📚Maria's books #3 & Let’s talk about Relationships #12 - Σχέσεις εξ αποστάσεως

   Δυο νέοι άνθρωποι που γνωρίστηκαν κάτω από απρόβλεπτες συνθήκες.
  Μια γνωριμία λες και βγήκε από σενάριο κινηματογραφικής ταινίας.
  Η πρώτη γνωριμία έγινε δειλά -δειλά αλλά αποφασιστικά κυρίως από Εκείνον.
  Εκείνη στην αρχή δισταχτική, λίγο απόμακρη, φοβισμένη θα έλεγες για το αν θα του δώσει μια ευκαιρία ή θα το αφήσει σαν να μην συνέβη ποτέ αυτή η αναπάντεχη σαν παραμυθένια γνωριμία.
  Της φαινόντουσαν όλα τόσο τέλεια για να είναι αληθινά. 
  Το πρώτο ραντεβού δόθηκε επιτόπου με την υπόσχεση ότι δεν θα ξεγελάσει ο ένας τον άλλον και θα έρθουν και οι δυο στο προγραμματισμένο ραντεβού. 
  Μια εβδομάδα μετά Εκείνη πήγε στο ραντεβού, τον συνάντησε και ήταν σαν να γνωριζόντουσαν από πάντα.
  Τόση άνεση, τόσο χιούμορ, τόσα πολλά κοινά πράγματα και χόμπι, σχεδόν ίδιο τρόπο σκέψης και φιλοσοφία ζωής, ίδιες επιθυμίες, ίδια όνειρα, ίδια σχέδια για το μέλλον... ακόμα και οι ματιές είχαν την ίδια συμπάθεια.
  Οι συναντήσεις γίναν καθημερινές, η παρουσία και η παρέα πλέον ήταν απαραίτητη και ο ένας είχε την ανάγκη του άλλου. Η πορεία τους πήγαινε προς σοβαρά μονοπάτια.
  Οι καλοκαιρινές στιγμές τους περνούσαν ευχάριστα, χωρίς βέβαια να λείπουν τα συνεφάκια στην σχέση τους που όμως τα ξεπερνούσαν με διάλογο, με μηνύματα, με τηλεφωνήματα, με επαφή... με όποιον τρόπο μπορούσαν για να διατηρήσουν την φλόγα αναμμένη.
  Αρχές Σεπτέμβρη και Εκείνος έπρεπε να φύγει για μερικές ημέρες για ένα επαγγελματικό ταξίδι εκτός Αθηνών.
  Εκείνος είχε ετοιμάσει τα πάντα για το ταξίδι του. Εκείνη πάλι δεν είχε προετοιμαστεί καθόλου γι' αυτό, μιας και το έμαθε την τελευταία στιγμή και δεν ήξερε πως να αντιδράσει.
  Της ζήτησε να τον περιμένει και λυπάται που δεν μπορεί να την πάρει μαζί του αυτή την φορά. Της υποσχέθηκε πως δεν θα την αφήσει να αισθανθεί μόνη της, θα επικοινωνεί συνεχώς μαζί της σε κάθε ευκαιρία.
  Εκείνη συνέχιζε την καθημερινότητα της αλλά το μυαλό της ήταν συνεχώς σε Εκείνον. Η επικοινωνία τις πρώτες 2 ημέρες ήταν μόνο μια "Καλημέρα/Καληνύχτα Καρδούλα μου", χωρίς πολλά-πολλά μιας και ο χρόνος κυρίως από Εκείνον ήταν περιορισμένος. Την τρίτη μέρα και την τέταρτη Εκείνη τον έψαχνε στο τηλέφωνο, στα μηνύματα... Εκείνος όμως σιωπή από τα πάντα.
  Λίγο τα παραπονάκια της, λίγο τα νάζια της, λίγο τα όμορφα του λόγια, λίγο η ανάγκη του να τον περιμένει... η επικοινωνία άρχιζε να γίνεται πιο συχνή. Λίγο με τα sms, λίγο με τα τηλεφωνήματα, λίγο με τα μηνύματα στο facebook Messenger... η επικοινωνία ήταν δυνατή και με το παραπάνω, κυρίως όταν έφτανε το βράδυ και η μοναξιά χτυπούσε πιο έντονα από ότι την ημέρα, μιλούσαν για ώρες.

