🍿Movie in Cinema Κριτική: The Peanuts Movie (ή αλλιώς "Snoopy and Charlie Brown: The Peanuts Movie") (2015)

  Την περασμένη Τετάρτη απόγευμα, ημέρα των γενεθλίων μου, το menu είχε και cinema. Από πέρσι το έχω κάνει "σύστημα" την ημέρα των γενεθλίων μου, όπως και να τα περάσω, το menu θέλω και επιθυμώ να περιλαμβάνει και ταινία στο cinema. Διότι λατρεύω τον Κινηματογράφο και όπως έχω ξαναπεί, αν είχα άνετη οικονομική δυνατότητα, θα βρισκόμουν τουλάχιστον κάθε Σάββατο σε μια 'σκοτεινή' αίθουσα Κινηματογράφου να παρακολουθώ καμιά ταινία. 

  Πέρσι πήγα και είδα το "Interstellar" (διαβάστε ΕΔΩ την κριτική μου) και πολύ την χάρηκα. Φέτος επέλεξα να δω την παιδική (αλλά είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες) ταινία "The Peanuts Movie" όπως είναι ο original τίτλος ή αλλιώς "Ο Σνούπι και ο Τσάρλι Μπράουν - Πίνατς: Η ταινία". Φυσικά μιλάμε για το διάσημο κόμικς που βλέπαμε όταν ήμασταν παιδιά με τον αξιολάτρευτο σκύλο Σνούπι και το "αφεντικό" του το μικρό, άτυχο, ντροπαλό αλλά καλόκαρδο αγόρι τον Τσάρλι Μπράουν. Μην μου πείτε ότι δε θυμάστε ή δεν παρακολουθούσατε τα επεισόδια της συγκεκριμένης σειράς κινουμένων σχεδίων! 

 Καταρχάς γιατί επέλεξα να δω μια 'παιδική' ταινία;! Όταν λίγες ημέρες πριν είχα δει ότι κυκλοφόρησε στις αίθουσες και είδα και το πολύ ωραίο τρέιλερ της ταινίας, συν ότι είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου κινούμενα σχέδια που μου θυμίζουν την παιδική μου ηλικία, τσιγκλίστηκα να τη δω οπωσδήποτε. Πως να σας το πω; Θα έσκαγα αν δεν την έβλεπα! Και εδώ που τα λέμε είναι μια πολύ ωραία επιλογή! Αν και στο cinema δεν πάω σχεδόν ποτέ να δω ελληνικές ταινίες και κινούμενα σχέδια, παρά μόνο δυνατές blockbuster ταινίες, ταινίες τρόμου και καλές κωμωδίες. 

  Πάντως, τώρα που γύρισα πίσω στο παρελθόν, θυμάμαι ότι η πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το 1997 και είχα δει την ταινία James Bond "Tomorrow Never Dies" (Το αύριο ποτέ δεν πεθαίνει) με πρωταγωνιστή τον Pierce Brosnan. Θυμάμαι ότι ήταν μια τέλεια ημέρα που η παρέα αποτελούσε από 3 γυναίκες. Ήταν τότε εποχή 'ευτυχίας'! 

*Η υπόθεση της ταινίας:

Ο ατζαμής και συνεσταλμένος Τσάρλι Μπράουν ερωτεύεται τη Μικρή Κοκκινομάλλα, το καινούργιο κορίτσι στην τάξη του αλλά και στην γειτονιά. Με τη βοήθεια του πιστού σκύλου του Σνούπι προσπαθεί να βρει τρόπο να την πλησιάσει, αλλά αποτυγχάνει σε ό,τι και να δοκιμάσει. Ο Σνούπι, το πιο αξιαγάπητο μπιγκλ όλου του κόσμου – και άριστος πιλότος – ξεκινά τη δική του απίθανη αποστολή, καθώς σκίζει του αιθέρες με σκοπό να αντιμετωπίσει τον αιώνιο αντίπαλο του, τον Κόκκινο Βαρώνο. Η ταινία θα μας αποδείξει ότι κάθε αουτσάιντερ στο τέλος τα καταφέρνει!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Steve Martino (Η εποχή των παγετώνων 4: Ο χορός των ηπείρων (2012),  Χόρτον (2008)
ΣΕΝΑΡΙΟ: Bryan & Craig Schulz (*εγγονός και γιος του δημιουργού του κόμικ, Charles Schulz) 
ΕΙΔΟΣ: Κινούμενα σχέδια 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 94'
ΗΜ/ΝΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ (Ελλάδα): Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015 (μεταγλωτισμένη)

