ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #32 (Ιανουάριος 2017)

 Την στήλη αυτή, την εμπνεύστηκε η Ελευθερία από το beauty blog Diary Of A Beauty Addict.

 

Με λίγα λόγια… αναλυτικά ο τίτλος:

♫ακούω: μουσική δηλαδή ένα τραγούδι που μου άρεσε πολύ τον μήνα που μας πέρασε και το άκουσα ουκ ολίγες φορές.

☺βλέπω: μια φωτογραφία  με κάτι που είδα και  μου άρεσε με οποιοδήποτε θέμα, τοπίο, αντικείμενο κτλ. ή ακόμα που φωτογράφισα Εγώ η ίδια.

✎συλλογίζομαι: αποσπάσματα βιβλίων ή κάποιο γνωμικό που μου άρεσε ή μερικές γραμμές από κάποιο βιβλίο που το βρήκα ενδιαφέρων, καθώς και δικές μου “Προσωπικές Φιλοσοφίες”.

ακούω:

   Τον Ιανουάριο άκουσα καθημερινά πάρα πολύ δυο τραγούδια. Το "Ας εκτεθώ" του ταλαντούχου Γιώργου Λιανού και το "Γεια σου λοιπόν" του Δημήτρη Μπάση. Δυο τραγούδια (και τα δυο σε στίχους Χάρη Ρώμα) που κυριολεκτικά χτυπάνε στην καρδιά και δε όταν είσαι ήδη σε φάση που 'πονάς'... τότε κάτι τέτοια τραγούδια σου δίνουν και δύναμη.

βλέπω:

Η λέξη που κυριάρχησε στην σημερινή μέρα (εξου και η φωτο της ημέρας) είναι -δυστυχώς- "Ταλαιπωρία" σε όλα, ασταμάτητη ανόητη ταλαιπωρία! Ουφ! 😔 Αλλά δε βαριέσαι, συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια! Δε λυγίζω εύκολα, δεν καταλαβαίνω από τίποτα... Είμαι "Δύναμη ρε" κι έτσι θα είμαι μέχρι να μην αντέχω άλλη μάχη! Χεχεχε! 😜 Αύριο πάμε πάλι από την αρχή... 😄😉😏💪 (Πέμπτη 26/01/2017)

 

   Είδα, αισθάνθηκα, βιώσα και συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο πολύ ταλαιπωρία και δε ταλαιπωρία άδικη που δεν μου αξίζει και δεν μου αναλογεί. Ταλαιπωρία από παντού και σχεδόν από τους πάντες. Και κάποια πράγματα με έχουν στεναχωρήσει πάρα πολύ, με ανάκασαν και με έχουν φορτώσει με βάρος που δεν μου αναλογεί και φυσικά δεν αξίζω. Γιατί δεν έχω δώσει το δικαίωμα και ούτε έχω δώσει την εντύπωση ότι είμαι μια γυναικούλα της σειράς που κρέμεται από κάποιον χωρίς να έχω δική μου προσωπικότητα. Αντιθέτως, έχω προσωπικότητα και μάλιστα 'ισχυρή'. Οπότε δεν επιτρέπω να με ταιλαιπωρείς από την στιγμή που Εγώ απέναντι σου είμαι πιο εντάξει κι από εσένα που έχω απέναντι μου. Τέλος πάντων, με εκείνα και με τ' άλλα, έχω μια διάθεση θλίψης που αισθάνομαι πως αν εγκαταλείψω και αφεθώ στην 'αδυναμία' μου, θα φτάσει σε κατάθλιψη. Και επειδή έχω περάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρελθόν και την νίκησα, δεν επιτρέπω σε κανέναν, σε τίποτα και ειδικά στον ίδιο μου τον εαυτό να ξανά κυλίσω. Είμαι δυνατή και έτσι επιτρέπω να με βλέπω και να με αισθάνομαι, με το λιγότερο δεν συμβιβάζομαι. Και έτσι λέω "Θα περάσει και αυτό, όλα περνούν!" και συνεχίζω προσπαθώντας...

 

 

συλλογίζομαι:

    Όλο αυτό το κειμενάκι που ΔΕΝ είναι δικό μου! Το βρήκα στο διαδίκτυο και εκείνη την ημέρα ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν να διαβάσω. Μεγάλες -συναισθηματικές- αλήθειες που τις γνωρίζω, τις λέω στον εαυτό μου αλλά είναι που θες να "σου τα πει" κάποιος για να 'ξεκολλήσεις' λιγάκι και να συνεχίσεις τη διαδρομή σου.

 

☞Διαβάστε επίσης:
__________________
► Όλες οι προηγούμενες αναρτήσεις της στήλης ➙ ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι
► ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #3 (Ιανουάριος 2014)
►ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #15 (Ιανουάριος 2015)
► ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #26 (Ιανουάριος 2016)

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*