✅Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει❗️

 Ένα ακόμη challenge από την Άλκηστη του blog Little Hope Flags που αυτή την φορά μας προτρέπει να μοιραστούμε την "Καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει". Μπορείτε να διαβάσετε τη δική της ανάρτηση ΕΔΩ!

 

  

 

   Προσωπικά δεν πολύ μου αρέσουν οι συμβουλές και πόσο μάλλον όταν λέγονται κουνώντας το δάχτυλο τους επειδή δεν συμφωνούν με τις δικές μου απόψεις, επιλογές κ.λ.π. Η αλήθεια (και είναι καρατσεκαρισμένο αυτό) όσες συμβουλές έχω δεχθεί από το οικογενειακό μου περιβάλλον μέχρι και οι περισσότερες συμβουλές που έχω δεχθεί από πολλούς και τις άκουσα, σχεδόν ποτέ δεν μου βγήκε σε καλό. Αντιθέτως την πάτησα άσχημα και την πλήρωσα ακριβά. Όμως δεν μπορώ να αρνηθώ και πόσο μάλλον να ξεχάσω κάποιες -λίγες, καλές και σωστές- συμβουλές που μου έχουν δώσει κάποιοι άνθρωποι που στάθηκαν (ή Εγώ στάθηκα) στο δρόμο μου ξαφνικά σαν φύλακες άγγελοι να το πω; σαν ένα σημάδι ότι τίποτα δεν τελείωσε; σαν μια δύναμη που με έσπρωξε να κινηθώ; πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές τις συγκεκριμένες συμβουλές που θα μοιραστώ μαζί σας, όχι μόνο καλώς και μου δόθηκαν, αλλά έπιασαν και τόπο. Για μένα αυτές οι συμβουλές είχαν και έχουν αξία όχι μόνο γιατί έπιασαν τόπο αλλά γιατί αυτοί οι άνθρωποι μου τις έδωσαν με νοιάξιμο για τα δικά μου θέλω κι όχι γιατί πίστευαν ποιο θα ήταν "το σωστό και το πρέπον" για μένα. Και συμβουλή με συμβουλή έχει διαφορά.

 

  Τι να πρωτοθυμηθώ;

  Την κουβέντα όλο αγάπη "Τώρα που είσαι ακόμα μικρή να μάθεις να βγάζεις ό,τι άσχημο και αρνητικό έχεις μέσα σου και να μιλάς, να μην τα κρατάς μέσα σου. Γιατί θα μεγαλώσεις και τότε όλα και ακόμα περισσότερα που θα ζήσεις πιο μεγάλη θα μαζευτούν και θα γίνει ένα αβάσταχτο φορτίο που δεν θα μπορείς μόνη σου να το σηκώσεις. Να σηκώνεις τα δικά σου βάρη, όχι τα βάρη των άλλων που δεν έχουν να κάνουν με σένα αλλά θέλουν να τα ρίξουν σε σένα." έτος 1997, Εγώ γύρω στα 13 με 14, από τη γυναίκα που ένιωθα πως ήταν η 2η οικογένειά μου, που έκανε ό,τι μπορούσε για να νιώθω μέλος της οικογένειάς της. Και αυτά τα κάπως έτσι λόγια μου τα είπε με μια ζεστή αγκαλιά μια μέρα που για μια ακόμη φορά έκρυβα μέσα μου στεναχώριες, μια μπερδεμένη φυγή, μια ανησυχία ότι φεύγω ή μένω; κ.α. Δεν μπορώ να πω πως αυτά τα συμβουλευτικά λόγια τα έλαβα νωρίς τόσο σοβαρά όπως έπρεπε, αντιθέτως τα έλαβα σοβαρά ας πούμε αργά κάνοντας τα πράξη απλά σε ικανοποιητικό βαθμό.

