίνεις'; που το δίνεις; σε ποιον το δίνεις; τι 'αξίζει(ς)', ποιος το αξίζει;

Ποιος φταίει που το "μαζί" χωρίζει και γίνεται "Εγώ" ή "Εγώ κι Εσύ";

Ποιος φταίει για την κατάντια του μπερδεμένου συναισθηματικού σου κόσμου;

Ποιος φταίει για το πληγωμένο σου "παρελθόν", το τσακισμένο "σήμερα", το αβέβαιο "αύριο";

Ποιος φταίει που δεν αγαπάς, δεν ερωτεύεσαι, δεν αισθάνεσαι, δεν τολμάς, δεν προσπαθείς, δεν δημιουργείς, δεν κάνεις ένα βήμα μπροστά, δεν χαμογελάς, δεν βλέπεις στο σκοτάδι το φως, δε ζεις για τις στιγμές, δε ζεις αυτή τη ζωή... ειλικρινά ποιος φταίει για όλα αυτά;

Φταίει η εποχή αυτή;

Φταίει ο κόσμος τούτος;

Φταίει ο καθρέφτης της κοινωνίας μας;

Φταίει το ότι έτσι είναι η ζωή;

Φταίνε όλοι οι άλλοι;

Μήπως κάπου φταίμε κι εμείς οι ίδιοι;
Ποιος φταίει για σένα, για μένα, για μας, για τους άλλους;

Μήπως φταίει τι επιλέγεις να κάνεις;

Το θαύμα έρχεται σε αυτούς που ακόμα ελπίζουν, πιστεύουν, προσεύχονται, αγαπούν, νιώθουν, προσπαθούν.

Το βράδυ είναι για να ονειρευτείς 'αυτά', 'αυτόν', 'αυτήν', 'αυτούς'... που διακαώς -μέσα σου- ποθείς, λαχταράς, θέλεις για εσένα τον ίδιο, για τη ζωή σου, για όλη την ύπαρξή σου.

Πες μια "ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ και ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ" Αύριο ξημερώνει μια πιο όμορφη μέρα!"

Μα μη μείνεις μόνο σε αυτά!

Το πρωί είναι για να γευτείς 'αυτά', 'αυτόν', 'αυτήν', 'αυτούς', τα 'όνειρα', τις 'επιθυμίες' σου, τα 'θέλω' σου, την 'ευτυχία' σου, την καθημερινότητα σου όπως κι αν είναι, τις 'στιγμές', την ίδια τη ζωή, να βρεις τον λόγο της ύπαρξής σου. 

Φυσικά να πάρεις και μαθήματα, να πάθεις και να μάθεις! Γιατί η ίδια η ζωή είναι το καλύτερο σχολείο.

Πες μια "ΚΑΛΗΜΕΡΑ", χαμογέλα, άκουσε μουσική, αφιέρωσε τον ελεύθερο σου χρόνο σε κάτι που έχει 'αξία' και ό,τι είναι να φέρει η μέρα, θα σου το φέρει είτε με την συγκατάθεσή σου είτε χωρίς.

Αν είναι στο χέρι σου, μπορείς να διαχειριστείς την κάθε κατάσταση. Αν είναι στο χέρι σου... μπορείς! Όμως αν δεν είναι στο χέρι σου, να θυμάσαι πως "όλα για κάποιο λόγο γίνονται"!

Και αυτά που γίνανε, κι αυτά που δε γίνανε, για όσα έκανες και όσα δεν έκανες, για όσα τόλμησες και για όσα δε τόλμησες, για όσα μετάνιωσες και για όσα δεν μετάνιωσες... όλα έχουν έναν φανερό ή κρυφό λόγο. 

 @υτές ήταν οι σκέψεις μου και μόνο. 

Αγγελική Ηλιάδη - Όνειρα γλυκά

 Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης

Στίχοι: Νίκος Σαρρής

Όνειρα γλυκά
θ’ αφήσω ανοιχτά
όταν φοβηθείς
να τρέξεις να με βρεις
Μικρό κομμάτι μου
ψυχή μου, άγγελέ μου
όταν γελάς κρύβω το δάκρυ μου
Στην τόση δα σου χούφτα
ουρανούς κρατάς

Κι όσο μεγαλώνουν τα φτερά σου
πάρε όλο τον κόσμο αγκαλιά σου
κολύμπα μακριά σε μέρη μαγικά
και όνειρα γλυκά
Όνειρα γλυκά
φωτάκι στη γωνιά κι αύριο ό,τι θες
παιχνίδια κι αγκαλιές

Μικρό κομμάτι μου
ολόκληρος ο κόσμος μου είσαι εσύ
κρύβω το δάκρυ μου
που ακούω να λες για μένα μια προσευχή
κι όταν μεγαλώσουν τα φτερά σου
θα φυσάει πολύ γι’ αυτό ετοιμάσου
να έχεις μια φωλιά
να έχεις μια αγκαλιά
και όνειρα γλυκά

Η ζωή σου να έχει νόημα
και αν δεν λάμπει ο ήλιος μόνιμα
εκεί στη συννεφιά
να έχεις συντροφιά
και όνειρα γλυκά

 _______________________

Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ! (αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)

 ☞Διαβάστε επίσης: 
____________________

► Διαβάστε εδώ όλα τα post της στήλης “Σκέφτομαι και Γράφω"

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.

Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*