My flashback #7 - ...Δώρο Καρδιάς (part2)

 

   Οι μέρες γιορτινές... 🎄Χριστούγεννα που τόσο αγαπώ κι ας μην τα έχω ζήσει μέχρι τώρα ακριβώς όπως τα επιθυμώ... Φέτος όμως τα αγάπησα όσο ποτέ άλλοτε... Όπως σας μίλησα στην προηγούμενη ανάρτηση για το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μου που φέτος το στόλισα με αντικείμενα-δωράκια-στολίδια που τα έλαβα ως δώρα τα τελευταία χρόνια και για μένα έχουν συναισθηματική αξία και πάντα θα έχουν να μου θυμίζουν γλυκόπικρες ιστορίες με ανθρώπους που τους έβαλα στην καρδιά μου και στη ζωή μου ως "δώρα ζωής". Και έτσι στάθηκαν αφορμή να κάνω μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν.

 

   Λένε ότι είναι μέρες αγάπης.... Μέρες που κάνουμε δώρα απλόχερα βλέπε Σαν άλλος Άγιος Βασίλης... Είναι δώρα υλικά που έχουν κάποια τιμή χρημάτων... Υπάρχουν όμως και κάτι δώρα που αν και δεν αγοράζονται με χρήματα κοστίζουν πανάκριβα. Δεν τα πληρώνεις με χρήματα, τα πληρώνεις όμως στην πορεία αλλιώς. Μερικά από αυτά τα δώρα είναι η καρδιά και η ψυχή που κουβαλάμε πάνω μας, μέσα μας, μαζί μας, είναι κομμάτια του εαυτού μας.

   Ξέρετε τι λέω; Η ψυχή δεν Αλλάζει, έχεις αυτή που έχεις μέχρι την τελευταία σου πνοή, τελεία και τέλος. Ο καλός θα είναι πάντοτε καλός, ακόμα κι αν δεν βρει καλό (εκτός από μ@λ@κας που τον λένε και που είναι και της μοδός τώρα τελευταία) γιατί αυτή είναι η ψυχή του, φωτεινή και αυθεντική. Ο κακός πάλι, πορεύεται με την κακή μαύρη ψυχή του. Τώρα αν ο Ά-νθρωπος αλλάζει; Μεγάλη συζήτηση και δεν είναι της παρούσης.

 

  Πάντως, ξέρω πολύ καλά από δικές μου προσωπικές μάχες, μεταξύ καλού και κακού, πως αν σου δοθεί η ευκαιρία να ανταποδόσεις το κακό -πες το ως εκδίκηση, πες το ως δικαίωση, πες το ως ανταπόδοση...- όπως και όποιος και να είναι ο λόγος, είναι τι θα επιλέξεις εν τέλει να κάνεις, καλό ή κακό; Ο "κακός" προκαλεί κακό εύκολα και χωρίς συνείδηση, ο "καλός" πάλι δεν χωράει σε κανένα δίλημμα, η καλή του ψυχή είναι η μόνη του επιλογή. 

 

 

➡️Αρθρα/Θέμα: Καρδιά

 

  

Η καρδιά πάλι ούτε αυτή αλλάζει... όχι εύκολα. Όσο απόλυτα αγαπήσει, άλλο τόσο απόλυτα -όταν πονέσει τέρμα βαθιά- ναι σίγουρα κάπως θα σκληρύνει. Τόσο όσο, για να μην ξανά πληγωθεί του θανατά, για να μην την κάνουν κομματάκια -που ίσως στην χειρότερη περίπτωση να μην μπορέσουν να ξανά ενωθούν- κι άντε μετά να ξανά εμπιστευτεί, αφού θα την έχουν προδώσει και αδειάσει με τον χειρότερο τρόπο. Παρόλα αυτά δεν παύει να νιώθει, να νοιάζεται, να ερωτεύεται και να αγαπάει. Έτσι είναι φτιαγμένη η ριμάδα. Κάνει πολλές φορές λάθος. Ναι συγγνώμη που θα σας στεναχωρήσω αλλά η καρδιά πολλές φορές πέφτει έξω! Γιατί όταν αγαπάει, τυφλώνεται και άσχημα μάλιστα. Όταν δεν υπάρχει δίπλα της και η λογική να την σκουντάει ενοχλητικά όταν όλα, άνθρωποι και καταστάσεις φαίνονται εξ' αρχής ή έστω από ένα χρονικό σημείο και μετά "χαμένη υπόθεση" και εθελοτυφλεί, τότε η καρδιά πληρώνει -δυστυχώς- διπλάσια και μάλιστα περισσότερα από όσα της αναλογούν.

