 |
| ©by ΜΑΡΙΑ Π. |
Έτος: 1993
Το 1974 ένας νεαρός Ιρλανδός συλλαμβάνεται άδικα από τη Βρετανική αστυνομία κατηγορούμενος για βομβιστική επίθεση. Μαζί του και κάποιοι φίλοι του και η οικογένεια του ως συνεργοί. Αν και αθώοι καταδικάζονται με βαριές κατηγορίες και μπαίνουν στη φυλακή. Μια δυναμική δικηγόρος ξεκινά έναν δύσκολο αγώνα για τη δικαίωση του νεαρού και των υπολοίπων.
Κριτική ταινίας:
Μια κοινωνική/πολιτική/βιογραφική ταινία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, με έντονα τα στοιχεία της πολιτικής και αστυνομικής διαφθοράς. Μια ταινία που σε συγκλονίζει και σε αγγίζει έτσι ή αλλιώς για το βάθος της και την αληθοφάνειά της. Τα πολιτικά μηνύματα που μεταδίδει στον θεατή και η ρεαλιστική υποκριτική ερμηνεία του πάντα εξαιρετικού και ταλαντούχου Daniel Day-Lewis -και όλων των υπολοίπων ηθοποιών- είναι οι λόγοι που κάνουν την ταινία παραπάνω από ενδιαφέρουσα.
Γράφτηκε: Οκτώβριος 2008
Έτος: 2008
Παρουσίαση ταινίας:
Η ταινία διαδραματίζεται στην Ινδία και
παρουσιάζει την ιστορία ενός νεαρού, του Τζαμάλ, έναν αμόρφωτου παιδιού από τις
φτωχογειτονιές της Βομβάης, να παίζει σ’ ένα παιχνίδι γνώσεων, την τύχη του και
να απαντάει με τόση άνεση στις ερωτήσεις που βάζει σε υποψία του συντελεστές
του παιχνιδιού και ένα βήμα πριν γίνει εκατομμυριούχος η αστυνομία τον
συλλαμβάνει. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης του ο νεαρός Τζαμάλ αρχίζει να
διηγείται τα παιδικά του χρόνια ξετυλίγοντας το κουβάρι της τραγικής του ζωής
και να δίνει εξηγήσεις για την κάθε σωστή απάντηση που έδινε σε κάθε ερώτηση.
Κριτική ταινίας:
Μια κοινωνική ταινία που αντικατοπτρίζει την σημερινή κοινωνία. Με εικόνες πραγματικές, άλλοτε σκληρές κι άλλοτε χιουμοριστικές, με τον τρόπο που τις παρουσιάζει ο δημιουργός. Τα μηνύματα που μεταδίδει πολλά και συμβολικά. Σε προβληματίζει, σε εκνευρίζει, σε θυμώνει, σε συνεπαίρνει και προς το τέλος (λίγο πριν το happy end, ευτυχώς) σε καθηλώνει γι’ αυτό που περιμένεις να δεις. Και τι περιμένεις να δεις; Μα βέβαια ο ήρωας της ιστορίας (που όλη του η Ζωή ένας Γολγοθάς) να παίρνει τα λεφτά και να κερδίζει την κοπέλα. Ο τρόπος με τον οποίο ο δημιουργός παρουσιάζει την πορεία αυτού του παιδιού σε διαφορετικούς χρόνους (παρελθόν και παρόν) ανεβάζει το ενδιαφέρον στα ύψη με κορύφωση στο τέλος. Η κάθε απάντηση που δίνει ο νεαρός είναι κι ένα κομμάτι απ’ τη Ζωή του, μια εμπειρία δικιά του που τον έχει στιγματίσει. Κι ένα απ’ τα πολλά διδάγματα της ταινίας είναι πως απ’ τη στιγμή που γεννιέται κάποιος και αντικρίζει το φως της ζωής, από εκείνη την ώρα ξεκινάει και ο αγώνας επιβίωσης, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
Γράφτηκε: Μάιος 2009
3) Ελληνική ταινία:
Ψυχή Βαθιά
Έτος: 2009
Παρουσίαση ταινίας:
Βρισκόμαστε
στο έτος 1949 στο τέλος του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου. Στα βουνά της
Μακεδονίας διαδραματίζονται μεγάλες μάχες μεταξύ του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος» (ή
αλλιώς αντάρτες ή επαναστάτες) και του «Εθνικού Στρατού». Δυο αδέλφια ο Ανέστης 17 χρονών και ο Βλάσης 14
βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα, ο πρώτος στην πλευρά του Εθνικού Στρατού και
ο δεύτερος στην πλευρά του Δημοκρατικού Στρατού.
