Προσωπικότητες #10: 👼 Θυμάμαι... Pq 1 χρόνο λείπεις μα είναι σαν να μην έχεις φύγει ποτέ! (part2)

   Θυμάμαι... και τι δε θυμάμαι λοιπόν!!!

 

   Σαν σήμερα 1 χρόνο πριν... Θυμάμαι... Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016 μια μέρα που θα θυμάμαι για ένα άσχημο μαντάτο και για μια όμορφη -δική μου- στιγμή.

   Μέσα σε μια μέρα... μέσα σε λίγες ώρες πως μπορείς να δεις, να νιώσεις, να βιώσεις σχεδόν ταυτόχρονα ή έστω με διαφορά λίγων λεπτών την κακή αλλά και την καλή πλευρά της ζωής και φυσικά και το ανάποδο, την καλή αλλά και την κακή πλευρά της ζωής!

   Έτσι πάει! Εκεί που γελάς, εκεί θα κλάψεις και εκεί που κλαις, εκεί και θα γελάσεις.

   Σαν σήμερα 1 χρόνο πριν... έφυγε από την ζωή απρόσμενα... ο Παντελής (Pq).

   Τι σημασία έχει αν δεν ήταν ένας δικός μας-κοντινός μας άνθρωπος;

  Τι σημασία έχει αν δεν προλάβαμε να τον γνωρίσουμε από κοντά;

   Ήταν ένα παιδί που έκανε αυτό που γούσταρε, να γράφει μουσική-τραγούδια, να τραγουδάει ό,τι ένιωθε η καρδιά του, η ψυχή του, το μυαλό του... όλα με τον δικό του τρόπο. Αυτό αρκεί!

  Ήταν ένας καλλιτέχνης που ολομόναχος κατάφερε ό,τι κατάφερε και τον ανέδειξε ο κόσμος που τον αγάπησε για κάποιον λόγο... ο κόσμος που τον στήριξε για τους δικούς του λόγους... ο κόσμος που τον λάτρεψε, συνεχίζει και θα συνεχίσει να τον αγαπάει όσο ο Παντελής με τα τραγούδια του θα υπάρχει κάπου εκεί γύρω να τραγουδάει ντόμπρα, σταράτα, λαϊκά όσα θα ήθελε ο καθένας μας ξεκάθαρα και χωρίς δήθεν καθωσπρεπισμό να πει. Αυτό αρκεί!

   Και βρήκε ανταπόκριση σε πολύ κόσμο γιατί αυτός ο κόσμος ένιωθε όπως ένιωθε ο Παντελής. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της μουσικής. Αυτός ήταν και ο λόγος ύπαρξης του Παντελή στην μουσική. Απλά να μοιράζεται την αγάπη του για τη μουσική και όσα συναισθήματα και ιστορίες βιώνε, άκουγε, του μετέφεραν... τα έκανε τραγούδια με απλά, καθημερινά, ντόμπρα, σταράτα λόγια... έτσι όπως μιλάμε οι περισσότεροι. Αυτό αρκεί

   Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από αυτό που κάνει η ίδια η μουσική. Η μουσική μιλάει όταν εσύ δεν μπορείς να μιλήσεις. Η μουσική ενώνει όταν εσύ αντί να χτίσεις γέφυρες, χτίζεις τοίχους. Αυτός είναι ο σκοπός του Καλλιτέχνη, όπως κι αν έχει αναδεικτεί, όσο κι αν δεν γουστάρεις τα τραγούδια του ή την ίδια του την φάτσα, ακόμα και αν είναι ή δεν είναι της ...ποιότητας σου. Αυτό ήταν ο Παντελής! Η δική του κατάθεση ψυχής σε κάθε του τραγούδι. Αυτό αρκεί!

   Σαν σήμερα 1 χρόνο πριν... έφυγε ένα νέο, αγαπητό παιδί που όσοι τον αγαπήσαμε για αυτό ακριβώς που ήταν, στεναχωρεθήκαμε, πονέσαμε, κλάψαμε... ακόμα κι αν δεν ήταν ένας δικός μας άνθρωπος.