 

  Όταν δούλευα σε κάποιο από τα πολλά εργοστάσια και έπιανα δουλειά στις 05:30 το πρωί, θυμάμαι κάποιοι εργαζόμενοι, κάποιοι υπάλληλοι που ξεκινούσε η βάρδια τους με έβλεπα και μου έλεγαν "Κορίτσι μου, δεν είναι δουλειά αυτή για σένα. Μικρό, νέο, όμορφο, ευγενικό κορίτσι σε βλέπουμε να τρέχεις σαν ρομπότ σε μια δουλειά βαριά, βρόμικη, καθόλου υγιής ενώ θα έπρεπε να σπουδάζεις για να έχεις ένα καλύτερο μέλλον. Ξεκίνα ξανά σχολείο, σε νυχτερινό και παράλληλα το πρωί σε μια δουλειά μακριά από εδώ μέσα και θα έχουν νόημα τα χρόνια σου. Αν συνεχίσεις στα εργοστάσια, θα φύγουν τα χρόνια σου χωρίς να το καταλάβεις με ένα κορμί που θα σέρνεται πριν την ώρα του. Καλύτερα να δώσεις στα χρόνια σου δημιουργική κούραση για να φτιάξεις ένα καλύτερο μέλλον, παρά να πεθάνεις στην κούραση για να κερδίσεις ένα μεροκάματο της πείνας." Αυτά τα λόγια που τα άκουγα καθημερινά και πόσο μάλλον τα έβλεπα στο ύφος και στη καλημέρα τους, έπιασαν τόπο.

 

   Περίπου την ίδια περίοδο ή και λίγο αργότερα, μια φορά την εβδομάδα, τις Τρίτες αν θυμάμαι καλά, στην πρωινή δουλειά που δούλευα σε γνωστή αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών, ερχόταν μια κοπέλα, η Φρόσω, για να γεμίσει τους αυτόματους πωλητές. Είχαμε συστηθεί, μου μίλησε για τη ζωή της, για το ότι υπήρξε δυστυχώς παντρεμένη και την χώρισε και την εγκατέλειψε ο άντρας της με ένα μωρό παιδί και έμεινε σχεδόν στους δρόμους. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Επέστρεψε πίσω στα θρανία σε νυχτερινό Γυμνάσιο για να πάρει το απολυτήριο και παρόλο που έπαιρνε και το παιδί της μαζί στο καρότσι, δεν τα παράτησε, τα κατάφερε. Στην συνέχεια συνέχισε τις σπουδές της και πήρε ξανά τη ζωή της στα χέρια της. Μου εξιστόρησε πάρα πολλά και ομολογώ πως ειδικά κάποιες κουβέντες της με έκανε να πάρω την απόφαση στα 25 μου χρόνια να επιστρέψω κι Εγώ πίσω στα θρανία και να δώσω στη ζωή μου και στα χρόνια μου αξία και νόημα, αφού μέχρι τότε η ζωή μου ήταν ξεκάθαρα σπίτι-δουλειά όχι μόνο μία-δουλειές-σπίτι και τίποτα άλλο.

 

   Τα λόγια της "Μαράκι μου, Εγώ σαν μεγαλύτερη σου, με έναν τραγικό γάμο και χωρισμό, με ένα μωρό παιδί να είναι παντού μαζί μου, χωρίς σχεδόν καμία βοήθεια και με ψίχουλα για λεφτά τα κατάφερα και ορθοπόδησα, τότε μπορείς κι εσύ να τα καταφέρεις. Και ξέρεις γιατί είμαι σίγουρη ότι κι εσύ θα τα καταφέρεις 100%; γιατί από όσα μου έχεις εκμυστηρευτείς και το νιώθω μέσα μου, είσαι προκομμένο παιδί με αξία και δύναμη που παλεύεις μόνη σου και δεν τα παρατάς. Κάνε ό,τι καλύτερο πιστεύεις για τη δική σου ζωή και μόνο, και μην σταματήσεις ποτέ για τα θέλω σου. Όποιος βρεθεί να σου πει, ακόμα κι αν είναι η ίδια η οικογένειά σου, μείνε στα σίγουρα, που πας να μπλέξεις; δεν είναι αυτά για σένα... τότε να θυμάσαι να γκαζώνεις πιο δυνατά και να συνεχίζεις το δρόμο σου που θα σε κάνει να αισθάνεσαι ελεύθερη και όχι εγκλωβισμένη."

