Οι "Ποιητικές" μου σκέψεις #4 - "Άγγιξέ με, προκάλεσε με (Ιππότη μου)" - ΜΑΡΙΑ Π.

Άγγιξε με, προκάλεσε με (Ιππότη μου)

Οι ματιές μας συναντήθηκαν τυχαία
Ένα "χάρηκα πολύ" μέσα στην ευγένεια
Ήταν αρκετό για να γοητευτώ
Εσύ ένας Ιππότης σπάνιο στις μέρες μας
Κι Εγώ μια Πριγκίπισσα
Σαν να βγήκαμε από παραμύθι
Ξεχωρίζεις από μακριά
Και έτσι κάνεις τη διαφορά
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία

Άγγιξε με, προκάλεσε με (Ιππότη μου)
Δε θα σου αντισταθώ καθόλου πίστεψέ με
Σου δίνω την άδεια ελεύθερα να εκφραστείς
Σε θέλω τόσο, όσο με θέλεις κι εσύ
Άγγιξε με, προκάλεσε με (Ιππότη μου)
Δε θα σου φύγω, θα μείνω δεμένη εδώ
Σου το ορκίζομαι δεν θα φύγω
Θα γίνω δική σου σώμα και ψυχή
Δεν έχω άλλη επιλογή απ' το να υπακούσω
σε ό,τι αισθάνεται η καρδιά
Άντε λοιπόν, κάνε το πρώτο βήμα εσύ
Κι ύστερα θα πάρω σειρά κι Εγώ

Διακριτικά προσπαθούμε να κρύψουμε
Κάθε έλξη ερωτική - κάθε συναίσθημα
Μα δε ξεγελάμε κανέναν πια
Μια φωτιά καίει τα μέσα μας σαν πυρκαγιά
Τα κορμιά μας φωνάζουν παθιασμένα
Σε θέλω και με θέλεις κολασμένα
Ό,τι κάνεις κι ό,τι λες με αναστατώνει
Μάλλον η καρδιά μου σου έχει παραδοθεί

*Αφιερωμένο!
Ν(Χ)
Κυριακή 18/10/2015
©ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)

_____________________________

   Αυτό γράφτηκε, όπως φαίνεται και στην αναγραφόμενη ημερομηνία τον Οκτώβριο του 2015. Από τότε, υπάρχει στο 'πρόχειρο' αλλά σήμερα μάλλον είναι η κατάλληλη στιγμή να το δημοσιεύσω και να μπει και αυτό στις Συλλεκτικές μου Στιγμές. Και είναι το πιο αγαπημένο μου, ό,τι πιο αυθόρμητα όμορφο μου ήρθε σαν έμπνευση. Και εννοείται 'αφιερωμένο'! Πως θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι; Και δεν είναι ότι είδα, ένιωσα και τσέκαρα πως στις ημέρες μας υπάρχουν όντως  Ιππότες. (αν και λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα της μιας παλάμης) Σας το λέω πως υπάρχουν! Απλώς, μερικούς ή τους περισσότερους στην πορεία τους πατάει το τρένο, άλλοι τους παίρνει η μπάλα και το χάνουν το παιχνίδι γιατί όπως και να το κάνουμε, εκτός από λόγια χρειάζονται και δυνατές -μια στο τόσο- πράξεις και άλλοι πάλι πηγαίνοντας ή προσπαθώντας να παραμείνουν στο Κάμελοτ ή ακόμα και να μοιάσουν λίγο στον Δον Κιχώτη, στην πορεία χάσανε το δρόμο τους. Διότι κακά τα ψέματα το "Ιπποτιλίκι" από πάντα, εκτός από τιμητικός τίτλος ήταν και θα είναι πραγματική ανάγκη στο να υπάρχει η διαφορά μέσα στην βιτρίνα που κυκλοφορεί εκεί έξω. Δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι και δύσκολο και πόσο μάλλον ακατόρθωτο. Από την άλλην, το "Ιπποτιλίκι" ή το έχεις ή δεν το έχεις! 

   Αν έχετε συναντήσει λοιπόν για λίγο ή για πολύ έναν άνθρωπο "Ιππότη" (όπως ο καθένας/καθεμιά τον έχει στο μυαλό της) να νιώθετε τυχεροί και ευλογημένοι, ακόμα κι αν στο δρόμο ο "Ιππότης" χάθηκε ή το "όνειρο" τελείωσε.😉  

☞Διαβάστε επίσης:
___________________
► Διαβάστε περισσότερα από την στήλη “Οι Ποιητικές μου σκέψεις”
► Η Βιβλιοθήκη του ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ
► Η ποίηση/στίχοι μου
► Η στιγμή σου σ’ ένα ποίημα...

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*