*Το trailer της ταινίας:

 

*Η άποψή μου:

  Βλέπουμε την γνωστή παρέα των πήνατς (Σάλι, Λάινους, Σρέντερ, Μάρσι, Λούσι, φυσικά τον Τσάρλι και τον Σνούπι) στην αίθουσα του σχολείου, στο γνωστό παγοδρόμιο, στην λίμνη, στις αυλές,  στην παιδική χαρά, στην γειτονιά να διαβάζουν, να παίζουν, να σκαρώνουν σκανταλιές, να διασκεδάζουν αλλά και να πειράζουν όπως πάντα τον συμμαθητή και φίλο τους Τσάρλι Μπράουν. Στο σχολείο και στη γειτονιά του Τσάρλι έρχεται ένα νέο κορίτσι και κοκκινομάλλα (γνωστή ως "Little Red Haired Girl") που με την πρώτη ματιά την ερωτεύεται. Αμέσως προσπαθεί να βρει τρόπους να την πλησιάσει, να της πει μια κουβέντα. Όλες όμως οι προσπαθείες του πέφτουν στο κενό, αφού η ατυχία του, η υπερβολική ντροπαλότητά του και η κρυμμένη του αυτοπεποίθηση του μπαίνουν εμπόδιο στο να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ευτυχώς, δίπλα του, στο πλευρό του έχει πάντα τον αξιαγάπητο, πιστό και θαραλλέο σκύλο του, τον Σνούπι να παίρνει πρωτοβουλίες και να κάνει τη δουλειά και τα βήματα που διστάζει να κάνει ο Τσάρλι. 

  Ο Σνούπι από την άλλη, παίρνει μια παλιά γραφομηχανή που βρήκε στα σκουπίδια και αρχίζει να γράφει τη δική του ιστορία αγάπης ή να πω καλύτερα, το δικό του ρομάτζο;! Όπως συνήθως ονειρεύεται, ονειροπολεί, παλεύει και πολεμάει θαρραλέα στα όνειρά του, στη φαντασία του να σώσει τον δικό του έρωτα, να ζήσει το δικό του ρομάντζο στους αιθέρες και να βγάλει από την μέση τον αιώνιο εχθρό/αντίπαλο του, τον Κόκκινο Βαρώνο.

 

  Ο Τσάρλι προσπαθεί και προσπαθεί πολύ, όχι λίγο σε όλα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δεν το βάζει κάτω, συνεχίζει μέχρι να βρει τρόπους να εντυπωσιάσει την κοκκινομάλλα του. Κάνει τα πάντα! Από το να συμμετάσχει σε παράσταση του σχολείου ανάδειξη ταλέντων, στο να διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο "Πόλεμος και Ειρήνη" του Λέων Τολστόι, και να ετοιμάσει την εργασία του (και για την συμμαθήτρια του) πάνω σε αυτό το βιβλίο που επέλεξε ως θέμα, αφού εκείνη λείπει για οικογενειακούς λόγους μέχρι μαθαίνει χορό στο δωμάτιο του για να χορέψει την ημέρα του σχολικού χορού και να εντυπωσιάσει την μικρή "κοκκινομάλλα" του. Ο Τσάρλι, προσπαθεί πολύ με όλη του την ψυχή, δεν  είναι χαζός, αντιθέτως είναι πολύ έξυπνος και παίρνει στροφές, δεν παριστάνει κάποιον άλλον, είναι πάντα και σε όλα ο εαυτός του, αυθεντικός, γλυκός και ευγενικός. Οι ατυχίες του, οι γκάφες του... απλώς δείχνουν στην παρέα του, στον ίδιο του τον εαυτό ότι είναι ένας "αποτυχημένος", όμως στην πραγματικότητα, του λείπει η αυτοπεποίθηση και ένα μικρό σπρωξιματάκι για να πάρει μπρος και να πραγματοποιήσει με επιτυχία αυτό που έχει βάλει στο μυαλό του, αυτό που επιθυμεί απλά η καρδούλα του. Είναι απλά ένα αγόρι, ένα παιδί που ξέρει ότι προσπαθεί αλλά δεν ξέρει πως να  εξωτερικεύσει τη δύναμη και την τόλμη που έχει μέσα του.