Δυο νέα
παιδιά βρίσκονται με όπλο στα χέρι και πολεμούν σε μια μάχη που είναι τόσο
παράλογη όσο και ακραία, δίχως ηθικούς φραγμούς και ανθρώπινα συναισθήματα. Δυο
αδέλφια που όμως παρά την αντιπαλότητα τους, προσπαθούν και καταφέρνουν να
συναντηθούν κρυφά. Όμως λίγο πριν ή αμέσως μετά το τελευταίο «μεγάλο χτύπημα»
με τις βόμβες που έχει σχεδιάσει να ρίξει ο Εθνικός Στρατός με την υποστήριξη
των μεγάλων δυνάμεων, δηλαδή των Άγγλων και Αμερικανών, ο μικρός Βλάσης
συλλαμβάνεται, περνάει στρατοδικείο και στη συνέχεια εκτελείται μαζί με άλλους.
Και η ιστορία
τελειώνει… χωρίς κανέναν νικητή!
Ένας πόλεμος ψυχρός, άγριος, ανελέητος, ακραίος και παράλογος. Ένας πόλεμος που κράτησε μια τριετία (1946 – 1949), που έγραψε ιστορία και άφησε ανεξίτηλα σημάδια στους Έλληνες αυτού του τόπου. Ένας πόλεμος που σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ’ ότι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας πόλεμος που ο εχθρός δεν ήταν ένας «άγνωστος» αλλά στρατιώτες να πολεμούν τα ίδια τους τα αδέλφια, το ίδιο τους το αίμα.
Στη μέση πολιτικά συμφέροντα… σύμμαχοι του Εθνικού
Στρατού Αμερικάνοι και Άγγλοι, δυο μεγάλες ξένες δυνάμεις… σαν άσπονδοι Φίλοι
ήταν εκεί για το δικό τους συμφέρον και το δικό τους παιχνίδι.
Ακραία ιδανικά… χαμένα νιάτα… και μια πατρίδα
χωρισμένη στα δυο που καταστράφηκε ολοκληρωτικά, οδηγώντας τη χώρα σε
κατάρρευση. Τρία χρόνια σύγκρουσης, μάχης, αντιπαράθεσης, μίσους, πάθους… και
μια ήττα των δυο πλευρών. Ποιος έχει την ευθύνη; Εξίσου και οι δυο πλευρές. Σαν
ένα αγεφύρωτο χάσμα… μια άνιση μάχη χωρίς ουσιαστικά κανέναν νικητή.
Η φράση δια στόματος Θανάση Βέγγου στην ταινία «Ψυχή Βαθιά», τα λέει όλα:
«Αυτός δεν είναι πόλεμος, είναι ντροπή!»
Γράφτηκε: Δευτέρα 8/03/2010
Έτος: 2005
Παρουσίαση ταινίας:
Ένας κατώτερος διπλωμάτης και ερασιτέχνης
κηπουρός, ο Τζάστιν, σε μια ομιλία του γνωρίζει τη δυναμική ακτιβίστρια, Τέσα,
που αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Αφρικανικών Χωρών (Τρίτου Κόσμου). Όταν εκείνη σε ταξίδι
της στην Κένυα ανακαλύπτει ότι το εμβόλιο για τη Φυματίωση που δίνεται στον
Αφρικανικό Λαό, δεν είναι δοκιμασμένο αλλά σε πειραματικό στάδιο και τους
χρησιμοποιούν ως πειραματόζωα, ξεκινάει έναν αγκώνα μαζί μ’ έναν Αφρικανό
ντόπιο γιατρό για να βρει στοιχεία και να ξεσκεπάσει την απάτη της
Φαρμακοβιομηχανίας. Όμως, εκείνη βρίσκεται άγρια δολοφονημένη στη λίμνη
Τουρκάνα. Όλοι πιστεύουν πως πρόκειται για έγκλημα πάθους, όλοι εκτός του άντρα
της, που αποφασισμένος ξεκινάει έναν προσωπικό αγώνα για να ανακαλύψει τους
δολοφόνους της γυναίκας του. Όσο προχωρά το ταξίδι του ανακαλύπτει μυστικά και
ψέματα, απάτες, διαφθορά, συμφέροντα και συνωμοσίες ανώτερων δυνάμεων και
προσώπων. Η αναζήτηση του προς την αλήθεια φέρνει τον ίδιο, ακριβώς στο ίδιο
σημείο όπου άφησε την τελευταία της πνοή η Τέσα. Εκεί πέφτουν και οι τίτλοι του
τέλους …δραματικά!