   Ήταν όμως ένας καλλιτέχνης! Και ένας καλλιτέχνης πάντα θα μένει στην μνήμη του κόσμου μέσα από το έργο του, αρέσει ή δεν αρέσει σε όλους. Κι ακόμα περισσότερο θα μένει στην καρδιές του κόσμου, μόνο και μόνο για την απλότητα, την καλοσύνη και την ωραία-διακριτική του παρουσία.

   Σαν σήμερα 1 χρόνο πριν... κι όμως μοιάζει σαν να μην πέρασε τόσος χρόνος. Σαν να μην έφυγε ποτέ για το τελευταίο μεγάλο ταξίδι. Δεν έφυγες, γιατί υπάρχεις στην καρδιά μας και στο μυαλό μας, βρε Παντέλο!

   1 χρόνος που καθημερινά σε ακούμε, σε σκεφτόμαστε και μας λύπεις! Εμένα, μου λύπεις αλλά ξέρω πως είσαι εκεί πάνω ψηλά καλύτερα από 'δω κάτω τον ψεύτη-δήθεν κόσμο και κάθε φορά που σε ακούω συγκινούμε αλλά και χαμογελώ! Χαμογελώ γιατί χαίρομαι που υπήρξε ένας -νέος- άθρωπος που έκανε αυτό που γούσταρε παρά τις "σειρήνες" που υπήρχαν γύρω του, χωρίς να χάσει την αυθεντικότητά του και άφησε το στίγμα του ...με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Κι εμένα προσωπικά αυτό μου αρκεί!

   1 χρόνος πέρασε αλλά είναι σαν να είσαι εδώ. Μα είσαι ακόμα εδώ! Πάντα θα είσαι εδώ βρε Παντέλο! Καθημερινά στο ραδιόφωνο, στο mp3 μας, στις μουσικές μας επιλογές, στις χαρές, στις λύπες, στην καψούρα μας, με τη φωνή σου, τις μουσικές σου, τους ακαταλαβίστικους στίχους (για πολλούς "ακαταλαβίστικους-παράξενους" που μάλλον ξέχασαν πως είναι να μιλάς σταράτα και καθημερινά λόγια όπως μιλάει ένας άνθρωπος), με τα τραγούδια σου (παλιά - καινούργια δεν μας νοιάζει!) που όσο τα ακούμε, τόσο συνειδητοποιούμε πόσο αλήθειες λένε... κατάμουτρα! Και αυτό για μένα προσωπικά μου αρκεί!

Θυμάμαι... και τι δε θυμάμαι λοιπόν!!! 

 

 

📍Αφιέρωμα#7 & Προσωπικότητες#8: Καλό ταξίδι Παντελή μου! (part1) (19/02/2016)

📍Αφιέρωμα #9 & Προσωπικότητες #9: 👼Θυμάμαι... Pq 1 χρόνο λείπεις μα είναι σαν να μην έχεις φύγει ποτέ! (part2) (18/02/2017)

🌹🌹

☞Διαβάστε επίσης:
____________________

► Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη "Αφιερώματα & Προσωπικότητες"

► Αφιέρωμα# & Προσωπικότητες#2- Καλό ταξίδι Δημήτρη Μητροπάνο!
► Προσωπικότητες#1 - TolisLovedMaria! Καλό Ταξίδι!
► Αφιέρωμα #4 & Προσωπικότητες #3: Καλό ταξίδι Τζένη Βάνου!
► Αφιέρωμα #5 & Προσωπικότητες #4: Καλό ταξίδι Gabriel Garcia Marquez!
► Αφιέρωμα #6 & Προσωπικότητες #5: Κωνσταντίνος Καβάφης: Σαν σήμερα 29 Απριλίου…
► Καλό_ Ταξίδι Βαγγέλη! Καλό_Ταξίδι Παλικάρι μου!

 

Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*