  Ο Σνούπι πάλι, είναι ένα καλόκαρδο, πιστό, γενναίο αλλά και ονειροπόλο σκυλί που συμπεριφέρεται πολλές φορές πιο "ανθρώπινα" από όσο μπορεί να συλλάβει ο νους. Είναι πάντα μέσα σε όλα. Θέλει να βρίσκεται και αυτός στην παρέα των Πήνατς, να κάνει τις ίδιες δραστηριότητες με τα υπόλοιπα παιδιά, να παρακολουθήσει το μάθημα, να παίξει, να τρέχει, να διασκεδάζει όπως διασκεδάζουν και τα υπόλοιπα παιδιά. Είναι εκεί, δίπλα, κοντά στον Τσάρλι, τον στηρίζει με τον τρόπο του, τον σπρώχνει, τον τσιγκλάει, τον ακούει, του μαθαίνει π.χ. πως χορεύουν, πως περπατάνε... Είναι εκεί παρέα με τον τσάρλι να πορεύονται μαζί στα εύκολα, στα δύσκολα, στις χαρές, στις γκάφες. Αυτό λέγεται αγάπη και συντροφιά ανάμεσα σε ένα παιδί κι έναν σκύλο.

  

των Πήνατς

Peanuts Πηγή: www.lifo.gr

 Τριδιάστατη ταινία με άψογη σχεδίαση των χαρακτήρων, κρατάει τον χαρακτήρα του αυθεντικού story χωρίς να θυμίζει κάτι άλλο. Έχει  υπέροχες αστείες, χαρούμενες αλλά και "σκληρές" σκηνές. Η συμπεριφορά των παιδιών προς τα άλλα παιδιά, πολλές φορές είναι πολύ σκληρή και τρομακτική. Το ότι ένα παιδί δεν είναι τόσο θαρραλέο ή έξυπνο ή τέλος πάντων είναι λίγο διαφορετικό, αυτομάτως γίνεται και στόχος και γελοιοποιείται σε τέτοιο βαθμό που το παιδί που δέχεται "κριτική" ή χαρακτηρισμούς τύπου "καλά βρε παιδί μου, είσαι τούβλο;!" (όπως συχνά αποκαλούσε η Λούσι τον τσάρλι) να αισθάνεται ότι μπορεί να είναι ένας αποτυχημένος.  Οι λεπτομέρειες στα σκηνικά, στις γκριμάτσες (οι γκριμάτσες του Σνούπι για μένα όλα τα λεφτά!), οι πολλές ωραίες, έξυπνες, αρκετές μεγαλίστηκες ατάκες και αστεία (γιατί οι μικροί καταλαβαίνουν αλλά δεν μπορούν να τα αναλύσουν και οι μεγάλοι τα αναλύουν αλλά προσπαθούν να κατανοήσουν), η πολύ ωραία φωτογραφία, η γλυκύτητα, η νοσταλγική, η παλιομοδίτικη αλλά και η φρέσκια αίσθηση που βγάζει όλη η ταινία, την κάνουν να είναι σωστά δομημένη και φυσικά επιτυχημένη. Το ότι σε κάνει να χαμογελάσεις και να γελάσεις δυνατά πολλές φορές, σαν μικρό παιδί, το ότι σε κάνουν να γυρίσεις πίσω στα παιδικά σου χρόνια και να θυμηθείς τότε που καθόσουν μπροστά στην τηλεόραση και έβλεπες τις περιπέτειες του Σνούπι και του Τσάρλι, το ότι σε κάνει να θέλεις να παρηγορήσεις και να βοηθήσεις τον Τσάρλι ώστε επιτέλους να καταφέρει να πλησιάσει την κοκκινομάλλα του και να βγει νικητής μέσα από την ατυχία του και να αγκαλιάσεις αυτό τον υπέροχο, αξιολάτρευτο σκυλάκο τον Σνούπι. (ας μου κάνει κάποιος ένα δωράκι-αρκουδάκι Σνούπι!), είναι τόσα πολλά τα συν της ταινίας που δε γίνεται να μην την λατρέψεις. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τα πολλά μηνύματα ζωής και αισιοδοξίας που προσφέρει η ταινία. Πολλά είναι λίγο δύσκολο να τα κατανοήσει ένα μικρό παιδί αλλά αν ο γονιός εξηγείσαι στο παιδί τι σημαίνει το τάδε μήνυμα που προσπαθεί να περάσει η ταινία, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ταινία προσφέρει και ...γνώση.