  

   Ένα βράδυ, γύρω στις 11, Εκείνη του κάνει μια αναπάντητη κλήση, περιμένοντας ότι θα την πάρει πίσω. Βλέπεις είχαν να επικοινωνήσουν από το προηγούμενο πρωί και μέχρι τότε υπήρχε μια ατελείωτη σιωπή. Ανεβαίνει πάνω στην ταράτσα του σπιτιού της και φωτογραφίζει το Φεγγάρι που ήταν τόσο όμορφο, τόσο λαμπερό και του στέλνει τη φωτογραφία με μήνυμα στο Messenger περιμένοντας να τον δει "ενεργό" και το μήνυμα να λέει "Διαβάστηκε".

  Η ώρα να περνά και εκείνη μονάχη να κοιτά με παράπονο το Φεγγάρι περιμένοντας να χτυπήσει το τηλέφωνο ή να ακούσει τον ήχο του μηνύματος. Ώσπου χτυπάει το τηλέφωνο από Εκείνον και αυτομάτως η θλίψη της μετατρέπεται σε πελώρια χαρά.

  Της είπε πως η φωτογραφία αδικεί την πραγματική ομορφιά του Φεγγαριού, πως θα προτιμούσε να το θαύμαζαν μαζί αγκαλιασμένοι, πως του λύπει τρελά και δεν αντέχει αν δεν βλέπει την φατσούλα της κάθε μέρα να του χαμογελά, από κοντά όμως, να την αισθάνεται στα μπράτσα του, στην αγκαλιά του. Όμως ξέρουν και οι δυο πως πρέπει να κάνουν υπομονή και να αντέξουν...

 Η απόσταση είναι μεγάλη, τα χιλιόμετρα/μίλια πολλά, η αναμονή έντονη, ο χρόνος περιορισμένος, οι υποχρεώσεις πολλές, τα εμπόδια αμέτρητα ακόμα και τα παράπονα, οι δικαιολογίες, οι αμφιβολίες, οι παρεξηγήσεις, οι φωνές, τα "δεν ατέχω άλλο", τα "τέλος, αρκετά!"... δεν είναι και τόσο σοβαρά ή και τόσο σημαντικά όταν η αγάπη αυτού του ζευγαριού είναι αμοιβαία, τα αισθήματα του ενός για τον άλλον αληθινά, η προσπάθεια για να μείνει η φλόγα αναμμένη, για να ξεπεράσουν τα όποια κύμματα και σύννεφα στην σχέση τους είναι κοινή για το καλό και των δυο.

•  Let’s talk about Relationships #7 - Αόρατες ερωτικές σχέσεις... («Όποιος ενδιαφέρεται, το δείχνει!»)

_________________

   Όταν πια στην εποχή μας, στις μέρες μας υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι εποικινωνίας, όπως το κινητό, το τηλέφωνο, τα sms, το facebook, τα προσωπικά μηνήματα στο Messenger, το Skype, το Viber... για να κρατήσεις επαφή με τους ανθρώπους που αγαπάς, που είναι μακριά, που σου λείπουν, που εννοείται νοιάζεσαι πραγματικά... δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για να χαλάσεις, για να καταστρέψεις, για να ΜΗΝ δίνεις το παρών στη ζωή του άλλου. Φυσικά και δικαιολογείται κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα, άντε κάποιες μέρες να μην προλαβαίνεις να μιλήσεις πολύ μαζί του, να μη βγεις για ένα καφεδάκι, να μην προλαβαίνεις πολλά πολλά από τον χρόνο που σε κυνηγάει και να πέφτουν βροχή οι δικαιολογίες. Όμως υπάρχει όριο και στις δικαολογίες και στα "δεν μπορώ ή δεν έχω χρόνο"... Να θυμάσαι επίσης πως υπάρχει τεράστια διαφορά στο ποιον δίνεις προτεραιότητα ή λίγο παραπάνω σημασία στην επαφή σου με τους ανθρώπους που σε νοιάζονται και λες πως νοιάζεσαι κι εσύ γι' αυτούς.

