⏳Συλλέγω Στιγμές #38:☺Το ξεκαθάρισμα ...από τα φετινά Γενέθλιά μου! ☺

Προχθές, 10/11 είχε τα γενέθλιά του το blog μου! Χθες, τα είχα Εγώ! Και δυο "Σκορπιοί", οπότε καταλαβαίνετε! Χαχα! Έτυχε παιδιά να γιορτάζουμε με μια μέρα διαφορά. Ειλικρινά δεν το σχεδίασα ούτε το έκανα επίτηδες όταν δημιούργησα το ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. 

  Έφτασαν λοιπόν και τα φετινά γενέθλιά μου που τόσο μα τόσο διακαώς περίμενα! Πέρασαν κι αυτά, όπως έρχονται και φεύγουν όλες οι στιγμές. Ήταν καλά! Θέλω να είμαι όμως -όπως πάντα- ειλικρινής -πρώτα απ' όλα με τον εαυτό μου- δεν τα πέρασα και δεν τα έζησα όπως τα ήθελα, όπως τα επιθυμούσα, όπως τα ονειρευόμουν, όπως θα έπρεπε επιτέλους, έστω μια φορά. Όμως, δεν πειράζει! Δεν παραπονιέμαι, δεν κλαίγομαι, δεν μιζεριάζω και κυρίως δεν είμαι αχάριστη. Του χρόνου θα είναι τα καλύτερα γενέθλια της ζωής μου. Βέβαια, κάθε χρόνο το ίδιο εύχομαι και όταν έρχονται είναι "μια απ' τα ίδια" ή για να μην είμαι άδικη, είναι ένα τσικ, μια σταγόνα πιο ωραία, από τα προηγούμενα. Κάτι είναι και αυτό! 

  Κάποια στιγμή, κάποια γενέθλια, που θα πάει; "θα σπάσει το ποδάρι" και θα είναι τα καλύτερα μου γενέθλια. Χαχαχα! Μέχρι τότε, ελπίζω... σε ένα θαύμα! 

  Θέλω όμως να εκμυστηρευτώ κάποιες σκέψεις μου, κάποια συμπεράσματα που έβγαλα από τα φετινά μου γενέθλια. Να έχω να θυμάμαι μωρέ τα ωραία από τα γενέθλια του 2015. Έλαβα πολύ ωραία μαθήματα και μηνύματα ζωής... αποκαλύφθηκαν τα πραγματικά πρόσωπα κάποιων γνωστών και φίλων... "ξεκαθαρίστηκαν" μπερδεμένες καταστάσεις... είδα ποιοι είναι αληθινοί και ποιοι σκάρτοι... ποιοι πραγματικά με νοιάζονται, με αγαπούν, με εκτιμούν και ποιοι με έχουν γραμμένοι, ειδικώς και γενικώς... και γενικά η μέρα μου είπε πολλά! 

  Εντάξει, ξέρω θα πείτε πως "ακούγομαι" κάπως πικραμένη, στεναχωρημένη, τσαντισμένη... και δίκιο θα έχετε. Δεν θα σας πω ψέματα! Άσε που τα ψέματα δεν χωρούν σε μένα! Και να ήθελα να πω ψέματα, ξέρετε πως δύσκολα μπορώ να κρυφτώ και πόσο μάλλον γραπτώς. Γιατί  προφορικός, κλείνομαι στη σιωπή μου και δεν μου βγάζεις εύκολα λέξη, τις περισσότερες φορές! Εγώ θα τα πω -για την ακρίβεια θα τα γράψω- και δεν δίνω δεκάρα πως θα τα μεταφράσει ο καθένας. Αυτοί που με ξέρουν ή όσοι με παρακολουθείτε τόσα χρόνια στο blogging, θα καταλάβετε 'γιατί' και 'πως' τα λέω. 

  Λοιπόν, δεν είμαι ακριβώς στεναχωρημένη ή πικραμένη... περισσότερο είμαι θυμωμένη (θα περάσει, όπως περνάνε όλα!) και κουρασμένη από την απαράδεχτη -συνεχής- συμπεριφορά κάποιων. Δεν ξέρω, μπορεί να μεγαλώνω και να μην έχω άλλη ανοχή σε κάποιες καταστάσεις. Ίσως πάλι με τόσα και τόσα που έχω περάσει και πολλές καταστάσεις να τις έχω ζήσει ξανά και ξανά, πραγματικά να έχω κουραστεί και να μην μπορώ να δίνω σε τίποτα και σε κανέναν άλλο χρόνο και περιθώρια, ειδικά όταν έχω δώσει μήνες από τον χρόνο μου.