 Η νοσταλγική, αθώα, παιδιάστικη, γοητευτική καθαρή, αυθεντική και χαρούμενη αίσθηση που σου βγάζει η ταινία, σε κάνει να φεύγεις από την αίθουσα με μια αίσθηση ευτυχίας.

 Όπως θα καταλάβατε, την ταινία την λάτρεψα. Δυστυχώς η ταινία κυκλοφορεί μόνο μεταγλωττισμένη και απογευματινές ώρες. (Γιατί βρε παιδιά; Δεν την βλέπουν μόνο μικρά παιδάκια! Υπάρχουμε κι εμείς οι ....λίγο μεγάλοι!) και δεν καταλαβαίνω γιατί. Εγώ προσωπικά, τέτοιες ταινίες (κινούμενα σχέδια) τις προτιμώ με υπότιτλους ακούγοντας κανονικά τις φωνές των ηθοποιών. Είναι διαφορετική η αίσθηση! Συνήθως, αν δεν κάνω λάθος, αυτές οι ταινίες βγαίνουν και με ελληνικούς υπότιτλους. Αυτή η συγκεκριμένη, δεν ξέρω γιατί δεν κυκλοφόρησε και έτσι! Πάντως, όπως και να έχει, πέρασα πάρα πολύ ωραία! Γέλασα, θυμήθηκα, κατανόησα πολλά από τα μηνύματα που πέρασε η ταινία και γενικά έκανα μια πολύ καλή επιλογή για την ημέρα των γενεθλίων μου. Και γι' αυτό σας την προτείνω ανεπιφύλακτα, να πάρετε τα παιδιά σας, τα ανίψια σας, τα εγγόνια σας, την οικογένεια σας ή και εσάς τους ίδιους με τους Φίλους/τις Φίλες σας και να πάτε να τη δείτε. Τι πιο ωραίο να καθίσεις να δεις, να χαλαρώσεις και να διασκεδάσεις με μια 'παιδική' ταινία και δε βλέποντας ένα από τα πιο αγαπημένα μας κινούμενα σχέδια;! Όχι, πείτε μου, έχετε καλύτερο και δε για να νιώσετε και πάλι παιδί; (γιατί πολλοί το ξεχνάτε!)

Lucy: Let me let you in on a little secret, Charlie Brown. If you really want to impress people, you need to show them you're a winner.

Charlie Brown: A winner? Me? Lucy, you may be on to something!

Lucy: Of course, when I say "you", you know I don't mean "you personally".

Charlie Brown: Whenever I feel really alone, I just sit and stare into the night sky. I've always thought that one of those stars was *my* star, and at moments like this, I know that *my* star will always be there for me. Like a comfortable voice saying, "Don't give up, kid."

[the star Charlie Brown is looking at literally falls from the sky]

♦ ♦ ♦ ♦

Εσείς; Προλάβατε να τη δείτε; Αν, ναι, για πείτε εντυπώσεις! Ή γενικά πείτε μου την άποψή σας για αυτό το διάσιμο κινούμενο σχέδιο.  

ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!

*Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.

**Δεν γράφω Κριτικές για να  γράφω Κριτικές (δεν είναι αυτή η δουλειά μου) αλλά γράφω Κριτικές επειδή βλέπω ταινίες/διαβάζω βιβλία/ακούω μουσική!!!

***Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!

  

☞Διαβάστε σχετικά άρθρα:
__________________________

► Μεγαλώνοντας με τον Σνούπι
► Ο Τραγικός Κόσμος του Τσάρλι Μπράουν
 

☞Διαβάστε επίσης:
_________________

►📂Αρχειοθήκη:🍿Κινηματογράφος: Προτάσεις/Παρουσιάσεις/Κριτικές & Σχετικά άρθρα

_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2015 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*