ΕΔΩ και ΕΔΩ στο παρελθόν είχα γράψει γιατί λατρεύω τις ταινίες καταστροφής (πως ο σκηνοθέτης Ρόλαντ Έμεριχ έχει χαρακτηριστεί "καταστροφολόγος" ή και "ο μετρ των ταινιών καταστροφής" και δεν έχει αφήσει φυσικό φαινόμενο και καταστροφή που να μην το έχει κάνει ταινία;!) είτε το θέμα τους έχει να κάνει με φυσικά φαινόμενα είτε η καταστροφή προέρχεται από τον ίδιο τον άνθρωπο.
Το 1996, 20 χρόνια πριν, κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία "Ημέρα Ανεξαρτησίας" η οποία είχε σπάσει κάθε ρεκόρ εισιτηρίων παγκοσμίως και έγινε μια από τις πιο κλασικές και πασίγνωστες ταινίες καταστροφής. Φυσικά, βρίσκεται και μέσα στην 10άδα μου με τις πιο αγαπημένες μου ταινίες αυτού του είδους. (Μήπως να κάνω ξεχωριστό ποστ με την δική μου 10άδα;)
2016 λοιπόν, 20 χρόνια μετά, και ο Ρόλαντ Έμεριχ -τον οποίο Εγώ προσωπικά τον παραδέχομαι ακόμα κι αν υπερβάλλει στις ταινίες του- αποφασίζει να γυρίσει την συνέχεια της ταινίας με τους ίδιους Πρωταγωνιστές/χαρακτήρες αλλά και νέους αλλά και με την ίδια απειλή που είναι οι εξωγήινοι που θέλουν να αφανίσουν το ανθρώπινο είδος. Ως εδώ γνωστά και ωραία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: "Η νέα ταινία κατάφερε να φτάσει ή και να ξε-περάσει την δράση αλλά και την αίγλη που είχε η πρώτη;"
*Η υπόθεση της ταινίας:
Πάντα ξέραμε ότι θα επιστρέψουν. Αφού το «Ημέρα Ανεξαρτησίας» επαναπροσδιόρισε την κινηματογραφική περιπέτεια, το επόμενο επικό κεφάλαιο εξερευνά μια διαφαινόμενη απειλή παγκόσμιας καταστροφής χωρίς προηγούμενο. Χρησιμοποιώντας εξωγήινη τεχνολογία, τα έθνη της Γης έχουν συνεργαστεί σε ένα τεράστιο αμυντικό πρόγραμμα για να προστατεύσουν τον πλανήτη. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να μας προετοιμάσει για την προχωρημένη και χωρίς προηγούμενο δύναμη των εξωγήινων, και μόνο η ευφυΐα μερικών γενναίων ανδρών και γυναικών μπορούν να σώσουν τον κόσμο μας από τον απόλυτο αφανισμό.
by imdb:
*Το trailer της ταινίας: [Με ελληνικούς υπότιτλους]
Σκηνοθεσία: Roland Emmerich
Πρωταγωνιστούν: Jeff Goldblum, Bill Pullman, Liam Hemsworth, Maika Monroe, Sela Ward, William Fichtner, Judd Hirsch, Brent Spiner
Είδος Ταινίας: Περιπέτεια, Sci-Fi
Ημ/νία κυκλοφορίας (Ελλάδα): Πέμπτη 23/06/2016
Διάρκεια: 120'
- Γκοτζίλα (Godzilla) (1998)
- Μετά την επόμενη μέρα (The Day After Tomorrow) (2004)
- 10.000 π.Χ. (2008)
- 2012 (2009)
- Λευκός Οίκος: Η πτώση (White House Down) (2013) - Διάβασε ΕΔΩ την κριτική μου!
*Η άποψή μου:
Τώρα όσον αφορά από δράση, έχει μπόλικη και απολαυστική. Κάποιες βέβαια τις θεώρησα αστείες και περιττές. Θέαμα και Εφέ άκρως εντυπωσιακά που θυμίζουν πολύ από "2012" που κανένα κτίριο και γενικά καμιά πόλη δεν μένει όρθια. Καταστροφή φουλ, γεμάτη και υπερβολική επίσης θα έλεγα. Όπως επίσης υπερβολικά ήταν και τα εφέ-σκηνές όπου οι στρατιώτες μπήκαν στα άδυτα των εξωγήινων και έγινε η μάχη της μάχης ω! μάχη! Με κούρασε λιγάκι όλη αυτή η εικόνα που μου έμοιαζε πολύ ψηφιακή, πολύ 'υπολογιστή' βρε παιδί μου. Την ήθελα πιο 'φυσική', πιο ...σαν την πρώτη ας πούμε ταινία.
Τέλος, εδώ οι εξωγήινοι φαίνονται καθαρά και είναι τρομακτικοί θα έλεγα. Η δε Βασίλισσα που είναι αυτή που κάνει το μεγαλύτερο κακό, από κάποιο σημείο και μετά που είχε πάρει ας πούμε τα ηνία και χόρευε για τα καλά κάθε αεροσκάφος και κάθε μαχόμενο, με εκνεύρισε και με κούρασε που έλεγα "άντε επιτέλους, δεν πεθαίνει αυτή; πότε θα πεθάνει;" Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν μου αρέσει να νικάνε οι κακοί και πόσο μάλλον οι εξωγήινοι που θεωρούν ότι είναι πιο έξυπνοι από τους ανθρώπους.