   Οι Φίλοι ή Οικογένεια σου μπορεί να σε δικαιολογήσουν και μια και δυο και παραπάνω φορές, αλλά η σχέση σου, η ερωτική σου σχέση και δε όταν είναι εξ αποστάσεως θα σε δικαιολογήσει ως εκεί που μοιάζει πως δεν την έχεις ξεχασμένη ή αν θες να το πω κι αλλιώς γραμμένη. Ένα απλό προσωπικό μηνυματάκι ή να του/της ποστάρεις στα γρήγορα μια φατσούλα😘, μπορεί να σου φαίνεται αστείο και ίσως περιττό αλλά για τον παραλήπτη να είναι, αν όχι αρκετό σίγουρα όμως μια σπίθα, ένα σκούντηγμα, ένα σημάδι ζωής πως κάπου εκεί έξω κάποιος που αγαπά συνεχίζει να τον/την σκέφτεται. Μια τόσο απλή κίνηση διαρκεί όσο μια γουλιά καφέ. Ασήμαντος ο χρόνος που θα ξοδέψεις μπροστά στην χαρά που θα δώσεις και τα συν που θα κερδίσεις στην πορεία των σχέσεων σου με τους ανθρώπους που εκτιμάς. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ πως Ό,τι αφήνεις, σε αφήνει! ("Tweet this")

📰Διαβάστε επίσης:

• Σκέφτομαι και Γράφω#12 – “ράγισε το γυαλί” v “έσπασε το γυαλί” (15/11/2013)
• Σκέφτομαι και Γράφω#14 & Let’s talk about Relationships! #5 -– “Καλύτερα από απόσταση παρά αδιαφορία” (11/12/2013)
• Σκέφτομαι και Γράφω #26 – Άνθρωποι "Σχέση ζωής" (5/02/2017)

Γιάννης Σαββιδάκης - Να 'ταν η απόσταση γυαλί

Έλα για λίγο να σε δω
και ύστερα φεύγεις πάλι
είναι η βραδιά μεγάλη
κι εγώ μονάχος δεν μπορώ
Είμαι εδώ και είσαι εκεί
χιλιόμετρα και μίλια
Μέχρι τα δυο σου χείλια
μοιάζει ο κόσμος φυλακή

Να ‘ταν η απόσταση γυαλί με μια να το σπάσω
Να ‘ταν η απόσταση γυαλί με μια να το σπάσω
Να ‘ταν η απόσταση γυαλί με μια να το σπάσω
και ούτε μια στιγμή να μη σε ξαναχάσω, να μη σε ξαναχάσω
Να ‘ταν η απόσταση γυαλί

Έλα για λίγο να σε δω
το άδειο μου κρεβάτι
Σαν έρημο παλάτι
χωρίς βασίλισσα και εγώ
Είμαι εδώ και είσαι εκεί
χιλιόμετρα και μίλια
Μέχρι τα δυο σου χείλια
μοιάζει ο κόσμος φυλακή

☞Διαβάστε σχετικές αναρτήσεις:
_____________________________
►Διαβάστε περισσότερα Άρθρα μου  
► Διαβάστε περισσότερα άρθρα από τις στήλες "Let’s talk about Relationships" & "Ανθρώπινες σχέσεις"

►Διαβάστε περισσότερα άρθρα της στήλης “📚Maria's books”
► Οι Βιβλιοθήκη του ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫... (Λίστα)
►Διαβάστε περισσότερα άρθρα από τις παρακάτω στήλες

• True Stories:Μικρές_καθημερινές_ιστορίες
• 💭Σκέφτομαι και Γράφω
• ✍ My thoughts
•  True Stories

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*