Σκέφτομαι και Γράφω #26 – Άνθρωποι "Σχέση ζωής"

   Η ζωή συχνά μας φέρνει στο δρόμο μας ανθρώπους που τυγχάνει να καταλήξουν άνθρωποι "Σχέση ζωής". Σίγουρα δεν αξίζουν όλοι! Σίγουρα δεν αφήνουν όλοι το στίγμα τους, κάποιοι περνούν στο διάβα  περαστικοί κι αδιάφοροι. Άλλοι εμφανίζονται μια στο τόσο, όποτε τους βολεύει κι άλλες εννιά γίνονται καπνό. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι οι άνθρωποι που με κάποιον τρόπο, για κάποιον λόγο είναι μέρος της ζωής μας ακόμα κι αν προκύπτουν μπόρες μέσα στην ίδια την καθημερινότητα που στέκονται εμπόδιο στο δρόμο και των δυων.

   Πολλές φορές μάλιστα συμβαίνει να υπάρχουν στη ζωή μας από απόσταση, όχι τόσο συναισθηματική όσο χιλιομετρική. Η συναισθηματική απόσταση ίσως αναπόφευκτα έρθει, όχι τόσο από την ίδια την τριβή της καθημερινότητας όσο όταν η αμοιβαία προσπάθεια επικοινωνίας και επαφής πάψει να υφίσταται και από τα δυο πρόσωπα. Η χιλιομετρική απόσταση όμως, αν και αρκετά δύσκολα, μπορεί να την παλέψεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

   Η αρχή βέβαια γίνεται με το να γνωρίσεις έναν άνθρωπο, να σε γνωρίσει κι Εκείνος και για τον χ, ψ λόγο θα καταλήξετε να γίνετε ο ένας για τον άλλον ένα μεγάλο -απαραίτητο- κομμάτι της ζωής του ως οξυγόνο, ως καύσιμο, ως χαμόγελο, ως "καλημέρα", ως "καληνύχτα", ως στήριγμα, ως ακροατής, ως έμπιστο πρόσωπο, ως Φίλος, ως κάποιου είδους σχέση... Ακόμη κι αν δεν ξέρεις ούτε εσύ, ούτε κι Εκείνος πως να το εξηγήσετε, το κομμάτι αυτό θα το θέλετε και οι δυο εκεί με κάποιον τρόπο να το κουβαλάτε μαζί σας. Θα είναι τέτοια δυνατή η "Σχέση ζωής" που ακόμα κι αν προκύψει χιλιομετρική ή συναισθηματική απόσταση, πάντα ο ένας θα θέλει το καλό του άλλου. Ακόμη κι αν δεν είναι γραφτό, ακόμη κι αν δεν ακολουθήσει παράλληλη πορεία, ακόμη κι αν η επικοινωνία πάψει να είναι συχνή, πάντα θα σας δένει η αμοιβαία εκτίμηση και αγάπη. Ακόμα κι αν υπάρχει μια κρυφή ή και φανερή βαθιά στεναχώρια του «Μου λείπει» αν και δεν θα φτάνει η αλήθεια είναι, όμως θα σας αρκεί το να ξέρετε και οι δυο πως είαστε καλά, όπου κι αν είσαστε, με αυτούς που είσαστε και όπως και να είσαστε. Αυτό το καλώς ή κακώς, συμπαθητικό ή αντιπαθητικό «Μακριά αλλά αγαπημένοι» θα είναι το «κλειδί» της σχέσης αυτής στο να κρατηθεί αέναη ζωντανή και ανέσπερη σαν να μην την έχει αγγίξει ο αμείλικτος χρόνος.

   Ο χρόνος θα κάνει σίγουρα τα δικά του! Η ζωή  θα κάνει επίσης τα δικά της χωρίς να σε ρωτήσει. Και εσύ, και ο άλλος και κάθε άνθρωπος που ανέπτυξε μια "Σχέση ζωής", καλώς ή κακώς, θα συνηθίσει την απουσία, την μειωμένη επαφή και επικοινωνία και θα συνεχίσει τη ζωή του σαν να μην έχει σταματήσει περιμένοντας στην αναμονή σε έναν σταθμό ή ένα λιμάνι πότε θα έρθει η ευκαιρία μιας ακόμης συνάντησης. 

 

  Αυτό που θα έχει πια σημασία είναι πως στην καρδιά σου, στο μυαλό σου και στην σκέψη σου θα υπάρχει πάντα ο άνθρωπος εκείνος που χωρίς να το περιμένεις ήρθε, στάθηκε, πρόσφερε και κατέληξε να γίνει "Σχέση ζωής" που κάθε φορά που θα τον φέρνεις σαν εικόνα θα σου χαρίζει πάντα ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Και θα αισθάνεσαι τυχερός και ευλογημένος που τον γνώρισες και έζησες όμορφες στιγμές στα εύκολα και στήριξη στα δύσκολα. 

   Κακά τα ψέματα, δεν είναι όλοι και όλες τυχεροί και ευλογημένοι στο να κρατήσουν στην καρδιά τους και στη ζωή τους, με οποιονδήποτε τρόπο, "Ανθρώπους Καρδιάς" μέχρι εκεί που δεν μπορεί να φτάσει καμιά μαχαιριά. Και Εγώ και εσύ και όσοι το έχουν βιώσει ξέρουμε καταβάθος πολύ καλά πως δεν χρειάζεται τελικά να λυπόμαστε για ό,τι δεν έμεινε όπως θέλουμε κοντά μας, δίπλα μας. Χρειάζεται μόνο να χαιρόμαστε γι’ αυτό το δώρο της ζωής και να χαμογελάμε σε κάθε κοινή όμορφη ανάμνηση, ακόμα κι αν ακόμα καταβάθος -φυσιολογικά- μας θλίβει λιγάκι το "Μακριά αλλά αγαπημένοι". 

  Συμπέρασμα; Ας κρατήσουμε με όποιον όμορφο τρόπο μπορούμε τους ανθρώπους "Σχέση ζωής και Καρδιάς" που έχουν περάσει ή υπάρχουν ακόμα -κοντά ή μακριά- στην ζωή μας. Ας τους κρατήσουμε σε ένα κουτάκι του μυαλού μας, σε μια γωνίτσα της καρδιά μας, σε ένα μέρος της ζωής μας. Μην τους αφήσουμε επ' ουδενί να αισθανθούν πως είναι βάρος, περιττοί ή "δεύτεροι" αλλά ένα σημαντικό, γερό ολοκληρωμένο κομμάτι στην ζωή μας. Κι αφού ο χρόνος θα δυναμώνει και θα δένει όλο και περισσότερο αυτή την σχέση, εμείς δεν θα πρέπει να φερθούμε ανόητα κάνοντας την αδύναμη και εύθραυστη. Μόνο τότε θα έχει νόημα ύπαρξης και θα αξίζει πραγματικά αυτή η «Σχέση ζωής». 

_____________

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017
17:22 μ.μ.

☞Διαβάστε επίσης:
____________________ 

►Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη “Σκέφτομαι και Γράφω"
►Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη "My thought"
►Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη "Let’s talk about Relationships"

► Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την κατηγορία "Τροφή για σκέψη"

 *Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*