Ξέρετε, το λέω συνέχεια, όταν πρόκειται για συνέχεια και πόσο μάλλον όταν είναι τέτοιο σίκουελ ταινιών, είναι μια πολύ καλή επιλογή για να την δείτε στον Κινηματογράφο. Με απλά λόγια, περνάς ένα ευχάριστο 2ώρο (αν και περίμενα να είναι μεγαλύτερης διάρκειας) με απολαυστικές μάχες, εφέ, σοβαρούς αλλά και αστείους διαλόγους, με τα ωραία ελπιδοφόρα μηνύματα για την ανθρωπότητα αλλά και τις γνωστές και ίσως κλισέ ατάκες περί Αμερικής... αλλά εντάξει λογικό αφού και αυτή η μάχη με την εισβολή των εξωγήινων συνέπεσε ουπς! πάλι με την γιορτινή μέρα των Αμερικανών την 4η Ιουλίου: Η μέρα της Ανεξαρτησίας της Αμερικής. Προσωπικά, μου άρεσε πολύ, την απόλαυσα, χαίρομαι που την είδα αλλά η πρώτη ίσως μου άρεσε λίγο περισσότερο κι από πλευράς "φυσικότητας" αλλά και από πλευράς σκηνές μάχης. Δεν είχε και τόσο την αίγλη της πρώτης ταινίας αλλά δεν περνάει απαρατήρητη ούτε το λες αποτυχημένο σίκουελ.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!
*Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, ούτε Μουσικής, ούτε Βιβλίων… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.
**Δεν γράφω Κριτικές για να γράφω Κριτικές (δεν είναι αυτή η δουλειά μου) αλλά γράφω Κριτικές επειδή βλέπω ταινίες/διαβάζω βιβλία/ακούω μουσική!!!
***Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!
___________________
► Διαβάστε περισσότερες Κριτικές ταινιών στην στήλη “Movie in Cinema Κριτική”
► Διαβάστε περισσότερες προτάσεις ταινιών στην στήλη “Film reviews”
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*
Μαράκι χάρηκα που διάβασα την άποψη σου, είναι μια ταινία που σίγουρα θα δω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως εγώ τα sequel τα φοβάμαι, οπότε δεν ξαφνιάζομαι που αναφέρεις πως δεν έχει την αίγλη της πρώτης ταινίας, αλλά με ενθαρρύνει το ότι σαν γενικό σύνολο σου άρεσε.
Σε φιλώ γλυκά!
Μαρινάκι μου, κι Εγώ λίγο τα φοβάμαι τα sequel τα φοβάμαι αλλά περισσότερο με τραβάνε να τα δω για να δω την διαφορά, καταλαβαίνεις.
ΔιαγραφήΌπως είχα γράψει για "Το Κάλεσμα" την προηγούμενη ταινία που είδα στο cinema, αν και sequel, ήταν πολύ καλύτερη από το ένα. Εδώ σε αυτή, η πρώτη μου άρεσε πολύ περισσοτερο, και όχι μόνο γιατί της έλειπε η αίγλη αλλά η υπερβολή των εφέ από "υπολογιστή". Κατ' άλλα χαίρομαι που την είδα, είναι καλή!
Ξέρεις, αν και όταν τη δεις, γι πέρνα να μου γραψεις εντυπώσεις.
Σε φιλώ!
Εγώ πάλι αυτές τις ταινίες δεν τις προτιμώ να σου πω την αλήθεια..πολύ ψέμα και πολύ χαμός για το τίποτα!! Και πάντα σχεδόν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο...ότι οι Αμερικάνοι θα σώσουν τον κόσμο! Χαχαχα...φιλάκια πολλά Μαράκι, να έχεις μια όμορφη μέρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι Εύη μου, τις απολαμβάνω γιατί με διασκεδάζουν από το πολύ "ψέμα" και την "υπερβολή" (αλλά έχουν και αρκετή δόση αλήθειας, να το πούεμ και αυτό!)Και δεν τις παίρνω τόσο σοβαρά, όσο χαμό κι αν κάνουν, βλέπε "2012" που τελικά ο ίσιος ο κόσμος τον κάνει αυτό τον χαμό, που κάθεται και τις παίρνει σοβαρά, αντί να διασκεδάζει με αυτές. Λέω Εγώ τώρα!
ΔιαγραφήΑυτό το ότι οι Αμερικάνοι βγαίνουν πάντα οι ήρωες, κι εμένα μου την σπάει αλλά πλέον το κοροιδεύω! Προτιμώ να το παίρνω ως ότι οι άνθρωποι θα σώσουν τον κόσμο! Χαχαχαχα! Εύη μου, χάρηκα για το σχόλιο σου, αλήθεια!
Σε φιλώ γλυκά!
Οκ, όσο κι αν γέλασα με το σχόλιο της Εύης πιο πάνω, θα τη δω την ταινία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο μου άρεσε, ναι μεν φοβάμαι κι εγώ τις συνέχειες, μα .. ξεσκάω με τις ταινίες καταστροφής! (Είμαι καλά, γιατρέ μου?!)
;-)
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κούκλα μου!
Ε, Γιάννα μου, εχει δίκιο η Εύη, εδώ που ατ λέμε!
Διαγραφή"Ξεσκάω με τις ταινίες καταστροφής" ωωωω! ναι είσαι πολύ καλά ασθενή μου! Κι Εγώ έτσι ξεσκάω με αυτές τις ταινίες! Είμαστε, δε είμαστε καλά και οι δυο!
Φιλιά πολλά αγαπημένη μου!