  Αναλαμβάνω βεβαίως την μισή ευθύνη (ολόκληρη συγγνώμη αλλά δεν θα την πάρω πάνω μου. Το έκανα τόσα χρόνια και ήταν άδικο για μένα!) ότι έδωσα σε ανθρώπους (για να σας προλάβω, δεν έχει να κάνει μόνο με ερωτικής φύσεως σχέσεις) υπερβολικά χρόνο, περιθώρια από όσο λογικά έπρεπε. Έδειξα περισσότερη κατανόηση σε συμπεριφορές και καταστάσεις που από την αρχή ήταν μπερδεμένες και πόσο μάλλον έμπαζαν από παντού. Δυστυχώς δεν είμαι από τους ανθρώπους της εποχής μας, που με το παραμικρό "παίρνω το καπελάκι μου", λέω "bye bye" και φεύγω. Μένω και παλεύω με τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Δυστυχώς ξεφεύγω από τα όρια... αυτό πρέπει πια να το διορθώσω και νομίζω πως πια το κατάλαβα για τα καλά.

  Ξέρω πως πολλοί δεν σας αρέσουν τα γενέθλια και δεν τα παίρνετε και πολύ σοβαρά. Εγώ όμως τα παίρνω πολύ σοβαρά ή τέλος πάντως τα εκτιμώ και ο λόγος είναι ότι μου υπενθυμίζουν ότι κέρδισα έναν ακόμη χρόνο στη ζωή. Είμαι ακόμα εδώ, παλεύω, έχω γίνει λίγο καλύτερος άνθρωπος από τον περσινό εαυτό μου, πιο σοφή, πιο γενναία, πιο δυνατή... και πως τα καλύτερα έρχονται ή τέλος πάντως θα έρθουν ...κάποια στιγμή. Άσε που θεωρώ πως είναι μια καλή ευκαιρία για να κάνεις ένα γερό ξεσκαρτάρισμα από πράγματα και κυρίως ανθρώπους περιττούς, τοξικούς και διπρόσωπους που δεν αξίζουν να υπάρχουν στη ζωή σου. (προσωπική μου άποψη αυτή!)   

  Τα φετινά 32ά γενέθλιά μου (Ναι, εντάξει, το ξέρω πως δεν μου φαίνεται αλλά δεν φταίω Εγώ γι' αυτό! Χεχε!) λοιπόν είδα, άκουσα, ένιωσα ποιοι τελικά νοιάζονται, αγαπάνε, πόσο υπολογίζουν και κυρίως εκτιμούν την Μαρία. Από τους γνωστούς, σχεδόν άγνωστους μέχρι τους συγγενείς και Φίλους. Αυτοί που με σκεφτήκανε, που αφιέρωσαν -άνετα- λίγα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο τους  και με χίλιους δυο τρόπους μου δείξανε την αγάπη τους, την εκτίμηση τους και κυρίως δεν με άφησαν μόνη μια τέτοια μέρα, απέδειξαν ότι είναι άνθρωποι που αξίζουν να υπάρχουν στη ζωή μου και να πορευόμαστε στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα μαζί. Οι άλλοι (όλοι αυτοί που προσπαθούν τόσο καιρό να με πείσουν ότι νοιάζονται αλλά μάλλον το κάνουν για να βγουν 'τίμιοι' από πάνω), που με το ζόρι μου ευχήθηκαν ένα "χρόνια πολλά", που ήταν τόσο δύσκολο ακόμα και το "τυπικό", που με άδειασαν και πάλι με την απαράδεκτη -απάνθρωπη- συμπεριφορά τους, που με ξέχασαν, που "με άφησαν μόνη", που τέλος πάντων, δεν έκαναν πράξη τα λόγια και τις υποσχέσεις τους (από λόγια χόρτασα παιδιά, οι πράξεις δείχνουν και το περιεχόμενο ενός ανθρώπου) όλοι αυτοί λοιπόν, που με απλά λόγια έδειξαν σιωπή και αδιαφορία, αποδείξατε περίτρανα πόσοι σκάρτοι (ναι σκάρτοι!) είσαστε τελικά! Σήμερα, μια τέτοια μέρα αποκαλύφθηκε ο πραγματικό σας εαυτός. (ευτυχώς 1-2 είναι αλλά αν κάθε φορά διώχνουμε από τη ζωή μας έστω κι έναν τοξικό άτομο, τότε στο τέλος θα μείνουν άνετα μόνο όσοι αξίζουν!)

    

"Λυπάμαι(!) έπεσα και πάλι έξω, έκανα λάθος εκτίμηση, λάθος κατάλαβα... συγγνώμη!" Σας έδωσα μεγαλύτερη αξία από ότι τελικά δώσατε εσείς σε μένα. Και μην διανοειθείτε να μου πείτε ότι έχω βγάλει λάθος συμπεράσματα, γιατί η συμπεριφορά σας και τα γεγονότα μηνών, μιλάνε από μόνα τους. Και αυτά είναι τρανταχτές αποδείξεις! Επιλέξατε την σιωπή και την αδιαφορία, άρα κάνατε την επιλογή σας. Ήρθε λοιπόν η ώρα, να κάνω την πιο 'τελεσίδικη' επιλογή και να συμπερι-φερθώ κι Εγώ αναλόγως. Δεν μπορείτε να πείτε, είμαι ξεκάθαρη, ξηγημένη, δίκαιη και τίμια... αντίθετα από εσάς. 