Κριτική ταινίας:
Καταρχάς, η
ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συγγραφέα Τζο Λε Καρέ. Ένα συναρπαστικό πολιτικό θρίλερ με κοινωνικοπολιτικά
μηνύματα και ένα θέμα που βασίζεται -δυστυχώς- σε πραγματικά γεγονότα. Μια
ενδιαφέρουσα ταινία -ακόμα καλύτερο το
βιβλίο- που σε βάζει να σκεφτείς το τι συμφέροντα μπορεί να κρύβονται πίσω
από μια χώρα, όπως είναι η Αφρική, που υποφέρει από πείνα, φτώχεια και
αρρώστιες.
Η ταινία
βασικά έχει ένα γερό σενάριο που σε κρατά σε αγωνία και ένα συγκλονιστικό
φινάλε που μοιάζει λυτρωτικό για τον πρωταγωνιστή, αλλά ίσως πολύ βαρύ για τον
θεατή. Τα γεμάτα flash back κατά τη
διάρκεια της ιστορίας είναι ακούραστα και πολύ καλά τοποθετημένα. Η εκπληκτική
φωτογραφία και η σωστή μουσική συνδυάζονται αρμονικά και σωστά, ανάλογα με την
κάθε σκηνή. Οι δυο ικανότατοι ηθοποιοί,
ο Ρέιφ Φάινς (πάντα τέλειος ερμηνευτικά) και η Ρέιτσελ Γουάιζ (δυναμική
παρουσία) δένουν μεταξύ τους και συγκλονίζουν με τις πειστικές ερμηνείες
τους.
Με απλά λόγια
η ταινία είναι μια ταινία με μεγάλες προσδοκίες, άρα κάτι παραπάνω από
εξαιρετική. Θα την χαρακτήριζα ρεαλιστική -βγαλμένη από τη Ζωή- που παρουσιάζει
εικονικά μεγάλες -κρυμμένες- αλήθειες.
Γράφτηκε: Δευτέρα 22/3/2010
5) Bend it Like Beckham (Κάντο όπως ο Μπέκαμ)
Έτος: 2002
Κριτική ταινίας: (δεν θυμάμαι γιατί δεν είχα κάνει παρουσίαση)
Η ταινία είναι
μια κωμωδία που επικεντρώνεται σε κοινωνικά θέματα, όπως: θεσμούς, παραδόσεις,
στερεότυπα και προκαταλήψεις, τη θρησκεία, τα ήθη, τα έθιμα, την κουλτούρα, τον
πολιτισμό αλλά και το σκεπτικό και την νοοτροπία των ανθρώπων ή μιας κοινωνίας
που μέσα σ’ αυτή ζουν διαφορετικές κοινότητες ή κοινωνικές ομάδες.
Η ηρωίδα της
ιστορίας είναι μια κοπέλα Ινδικής καταγωγής που ζει με την οικογένειά της στην
Αγγλία. Είναι σε μια ηλικία που πρέπει από νωρίς να πάρει αποφάσεις και έρχεται
αντιμέτωπη με τις επιλογές που έχει να κάνει με την οικογένειά της, με αυτά που
προσδοκούν οι γονείς της, με αυτά που ονειρεύεται η ίδια για τον εαυτό της, τις
επιθυμίες αλλά και με τα πρέπει και μη που της επιβάλλουν οι παραδόσεις.
Η ίδια ζώντας
σε μια σύγχρονη κοινωνία με διαφορετικό τρόπο ζωής, ίσως και τρόπο σκέψης από
το δικό της, έρχεται σε «σύγκρουση» και προκαλεί άθελά της «ρήξη» στο
οικογενειακό της περιβάλλον, καταρρίπτοντας όλα αυτά τα δεδομένα που τις
επιβάλλουν να ζει.
