⌛Keep a 5 Year Journal 2016: Days 1-10 (Ιανουάριος 2016) #1

  Μπήκαμε ήδη στο 2016 και φυσικά συνεχίζω ακάθεκτη το project "Keep a 5 Year Journal: 366 days 2016" (ΕΔΩ περισσότερες πληροφορίες για όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται). Εξάλλου, για το εν λόγω project, όσοι αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε σε αυτή την πρόσ(κ)ληση, έχουμε ακόμα πολύύύύ δρόμο. Όμως αυτή η πρόσ(κ)ληση κάθε μέρα, κάθε ερώτηση και ακόμα περισσότερο κάθε -προσωπική- απάντηση κάνει τη 'διαδρομή' τόσο μα τόσο ενδιαφέρουσα.

  Γι' αυτό τον μήνα, όμως, εκτός από τις ερωτήσεις της Μάρθας επέλεξα να απαντήσω και στις ερωτήσεις της Κατερίνας που δημιούργησε για να  απαντάει στις δικές της μηνιαίες λίστες, όπου όποιος το επιθυμεί μπορεί να τις ακολουθήσει. Για να είμαι δίκαιη αφού ξεκίνησα το project από την Μάρθα, θα απαντάω στις μηνιαίες ερωτήσεις της αλλά επειδή και οι ερωτήσεις της Κατερίνας είναι αρκετά διαφορετικές και εξίσου ενδιαφέρουσες, θα απαντάω και στις δικές της. Έτσι παρακάτω θα δείτε τις πρώτες 10+10 ερωτοαπαντήσεις μου για τον Ιανουάριο.

Παρασκευή 1/01/2016: 

Ερώτηση Μάρθας: Ο Νο. 1 στόχος μου για την Νέα Χρονιά.

  Την ίδια ερώτηση την είχα απαντήσει ΕΔΩ! Μια δουλειά της προκοπής... 

Ερώτηση Κατερίνας: Τα συναισθήματά μου σήμερα...

  Τα συναισθήματα που νιώθω σήμερα είναι μια περίεργη αίσθηση αισιοδοξίας και χαράς για την νέα χρονιά που ξεκίνησε που θέλω να πιστεύω εκτός από τις αναπόφευκτες δυσκολίες θα φέρει όμορφα πράγματα, όμορφες στιγμές και ακόμα περισσότερο θα φέρει/δώσει ό,τι δεν έφερε/έδωσε το 2015.  

Σάββατο 2/01/2016: 

Μ: Για ποιά πράγματα νιώθω ευγνωμοσύνη;
  Για όσα έχω, για όσα απόχτησα ή μου έδωσε η ζωή χωρίς καν να τα έχω ζητήσει ή να τα περιμένω ή ακόμα να τολμούσα να τα φανταστώ, για το ότι έχω την Υγειά μου, για το ότι έχω το χαμόγελο μου, για το ότι ακόμα υπάρχω... 

Κ: Κάτι που δεν θέλω να θυμάμαι...
  Συγγνώμη αλλά όπως έχω πει επανειλημμένος, θέλω να θυμάμαι τα πάντα, διότι ακόμα και αυτά που λογικά θα έπρεπε να τα ξεχάσω ή να τα διαγράψω, εμένα με κάνουν να πηγαίνω μπροστά και να γίνομαι καλύτερη... Οπότε, όταν ακούω να μου λένε "ξέχνα τα Μαρία, μην τα σκέφτεσαι, μην τα θυμάσαι..." δεν έχουν καταλάβει πως οι αναμνήσεις μου είναι το "σπρώξιμο" να προχωράω και όχι να μένω πίσω ή στάσιμη. Κάποια στιγμή, που θα πάει, θα το καταλάβουν. Κι αν δεν το καταλάβουν, δεν με νοιάζει κι όλας. 

Κυριακή 3/01/2016: 

Μ: Νιώθω ικανοποιημένη από την σημερινή ημέρα;

 Είμαι αρκετά έως πολύ ικανοποιημένη από την σημερινή ημέρα. Και υπήρχε ηρεμία στο σπίτι, αφού επέλεξα να καθίσω σπίτι με την 'οικογένειά' και περάσαμε όμορφα αλλά υπήρχε και διάθεση από την μεριά μου για να δημιουργήσω, όπως και το έκανα, όπως φυσικά σας έδειξα ΕΔΩ με το βάζο/κουτί των αναμνήσεων. 

 

Κ: Αν γυρνούσε πίσω ο χρόνος, θα ξανά ζούσα…

  Στην ίδια ερώτηση είχα απαντήσει ΕΔΩ, πέρσι τον Αύγουστο. Αν εννοούμε την προηγούμενο χρονιά, το 2015 που αποχαιρετήσαμε, αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω θα ήθελα να ξανά ζούσα... (πωπω δύσκολη ερώτηση!) όλο τον μήνα Οκτώβριο ή την ημέρα που το "καρμικό" Ν(Χ) χτύπησε την πόρτα μου ή μάλλον να πω καλύτερα το τηλέφωνό μου;! Αν εννοούμε όλης της ζωής μου, σίγουρα θα ήθελα να ξανά ζούσα την ημέρα της φυγής μου στα 13 μου περίπου αλλά περισσότερο για να αλλάξω τα γεγονότα και την εξέλιξη. Κατ' άλλα, νομίζω πως πλέον δεν πολύ "καίγομαι" ούτε καν στην σκέψη, να ξανά ζήσω μια κατάσταση, ακόμα κι αν ήταν καλή και όμορφη. Όλα στη ζωή μας συμβαίνουν σχεδόν μια φορά και όποια κι αν είναι η εξέλιξη δεν αλλάζει, ειδικά όταν έχουν κάνει τον κύκλο τους. Πάμε παρακάτω και ζούμε καινούργια πράγματα ή την συνέχεια τους... 

Δευτέρα 4/01/2016:  

Μ:  Ποια ανάμνηση μου έρχεται πρώτη στο μυαλό από την χρονιά που πέρασε;
  Το πρόβλημα υγείας της μάνας μου που εκτός από την ίδια, την βιώσα κι Εγώ πολύ δυνατά. Επειδή από την οικογένεια, ήμουν σχεδόν η μόνη που ήμουν στο πλευρό της και έκανα την "νοσοκόμα" εις διπλούν και πόσο μάλλον να τρέχω σαν την τρελή να προλάβω πολλές υποχρεώσεις που δεν ήταν καν δικές μου. Αλλά τελικά δικαιώθηκα στο ότι η ίδια κατάλαβε ποια ότι εκτός από "καλό παιδί" είμαι και άνθρωπος που δεν σε εγκαταλείπει στα δύσκολα και πόσο μάλλον δεν είμαι αναίσθητη. 

Κ:  Κάτι καινούργιο που θέλω να ζήσω... 
 Ταξιδάκια, κοντά, μακριά, με παρέα ή μόνη μου δεν με νοιάζει, αρκεί να είναι αποδράσεις από την καθημερινότητα που θα την δίνουν άλλο νόημα, όταν θα προκύπτει βέβαια ευκαιρία.

Τρίτη 5/01/2016:  

Μ:  Τί πέτυχα την χρονιά που πέρασε;
  Να αντιμετωπίσω ή να πάω κόντρα στους φόβους/φοβίες μου και να βγω από το καβούκι μου, γνωρίζοντας ανθρώπους, κάνοντας πράγματα που με κάνουν να νιώθω ελεύθερη και κυρίως ξεπέρασα έναν χωρισμό, που η αλήθεια είναι μου πήρε έναν ολόκληρο χρόνο. (A Fairy Story)

Κ:  Αν επέλεγα να χαρίσω κάτι, τι θα ήταν αυτό και σε ποιον;
  Όσο και να ακουστεί υπερβολικό ή κάπως, θα επέλεγα να χαρίσω την καρδιά μου στον μόνο Ǻνθρωπο που ίσως τελικά με αγαπάει και με εκτιμάει εγγυημένα και ανιοδιοτελώς χρόνια τώρα, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον. Και επίσης, τον ουσιαστικό χρόνο και στήριξη μου, ειδικά στο "Χαμόγελο του Παιδιού" (το οποίο έχω ξεχωριστή -προσωπική- εμπειρία) προσφέροντας ότι μπορώ να προσφέρω στα παιδάκια...

Τετάρτη 6/01/2016:

Μ:  Μια εξάρτηση που έχω μέχρι σήμερα.
  Να είμαι συνέχεια με τα ακουστικά του mp3 μου στα αυτιά και να ακούω μουσική, όλες τις ώρες και παντού. Κάποια στιγμή, πλάκα-πλάκα, νωρίς-νωρίς με βλέπω να μειώνεται η ακοή μου.

Κ:  Με ενοχλεί υπερβολικά…
  Με ενοχλεί η ανέντιμη σιωπή, η αδικία σε κάθε της μορφή, η αχαριστία που είναι βαθιά πηγή του κακού, η παραμύθα ειδικά των αντρών για να παίξουν με τα αισθήματά σου, η κριτική τύπου "σταύρωση" που ασκούν κάποιοι "αναμάρτητοι" για τις επιλογές που κάνουν κάποιοι άνθρωποι για τη ζωή τους... και επίσης δεν με ενοχλεί απλά αλλά με αηδιάζει η δήθεν ωραία-ευτυχισμένη- βιτρίνα - υποκρισία των ανθρώπων. 


Πέμπτη 7/01/2016: 

Μ:  Τελικά οι άνθρωποι αλλάζουν;
  Όπως αλλάζουν όλα, έτσι αλλάζει και ο άνθρωπος. Βέβαια, από κάποια ηλικία και μετά που έχει διαμορφώσει χαρακτήρα και προσωπικότητα, είναι στο χέρι του, αν στις καλές ή άσχημες καταστάσεις της ζωής, αλλάξει/προχωρήσει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. 

