⏳Keep a 5 Year Journal 2015: Days 1-15 (Νοέμβριος 2015) #1

Κυριακή 1/11/2015: Κάποια απόφαση που πήρες για τον Νοέμβριο.

  Να ολοκληρώσω επιτέλους τις 3 ιστορίες που έχω ξεκινήσει να γράφω και τις έχω αφήσει στην μέση. (απαράδεχτο Μαρία!) 

Δευτέρα 2/11/2015: Μοιράσου μια συμβουλή.

  Κράτα τον -κακό- εγωισμό σου μόνο για όταν θα έρθει η ώρα που θα πρέπει οριστικά να φύγεις, "να την κάνεις", να τραπείς σε φυγή, να ελευθερωθείς... για να μην χάσεις την αξιοπρέπεια σου. 

 Τρίτη 3/11/2015: Τι απασχόλησε το μυαλό σου σήμερα; 

  Να πάω ή να μην πάω στα Αγγλικά κι ας με πεθαίνει η μέση μου; Τελικά δεν πήγα! Την έβγαλα στο κρεβάτι μπας και περάσουν οι πόνοι.

Τετάρτη 4/11/2015: Ποια είναι η καλύτερη συζήτηση που είχες σήμερα;

  Ειλικρινά δεν θυμάμαι καθόλου τι συζήτηση είχα αυτή την ημέρα. Σίγουρα με την μάνα μου που όταν γυρίζει το πρωί από τη δουλειά, της κάνω παρέα, μέχρι να φύγει για την επόμενη και λέμε διάφορα σοβαρά και μη. Α, σίγουρα και με τον εαυτό μου πάντα κάνω τις καλύτερες συζητήσεις! (όχι καλέ δεν έχω τρελαθεί, ακόμη! Χεχε!)

 

Πέμπτη 5/11/2015: Μια φωτογραφία που τράβηξες σήμερα και τι τίτλος θα της έβαζες.

  Εδώ στο παραμυθένιο "Fairytale" για καφεδάκι ☕  με τα κορίτσια μου Κατερίνα από το blog "Positive Thinking Greece" και το Μαράκι από το blog "My Dreamland". (επιτέλους μας έκατσε η συνάντηση!)

Παρασκευή 6/11/2015: Αν έπρεπε σήμερα να σταματήσεις μια κακή συνήθεια, ποια θα ήταν αυτή;

  Να "σκοτώνω" τις ώρες μου σε χαζομάρες, σε πράγματα που δεν είναι της παρούσης να γίνουν, σε σκέψεις σκόρπιες...

Σάββατο 7/11/2015: 2 αντικείμενα που θα ευχόσουν να είχες σήμερα μαζί σου.

  Το καινούργιο κινητό που θέλω και ήρθε η ώρα να να αγοράσω (αλλά δεν έχω μαζέψει ακόμη όλα τα λεφτά), γιατί αυτό που έχω με εγκαταλείπει -και αυτό- σιγά-σιγά και τα γυαλιά οράσεως  μου που τα ξέχασα στο σπίτι και διάβαζα το βιβλίο  με δυσκολία.

Κυριακή 8/11/2015: Τι πέτυχες σήμερα για το οποίο είσαι περήφανος;

  Αυτή την ημέρα θα την θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου! Τι πέτυχα ώστε να νιώθω και περήφανη κιόλας; Λοιπόν, πήρα τηλέφωνο έναν αγαπημένο Φίλο για Χρόνια πολλά για την ονομαστική του εορτή και "έφαγα" κανονική πόρτα πριν καλά-καλά πω "Καλημέρα, Χρόνια πολλά για..." Γιατί και Κυριακή ήταν (οικογενειακή μέρα, μόνο!) και τον 'ενόχλησα' σε ώρα παιχνιδιού στο γήπεδο, γύρω στις 11 το πρωί. Αλλά νιώθω βλακώδης περήφανη γιατί ενώ ήμουν 99% βέβαιη ότι θα πάρω μια τέτοια συμπεριφορά (είναι να μην μάθεις τον άλλον, άπαξ και τον μάθεις, ξέρεις περίπου και πως θα αντιδράσει/συμπεριφερθεί....! Άσε που αυτή η άτιμη - που πάντα βγαίνει σωστή- διαίσθηση μου, μου έλεγε ότι αυτά θα συμβούν!) παρόλα αυτά ένιωσα την ανάγκη να πω από το τηλέφωνο κι όχι με ένα μήνυμα ή μέσα από το fb, τα χρόνια μου πολλά μέσα από την καρδιά μου. Δεν εκτιμήθηκε βέβαια αλλά νιώθω -το ξανά λέω- βλακώδης περήφανη που έκανα την κίνηση. (Δεν πειράζει! Εμπειρία ήταν κι αυτή!) Πρώτον, κατάλαβα πολλά και δεύτερον, είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Α, και τρίτον, "κομμένες" τέτοιες κινήσεις στο συγκεκριμένο άτομο! Τσάμπα κόπος! Θα του στέλνω τα "Χρόνια μου πολλά" μέσω κοινών Φίλων. Μάλλον έτσι θα εκτιμηθεί η κίνησή μου! Χαχαχα! Και όπως έγραψα στο προφίλ μου στο fb: "Μωρέ είμαστε κι εμείς που τα "Χρόνια Πολλά" τα λέμε με την 'Καρδιά' μας κι όχι 'τυπικά' κι ας "τρώμε πόρτα"! Μεγειά μας, με χαρά μας και μαγκιά μας... αντίθετα από 'κάποιους'! ‪#‎Καλή_Καρδιά‬ Λέω Εγώ τώρα!"     

Δευτέρα 9/11/2015: 1 (ή περισσότερα τραγούδια που άκουσες σήμερα).

