Γιατί όταν η σκέψη του να "να μείνω ή να φύγω" γίνεται πολύ έντονη στο μυαλό...
Όταν οι καταστάσεις παραμένουν στάσιμες ή ακόμα χειρότερα εκεί που νομίζεις ή σε κάνουν να νομίζεις πως καλυτερεύουν τελικά χειροτερεύουν...
Όταν οι άνθρωποι που αγαπάς ή και λένε ότι σε αγαπούν ή έστω σε νοιάζονται αντί να σε κρατούν κοντά σου σε διώχνουν με την απουσία τους, την αδιαφορία τους, την αχαριστία τους, σε ξεχνούν, σου υπόσχονται αλλά τα λόγια τους δεν συνάδουν με τις πράξεις τους και τις συμπεριφορές του ή ακόμα χειρότερα είναι συνεχώς με την καραμέλα "δεν έχω χρόνο" αλλά απαιτούν από σένα να είσαι πάντα παρούσα και να μην τους ξεχνάς...
Όταν παίρνεις λιγότερα από όσα δίνεις και αισθάνεσαι πως είσαι εσύ "ο μαλάκας της υπόθεσης"...
Όταν οι ίδιοι άνθρωποι αυτοί σου λένε ότι είσαι μέρος της ζωής τους αλλά δείχνουν το εντελώς αντίθετο και σε βγάζουν απ' έξω με το να αισθάνεσαι ότι είσαι μάλλον βάρος ή ότι δεν κολλάς πουθενά...
Όταν η απουσία είναι μεγαλύτερη και πιο έντονη από την παρουσία...
Όταν η αναμονή είναι μεγαλύτερη κι από τον ίδιο τον χρόνο που διαθέτεις...
Όταν δεν κάνουν τον κόπο να σου δώσουν τα 2-3 ελάχιστα λογικά πράγματα που οφείλεις να κάνεις για να διατηρηθεί μια σχέση...
Όταν το ξενέρωμα, η απογοήτευση, το παράπονο, ο θυμός τελικά γίνονται πιο δυνατά από την επιθυμία, τα θέλω, το νοιάζομαι, το "σε θέλω", το "μου λείπεις"...
Όταν η μικρή απόσταση χιλιομέτρων δεν είναι τίποτα μπροστά στην μεγάλη συναισθηματική απόσταση που προκαλείται από την μη αμοιβαία προσπάθεια...
Όταν καταλήγεις να είσαι η τελευταία στην σειρά -ούτε καν η δεύτερη ή τρίτη- στη ζωή, στον χρόνο, στις επιλογές του άλλου...
Όταν ανάμεσα στους ανθρώπους (σου) νιώθεις μεγαλύτερη μοναξιά κι από ότι όταν είσαι εντελώς μόνη/μόνος. γιατί έτσι σε κάνουν Εκείνοι να αισθάνεσαι...
Όταν πρώτα για το δικό σου καλό κι ύστερα για το καλό του άλλου, είναι καλύτερο το "μακριά κι αγαπημένοι"...
Όταν τελικά προσπαθείς μόνη/μόνος και για τους δυο ή και για περισσότερους σηκώνοντας τα βάρη και του άλλου και πονάς, στενοχωριέσαι, πικραίνεσαι, υποφέρεις και σπας σε κομμάτια και κανείς δεν νοιάζεται να ρωτήσει, να μάθει, να πάρει και ο άλλος την ευθύνη που του αναλογεί...
Όταν βάζεις κάτω την σκέψη σου και χωρίζεις τα "Το συναίσθημα λέει..." και "Η λογική λέει..." απαριθμώντας "τα υπερ και τα κατά" και εξετάζοντας όλα τα ενδεχόμενα και βλέποντας και τα γεγονότα που γράφονται σωστά ή λανθασμένα, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι το γυαλί αν ραγίσει μπορεί να το ξανά κολλήσεις, όμως αν σπάσει; κολλάει;
Όταν 'όλα', 'όλοι' ή έστω αυτά που σε ενδιαφέρουν, με τον τρόπο τους, την συμπεριφορά τους, τα -ωραία- λόγια να έχουμε να λέμε, τις πράξεις που είναι λιγοστές... φωνάζουν "φύγε" αντί "μείνε"....
Τότε ξέρεις ήδη την απάντηση και δεν υπάρχει καν δίλλημα. Κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, ακόμα και με βαριά καρδιά, ακόμα κι αν δεν θέλεις να φύγεις, ακόμα κι αν αντέχεις λίγο ακόμα να προσπαθήσεις.
Όταν παραμένεις στην αναμονή για πολύ καιρό τρενάροντας την απόφασή σου "Καλύτερα να φύγω...", τότε να περιμένεις πως ΙΣΩΣ να αλλάξουν τα πράγματα ΙΣΩΣ όμως και να παραμείνουν ως έχουν και να χάσεις πολύτιμο χρόνο στο να προσπαθείς μάταια για πράγματα και ανθρώπους που δεν προσπαθούν το ίδιο αμοιβαία και για σένα.
Πέρα απ' όλα αυτά όμως, υπάρχει και μια ακόμη αλήθεια που ίσως αυτή να αξίζει να λάβεις σοβαρά κι από ότι τις παραπάνω σκέψεις "ό,τι αξίζει, ότι είναι αληθινό δεν χάνεται ακόμα κι αν ο χρόνος κάνει τα δικά του".
___________________
► Διαβάστε περισσότερα άρθρα μου από την στήλη "Σκέφτομαι και Γράφω"
► Διαβάστε περισσότερα άρθρα μου από την στήλη "✍My thoughts"
► Ακούστε και διαβάστε κι άλλες μουσικές επιλογές από τις μουσικές στήλες ♪Let's Talk About Music & ♫Music Obsessions - Γιατί κάθε συναίσθημα μπορεί να εκφραστεί, έτσι απλά, με τους στίχους ενός τραγουδιού!
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*
Μαρία μου, αυτά τα διλήμματα πόσο κόσμο ταλαιπωρούν! Και πόσοι χάνουν το χρόνο μέσα από τα χέρια τους περιμένοντας τις ΙΣΩΣ καλύτερες μέρες! Υπέροχη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήMia μου, έτσι είναι! Σ' ευχχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΜαρία η απόφαση του φευγω-μένω είναι σημαντική, οπότε ευ ξέρεις μέσα σου τι ειναι αυτο που θα κάνεις. Αν έχεις δεύτερες σκέψεις και σε τυραννανε ισως δεν είναι η ώρα. Ισως πάλι ειναι η κατάλληλη στιγμη μιας και οιαναστολες μπορει να εχουν να κάνουν με το οτι θα αφησεις φίλους και συγγενεις... Οπως και να έχει το θέμα είναι πως νιώθεις εσυ. Τότε η αποφαση θα ειναι πιο εύκολη. Σε φιλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάκη μου, είτε έτσι είτε αλλιώς, είτε θέλουμε, είτε όχι ό,τι είναι ν γίνει θα γίνει!
ΔιαγραφήΕδώ θα είμαστε, θα τα πούμε!