Κ: Μου έχει λείψει…
 Το cinema, οι κοντινές ή μακρινές αποδράσεις/εκδρομές, η θέα της θάλασσας και ειδικά στο αγαπημένο μου στέκι που όλο σχεδιάζω να βρεθώ και όλο στραβώνει το πράγμα, οι -πολύ- προσωπικές στιγμές...  

Παρασκευή 8/01/2016: 

Μ: Τί «καλό» έφαγα τελευταία;
 Οι λαχανοντολμάδες που έφτιαξε η μαμά ήταν καλοί θα έλεγα, περισσότερο γιατί είχε ρίξει μπόλικο φρέσκο λεμόνι, που ως γνωστόν Εγώ τρελαίνομαι για τα λεμόνια, σε όποια μορφή και να τα γευτώ. 

Κ:  Μια ανάμνηση από την παιδική μου ηλικία...
  Α, καλά, έχω ένα σωρό (κυρίως άσχημες) αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Ποια από όλες να αναφέρω. Έχω ήδη αναφέρει κάποιες σε διάφορες αναρτήσεις μου και ίσως να τις θυμάστε... Βαριέμαι τώρα να γράψω μία ακόμη...

Σάββατο 9/01/2016: 

Μ: Ποιο είναι το αγαπημένο σνακ αυτή την εποχή;
  Κουλούρι Θεσσαλονίκης! Σχεδόν κάθε μέρα μαζί με τον καφέ μου ή αλλιώς στο μεσημεριανό μου, αντί για ψωμί.

Κ:  Ένα τραγούδι που δεν βαριέμαι να ακούω…
  Τους τελευταίους 3 μήνες, καθημερινά και αρκετές φορές ακούω το "Σου Ξεδιπλώνω Την Ψυχή Μου" του νεαρού Στέλιου Λεγάκη. Σας είχα μιλήσει ΕΔΩ γι' αυτό το τραγούδι.

Κυριακή 10/01/2016: 

Μ: Τί με έκανε να χαμογελάσω σήμερα;
  Η Φίλη μου η Έφη! Είχαμε καθίσει σε ένα κρεπεράδικο, μιας και επιθυμούσαμε διακαώς να φάμε κάτι γλυκό αλλά ελαφρύ, όπως παγωτό. Τελικά όμως παραγγείλαμε και μοιραστήκαμε μια ωραιότατη περιποιημένη Βάφλα με μπόλικη σοκολάτα μερέντα και από την μία μεριά μια μπάλα παγωτού κρέμα (για μένα) και από την άλλη μεριά μια μπάλα παγωτού στρατσιατέλα (για εκείνην). Βέβαια, τώρα μάλλον από λάθος, στο πιάτο υπήρχαν 2+2 μπάλες παγωτού, αλλά όχι πως μας πείραξε κι όλας. Σε κάποια φάση λοιπόν μου λέει με αυτό το Σκορπίστικο (Σκορπίνα κι Εκείνη, γι' αυτό και ταιριάξαμε τα μάλα που λένε!) και χαριτωμένο ύφος της: "Όχι, όχι δεν μετανιώνω γι' αυτή τη γλυκιά αμαρτία. Εξάλλου, την μοιράζομαι μαζί σου, οπότε στην αμαρτία και οι δύο. Μπροστά στην όαση της σοκολάτας και του παγωτού, χαλάλι οι θερμίδες... από αύριο κόβω ή τουλάχιστον θα περιορίσω μια φορά την εβδομάδα τα γλυκά..."    

Κ: Αν δεν είχα το τωρινό επάγγελμα, ποια θα ήταν η εναλλακτική μου;
  Όταν εννοείς το τωρινό μου; Μετράει και το "επάγγελμα" Άνεργη; Η εναλλακτική μου θα ήταν σίγουρα ένα επάγγελμα στα μέτρα μου, που θα το έκανα καλά έως πολύ καλά και εκτός θα μου αποφέρει καλά χρήματα (στην λογική περίπτωση) θα με ικανοποιεί και θα με γεμίζει δημιουργικά.   

___________________________

☞Σημ.: Από 'δω και πέρα η εβδομαδιαία ανάρτηση του "Keep a 5 Year Journal: 366 days" με τις 7 ερωτοαπαντήσεις μου για τον κάθε μήνα, θα την ανεβάζω κάθε Δευτέρα. 

 

 Διαβάστε επίσης:
_____________________________

►Διαβάστε παρακάτω τις αναρτήσεις του Νοεμβρίου & Δεκεμβρίου του 2015.

⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 1 - 15 (Νοέμβριος 2015) #1
⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 16 - 22 (Νοέμβριος 2015) #2

 ⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 23 - 30 (Νοέμβριος 2015) #3

⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 1 - 6 (Δεκέμβριος 2015) #1

⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 7 - 13 (Δεκέμβριος 2015) #2

⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 14 - 20 (Δεκέμβριος 2015) #3

⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 21 - 27 (Δεκέμβριος 2015) #4

⌛ Keep a 5 Year Journal: Days 28 - 31 (Δεκέμβριος 2015) #5

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*