   Ξέρετε κάτι; Όπως οι καλές Ψυχές (Ψυχές διαμάντια και χρυσό τις λέω Εγώ) που σπανίζουν πια, έτσι και οι πραγματικές Καρδιές που νιώθουν, αγαπάνε και νοιάζονται αληθινά κι όχι ψεύτικα από βόλεψη και συμφέρον, είναι τα ακριβότερα δώρα (πρόσθεσε και τον χρόνο (σου) σαν ένα από τα ακριβότερα δώρα και μάλιστα επιβάλλεται να είναι αδιαπραγμάτευτο στο πως θα σπαταλιέται) που μπορείς να προσφέρεις και μάλιστα να κερδίσεις τα διπλάσια και τετραπλάσια. Όχι δεν μιλάω κέρδος χρημάτων, μιλάω για συναισθήματα, για ευτυχία, για χαρούμενες στιγμές, για ευλογία που η ψυχή και η καρδιά σου θα είναι πάντα γεμάτες και ολοκληρωμένες μέχρι το τέλος της ζωής σου.

 

  

 

 

 

Αυτά τα πολύτιμα δώρα λοιπόν που κουβαλάς, που κουβαλάμε ο καθένας μας, πρόσεξε που τα δίνεις, πρόσεξε που τα δωρίζεις, που τα δανείζεις, που τα χαρίζεις, που τα σπαταλάς... για όσο κρατάει η σχέση, η ιστορία, ο άνθρωπος, ο χρόνος, η ίδια σου η επιλογή. Μια αυθεντική, χρυσή, λαμπερή καρδιά (μαζί με μια ψυχή διαμάντι κάνουν το αχτύπητο δίδυμο) δεν θα είναι ποτέ και σε καμία περίπτωση σαν μια κάλπικη λίρα. Ποτέ! Θυμήσου! Να την προσέχεις γιατί έτσι προσέχεις την υγεία σου! Να ξέρεις λοιπόν που και σε ποιον προσφέρεις απλόχερα την καρδιά σου, να ξέρεις όμως και πότε να την παίρνεις πίσω όταν δεν εκτιμάτε, δεν αγαπιέται, δεν την σέβονται, την εκμεταλλεύονται, την εξαπατούν... δεν την θεωρούν καν δώρο ανεκτίμητο και δώρο ζωής.

   

 

 

  

 

  

 

   

    Γιατί πάντοτε το καλύτερο Δώρο για Σένα... είναι ένα Δώρο Καρδιάς.💛

*[Κλικ ΕΔΩ για το πρώτο μέρος! #part1]*

#ΛέωΕγώΤώραΚάτιΔικάΜου

Ένα δώρο για σένα
για να θυμάσαι όπου και να ’σαι
πως σ’ αγαπώ
τα ηχεία στο τέρμα
κάτω τα τείχη
ό,τι κι αν τύχει
για σένα θα ζω
Δώρο για σένα
το τραγούδι αυτό
είναι δώρο καρδιάς

 

 

 

*Σημ.: Αυτές είναι οι προσωπικές μου σκέψεις και μόνο. ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ! (αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)

 

 

 

 

☞Διαβάστε επίσης:
______________

► Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη "My flashback"

►Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την στήλη True Stories: Μικρές καθημερινές ιστορίες
►Περισσότερα άρθρα από την στήλη True Stories
►Διαβάστε περισσότερα ΚΕΙΜΕΝΑ/ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ

 

 

 

 

 

 

✿⊱┈┈╮ΣΥΛΛΕΓΩ_ΣΤΙΓΜΕΣ╭┈┈⊰✿

 Αν επιθυμείς μπορείς να κάνεις εγγραφή στο Newsletter μου για να γίνεις ένας από τους Συλλεκτικούς Αναγνώστες μου, να ενημερώνεσα άμεσα για τα δημιουργικά πράγματα του blog, να μαθαίνεις τα πιο special νέα μου, να απολαμβάνεις ειδικά προνόμια, όπως επίσης να έχεις πρόσβαση στην Συλλεκτική Βιβλιοθήκη του blog μου.

 

Μπορείς επίσης  να με στηρίξεις απλά...

 

*Η παρούσα ανάρτηση, όπως και ολόκληρο το περιεχόμενο αυτού του blog/site αποτελεί προσωπική πνευματική ιδιοκτησία των ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & Παρατηρώ, Φωτογραφίζω και Συλλέγω Στιγμές by mariaparask29_photography
Συνεπώς ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ οποιαδήποτε αντιγραφή ή τροποποίηση, αναδημοσίευση, αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς τη συγκατάθεσή και έγκρισή μου. Αν ενδιαφέρεστε για αναδημοσίευση επικοινωνήστε πρώτα μαζί μου. Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος. 

Όλα είναι επίσημα αποθηκευμένα!
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή! Copyright ©2010-2022
by *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*