Το βιβλίο για το οποίο θα σας μιλήσω είναι το μυθιστόρημα της Κάτιας Δημοπούλου με τίτλο "βουτιά". Από ότι θυμάμαι, τον Αύγουστο του 2017, λίγες ημέρες πριν φύγω για Αυστραλία είχα λάβει ένα πανέμορφο ταχυδρομικό δεματάκι από την Μαριάννα του blog "Onirokosmos" και νομίζω ήταν στα πλαίσια του περσινού δρώμενου ανταλλαγής καρτ ποστάλ που διοργάνωσε η Μαρία που έτρεχε εκείνο τον καιρό "Tαξιδεύοντας με μια καρτ ποστάλ...". Μέσα στο δέμα της ήταν και αυτό το βιβλίο και άλλα πολύ όμορφα χειροποίητα καλούδια.
Το βιβλίο αυτό λοιπόν, το διάβασα περίπου ένα χρόνο μετά, πριν 2 περίπου εβδομάδες. Γιατί τελικά όλα έχουν την ώρα τους και τον χρόνο τους.
Είδος: Μυθιστόρημα
Σειρά: Ελληνική Λογοτεχνία/Πεζογραφία
Τίτλος: “Βουτιά”
Συγγραφέας: Κάτια Δημοπούλου
Εκδόσεις: Καστανιώτη, Μάιος 2017
Σελ.: 192
Σημ.: Η αφιέρωση της Συγγραφέα:Στη Μελία και στα κορίτσια της ζωής μου...
Η υπόθεση:
Μια λυρική αφήγηση στον παφλασμό των κυμάτων. Ένα μυθιστόρημα για την ελάχιστη ή τη μεγάλη κίνηση που κρύβεται κάτω από τη θλίψη. Ένα βιβλίο για τον έρωτα και τη φιλία, για τις μυστικές ζωές των ανθρώπων που, ενώ κινούνται αόρατες, πυροδοτούν συχνά εκρήξεις.
Μια ιστορία που ζητάει από τον αναγνώστη να «βουτήξει» για να τη ζήσει.
Η άποψη μου:
Το κάθε κεφάλαιο είναι σαν μια ημερολογιακή καταγραφή τις ιστορίας από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο. Ένα Καλοκαίρι που ξεκινάει από την Αθήνα με την βαρετή, κουραστική, αδρανή ζωή που τρέχει αλλά μένει στάσιμη στα ανούσια πράγματα χωρίς κάτι να βγάζει τους βυθισμένους ήρωες της ιστορίας προς το φως και να δώσει ζωή στα καθημερινά νυχτερινά όνειρα τους αλλά και ανάγκες τους. Φτάνουμε μέχρι την Σύρο με ανεμελιά, ξεγνοιασιά, βόλτες, μοναχικές στιγμές, αναμνήσεις, μνήμες, σκέψεις, ανάμεικτα συναισθήματα, εικόνες από τη ζωή των κατοίκων και την καθημερινότητα του νησιού, τα όνειρα που παίρνουν σάρκα και οστά μέχρι την συναισθηματική φόρτιση των ηρώων ωσότου φτάσουν στο επιθυμητό ενός τέλους που θα περίμεναν ή που θα συμβιβαζόντουσαν απλά με αυτό, γιατί ίσως είναι το καλύτερο που έχουν.
Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι οι εξής: Έχουμε την Ειρήνη κοντά στα 40, επιτυχημένη δικηγόρος, που όμως η ζωή της κυλάει κάπως αργά με το να βρίσκει παρηγοριά στα όνειρά της κάθε νύχτα.
Λόγω της καλύτερης παιδικής της Φίλης Έλλη που το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι να ξεχνάει όσα θυμάται, η Ειρήνη βρίσκει έναν λόγο και σκοπό να ξανά βρει την νιότη και την ανεμελιά για να βγει από την αδράνεια που έχει βυθιστεί. Ξεκινάνε μαζί μια εκδρομή, όπου εκεί θα συναντήσουν τους υπόλοιπους φίλους της παρέας.
Εκεί θα συναντήσουν και τον Μάνο, σύντροφος της Έλλης και παθιασμένος Οικολόγος που είναι επικίνδυνα μπλεγμένος σε οικολογικές οργανώσεις ενάντια των συμφερόντων. Ένας άντρας που και οι δυο γυναίκες αγάπησαν πολύ και που και οι δυο θα κάνουν τα πάντα να τον κρατήσουν στη ζωή.
Όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά θα ανασύρουν το παρελθόν, ξεχασμένα γεγονότα που είχαν μείνει κρυφά, συναισθήματα βαθιά κρυμμένα γιατί έτσι έπρεπε να συμβεί, που ούτε καν μπορούν να φανταστούν πως η εκδρομή αυτή θα εξελιχθεί σε μια περιπέτεια στα νησιά του Αιγαίου, σε μια εξερεύνηση όχι μόνο τους εαυτού τους αλλά και την αλήθειας για τις μυστικές ζωές που αποκαλύπτονται για το κοινό καλό.
Για να βρεις τον εαυτό σου... για να αποκαλύψεις την αλήθεια πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί να δώσεις και τη ζωή σου. Μπορεί απλά να χρειαστεί να θυμηθείς όσα έπρεπε να ξεχάσεις ή ακόμα και να ξεχάσεις όσα έχεις θυμηθεί ή έχουν ή επρόκειτο να συμβούν.
Ένα αρκετά ενδιαφέρον μυθιστόρημα που ενώ εξ' αρχής φαίνεται πως είναι "γυναικεία υπόθεση" και μιλάει για την γυναικεία φιλία και τη ζωή δυο γυναικών που παλεύει η καθεμιά να βγει στην επιφάνεια και να βρει μόνη ή μαζί ξανά τον εαυτό της, τελικά η ιστορία μας μετατρέπεται και καταλήγει σε θρίλερ που σχεδόν δεν περιμένεις, γιατί δεν πάει ο νους σου, τουλάχιστον μέχρι να φτάσεις στο σημείο που πρέπει να "βουτήξεις" κι εσύ ως αναγνώστης και να καταλάβεις πως εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι το απλό αλλά και με κάτι πέρα από ότι συμβαίνει γύρω μας και δεν αντιδρούμε.
Μου άρεσε, το διάβασα άνετα σε 1,5 μέρα, μου έμεινε το στόρι στο μυαλό, άσχετα αν το τέλος μου άφησε κάτι το μισό ή ίσως να το ήθελα λίγο διαφορετικό.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!
*Επειδή εγώ γράφω ότι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ!
**Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, Θεάτρου, Μουσικής, ούτε Βιβλίων και Φωτογραφίας… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.
***Δεν γράφω κριτικές, απλά για να γράφω Κριτικές (δεν είναι αυτή η δουλειά μου) αλλά γράφω Κριτικές επειδή βλέπω ταινίες/παραστάσεις/εκθέσεις, διαβάζω βιβλία, ακούω μουσική!!!
****Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
_________________
► Η Βιβλιοθήκη του ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ
► Βιβλιοθήκη: Η ΒιβλιοΠαρουσιάσεις/Κριτικές & Σχετικές στήλες του ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫... (Αρχειοθήκη/Λίστα)
► ΒιβιλιοΚριτικές: Παρουσιάσεις/Κριτικές Βιβλίων
► #Διεθνής_Εβδομάδα_βιβλίου 2013! Η δική μου επιλογή Βιβλίου!
► 23 Απριλίου 2015: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου (Τα βιβλία & Εγώ)
► My blog book! Πως να μετατρέψετε το blog σας σε …βιβλίο!
► Hi-5 Φώτο! 2η εβδομάδα: 5 βιβλία που αγαπώ κι υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μου!
► ✍Bookofmylife: Ένα αναμνηστικό ενθύμιο βιβλίο Ημερολόγιο... (+ τα τελευταία βιβλία που απέκτησα)
► ✎TAG: Books
Απαγορεύεται η τροποποίηση, η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των κειμένων καθώς και των φωτογραφιών από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς προηγούμενη αναγραφή της πηγής, γραπτή άδεια αλλά και έγκριση της δημιουργού του.
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα! Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
Μαρία κρατώ κατ' αρχήν την υπέροχη χειρονομία της Μαριάννας με το δώρο αλλά και το αφιέρωμά της. Πράξη γεμάτη συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάμε στο βιβλίο τώρα.
Λοιπόν μου άρεσε πάρα πολύ η υπόθεση. Πρέπει να έχει πολύ βάθος και να κρύβει εντάσεις. Κάτι που μου αρέσει πολύ.
Εξαίρετη η παρουσίασή σου.
Ευχαριστούμε πολύ Μαρία μου.
Γιάννη μου, όντως πράξη γεμάτη συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει όντως βάθος και ένταση το βιβλίο και γι' αυτό το διάβασα γρήγορα.
Κι Εγώ ευχαριστώ!