 

  Και τελικά τα λόγια της (ήταν αυτά που ήδη είχα και έχω σαν απόψεις στη ζωή μου, απλώς τότε δεν μπορούσα να μου τα υποστηρίξω, σήμερα τα υποστηρίζω χωρίς φόβο) υπήρξαν το απόλυτο σπρώξιμο για να επιστρέψω για 2+4 χρόνια πίσω στα νυχτερινά θρανία και να κάνω και να ζήσω πράγματα, δίνοντας νόημα στην ύπαρξη μου. Φυσικά, όπως σας έχω ήδη εκμυστηρευτεί εδώ σε αυτή την ανάρτηση, η απόφαση και όλη αυτή η διαδρομή μου δεν ήταν καθόλου εύκολη γιατί πάλεψα, όπως πάντα  από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σχεδόν μόνη μου. Τα κατάφερα όμως και δεν είναι λίγο! Γιατί η Μαρία του 'τότε' και του 'σήμερα'... είναι μεν η ίδια αλλά στην καλύτερη και πιο δυνατή εκδοχή του εαυτού της. 

   Αυτές οι συμβουλές που μου έχουν δώσει άλλοι είναι οι πιο έντονες που έχω να θυμάμαι. Έχω λάβει κι άλλες, μικρές, καλές, κακέ, αδιάφορες που τις έχω βάλει στην άκρη για όταν χρειαστούν.

📍 Διάβασε επίσης:👎Η χειρότερη συμβουλή που μου έχουν δώσει❗️

 

  Όμως! για να πω και την πιο μεγάλη μου αλήθεια, η καλύτερη συμβουλή ή μάλλον οι δυο καλύτερες συμβουλές που έχω πάρει και τις χρησιμοποιώ/δουλεύω/τις κάνω πράξη καθημερινά χωρίς δεύτερη σκέψη, συγγνώμη αλλά είναι αυτές που δίνω Εγώ η ίδια καθημερινά στον εαυτό μου και πραγματικά παίρνω μπρος και εγωιστικά δεν βυθίζομαι ξανά άσχημα στα σκοτάδια μου. Ίσως γι' αυτό υπάρχω ακόμα, επειδή δίνω δύναμη πρώτα Εγώ η ίδια σε μένα.

Να μην ξεχνάω: "Να χαμογελάω & να είμαι ΠΑΝΤΑ & ΠΑΝΤΟΥ ο εαυτός μου!"

"Έλα Μαρία, μπες στο χορό και χόρεψε, όπως ξέρεις μια ζωή να κάνεις και ό,τι είναι γραφτό να γίνει, θα γίνει. Δύναμη ρε!"

Αλήθεια! Εσένα ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

 

 

☞Διαβάστε επίσης:
________________
► Διαβάστε περισσότερα Δρώμενα/Προσκλήσεις
► Όλα τα Παιχνίδια Λέξεων, Tag του blog, Δικά μου Tag, Βραβεία του blog
►Διαβάστε προηγούμενα challenge εμπνευσμένα από την Άλκηστη:

• 30days Gratefulness Challenge 2018: Είμαι ευγνώμων...
• The 7 days journal challenge 2019 ή αλλιώς 7 ερωτήσεις αυτογνωσίας
• 📜Οι 10 δικές μου ευχές για το 2020! / My 10 Wishes for 2020!  

 

 

*Η παρούσα ανάρτηση, όπως όλα τα κείμενα, οι εικόνες και οι φωτογραφίες είναι πνευματική ιδιοκτησία των ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & Παρατηρώ, Φωτογραφίζω και Συλλέγω Στιγμές by mariaparask29_photography
Απαγορεύεται η τροποποίηση, η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των κειμένων καθώς και των φωτογραφιών από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς προηγούμενη έγκριση της δημιουργού του αλλά και η απαραίτητη αναγραφή της πηγής.
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
Copyright ©2010-2020 - by *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*