ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #26 (Ιανουάριος 2016)

Την στήλη αυτή, την εμπνεύστηκε η Ελευθερία από το beauty blog Diary Of A Beauty Addict.

  

Με λίγα λόγια… αναλυτικά ο τίτλος: ♫ακούω: μουσική δηλαδή ένα τραγούδι που μου άρεσε πολύ τον μήνα που μας πέρασε και το άκουσα ουκ ολίγες φορές. ☺βλέπω: μια φωτογραφία  με κάτι που είδα και  μου άρεσε με οποιοδήποτε θέμα, τοπίο, αντικείμενο κτλ. ή ακόμα που φωτογράφισα Εγώ η ίδια. ✎συλλογίζομαι: αποσπάσματα βιβλίων ή κάποιο γνωμικό που μου άρεσε ή μερικές γραμμές από κάποιο βιβλίο που το βρήκα ενδιαφέρων, καθώς και δικές μου “Προσωπικές Φιλοσοφίες”.

ακούω:

Αντώνης Ρέμος & Γιάννης Βαρδής - Δωσ' μου μια αγκαλιά
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος / Μουσική: Αντώνης Βαρδής 

  Τι να πω γι' αυτό το ντουέτο; Βγάζει συγκίνηση, θλίψη, παράπονο... Η ερμηνεία του Αντώνη Ρέμου και πόσο μάλλον του Γιάννη Βαρδή σε ένα τραγούδι σε μουσική του πατέρα του και παντοτινά λατρεμένου Αντώνη Βαρδή (που πάντα θα μας λείπει από την ελληνική μουσική) εμένα προσωπικά μου δημιουργεί μια επιπλέον βαθιά συγκίνηση. Και αναρωτιέμαι: "Τι μουσική κληρονομιά μας άφησε ο τεράστιος Αντώνης Βαρδής, όπως αυτό το τραγούδι;!"

Ίσως να φταίνε οι νύχτες που νιώθω
κι απόψε πολύ μοναξιά
κανένα φεγγάρι δεν βγήκε αυτή την βραδιά
όλη η ζωή μου για πάντα δεμένη
σφιχτά στη δική σου τροχιά
κι εσύ μια αγάπη που σε περιμένω κρυφά

Ίσως να φταίνε οι λέξεις που καίνε
και αφήνουν βαθιές χαρακιές
στιγμές που δαγκώνεις τα χείλη και μέσα σου κλαις
θες να φωνάξεις να βρίσεις να σπάσεις
να πεις ένα φτάνει ως εδώ
η έστω ένα λόγο να βρεις για να πεις σ' αγαπώ

Δως μου μια αγκαλιά
μοναξιά να μην νιώθω άλλο πια
Δως μου μια αγκαλιά
στο άγγιγμα σου να σπάσει η κάρδια
Δως μου μια αγκαλιά
άνοιξε μου μια πόρτα στη ζωή
κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί

Ίσως να φταίνε οι μέρες που φεύγουν
κι αφήνουν στο σώμα πληγές
αγάπες χαμένες που μένουν για πάντα στο χθες
όμως απόψε μου λείπεις και ψάχνω
μια ανάσα δική σου να βρω
Σ' αυτόν τον αδιάφορο κόσμο να ζω δεν μπορώ

Κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί

βλέπω:

  Η πιο αγαπημένη εικόνα/εικόνες που κρατάω για τον μήνα Ιανουάριο είναι σίγουρα η απόδραση μου στην Χαλκίδα που σας την έδειξα με φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ. Όλος ο μήνας ήταν γεμάτος από όμορφες/διαφορετικές/μοναχικές/παρείστικες εικόνες αλλά η Νο.1 που έχει σημαδέψει το μυαλό μου και τον πρώτο μήνα του 2016 είναι η Χαλκίδα, οπότε καταλαβαίνετε...

συλλογίζομαι:

Με αφορμή τα παραπάνω λόγια της Marilyn Monroe, λέω κι Εγώ τις δικές μου σκέψεις. "Just myself! Δεν κρύβομαι... τα παραδέχομαι... αν λοιπόν δεν με "αντέχεις" και δεν "μπορείς" στα δύσκολα/στραβά/σιωπή/χειρότερα μου... τελικά δεν μπορείς να (με) καταλάβεις ούτε τα καλά μου! Τότε, ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙΣ! Μακριά κι αγαπημένοι! Και Εγώ πιο ελαφριά από περιττούς ανθρώπους και πιο ήρεμη μέσα μου! Να είσαι αυτή/ός που θέλεις και αισθάνεσαι και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να είσαι, με το έτσι θέλω! Και όποιος σε επι-κρίνει γι' αυτό, δώστου κι άλλους λόγους, έτσι για την αλητεία!" και έτσι απλά η Φιλικές απώλειες που βιώσα μέσα στον μήνα, ήταν εν τέλει μόνο για καλό. Οι σχέσεις φαίνονται αν είναι αληθινές ή μόνο μια συμφέρουσα βιτρίνα όταν δεν συμφωνείς να χάσεις την προσωπικότητά σου για να πας ακριβώς με τα νερά των άλλων... λέω Εγώ τώρα!

Καλό_Σαββατοκύριακο να έχουμε!!!

☞Διαβάστε επίσης:
__________________

 ► Όλες οι προηγούμενες αναρτήσεις της στήλης ➙ ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι

► ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #3 (Ιανουάριος 2014)

►ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #15 (Ιανουάριος 2015)

 

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

 ΟΧΙ στην λογοκλοπή!

©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*