  Άκουσα πολύ το "Κανείς δεν ξέρει" του Γιώργου Σαμπάνη που το λατρεύω όσο δεν πάει -για πολλούς λόγους και το "Hello" της Adele όμως όχι από την Adele αλλά από τον Conor Maynard σε μια δική του εκτέλεση. (Αριστέα, είχες δίκιο για τον πιτσιρικά...) 

 
 

Τρίτη 10/11/2015: Κάτι που σου έκανε πολύ εντύπωση (θετική/αρνητική) σήμερα. 

  Αυτό που θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση και μάλιστα πολύ αρνητική ήταν που είδα την μάνα μου να ξανά καπνίζει μετά από 6+ μήνες που το είχε κόψει. Άναβε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο! Της τα έχωσα κανονικά, γιατί η αιτία που το έκοψε ήταν ότι έφτασε ένα βήμα πριν το θάνατο και γλίτωσε και τώρα το ξανάρχισε με την χαζή δικαιολογία ότι από το να τρώει και να παίρνει κιλά (πρόσφατα διαγνώσθηκε ότι έχει θυρεοειδή) καλύτερα να καπνίζει. Ό,τι και όσα της είπα, από το ένα αυτί μπήκαν κι από το άλλο βγήκαν, ως συνήθως. Στο τέλος της είπα: "Καλά-καλά, δική σου είναι η ζωή, κάνε ό,τι νομίζεις όμως όταν θα σου συμβεί πάλι κάτι, να θυμάσαι ότι πάλι μόνο Εγώ θα ενδιαφερθώ να τρέξω κι εγώ θα ταλαιπωρούμε..."

Τετάρτη 11/11/2015: Κάτι που σε έκανε να χαμογελάσεις σήμερα.

  Αφού πρώτα έλαβα ένα τηλεφώνημα που μου γ@μ#σε την ψυχολογία (όπως έλεγε κάποτε αυτός ο Φίλος) και μου "κατέστρεψε" την ημέρα των γενεθλίων μου (να μια ακόμη μέρα εορταστική που θα θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου), κάτι που μου έκανε να χαμογελάσω αυτή την ημέρα ήταν κάποια άλλα τηλεφωνήματα, μηνύματα με ευχές από καρδιάς που έλαβα για τα γενέθλιά μου. Δεν ήταν μόνο ευχές, ήταν και συζήτηση και συντροφιά για να περάσει η μέρα λίγο πιο ευχάριστα και όχι τόσο μοναχικά. Αλλά επίσης χαμο-γέλασα πολύ βλέποντας στο cinema την ταινία με τον παιδικό καρτούν σκύλο, τον Σνούπι. ΕΔΩ σας είχα μιλήσει για την ταινία.

Πέμπτη 12/11/2015: Τι απόφαση πήρες σήμερα που σε έκανε να χαρείς;

  Να χαρώ; Εντάξει, όχι ακριβώς να χαρώ αλλά σίγουρα η απόφαση που πήρα ήταν μια απόφαση που έπρεπε να πάρω εδώ και μήνες και μάλιστα να τη δώσω στον εαυτό μου ως "τελεσίδικη". Έπρεπε να τελειώσω μια μπερδεμένη κατάσταση που αποδείκτηκε τελικά μάλλον μια φούσκα και ψεύτικη... Εντάξει, όλα για κάποιον λόγο γίνονται!    

Παρασκευή 13/11/2015: Τι είναι ευτυχία;

  Έχω μιλήσει ΕΔΩ & ΕΔΩ για το τι είναι για μένα "ευτυχία". Κλίκαρε όμως κι ΕΔΩ για να δεις μερικά “αποφθέγματα” περί Ευτυχίας. Προσωπικά, όμως, πιστεύω πως "ευτυχία είναι οι στιγμές". 

Σάββατο 14/11/2015: Τι θα ήθελες να πεις στον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερο εαυτό σου;

  Μπράβο βρε Μαρία που όσο μεγαλώνεις ομορφαίνεις. Κάθε μέρα βρίσκεις τη δύναμη και βλέπεις τα καλά της καθημερινότητας και συνεχίζεις να παλεύεις, ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά. Κάθε μέρα, αντέχεις, ονειρεύεσαι, χαμογελάς και περιμένεις -χωρίς όμως να μένεις στάσιμη- μπας οι προσπάθειες σου επιτέλους πιάσουν τόπο.

Κυριακή 15/11/2015: Ποια είναι η πιο σημαντική υποχρέωση που έχεις για σήμερα;

  Η πιο σημαντική υποχρέωση που είχα γι' αυτή την ημέρα ήταν να μαγειρέψω Εγώ, μιας και η μαμά είχε δουλειά. Και μαγείρεψα μακαρόνια με την απίθανη σάλτσα που φτιάχνω και αρέσει σε όλους.

 

  Αυτές ήταν οι πρώτες 15 ερωτήσεις με τις απαντήσεις μου για το project της Μάρθας, με τον τίτλο "Keep a 5 Year Journal: 365 days" στο οποίο αποφάσισα να συμμετάσχω. ΕΔΩ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την αρχή του δικού μου ταξιδιού πάνω σε αυτή την ιδέα.

  Την ερχόμενη Κυριακή 22/11/2015 θα ανέβει σχετική ανάρτηση με τις επόμενες 7 ερωτήσεις της εβδομάδας που διανύουμε.

☞Διαβάστε επίσης:
_____________________

► 24 Days Challenge! #24 γράμματα, 24 Λέξεις, 24 αναρτήσεις… (Συλλεκτικά κομμάτια, σου λέω!)

►Διαβάστε διάφορα Project
➙Τα δικά μου Top 5 Favorites

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2015 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*