 Για να μην πέσετε, λοιπόν, περισσότερο στα μάτια μου, από όσο ήδη έχετε πέσει και για να μην χαθεί τελείως η 'εκτίμηση', η 'συμπάθεια', το 'νοιάξιμο' που έδειξα στο πρόσωπό σας, καλύτερα "μακριά κι αγαπημένοι" (που λέει ο λόγος!), καλύτερα την αγάπη μου, το "νοιάξιμο" μου, τον χρόνο μου, την καθημερινότητά μου, την φιλία μου, την ανθρωπιά μου και ό,τι άλλο καλό έχω να δώσω, να το δώσω εκεί και σε αυτούς που το αξίζουν πραγματικά και αληθινά. Είναι άδικο όλα τα όμορφα και αληθινά συν-αισθήματα να χαραμίζονται σε κενούς και αχάριστους ανθρώπους. Τι; είμαι κάπου λάθος; άδικη; υπερβολική; Για κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη...!

  Παίρνω λοιπόν το καπελάκι μου και ό,τι άλλο καλό ένιωσα ή νιώθω ακόμα για σας και αποχωρώ από τη ζωή σας μια και καλή. Βάρος δε γουστάρω να είμαι σε κανέναν! Δεν μου αρέσει να είμαι το 'περίσσευμα', ούτε φυσικά να παρακαλάω ή να ζητιανεύω λίγα συναισθήματα, προσοχή ή δεν ξέρω κι Εγώ τι στο διάλο άλλο. Μην διανοηθείτε όμως και με κατηγορείσετε ή να μου προσάψετε διάφορα άκυρα, γιατί τότε θα πάρετε εις διπλούν ακριβώς αυτά που σας αξίζουν. Και για να είμαστε ξηγημένοι, δεν θα δείξω καθόλου κατανόηση ούτε και παραπάνω καλοσύνη, από όσο σας έδειξα τόσο καιρό. Ό,τι και όποιος αξίζει, προσπαθεί να μείνει στη ζωή μας, διαφορετικά μάλλον δεν άξιζε ποτέ. Κι Εγώ προσπάθησα τόσο πολύ... εσείς πάλι καθόλου!

 Τετέλεσται λοιπόν! Αν κάπου όμως έχω κάνει λάθος, έβγαλα λανθασμένα συμπεράσματα ή σας έχω αδικήσει, αυτό θα φανεί και πάλι από την συμπεριφορά σας και τις πράξεις σας και πολύ ευχαρίστως θα ζητήσω συγγνώμη, γιατί έχω την μαγκιά να το κάνω άνετα χωρίς να μπει στην μέση κανένας εγωισμός. Αλλά ξέρω πως δεν είμαι λάθος! Τα γεγονότα είναι γεγονότα και δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Δεν μου χρωστάτε καμιά εξήγηση, δεν έχετε καμιά υποχρέωση, δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε! Ο καθένας κάνει αυτό που ξέρει, καλύτερα! #Καλή_Καρδιά!

  
  Τα είπα και ησύχασα! Και τώρα συνεχίζω τη ζωή μου περιμένοντας τα καλύτερα! Και θα έρθουν, γιατί γι' αυτά παλεύω... για τα καλύτερα!

  Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους και όλες ξεχωριστά για τις υπέροχες ευχές σας, τα υπέροχα λόγια σας, τις ωραίες εκπλήξεις σας που μου αφήσατε εδώ στο blog, στο facebook, στο e-mail, στο instagram αλλά και τα τηλεφωνήματά σας. Το εκτιμώ όσο δε φαντάζεστε! Αν όλες ή έστω οι μισές από τις ευχές σας πιάσουν, τότε πραγματικά τι παραπάνω να ζητήσω από τη ζωή (μου);! Άντε, να με χαίρομαι και να με χαίρεστε κι εσείς που με αγαπάτε. Υγεία, δύναμη και τύχη και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν!

#μόνο_αγάπη βρε παιδιά! Αυτό μας κάνει να νιώθουμε γεμάτοι, ευτυχισμένοι και ζωντανοί άνθρωποι.    

☞Διαβάστε επίσης: 

_______________  
►Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη "Συλλέγω Στιγμές"

►Χρόνια μου πολλά και του χρόνου, πρώτα ο Θεός! (Η ΜΙΑ –εκείνη η- ΕΥΧΗ!) (2012)
►Συλλέγω Στιγμές#18 – ☺It's my birthday!!!☺ (2013)
►Συλλέγω Στιγμές#35 – ☺Τα φετινά Γενέθλιά μου! My birthday! ☺ (2014)

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2015 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*