Η ταινία
δίνει έμφαση στην διαφορετικότητα που υπάρχει γύρω ανάμεσα σε ζωές και
καταστάσεις. Είναι μια αντίδραση σε μια σύγχρονη κοινωνία που είτε θέλεις είτε
πρέπει, σ’ αλλάζει έτσι κι αλλιώς.
Πέρα απ’ όλα
αυτά την ταινία τη βλέπεις ευχάριστα. Έχει έξυπνες ατάκες, το σενάριο μπορεί να
μην είναι πρωτότυπο αλλά σε αγγίζει με την απλότητα με την οποία παρουσιάζει
την ιστορία. Μια ιστορία που θέλουμε δε θέλουμε πρέπει να παραδεχτούμε ότι
τέτοιες «κοινωνικές ομάδες» υπάρχουν γύρω μας, δίπλα μας. Άρα, λοιπόν,
βλέποντας αυτή την ταινία μπορείς να πεις ότι έμαθες κάτι παραπάνω για έναν
άλλον πολιτισμό αλλά συγχρόνως πέρασε ευχάριστα η ώρα σου.
 |
| Share this post! |
- Θέμα: Ελληνικός Κινηματογράφος
ΠΡΟΣΟΧΗ! Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!
*Επειδή εγώ γράφω ότι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ!
**Δεν είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, Θεάτρου, Μουσικής, ούτε Βιβλίων και Φωτογραφίας… ούτε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι η Μαρία και απλά εκφέρω καθαρά την προσωπική μου άποψη στο κάθε θέμα που παρουσιάζω και ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Μπορεί σε μένα κάτι να μου αρέσει αλλά σε κάποιον άλλον όχι! Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι θα πρέπει εγώ ή ο άλλος να συμφωνεί ΠΑΝΤΑ με αυτά που γράφει ο καθένας.
***Δεν γράφω κριτικές, απλά για να γράφω Κριτικές (δεν είναι αυτή η δουλειά μου) αλλά γράφω Κριτικές επειδή βλέπω ταινίες/παραστάσεις/εκθέσεις, διαβάζω βιβλία, ακούω μουσική!!!
****Τα post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικά!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αν επιθυμείς μπορείς να κάνεις εγγραφή στο Newsletter μου για να γίνεις ένας από τους Συλλεκτικούς Αναγνώστες μου, να ενημερώνεσαι άμεσα για τα δημιουργικά πράγματα του blog, να μαθαίνεις τα πιο special νέα μου, να απολαμβάνεις ειδικά προνόμια, όπως επίσης να έχεις πρόσβαση στην Συλλεκτική Βιβλιοθήκη του blog μου.
%20(%20Book%20Cover%20nstagram%20Post).png)
Καλησπέρα Μαρία μου! Νομίζω πως καλά έκανες και μας παρουσιάζεις ένα τέτοιο σου έργο. Προσωπικά το θεωρώ εξαιρετικό και ειλικρινά με εντυπωσίασε αυτή η παρουσίαση. Δείχνει να έχεις κάνει δουλειά, να ξέρεις πως να προσεγγίσεις μια ταινία, που να εστιάσεις, τι να προσέξεις. Σύντομα, περιεκτικά, με σαφήνεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη έκπληξη και σου βγάζω το καπέλο!
Από τις ταινίες έχω δει το "Ψυχή βαθειά", συγκλονιστικό έργο με πολλές προσεγγίσεις αλλά και στρογγυλέματα θα πω εγώ. Δεν είναι της παρούσας να εκθέσω τη γνώμη μου. Βλέπω με χαρά ότι όλες οι ταινίες είναι πολύ καλές, κάποιες μικρά αριστουργήματα που αληθινά θα ήθελα να δω. Και θα κοιτάξω να το κάνω.
Ένα ακόμα μπράβο για μια δουλειά σου στην οποία υποκλίνομαι καλή μου φίλη.
Γιάννη μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
ΔιαγραφήΤα σχόλια σου (και πόσο μάλλον σε τέτοιου είδους Κινηματογραφικά θεματα) με τιμούν και με βοηθούν πολύ.
Να είσαι καλά!
Δεν εχώ δει καμία απο τις ταινίες αλλά ο τρόπος που τις παρουσίασες και η κριτική σου με έκανε να θέλω να τις δω άμεσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα μου, πραγματικά αναζήτησε τες αν νομίζεις πως ταιρίάζουν σε αυτές τους είδους ταινιών που προτιμάς ή βρήκες σε αυτές κάτι το ενδιαφέρον.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου!